gerçekten bir garip hissediyorum günlük..
Sanki hiç böyle olmamıştım..içim daralıyor..midem ağrıyor gibi , nefes alamıyor gibiyim..
Bakıyorum..Geçerli bir sebebi de yok.hiçbişey beni mutlu etmiyor.
Şükrediyorum halime.O kadar zor şeyler yaşadık.Belki onların yorgunluğu çöktü üstüme.Sene başından beri çünkü hep üst üste..Şimdi hiçbişeye gücüm kalmamış gibi , hiçbişey beni mutlu edemeyecek gibi..
Ağırım.Hareket edemiyorum.Böyle olmak istemiyorum.
Bir şarkı beni mutlu ederdi..Sadece yavaş şarkılar dinliyorum..
Çabalamak istiyorum.Kendime vakit ayırmak istiyorum..
Kızımı görünce onun enerjisine ortak olmak istiyorum..Yapamıyorum..
Bağırıyorum..Saçma sapan şeylere takılıp kızıyorum..
Eve adım atmak istemiyorum..Esnemeye başlıyorum..Silkelenmek istiyorum..