Muhakkak insanın iyi geçindiği zamanlar oluyor. Muhakkak eğer hiç bir şey yokmuş herşey güllük gülistanlıkmış gibi davranıp, yemeğini yaparsan gece gündğz iş yapıp, gecede 4 kere bebeğe kalkıp sabahtata 6 da onun için kalkıp kalkıp kahvaltı hazırlarsan, günde 4-5 saat uykularla ayların geçerse senden iyisi yok.
Ama ben de içimde can taşıyorum. Bebeğim minikken gecede 3-4 kere uyanırken ve tekrar uyumakta zorluk çekerken, yine de kalkıp 3 gün kalvaltısını hazırlasam iyiyim, 4. gün kalkamasam pislik, adi oluyorum. Ağzımı açarsam çok yorgunum kız gece uyutmadı felan desem or.... , hayvan oluyorum. Daha da fazlası küfür de küfür. Yahu bu adamı başkalarına karşı görseniz sessiz sakin bir melek. Herkez suçu ben de bulur. Veya bana inanmaz.
Kayınvalideme söyledim bir zamanlar. İlk başta telefonda beni dinliyordu, ben onunla konuşurum diyordu, geçen yaz tatile gittiğimizde telefondan chat yapmaya çalışmış dangalak küçük genç kızlarla, bunu gördüm telinde, ona kızdım tabi "sen ne biçim insansın, 2 çocuğun var, 3. evliliğin, benim tatilde olduğumu fırsat bilerek 20 yaşındaki kızlarla chatleşmeye utanmıyor musun" diye,o da bağırdı çağırdı bana, "annene söyleyeceğim seni dedim" tehdit etti "senin ağzını burnunu kırarım öyle bir şey yaparsan" diye sonra tuttum yine de gizlice kayınvalideme söyledim, dertleşiyorum ya onunla, ama cevaba şok oldum, bana "benim oğlum öyle bir şey yapmaz, sana küfrettiğini de sanmıyorum" dedi. "e anne ben yalan mı söylüyorum" dedim ağlamaklı olmuşum. Tek dayanağımın birden omzumdan çekilivermesi gibi sendeledim kaldım. Düşmedim sonuçta benim Rabbim var ama çok üzüldüm ki ben yalan konuşmayan bir insanımdır. Sonrasında da bir keresinde dinle kızım işit gelinim yaptı bana, orda yani Kayseri de kocasından şikayet eden bir kadın vardı, kadın için şikayet edip durmayacaksın, istemiyorsan çekip gidersin dedi. Ve ben de herşey bitti onunla ilgili, artık aramıyorum bile.
3 gün önce yine kavga ettik. Lavaboda akşam bulaşıkları vardı. Çok sever ya mutfağa girip ay uy yapmayı. Sabah gözümü açar açmazda o mutfağın hali ne, bu ev ne zaman temiz olacak, sen ne pis karısınla başlayan tartışmamız uzadıkça uzadı. Yahu akşama kadar oturmuyorum hani bilen bilir. Akşam çoğu zaman yatağa ayaklarımı uzatınca ağrısını hissediyorum. Akşam bulaşıklarını da bıraktığım çok zaman oluyor yalan değil. Çünkü çocukların uyku vakti geliyor, sütlerini hazırla, tuvaletleriyle uğraş, uykuya hazırla, uyutmak için 1 saat vakit geçsin, saat 10.30 oluyor, onları uyuturken benim de uykum geliyor, bulaşıklara vakit kalmıyor.
Adam Kayserili, vallahi Kayseriliyle çok titiz olmadıkça gerçekten evlenmemek gerek. Yoksa vay halinize. Merhamet yok, anlayış yok, fedakarlık işe gidip gelme haricinde ev içinde yok, sürekli insanı rencide edici alaylı konuşmalar, başkalarının yanında küçük düşürmeler. Bunu sade ben değil bir çok insan yaşıyor.
Kavganın devamında uzatmayalım dedik, sustuk, sonra istemedim bıçakları çekmeceye koyuyor, onları orda istemiyorum dedim, ordan bir bağırtı, oğlan uyandı odasında bekliyor, oğlana gel dedi babasına gitmedi, ona gitmedi diye oğluma küfretti, ben de tepki gösterdim, ne biçim konuşuyorsun diye, o da sülaleme küfredince benim nevrim döndü, "Bu sefer ben bağırdım sen benim aileme nasıl küfredersin ne biçim insansın" diye çocuklar görüyor he, üzerime saldırdı, "git çocuklar görüyor" diye bağırdım. "Polis çağırırım" diye bağırdım. Bu sefer Döndü tekrar yakaladı beni yatağın üstüne yatırdı "Bağırıyorum ben de bu sefer artık polisi ararım, dokunma bana " diye bağırıyorum ben de, çocuklar ağlaşıyorlar. Defoldu gitti, ne kahvaltı ne bişey. Kuağıma vurmuş nasıl oldu anlamadım, kulağım şişti. Hala hafif bir ağrı var. Büyük bişey olsa artık gözümü karartırdım da, şükür duymamda bir sorun yok.
Öyle işte. Dün de eski bir aile dostumuz gelmiş, onu yemeğe almasam ayıp olurdu. Onun yanında konuştum mecburen, bugün sabah bana sesleniyor sabah 5 te bana kahvaltı hazırla diye. İyi koca ya, işe gidecek bizim için çalışıyor ya, tabi ona kahvaltı hazırlamam gerek Adamın yuvası yıkılıyor haberi yok, öylesine aptal yani.