Popüler Konu Sevgili günlük...

Mutsuzum..
Okulumda mutsuzum, evde mutsuzum ailemden mutsuzum arkadaslarımla konusurken bile sıkılıyorum artık abimle tek güzel günüm yok kucukluğumden beri hep kavga. Babama biseyker oldu sanki son 3 senedir, herseyime karısmasından bıktım ben bir bireyim doğruyu yanlısı ayırt edebiliyorum. Küçükte değilim 21 yaşımdayım Herseyi yaşımda yaşamak istiyorum yaşlanınca geriye dönüp keske hevesimi alsaydım diye pişman olmak istemiyorum. Yaşamak haram hale geldi artık. Heves ettim lens aldım çöpe attırdı, bugun dizi yırtık pantolon giydim demediğini bırakmadı. Alt tarafı dizinde 2 çizik var kime zarar? Sacımı boyuyorum diye laf ediyo makyaj yaptım diye gecen ona bile kızdı. Evliliği kendime cıkıs yolu olarak görüyorum artık evlenip kurtulmak istiyorum erkek arkadasımla 2 yıl sonra evlilik dusunuyoruz okulum bitene kadar. Ben aklıma geldiğinde gün saymaktan bıktım hayattan sıkıldım enerjimi emiyorlar sanki.. babamın yanında giymesem, makyaj yapmasam lens takmasam diyorum, ama neden saklıyorum onu aklım almıyor ben kötü bisey yapmıyorum ki abartı bir insan değilim bir ortama girdiğimde bile cıtım cıkmaz sohbet dahi etmem sessizce oturur dinlerim sadece benim elimden bunlarda alınırsa ne anlamı var benim yaşamama? Herseyden cok bunaldım birgün öyle uzağa gideceğim ki ozaman kıymetim anlaşılacak.
 
Bazen çok uzaklara gitmek istiyorum. Evimi, yurdumu, sevdiklerimi dahi geride bırakıp bencillik edip deli cesaretiyle gitmek istiyorum. Kuş olup uçmak istiyorum,kaybolmak..hayallerime sığınmak.. sonra uyanıyorum. her gün.. aynı..​
 
Annemi hergun yanimda istiyorum cok ozluyorum keske diyorum kayinvalidemle dip dibe olcagima annemle olsam. Insanlarin bazen sevdikleri uzaktayken istemedikleri niye burnunun dibinde olur ki. Yada neden kv gelinini evladi gibi gormez ki. Neden ben gozunde el kiziyim. Annesinden uzak gelinlere neden kucak acmazlar 1 adima 5 adim gidilir halbuki adimlarim geri geri gidiyor. Esim olmasa bir dakika durmam. Keske bu bebek yine benim olss annemle yasiyor olsam ve esimle sevgili olsak
 
22 nisan günü seni görebilmek için geberirken aldığım bi telefonla gün boyu gözyaşlarıma engel olamamam mutluluğumun yarım kalmasına sebep oldu.umarım sadece kötü kalpli insanların yaptığı bi kurgudur bu ve umarım sen bana böyle birşey yapmamışsındır.incitmemişsindir beni.bugün kardeşimi askere uğurladık.ev hepten boş sessiz.mutsuzluğum 2 kat arttı.çok yalnız hissediyorum
 
Herkes ben mi be benim gibi gercek mi ah ah icim yaniyor icim .Ben pes etmeyip mucadele edeni severim,sozcuklere sıkılırimla baslayani degil ,sabahlara kadar konusmak icin can atani ,sevdigini deli gibi kiskanani severim adam olacak delikanli olacak ,durust olacak ,dag gibi arkanda durup seni dik tutacak varsa buyursun yoksa gelip beni mesgul etmesin
 
Evet kendimde yine bir değişim seziyorum.
Onca yıl direndim bazı konularda değişmemek, bazı şeyleri kabullenmemek için ama bu benim enerjimi de emdi, emiyor.
Hep yavaş yaşıyorum bu yüzden değişimleri, hep direnmeye çalışıyorum normal sayılan yanlış gördüğüm şeylere..
Ama bazı şeyler ilerlemek için olmak zorunda ki bu değişimi yaşıyorum...
 
