- 21 Ekim 2016
- 400
- 206
-
- Konu Sahibi Siyahgiyenkiz
- #41
Ayrılmak mantıklı olabilir. Ama özleyeceksiniz, hep özleyeceksiniz. Kimse onun gibi sevmediğinde geriye dönmek isteyeceksiniz...
Biz ayrıldığımız sürede başka görüştüğüm kişiler farklı niyetli çıktı ve hiç olmazssa ayrıldığım kişinin bana yapabileceği kötülüklerinde ne olabileceğini bildiğimi ama bir başka insanı tanımanın bana zor geldiğini ve güvenemeyeceğimi anladım... Kadınlar karşılarında güçlü erkek arıyorlar haliyle bu konuda haklısın ama dürüst insanları bulmakta zor şu zamanda. Ancak, bizde ayrılık yaşamasaydık birbirimizi kaybetmenin ne olduğunu bilmeseydik sonradan değer vermez sürekli benim aklımda da ayrılma fikri olacaktı kimbilir. Hayırlısı olsun inşallah
yorumumu sildim konu cok baskaymıs galıba upuzun görünce sadece baslıga konstre olmusum usengecgiller
Yo aslinda cok da alakasiz bi yorum degildi :) tesekkur ederm yine de
Tum mesele benim bencilligimse gercekten bunu aşmak istiyorum ben sorunun kimde oldugunu anlayamiyorum sadece. Yoksa ben boyleyim beni de boyle kabul etsinler gibi bj duusncem yok. Bencillik ediyorsam zaten kmseyle mutlu olamam
Şuanda oldukça güçlü, baskın, sevilen, sayılan biriyle evlenebilirsiniz ancak hayat boyu o insan öyle kalacak diye birşey yok. Aynı şekilde siz de hep güçlü ve baskın olacaksınız diye birşey yok. Hayatta herşey insanlar için ve kimbilir daha ne güçsüz durumlara düşeceğiz. O yüzden ben kendi adıma vicdanlı ve merhametli bir adam diliyorum kendime. Ama maalesef insanız işte zaaflarımuz var, güçlü olsun kariyerli olsun vs diye birçok şey isteyebiliyoruz. Yanlış da değil bunları istemek ama tüm bu özellikleri bünyesinde toplayan bir adamla kesin mutlu olursunuz diye bir durum da yok. Esasında niyetimizi ve kalbimizi temiz tutmak bazen en güzel duadır. Siz bence erkek arkadaşınızı sevmiyorsunuz ve bir erkekten beklentileriniz daha yüksek. Erkek arkadaşınız şuan için bu beklentilerinizi karşılayamıyor yani uyuşmuyorsunuz. Bunun için suçluluk da duymanız gerekmiyor, sadece dürüst ve kararlı davranın. Bencillik yaparak ne kalbinizi kirletin ne de karşı tarafı üzün..
İliskiler basladigi gibi bitedebiliyor konu sahibi. Buna, daha cocukken baslayan iliskiler de dahil. Siz kucukken birbirinizi sevdiniz diye ayrilmamak icin diretmeye gerek yok aranizdaki bag, cekim, elektrik bittiyse daha fazla uzatmanin manasi olmadigi gibi bu kadar dramatize etmeye de gerek yok.
Ben herkesin aksine size bi şans daha vermen gerektiğini düşünüyorum. Eğer tamamen bitmiş olsaydı içinde herhangi bi soru işareti, bi pişmanlık kalmazdı. Sadece eski heyecanınız kalmamış, sil baştan başlamayı deneyebilirsiniz. Ha baktınız yine olmuyo o zaman tamamen koparsınız birbirinizden. Birbirinize karşı daha anlayışlı olmayı deneyin bi de her ikiniz. Oturup açıkça sorunları anlatıp çözmeye çalışın bi bence.
inşallah sizin içinde hayırlısı olur canım ben boşanmış aile çocuğu olduğumdan çok korkuyordum evlilikten ancak çok şükür evlendikten sonra korktuğum problemleri yaşamadım tabi eşimden baskın olmak beni yorsa bazen annelik yapıyormuş gibi hissettirir De sanirim sevgisini çok gösterdiğinden umursaniyorum bende böyle seyleri :)Aynen oyle guclu birini bulursam da guvenemezsem bana eziyet ederse beni ezerse bunlari cok dusunuyorum . Sevgilimi durustluguyle sevmistim zaten en basta o ozelligi cok sukur hic degismedi. Sadece suanda cok gucsuz bana da bunu cok hissettirdi. gecici bisey mi bilmiyorum. Bana biraz umut oluyosunuz tesekkur ederim. ve cevremde de gordum baska insanlarla deneyince eskinin kiymetini anlayanlari. Siz sansliymisisinz ki geriye donebilmissiniz. Onemli olan evdeki huzur mutluluk..ben sanirim gercekten bencilce duusnuyorum
Son 7 ayın olayı mı bu, yoksa biriken bir şeyler mi bar öncesinde.
