Merhabalar
Belki ben bu durumu abartıyorumdur ama bu konu beni aşırı rahatsız ediyo.
Kendimi bildim bileli komşuculuk olayından hoşlanmam denedım ama içimde yok benim bu durum. Karşı daireme bi çift taşındı ama karısı her dakika kapımda.
Her saniye müsait olamıyorum olsada misafir ağırlamak istemıyorum.
Bebeğim kolik, ayrıca bir iki sıkıntısı daha var sürekli ağlayan bir bebek zaten bu durum beni aşırı yordu bir de komşu üzerime yük oldu.
Bebek ağladığı anda kapımı çalıyo. Geliyim mi? Beraber sallayalım mı? yardıma geliyim mi.?
Devamlı reddettim ağlamasından rahatsız mısınız dıye sordum kesinlikle hayır dedı.
Artık bebek ağlayınca korkuyorum kapı çalacak diye ve çalıyor da. Her ağladığında kapıda kadın.
Devamlı kapım çalıyo çaya geliyim mi? Tanışalım mı biz komsuyuz. Evde ses duydum geliyim mi? Apartmanda bir adam bağırıyo korktum sende duydun mu?
Ya anlıyorum belki canı sıkılıyor arkadaş olmak istiyor ama ben istemiyorum.
Evim her dakıka müsait olmuyo dediğim gibi bebeğim çok sıkıntılı yerı geliyor yemek bıle yapamıyorum, temızlık yapamıyorum. Çat kapı misafire zaten karşıyım böyle olunca daha çok zorlanıyorum.
Her seferınde reddettım daha hiç kabul etmedım, kapıyı çaldı bilerek açmadım cunku arkadaş olmak ıstemıyorum.
Ama devamlı kapım çalıyo devamlıı ne yapmam lazım nasıl bir tavır takınmalıyım reddettikçe gelmez dedim ama hiç azalmadı.
