Popüler Konu Sevgili günlük...

Günlük canım yanıyor. Hiç iyi de değilim. Her gece ölmek için dua ediyorum, ama her sabah uyanıp yine devam ediyorum kaldığım yerden
Duaya o kadar çok ihtiyacım var ki.. Onun geri gelmesine o kadar çok ihtiyacım var ki.. Bir gün bende mutlu olmak istiyorum. Onun geldiği gün dünyanın en mutlu insanı olurum ah bi gelse..
Günlük canım yanıyor bu can yanması onu getirmiyor. Bir gün gelsin istiyorum sadece. Ben onu Allaha emanet ettim, bir gün Rabbim Onu bana geri versin
 
Hep önceliklerim oldu bu hayatta. Önce başarılı olmak için derslerime çalışmayı önüme koydum. Tam koyduğum hedefe tırmanmışken bu sefer ondan daha bir önemli öncelik oldu: ailem. Hayatımı yaşarken en büyük sınırım bu oldu ve hala da öyle. Erkekleri hayatıma sırf bu yüzden dahil etmedim ne arkadaş olarak ne sevgili olarak. Hoş onlar da peşimden koşmadım ya da benimle arkadaş olabilmek için can atmadı ya zaten. Kız arkadaşlarım bile sayılı. Şu an düşlediğim hayatı o sosyal medyada yaşıtlarım yaşadığını görmek içimi oyuyor. Belki çok basit bir sorun gibi ama benim için öyle değil işte. Senelerdir değişmek istiyorum. Daha aktif, daha girişken, daha sosyal olmak mesela. Karşıma bir erkek oturduğunda onunla ne konuşulur diye düşünmeden sohbet edebilmek, kız kıza gezmek, birbirimizin evinde kalmak, dedikodu yapmak arkadaşlarımla. Galiba bir tür bunalım yaşıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Genel kültürüm desen yok. Bütün gün evde en azında şu tatil boyunca. Yabancı dilim bile yok. Tek bildiğim ders çalışmak ve başkalarının dertlerini dinleyip çözüm bulmak. 23 yaşıma yaklaşıyorum ve her seferinde değişme kararı alıp aynı yerde saymaktan bıktım. Ne zaman değişirim ve istediğim şekle gelirim ya da yapabilir miyim bilmiyorum...
 
Dün gece tam 1 saat (belki daha fazla) uğraştım yazdım (pek istediğim gibi olmadı ama) yazdım yine de, pek olumlu bakmıyorum artık günlük ama annem . Hevesim yok istemiyorum da artık içimden gelmiyor ama çok sıkıştırıyorlar beni yaz yaz yazzzzzz.... belki olur iyi hadi yazdım (gönlünüz olsun diye) bakalım nolacak. Günlüğüm tatile gitmek istiyorum kafa dinlemek denize girmek evden uzaklaşmak istiyorum ama gidemiyorum sinirlerim bozuk .
 
Günlükcüm sabah dolmuşta daha kimseye günaydın demeden kadının biriyle kavga ettim. Tıklım tıkış dolmuş.
Öfledi Pöfledi en son bana sataştı. Hayır yani ne yapabilirim ki ben. "Hepimiz işe gidiyoruz biraz daha sabırlı olamaz mısınız? Zaten iki üç dakika sonra boşalacak dolmuş. Sabah sabah nedir bu öfke" dedim. Kadın o kadar hızlı konuşuyordu ki çoğunu anlamadım bile. Tabi diğer yolcularda dahil oldu. Ama inanılmaz sinirlerim bozuldu, tutamadım kendimi ağladım. Hıçkırmaya başladım Çok utandım o halimden. Kadın bu arada ağlamakla ilgili bir şey söyledi. "Ne dediğinizi anlamıyorum bile ama sinirlerim boşaldı" diyebildim sadece. Kendimi aciz hissettim çok utandım. Birisi yer verdi bana, kadına zar zor hıçkırıklarımın arasından "geçip oturun lütfen ve susun artık" dedim. O sırada beni resmen tırmaladı. Neyse geçtim oturdum ama ağlamama, hıçkırıklarıma engel olamıyorum. İki durak sonra indim dolmuştan, duramadım, durduramadım kendimi. Nefret ediyorum bu halimden ben ya. Neden bu kadar duygusalım ki ben Hı ?
 