Elbette insanlar değişiyor, siz de o da eskisi gibi değilsinizdir değişmişsinizdir, bu değişim yavaş yavaş olmuştur. 7 ay önce birden ne oldu da zıt yönde değiştiniz veya siz bir şeyleri fark etmeye başladınız? Bana yanlış kararmış gibi geliyor, neden bilmiyorum ama önceden bir acabanız olsaydı tamam derdim, bir şeyler saman altı edilmiş hep. Ama son bir yıla kadar mükemmele yakın giden bir ilişki bu şekilde sonlanmaz diye düşünüyorum veya inanıyorum
inşallah sizin içinde hayırlısı olur canım ben boşanmış aile çocuğu olduğumdan çok korkuyordum evlilikten ancak çok şükür evlendikten sonra korktuğum problemleri yaşamadım tabi eşimden baskın olmak beni yorsa bazen annelik yapıyormuş gibi hissettirir De sanirim sevgisini çok gösterdiğinden umursaniyorum bende böyle seyleri :)
Ve kesinlikle kısmet işi diyorum o kadar yelteniyorsun ayrilaniyorsn bazen bazense iki günde unutuyorsun yıllarını gecirdigin aşkını arkadaşını..
Sizin gibi bir tanıdığım var.
10 senenin sonunda erkek evlenmek istedi, kız 'ben seni sevmiyorum artık' diyerek ayrıldı.
E yaş kemale ermişti, ortada engel kalmamıştı ve her gencin istediği yuva zamanı gelmişti.
O erkek birkaç ay sonra hayatına başkasını aldı, işler ciddiye bindi derken 1 yıl geçti.
Ve o seni sevmiyorum diyen kız, adamın evini, işini, ailesini, akrabasını her gün arşınladı.
Pişmanlığını göstermek adına herkese yalvardı görüştürün diye.
Çok çaba sarfetti ve aşkını geri kazandı, şuan 3-4 yıldır evliler.
Kısaca, çok emekli ve uzun süreli ilişkilerde özellikle hayatın değişimiyle beraber bocalamalar yaşanıyor.
Belki onlardan birini yaşıyorsunuz ama belki de gerçekten sevginiz bitti.
Size tek önerebileceğim şey, sevgilinizi düğünde hayal edin ama yanında başka bir gelinle.
İçiniz alıyor ve kalbiniz sıkışmıyorsa ayrılın.
Yok eğer ufak da olsa bir korku ve acı yaşıyorsanız, bu süreci hasarsız geçirin gerekirse rol yapın ama ayrılmadan devam edin derim.
Universiteden mezun oluyorum bu senenin sonunda. 7 senedir birbirmizi deli gibi seviyorduk . Cocukluk aski sayiliriz. ayni mahalle ayni ilkokul ayni lise.. 8. Snifta basladik yani orta son. inanin cok tutkulu bi cifttik herkes cok yakistirirdi cok ta kavga ederdk tabi ikimz de deli kiskanc. Cok ayrilip baristik hatta 2 ayi bulan bi ayriligmz oldu ama bitmicegini bilirdik herkes de bilirdi imkansiz gibiydi beraber buyuduk hayatmizi brbrmzin uzerine kurduk kucukten beri hep evlenip beraber yasicagimiz gunleri hayal ettik yillari saydik kavusmaya. Okulum bitiginde hatta bu son senemde yuzuk takicaktik. ama cok ta yiprandik. Benden cok fazla saygi beklerdi biraz baskin bi karakterim var ve asiri sinirim var bu yuzden saygisizlik yaptigm coook zamanlar oldu onun da kaldiramadigi tek sey saygisizlikti ve boyle boyle cok yiprandik. Bu 7 yilda kaldiramicagim hic birsey yapmadi aldatmak vs olmadi ondan cok emindim kendime guvendigm kdar hatta daha fazla ona guvenirdim .ama kaybetmekten de cok korkuyordum. Beni cok sevdigini biliyorum boyle soylemekten hoslanmiyorum ama size bilgi verebilmek icin soyluyorum onun icin bi tek ben vardim zaten cocuk yasta sevdik brbrmizi benim icin de oyleydi. Gectigimz yaza kadar.
