- 16 Temmuz 2023
- 633
- 932
- 29
-
- Konu Sahibi IstanbulluhatunCeyo
- #1
Annem hep turp un büyüğü heybede duruyor derE zor yani. Akıllı işi değil
Oğlum 7 yaşında hala bir oh demedim. Dertlerim arttı. Yıprandım.
Romantik bir sevgi değil devasa bir emek annelik bence. Özellikle sabır anlamında çok geliştiriyor insanı.
Evet kesinlikle annelik ve yeğen bakmak aynı değil bunun farkındayım. Boşanmış abimin kızıyla 4 yıldan fazladır beraberiz aynı odadayiz. Kıyafeti, banyosu,okulu , ödevleri, uykusu, özel ihtiyaçları, öğretmen ve velilerle iletişim vb hep ben ilgileniyorum. İlkokul 1. Sınıfa başladığında ona okuma yazma öğretirken kendimi yırttım psikolojik olarak zorlandım. Bu yaşadıklarım anneliğin 4te 1iydi sadece farkındayım. Gerçekten çok sabır,emek , özen istiyor.ama şu var senin yenge 24ünde çocuk yaparsa tabii sana yapma der. Erkenden girmiş suya şimdi ağlamanın faydası yok.
Sen de çok gençsin. Ben 29da evlendim 32de anne oldum. Acele etmeye de lüzum yok bu konularda.
Annelikle yeğen bakmak bambaşka olaylar bu arada. Ben çocuk baktım deme hiç ondan. İkisi bambaşka. Çünkü çocuğun her derdi senin derdin, hastalansa sana gelir, üzülse sana gelir. Hepsi de seni çok etkiliyor. Stres sahibi oluyorsun. Yeğen işi güzel/ alıyorsun seviyorsun sıkılınca anneye babaya geri veriyorsun. Çocuk da tüm duygusal yükleri de sana yük oluyor. Zorluklar seninle oluyor.
Arada bir tanışıp konuştuğum oluyor da ciddi düşündüğüm kimse yok şuandaha adayın yok ne çocuğu
tamam işte bi evlen ondan sonra düşün bunları. şuan bunları düşünmek için çok erken.Arada bir tanışıp konuştuğum oluyor da ciddi düşündüğüm kimse yok şuan
8 yaşındaki yeğenimin üzüntüsünü hemen hissederim aramızdaki duygusal bağ yoğun. Onun üzüntüsü beni de üzer, o mutlu olunca ben de mutlu olurum. Şarkı açar, birlikte dans ederiz ,yağmur yağınca yürüyüşe çıkarız birlikte güzel aktiviteler yapmaya çalışıyoruz.ama şu var senin yenge 24ünde çocuk yaparsa tabii sana yapma der. Erkenden girmiş suya şimdi ağlamanın faydası yok.
Sen de çok gençsin. Ben 29da evlendim 32de anne oldum. Acele etmeye de lüzum yok bu konularda.
Annelikle yeğen bakmak bambaşka olaylar bu arada. Ben çocuk baktım deme hiç ondan. İkisi bambaşka. Çünkü çocuğun her derdi senin derdin, hastalansa sana gelir, üzülse sana gelir. Hepsi de seni çok etkiliyor. Stres sahibi oluyorsun. Yeğen işi güzel/ alıyorsun seviyorsun sıkılınca anneye babaya geri veriyorsun. Çocuk da tüm duygusal yükleri de sana yük oluyor. Zorluklar seninle oluyor.
Evet kesinlikle annelik ve yeğen bakmak aynı değil bunun farkındayım. Boşanmış abimin kızıyla 4 yıldan fazladır beraberiz aynı odadayiz. Kıyafeti, banyosu,okulu , ödevleri, uykusu, özel ihtiyaçları, öğretmen ve velilerle iletişim vb hep ben ilgileniyorum. İlkokul 1. Sınıfa başladığında ona okuma yazma öğretirken kendimi yırttım psikolojik olarak zorlandım. Bu yaşadıklarım anneliğin 4te 1iydi sadece farkındayım. Gerçekten çok sabır,emek , özen istiyor.
Ben düşünmüyorum.hiç öyle bir isteğim olmadı.Yengem (kardeşimin eşi) 2 yıllık evliler ve benden 4 yaş küçük. 6 aylık bebişi var. Yeğenimle ilgileniyorum yardım ediyorum. Bir yandan boşanmış olan abimin 8 yaşındaki kızıyla ilgileniyorum birlikte vakit geçiriyoruz. Yengem (ona öyle demiyorum da burda şuan öyle yazıyorum o bana abla der ,abla kardeş gibiyiz) Arada bir bana abla sen evlenirsen çocuk düşünüyor musun, benim bebeği de görüyorsun ne düşünüyorsun bu konuda diyor. Çocuk yapma bence, ben senin arkandayım çocuk yapmazsan hak veririm falan diyor. Ben de gülüp geçiyorum çocuk bakmak sabır işi ama eminimki annelik güzeldir. Şuan çocuk düşünmüyorum ama ileriye yönelik kararım değişebilir diyorum. O da diyor kızımı çok seviyorum ama uykusuz kalıyorum yoruluyorum. Doğuma hastaneye onunla gitmiştim o yüzden travmam oldu korkuyorum doğumdan. 28 yaşında bekarım , evlilik düşünüyorum. Çocuk konusunda siz ne düşünüyorsunuz? Evli ve anne olanlar ?
Yok öyle düşündüğünü sanmıyorum. İyi niyetinden söyledi bunu. 2 haftada 1 ailesinin yanına gidiyor annesi, kız kardeşleri de ona destek oluyor zatenDaha evlenmeden ne saçma bir konuşma. Yenge hanım sizin çocuğunuz olunca, kendi çocuğu ikinci planda kalır diye korkuyor sanki. Ben hiç hoşlanmadim bu konuşmalardan. Bakıcı elinden gidecek gibi hissediyor sanırım.
10 yaş kız ve 6 yaş ikiz erkekle annelik çok zor. Ama isteyen herkese Rabbim anne olmayı nasip etsin.
Yok daha nelerBizim bir arkadaş görümcesi ile kalıyordu.
Baktı görümce bekar evlenmıyor bızle kalacak dıye doğurdukca doğurdu en son 4 çocuğu vardı..
Yengenız de bunlardan bırı olmasın..
Sakın Kendinizi kullandırmayın.
4 yaştan beri yeğenine bakıyorsanız siz de baya bir yarı anne olmuşsunuz canım hakkınızı yemeyin. Yengeniz de ne tuhafmış 4 yaşında çocuğu nasıl vermiş. Çalıştığı için bile olsa akşamları alabilirdi.Evet kesinlikle annelik ve yeğen bakmak aynı değil bunun farkındayım. Boşanmış abimin kızıyla 4 yıldan fazladır beraberiz aynı odadayiz. Kıyafeti, banyosu,okulu , ödevleri, uykusu, özel ihtiyaçları, öğretmen ve velilerle iletişim vb hep ben ilgileniyorum. İlkokul 1. Sınıfa başladığında ona okuma yazma öğretirken kendimi yırttım psikolojik olarak zorlandım. Bu yaşadıklarım anneliğin 4te 1iydi sadece farkındayım. Gerçekten çok sabır,emek , özen istiyor.