Web uygulamasını kur
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Seni Anlatmak....(Kaybettiim Oluma...)
- Konu Sahibi vvuslat
- Başlangıç Tarihi
Ayrıntılı Düzenleme
Kimler kimler yazdı?mafoldumbençok üzüldüm oo küçücük bebeğini acılarını kendim de hissettim senin acıların eminim tarifsiz..çok çekmiş yavruuM sen daha çok .........................................mafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumben
basiniz sagolsun allahim ne diyecegimi bilemiyorum bende bir ay once oglumu kaybettim 4 aylik hamileydim ve o gitti benim acimda yeni olmasina ragmen dayanamiyorum.
ya siz?
sormak ne bencilce degilmi hangi anne dayanabilirki bu aciya ama alisiyoruz iste zamanla
Allah bir daha boyle bir aci yasatmasin hic kimseye
ya siz?
sormak ne bencilce degilmi hangi anne dayanabilirki bu aciya ama alisiyoruz iste zamanla
Allah bir daha boyle bir aci yasatmasin hic kimseye
- 3 Mart 2008
- 10.211
- 293
- 413
Kitaplara sarılmak, dostlarla konuşmak,
Yazıya oturup sonu gelmeyen cümleler kurmak,
Camdan dışarı bakıp puslu şarkılar mırıldanmak....
Böyle zamanlarda her şey birbirinin yerini alır
Çünkü her şey bir o kadar anlamsızdır
ıçimizdeki ıssızlığı dolduramaz hiçbir oyun
Para etmez kendimizi avutmak için bulduğumuz numaralar
Bir sevgiyi yaşatan ayrıntları nereye saklayacağınızı bilemezsiniz
Çıplak bir yara gibi sızlar paylastığımız anlar,
Eşyalar gözünüzün önünde durur birlikte yarattığınız alışkanlıklar
Korkarsınız sözcüklerden, sessizlikten de; bakamazsınız aynalara,
Çağrışımlarla ödeşemezsiniz.
Dışarda hayat düşmandır size
ıçeride odalara sığamazken siz, kendiniz
Bir ayrılığın ilk günleridir daha
Her şey asılı kalmıştır bitkisel bir yalnızlıkta
Gün boyu hiçbir şey yapmadan oturup
Kulak verdiğiniz saat tiktakları
Kaplar tekin olmayan göğümüzü
Geçici bir dinginlik, düzmece bir erinç
Suyu boşalmış bir havuz, fişten çekilmiş bir alet kadar tehlikesiz
Bakınıp dururken duvarlara
Boş bir çuval gibi, çalmayan bir org gibi, plastik bir çicek,
Unutulmuş bir oyuncak, eski bir çerçeve gibi, hani,
Unutsam eşyanın gürültüsünü, nesnelerin dünyasında
Kendime bir yer bulsam, dediğimiz zamanlar gibi
Kendimizin içinden yeni bir kendimiz çıkarmaya zorlandığımız anlar gibi
Yeni bir iklime, yeni bir kente, bir tutkunluk haline, bir trafik kazasına,
Başımıza gelmiş bir felakete, iskenceye çekilmeye, ameliyata alınmaya
Kendimizi hazırlar gibi.
Yani dayanmak ve katlanmak için silkelerken bütün benliğimizi
Ama öyle sessiz baktığımız duvarlar gibi olmaya çalışırken,
Ve kazanmış görünürken derinliğimizi
Ne zaman ki, yeniden canlanır bağışlamasız belleğimizde
Bir anın, yalnızca bir anın bütün bir hayatı kapladığı anlar
O tiktaklar kadar önemsiz kalır şimdi
Hayatımıza verdiğimiz bütün anlamlar
Göremeseniz de, bilirsiniz
Hiç yakın olmamışsınızdır intihara bu kadar.
Bana zamandan söz ediyorlar
Gelip size zamandan söz ederler
Yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden.
Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden.
Hepsini bilirsiniz zaten, bir işe yaramadığını bildiğiniz gibi.
Dahası onalar da bilirler.
Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler, öyle düşünürler.
Bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki
hançeri çıkartmak, Yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden karşılaşmak
kolay değildir elbet.
Kolay değildir bunlarla baş etmek, uğruna içinizi öldürmek.
Zaman alır.
Zaman alır sizden bunların yükünü
O boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, açılar dibe
çöker.
Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir.
Bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir.
O boşluk doldu sanırsınız
Oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir.
Yazıya oturup sonu gelmeyen cümleler kurmak,
Camdan dışarı bakıp puslu şarkılar mırıldanmak....
Böyle zamanlarda her şey birbirinin yerini alır
Çünkü her şey bir o kadar anlamsızdır
ıçimizdeki ıssızlığı dolduramaz hiçbir oyun
Para etmez kendimizi avutmak için bulduğumuz numaralar
Bir sevgiyi yaşatan ayrıntları nereye saklayacağınızı bilemezsiniz
Çıplak bir yara gibi sızlar paylastığımız anlar,
Eşyalar gözünüzün önünde durur birlikte yarattığınız alışkanlıklar
Korkarsınız sözcüklerden, sessizlikten de; bakamazsınız aynalara,
Çağrışımlarla ödeşemezsiniz.
