Bulundugumuz mahallede görüyorum. Bazı kızlar var. Işten eve geldiklerinde anneleri çok defa camda ya da kapıda bekliyor. Hafta sonları birlikte kol kola girip o tını mini çantaları takıyorlar, havada kalıyor kolları. Anne kız , arkadaş gibi birbirleriyle fisildasarak gülerek yolda gidiyorlar. Çarşıda görüyorum çok defa onları. Kadının gözleri yıldız yildiz, parlıyor. Nisan alışverişine çıkmışlar. Yatak örtüsü bakıyorlar.
Annesi kızına prenses muamelesi yapıyor. Bu da sana yakışır , bunu da al diyor. Gelir düzeyi düşük insanlar , ama nasıl mutlu ediyorlar evlatlarını. Hele gelinlik modellerine bakmaları yok mu anne kız !! Nasıl kıskanıyorum imreniyorum.
Istemeye geldiklerinde , annem dedi ki kahveyi Ayşe ( amcamın kızı ) o ikram edecek. Sen dökersin. Kuzenim de kendinden emin onlara hizmet etti. Sonra k.v adayı demez mi kuzenime , ee kizim siz ne kadar süredir tanisiyorsunuz oglum ile ? Pek de sirinmissin!!
Sessizce odayı terk ettim. Onlar beni istemeye geldiler ben balkona çıktım. Ağlamaya başladım.
Annem onlara benim güzel yemek yapamadığımi da söylemiş. Babaannem çok kötü azarlamis annemi.
Ben regl oldum kimseye konuşamadım. Yatak çarşafın battı diye şiddet gördüm.
Hesap yaparken ya da birine birşey açıklarken aniden bunlar aklıma geliyor.
Geçen sene anneler gününde , iyi kalitedeki markanın yemek takımını aldım. Güzel de bir buket yaptırdım. Sarilmaya kalktım anneme. Offf bunaltma , böyle saçma şeylere de para harcama diye avazı çıktığı kadar bağırdi. Erkek kardeşine kaldıracağım gelin beğenirse kullanir dedi.
Kutuyu toparladım. Geri götürdüm iade ettim.
Hafızami sildirmek istiyorum.