Kendim yazip kendim ciziyorum icimde oyle bir bosluk varki herkesi sevesim geliyor yada herkese beni de sevin diyesim var .Baskalarinin sosyal olusunu disa donuklugunu hemen yanlis yorumluyor ve acaba diyorum sonra beklentiler beklentiler evet biliyorum cok sacma cunku cok yalnizim siginasim geliyor bir yavru kedi gibi ama tutuyorum kendi sanirim baskalari benim gibi hasret degil .Gezerken icim burkuluyor kendime iste dusunceler aliyor beni oyle uzaklasmisim ki insanlardan ne konusursam sacma olmaz bilemiyorum ama karsimdaki ler hic oyle degil hic bos degiller .Belki de benimkisi sadece hasretten aman iyice sacmaladim gunluk .Bazende kiskaniyorum benim de cocugum olabilirdi simdiye hayat ne zormus ne buyukmus hic birsey istedigin zamanda ve istedigin yerde olmuyor sanirim anlamami istiyor hayat yalniz geldin yalniz gideceksin galiba anlamak istemiyorum zoruma gidiyor konduramiyorum .Bitti diyorsun ama sonra sil basa rezil ediyorum kendimi o kadar .Kapi acildiginda cok bekledim unutmamistir dedim gecer dedim bir slm verir dedim ama yok bir kere bile aklina gelmemisim kimse ben gibi degil kimse ben gibi hasret degil.Ben yalniz oldugum daglari ben yalniz oldugum o dereleri istiyorum ben sesimin yankilandigi yuksek daglari istiyorum .Mutsuzum
 
O kadar çok şükredecek şeyim var ki son nefesime kadar dilimden şükür düşmese yetmez.
Çok şükür bin şükür Allah'ıma, yaşattığı tüm güzellikler için, üzüntülerde bile şükredecek çok şey gösterdiği için, hayatımı keşkeler ve acabalarla donatıp iyikilerle zenginleştirdiği için.

Yüreğime kin vermediği, boynumu eğdirmediği, huzur ve sağlık nasip ettiği için, sevgiyi tattırdığı, sevilmeyi yaşattığı için, güçlü olmayı öğretip kibirden uzak tuttuğu için, dostu dost eylediği, gönlüme ferahlık verdiği için şükürler olsun Rabbime nasip ettiği hayat için.
 
Yok günlük tükenmiycem hayat ne kadar tükenmem için çaba gösterse de ben tükenmiycem hergün güçlencem yoksa geçer mi bu hayat

Hem mevlam derdi verip bizi dertle baş başa bırakmaz ki elbet yardım eder edecektirde biliyorum
Hem hissediyorum
Sende biliyosun benim hislerim kuvvetlidir...
 
Günlük, ben aşkı tam güvenle yaşayamadıkça kırılacağım.. Emin olamadıkça kırılacağım.. Hiç bir zaman da tam emin olamayacağım.. İçimden geldiği gibi yaşayamayacağım, hem aşkı hem dostluğu, hem samimiyeti. Bir adım geride takılmam lazım her zaman ama o da yapıma ters, istemiyorum, yoruluyorum. Ama yapmak durumunda kalacağım heralde bu gidişle. Maalesef "korkuyorum", evet. Rahat olamıyorum, olamayacağım, "sanacağım" en fazla çünkü aptal olmuyorum ama farklı biri oluyorum eğer aşıksam ve mutsuz değilsem. İstediğim içtenlik hiç olmayacak günlük... Bir adım geride durduğum zaman karşımdaki bir adım ileriden bana istediğim duyguları yaşatabilir ama ben içimdekileri dolu dolu yaşayamam, fakat ben içimdekileri tam olarak yaşamak istediğimde de karşımdakinden darbe yerim, genelde hayatta olan bu. Niye böyle olmak zorunda? Niye bir şeyleri dolu dolu yaşamak ters tepiyor.
Umudum sıfıra vurmasa da düştü...
Yine de dileğim, duam bunlar, içimden geçeni yaşamam...
 