Hep duyarız burnumun direği sızladı lafını gerçekten sızlıyormus burun direği insanın boğazı düğümleniyormus keşke hiç ogrenmeseydim bunları ama öğrendim öğretti hayat... Bana sevinçten ağlamayida öğret ya da mutluluktan uçmayı sıra onlarda hayat hadi..
 
Unuttum evet artık aklıma gelmiyorsun ama bazen öyle birşey oluyor ki birden başa dönüyorum sana aşıkmışım gibi hüzün kaplıyor içimi.
Nolurdu sanki birlikte olsaydık bi msj atsan şuan bütün salaklıklarını bir kenara bırakıp gelsen bana...
 
Neden doğdum neden burdayım neden acı çekiyor ağlıyorum bana kimse sormadı varolmak istermiyim .uzak yerlere gitmek istiyorum çok uzak olsun hiç tanımadığı m insanlar çiçekler gökkuşağı ve ben bütün acılardan uzağa upuzun bir yol yeni bir mevsim . artık kimseyi istemiyorum o kadar acı çekiyorum
 
Sonunda düğün fotoğraflarını gördüm günlük. Gelinliğin kötü olduğunu görünce içimm soğudu valla ne yalan söyleyeyim. İnsan her şeyi kabulleniyormuş, her şeye alışıyormuş. Ne zor ne sancılı süreçlerden geçtim bir Allah bir de ben bilirim. Beni ayakta tutan tek şey güzel günlerin geleceğine inanmak oldu. Şu an o günleri bekliyorum. Yeniden birini sevmek, yeniden birine alışmak, inanmaya çalışmak o kadar zor geliyor ki... Bu süreci çabucak atlatmak istiyorum. O kadar çok parçalandım o kadar çok yıprandım ki artık farklı bir ben var karşımda. Hatalarım oldu elbet ama şu an tek düşüncem bunlardan ders çıkarabildim mi? Az önce burnuma uğur böceği kondu sence bu bi' işaret mi dersin?

Hayal kurmayı seviyorum ne kadar gerçekleşmese de vazgeçemiyorum. Hep ilerde yaşayacağım mutlu günleri düşünüyorum. Bu yaşadıklarıma güler geçer miyim acaba?

Böyle işte günlük içimde çok duygu var ama hepsi kelimelere dökülmüyor ki... İnşallah sana güzel, mutlu şeyler yazdığım günler de gelir.

Sağlıcakla kal...
 
Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. Aslında bunu anlamamın sebebi başkalarının telaşına tutulmuş olmak. Beni sevsinler diye onların istediği gibi oldum ama ben kendimi sevebildim mi orası ayrı bir konu be sevgili günlük...
 
Günlük, bazen biri bana "senden kötülük gelmez, buna eminim, biliyorum" deyince bir yandan memnun olsam da aynı zamanda korkuyorum da.
Sanki bunu bildiği için bana kötülüğü o yapacakmış gibi. Fazla şey biliyormuş gibi..
 
Selam günlük
Yeni aldığım telefondan sana ilk mesajımı yazıyorum
Şu anda evde dedemle birlikteyiz
Karnım acıktı dedi ona yiyecek bişeyler hazırladım
Doyduktan sonra bana nasihatler verdi
Sessizce dinledim onu
Sonra bana küsmedin dimi dedi
Yaaa ben sana nasıl küserim benim pamuk tontiş dedem
Üstelik söylediklerinde o kadar haklısın ki
Keşke ahh keşke nefis denen şeye uymasak
Dayım kadar sevdiğim bi akrabamız çok hasta
O kadar üzülüyorum ki
Allah kimseyi sevdiklerinin sıkıntısı ile sınamasın
Rabbim şifa gönder bütün hasta kardeşlerime
İnsanlar türlü türlü sıkıntılarla mücadele ederken kendi sıkıntılarımı söylemeye utanıyorum
O kadar küçük geliyor ki gözüme
Ama her insanın yaşadığı kendine ağır gelir her zaman
Hayat güldürsün herkesin yüzünü
 
önceki hayatımın son günüydü bugün.

bu gece yeniden doğup yeniden başlayacağım hayata. ahdım olsun.
 