2016 yazindan beri kabusta gibiyim. Tek dusundugum acaba hic taniyamamismiyim hep boyle biri miydi yoksa degisti mi yoksa buyuyor muyum gozum mu acildi sevgim mi bitti? Dusunmekten uyuyamiyorum. Ben ona karsi bu duygulari hic hissetmedim ki onu istemedigm bi an bile olmamisti suanda bunlari hissetmek bana cok agir. Bu yuzden cok uzun yazarak sizi skicam belki ama inanin yazmaya icimi dokmeye cok ihtiyacim var. Onu istemedigimi farketmeye basladim bu tabiki tek bi seferde olmadi 7 aydir kademeli sekilde artarak hissettim bu isteksizligi. Nedeni yokmu diye sorarsaniz bicok neden sayabilirim ama seven insana dokunmucak sebepler bunlar . Ailelerimin yasayislari ayni fakat tarzlari cok farkli . Ben onun yaninda daha agir akilli ve olgun kaliyorum. Bazi konularda fikirlerine hic saygi duyamiyorum cunku sacmaladigni dusunuyorum. Asiri hareketli cok sakaci ve biraz simarik biri oldu. Bunlarin jepsi gozume batan seyler sanki kucukken daha agirdi. Onu suanda ciddiye alamiyorum ve bu beni cok uzuyor. Sizce bana ne oldu? O da delirmek uzere artik hayallerimize kavusmamiz gereken zamanlarda anlam veremiyo bu halime baskasi mi var diye bagiriyor telefonda arayip sinirden biyerleri yumrukluyor sevmiyomusun beni diye. Seviyorum diyemiyorum. Panik atak rahatszligi cikti hic iyi durumda degil arti ozguven eksikligi bi cok hastalgi cikti psikolojk. Onun gucsuzlgnu gordukce snirlerim bozuluyo Gozume cocuk gibi olgum olmayan agirligi olmayan biri gibi gelmeye basladi. Kendisi acikogretmden okuyor cnku calisiyor baba meslegi yapiyor. Annesiyle kardesiule tanistim beni cok seviolar istiyolar da. Ben de ogretmenlk bitiriyorum. Bu arada ayni yastayiz. Acaba ben buyudum olgunlastim da o daha cocuk mu kaldi bu yuzden mi onu ciddiye alamamaya basladim. bunca yil bunca emek baskasini nasil severim bilmiyorum ama bu sekilde devam edemicegim icin ayrildim mahvoldu ama cok gururlu oldugu icin gururuna yediremedigi icin baya beddualar isittim. Bu arada ona anlattim herseyi acikca baslarda cok olgun karsiladi yardimci olmaya calisti hareketlerini duzeltmeye calisti hatta olmadigi biri gibi davranmaya basladi agir takilmaya calisti sirf ona tekrar isiniyim diue ama olmadi. Ozlemiyomusun diye sorarsanz da ayri kalmaya biraz alisigiz bu yuzden suanda ozledim diyemiyorum 2 aydir cok kotuyum iste o da 2 aydir biliyo bu sorunu asmaya calisiyoduk ama bi haftadir ayriyiz. yani daha yeni. Icim cok buruk her gun daha mutsuz uyaniyorum ne senle ne sensiz durumunu yasiyor gibiyim. Ihtiyacim olan sey ne iliskmiz artik skicilastigi icin ciddiye binip boyut atlamasi mi gerekiyor? Yoksa bu hislerimle evliligi asla dusunmemem mi gerekir ? Cunku ayni evin icinde yasamak hic kolay degildir daha da sogurum hayatim zindan olur diye korkuyorum. Arkadslarim kimisi yanimda kimisi cok tepkili bunca sene herseyi bi anda sildin mi diye bu kadar kolay mi diye. Inanin hic kolay degil ama sanirim istemedigim bi hayati yasiyorum. Bu arada tartismalarda agzim cok laf yaptigi icin hep uste cikarim asla susmam hep onu sustururum ondan biraz daha zekiyim arkadaslarmin soyledigine gore. Cocukken de o beni senelerce sevip dualar etmis benim de onu sevmem icin.ortaokul sonda bi anda icime gelen hislerle bende onu sevmistim . Bana senelerce sen beni nasil sevdin diyip diyip duruyor dunyanin en harika seyiymisim gibi . O da benim icin oyleydi bunlari ondan duymak ruya gibiydi senelerce. Ama o kadar cok soyledi ki beni de buna inandirdi sanirim.suandaki dusuncelerim gercekten ben nasil boyle birini sevdim? Suanda deli gibi onu istesem aglasam mahvolsam eminim bana kiyamaz kolay olmasa da biraz surundurup kabul eder beni. Bu yuzden size soruyorum bana iyi gelcek olan sey neddir lutfen akil verin saati yine 6 ettim uyku yok bana. Bu derdin de benden baskasinda oldugunu sanmiyorum istiyosan istiyosundur istemiyosan da ayrilirsin. Ben suanda istemiyorum ama istememeyi de istemiyorum. Onu deli gibii eskisinden daha da fazla istemek istiyorum bu nasil bi kafa?
Şnu da eklemek istiyorum ki keskee duygusal biri olsaydim cok isterdim ama maalesef degilim benim duygularimi bile mantigim belirliyor kararlarimi mantigima gore alirim hep. Ya sevgimden hic bisey gorememisim ya da zaten cocuktuk karakterlerimz kisilklerimz yeni sekilleniyor? Olabilir mi. Suanda sifirdan boyle biri karsima ciksa istemicegim tercih etmicegim bi insan haline geldi .
yazdıklarınızı okurken sanki şuanki sevgilimin eski sevgilisini okur gibi oldum