Günlüğüm ben geldim yine Üzgün yine mutsuz..... Günlük niye bizim hicbirimiz duzenimizi kuramiyoruz niye ????? Ben, kardeşim , abim ..... İş yok evlilik yok hiçbişey yok hayatımızda yüzümüzü güldürecek hiçbişey yok, şu bir kaç yıldır çaresizlik nedir öğretti hayat bana, duzenimi kurayım evleneyim diyip didindim, kardeslerimin işi olsun dedim hiçbiri olmadı olmuyor olmayacak....... AnneM babam nasıl uzuluyorlar bir bilsen bir görsen ya biz köpek gibi olmuşuz saldırarak yer arıyoruz sürekli evde gergin bir ortam var ,Allah affetsin bazen isyan edecem diye korkuyorum, hiçbişey gelmiyor elimden. ALLAH'ım bana nasip etmediğin yuvayı kardeslerimden Esirgeme onlar kursun yuvalarını ( yine kabul olmayacak ama dilimde bu dua).
İçim daraldikca gelirim yine günlük hoşçakal .......
 
Dün çok güzel bir gündü.
Ama bir o kadar buruk, değişik, tuhaf.
Çok çok nadir olur böylesi, benim başıma ikinci kez geliyor.

Böyle olsun istemezdim, istemezdi.
Hayat geçmişteki hataları düzeltmek için bir şans vermiyor insana..
Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim yapamadım.
Sonra mutluluğuma şükrettim, tadına varmalıyım, keyfini sürmeliyim dedim.

Herkes mutlu olsun, kalbine göre olsun. Bize düşen hayatımıza bakmak.

 
Bugün çok zor bir gündü. Çok zor. Buraya kafa dağıtmaya giriyorum. Moralimi iyi tutmam lazım. Etkilenmemek elde mi sanki? Rabbim sabırların en büyüğünü önce ailene sonra dostlarına versin güzel kız. Cennet olsun mekanın aynı Halide'm gibi. O kadar çok sevenin varmış ki, çok seviyorlarmış seni. Bir insan da arkandan kötü bir şey demez mi? Mekanın cennet olsun tekrardan, kardeşin bize emanet.

Yaşanacak çok şeyin vardı, Allah bunu yazmış ömrüne. Kısacıkmış ömrün. İnşallah şu an iyisindir, mutlusundur, huzurlusundur..
 
Günlük ben her seferinde başa sarıyorum. O kadar çok kırılmışım ki hiç toparlanamıyorum. Çatlak yerlerimden acılar sızıyor yine. 11 gün var günlük evlenmesine. Tuhaf bir burukluk var içimde. Bir zamanlar ne çok aşıktım ona. Birlikte hayaller kurardık. Şimdi başkasıyla yaşıyor o hayalleri. Ne diyeyim mutlu olsun. Bana başka bir şey demek yakışmaz.
 
Günlük, ne yapacağımı bilmiyorum.
Sevmediğim bölümleri okudum lise ve önlisansta, bir de salak gibi direkt geçişim var okuyayım nolacak diye düşünmeden araştırmadan sevmediğim bir bölümü okudum açıköğretim lisans olarak..
Ve tabi ki sadece okudum, işletmeyle ilgili ne bilgim var ne ilgim var ne de sayısal konulara yeteneğim var, yine önlisans bölümüm daha iyiydi.
Kpss iyice zorlaştı kısaca, baya bildiğin salaklık ettim... Çünkü konu lisans ise önlisans gibi de olmuyor, o konuları bilmek zorundasın, anca "herhangi bir lisans programından mezun olmak" kısmına uyarım. Sevmiyorum sayısal bölümleri, sevmiyorum.
Şimdi kara kara düşünüyorum, ne yapsam, ne yapmalıyım.. Bir şeyler yapmalıyım ama ne...
Rabbim bana bir kapı aç.
 
Şu da var ki, içimden gelmeyen neyi zorla yapmaya kalksam iyi görmeye çalışsam o iş olmadı, bana hayır gelmedi.
Çünkü hissediyorum biliyorum o doğru değil, kaçasım geliyor oradan.. İş konusunda da yaşıyorum bunu maalesef.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Psikolojiye İlgi Duyanların Okumasını Önerdiğim Kitaplar
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
41K
SARILARIN FILIZ
Doğuma Hazırlık Değişik Ve Modern Bebek İsimleri 2015
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
124K
asusasus123
A
Donmalarda ilkyardım nasıl yapılır
Yorumlar
1
Görüntüleme
3K
jullyet
2013 YGS Türkçe Çözümleri, Cevap Anahtarı
Yorumlar
0
Görüntüleme
4K
Caddy
Bir bebeğin günlüğü
Yorumlar
0
Görüntüleme
3K
PosetCayVeSigara
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…