Günlük ağrılarım o kadar arttı ki. Şuan yürüyemeyecek kadar bacaklarım ağrıyor. Bunlardan daha kötü olanı ne biliyor musun, sol tarafım kalbim çok ağrıyor. Canım yanıyor işte. Hep ölmeyi isterdim ya artık eskisi kadar sık dile getirmiyorum. İstemediğimden değilde yoruldum sadece. Her şeyden, o kadar yorgun ve bitkin hissediyorum ki kendimi. Yaşamayı da istemiyorum. Çok garip biriyim biliyor musun günlük; bazen maske takıp iyiymiş gibi davranıyorum inanıyorlar. Bazense yine maske takıyorum ama maske taktığımı da anlasınlar istiyorum. Meslea gözlerini içine bakıyorum boğuluyorum burada der gibi. Ama yüzümde yalancı bir gülümseme ve dilimden iyiym kelimeleri çıkarken. Bunu yaptığım zamanlar çok değil beş dakika içinde oradan ayrılıyorum ve gözyaşlarımı durduramıyorum. Hıçkırıklarla ağladığım duyulmasın diye gösterdiğim çaba da ayrı olay. Yarın işe gidebilecek miyim? Bacağımın ağrısı beni uyutmayacak. Başımın ağrısı da uyutmayacak. Ama bunları önemsemiyorum beni aıl uyutmayan ne biliyor musun kafamın içindekiler. Mesela O, hep kafamın içinde. Canım yanıyor günlük, bu gece farklı her geceden daha farklı.. Bu gece son gecem olur mu sence, Onu ne kadar çok seviyorum günlük ah be. Benim en berbat günüm biliyor musun? O gelsin istiyorum
 
Sıcaktan uyku tutmuyor günlükcan.

Midem de ekşidi tuhaf tuhaf ağrıyor. Nem de çok nem de. Çok sıkıldım bu rutin yazdan. Artık kış gelsin, sevdiceğim askerden gelsin birlikte vakit geçirelim istiyorum. Allah tüm askerleri ailelerine bağışlasın. Tüm evlatları ailelerine bağışlasın.. Tüm sevenleri kavuştursun dilerim ki..

Yarın yine yazarım inşallah.
Sevgiler.


Not
Always nişanlısını çok seviyor. $: 43
 
Yine yol göründü bize. Valizleri toplama, cok sevdiğiniz bu sehre veda vakti. Pek bir zamansız oldu gibi geldi bu sefer fakat gidilmesi gerekiyorsa gidilecek, yeni yollar yeni şehirler, yeni insanlar tanınacak. Bir parçam da burada kalacak....
 
Çok genç uyandım, o yataktan kalkmak yeni güne başlamak zor geldi. Evi nasıl temizleyip düzenlesem, neyse günlük gün uzun yapacak o kadar iş var ki. Yeni bir başlangıç yapıyorum dediğimde hiç yapamadım. O yüzden şimdi aynı şeyi demiyorum ama toparlanmam gerekiyor. Ve toparlanmaya çalışacağım. Ev işleri bittikten sonra kendi işime odaklanırım. Zihnimi toparlayıp bir kahve yapar geceye kadar çalışsam, süper olurdu varya. Uzun süredir ilk kez şuraya bu tarz şeyler yazıyorum. Bir gün gerçekten mutlu olduğumu da yazabilecek miyim? Şimdi gidip işleri yapma zamanı. Bana kolay gelsin o halde =) Belki bugün sorumluluklarımı tam yapabilirsem buraya girer yazarım sana günlük. Yapabilecek miyim bilmiyorum ama yapsam çok iyi olur bugünü güzel değerlendirmeliyim.
 
Sevgili günlük..
Artık uyuyamıyorum.
Geceleri zombi gibi dolanıyorum evin içinde..
Uyursam da huzursuz rüyalar..
Dayanamıyorum artık.
Gözümü soruna açıyor soruna kapıyorum..
En zoru da ne biliyor musun.
Çabalarının boşa gittiği hissi...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Psikolojiye İlgi Duyanların Okumasını Önerdiğim Kitaplar
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
41K
SARILARIN FILIZ
Doğuma Hazırlık Değişik Ve Modern Bebek İsimleri 2015
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
124K
asusasus123
A
Donmalarda ilkyardım nasıl yapılır
Yorumlar
1
Görüntüleme
3K
jullyet
2013 YGS Türkçe Çözümleri, Cevap Anahtarı
Yorumlar
0
Görüntüleme
4K
Caddy
Bir bebeğin günlüğü
Yorumlar
0
Görüntüleme
3K
PosetCayVeSigara
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…