Dışarda hayat düşmandır size
ıçeride odalara sığamazken siz, kendiniz
Bir ayrılığın ilk günleridir daha
Her şey asılı kalmıştır bitkisel bir yalnızlıkta
Gün boyu hiçbir şey yapmadan oturup
Kulak verdiğiniz saat tiktakları
Kaplar tekin olmayan göğümüzü
Geçici bir dinginlik, düzmece bir erinç
Suyu boşalmış bir havuz, fişten çekilmiş bir alet kadar tehlikesiz
Bakınıp dururken duvarlara
Boş bir çuval gibi, çalmayan bir org gibi, plastik bir çicek,
Unutulmuş bir oyuncak, eski bir çerçeve gibi, hani,
Unutsam eşyanın gürültüsünü, nesnelerin dünyasında
Kendime bir yer bulsam, dediğimiz zamanlar gibi
Kendimizin içinden yeni bir kendimiz çıkarmaya zorlandığımız anlar gibi
Yeni bir iklime, yeni bir kente, bir tutkunluk haline, bir trafik kazasına,
Başımıza gelmiş bir felakete, iskenceye çekilmeye, ameliyata alınmaya
Kendimizi hazırlar gibi.
Yani dayanmak ve katlanmak için silkelerken bütün benliğimizi
Ama öyle sessiz baktığımız duvarlar gibi olmaya çalışırken,
Ve kazanmış görünürken derinliğimizi
Ne zaman ki, yeniden canlanır bağışlamasız belleğimizde
Bir anın, yalnızca bir anın bütün bir hayatı kapladığı anlar
O tiktaklar kadar önemsiz kalır şimdi
Hayatımıza verdiğimiz bütün anlamlar
Göremeseniz de, bilirsiniz
Hiç yakın olmamışsınızdır intihara bu kadar.
Bana zamandan söz ediyorlar
Gelip size zamandan söz ederler
Yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden.
Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden.
Hepsini bilirsiniz zaten, bir işe yaramadığını bildiğiniz gibi.
Dahası onalar da bilirler.
Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler, öyle düşünürler.
Bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki
hançeri çıkartmak, Yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden karşılaşmak
kolay değildir elbet.
Kolay değildir bunlarla baş etmek, uğruna içinizi öldürmek.
Zaman alır.
Zaman alır sizden bunların yükünü
O boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, açılar dibe
çöker.
Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir.
Bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir.
O boşluk doldu sanırsınız
Oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir.
boğazımdaki bir düğüm oldu bu yazınız. düğüm işte yazacak birşey bulamıyorum. Bazı yoklukların tesellisi yoktur. tesellisi sözler değildir, dostlar değildir. Bilmiyorum belki rüyalardır. inşallah rüyalarında bolca vakit geçirirsin onunla. Belki geceler anlam kazanır o vakit ona kavuşmak için.
- 6 Aralık 2009
- 6.146
- 2.752
- 723
- 19 Temmuz 2007
- 4.168
- 5.397
- 773
ben ne zaman yazdıklrınızı okusam ağlayarak kalkıyorum pc başından iş yerindekiler öyyle bakıyolar banaa. bi insan bu kadarmı yüreğinin diliyle yazı yazar. sen bi bebek doğurduğun için değil gerçekten anne olmayı haketmiş ve sonuna kadarda mücade etmiş bi annesin. inan bana cocuğun senin gibi bi anneden doğduğu için çok şanslı.hergün milyonlarca kelime sarfedebiliyorken şu an tek bi kelime bile bulamıyorum.
boğazımdaki bir düğüm oldu bu yazınız. düğüm işte yazacak birşey bulamıyorum. Bazı yoklukların tesellisi yoktur. tesellisi sözler değildir, dostlar değildir. Bilmiyorum belki rüyalardır. inşallah rüyalarında bolca vakit geçirirsin onunla. Belki geceler anlam kazanır o vakit ona kavuşmak için.
Rüyalarıma gelmesini bile isteyemiyorum...Ne zaman gelse onu yine ölüyor görüyorum..Aynı acıları tekrar yaşıyor,yaşıyorum...Yine de sağol canım...Paylaştığın için sağol...
ben ne zaman yazdıklrınızı okusam ağlayarak kalkıyorum pc başından iş yerindekiler öyyle bakıyolar banaa. bi insan bu kadarmı yüreğinin diliyle yazı yazar. sen bi bebek doğurduğun için değil gerçekten anne olmayı haketmiş ve sonuna kadarda mücade etmiş bi annesin. inan bana cocuğun senin gibi bi anneden doğduğu için çok şanslı.hergün milyonlarca kelime sarfedebiliyorken şu an tek bi kelime bile bulamıyorum.
frknlfr ve çigmex dilekleriniz için teşekkürler arkadaşlarım..seher yıldızı böyle düşünmen beni çok sevindirdi Allah razı olsun canım..bu arada şiir benim değil ama içimdekileri sanki ben yaşamışım gibi anlatıyor..
acının en büyüğünü yaşamışsınız evlat acısı onun kokusu gülüşü çıkmaz ömür boyunca içinizden ama siz çok özel bi annesiniz bunun müfakatını sabretme dayanma müfakatını öteki dünyada alacaksınız bende ağbimi kaybettim 5 yıl önce öldüğünde 23 yaşındaydı annem o günden beri perişan hasta bitkin dünyaya küskün ağbimin yaptıkları giydikleri resimleri hep evinde bir odada sergili halde anılar çok fazla askere gitti diyo üniverste okudu diyo işe gitti diyo yani yaşanmışlık çok fazla tarifi yok bu acının ama allah sabrını mutlaka veriyo canım siz allah tarafından özel seçilmiş annelersiniz melekleriniz sizin şefaatçiniz olacaklar
canım tarıfı mumkun olmayan bır acı allahım sabırlar versın.su anda ısyerındeyım ve ınan aglaya aglaya okudum.annelık boyle bırsey ıste daha anne olmadım ama bende yavrumun canınkıyamazdım.aynılarını her anne yapardı herhalde.yuce rabbım en yakın zamanda sana bır bebıs daha verır ınsallah.ha belkı bu acını hafıfletmez ama bastırır kardesım.allahım dusmanımın basına vermesın boyle bır acıyı tarıfı zordur emınım.allahım sabırlar versın