İyi akşamlar hanımlar,
Yakın bir zamanda, çok samimi bir arkadaşımla aramız açıldı. Sebep çok önemli bir tartışma vs değil ama ben bir yerde doldum yükseldim biraz.
Bu arkadaşım benim 10 senelik arkadaşım kendisini de çok ama çok seviyorum. Genel olarak gerçekten çok iyi niyetli birisidir.
Ama şöyle bir huyu var bu da bu pandemi zamanında daha fazla batmaya başladı. İnsanı hiç dinlemiyor. Mesela beni arıyor bazen yatıyorum, markete gideceği tutmuş diyor ki kalk uyuma hadi benimle konuş bu yolu yürüyeceğim neyse sohbet ediyoruz. Sonra telefonu çalıyor başka biri arıyor. Kapatıyor beni. Ve sürekli onun meselelerinden bahsediyoruz, dünyanın en saçma şeyini de anlatsa ben keyifle dinliyorum valla ama ben bir şey anlatacak olsam o fırsatı bana vermiyor. Bazen dinlenmediğimi hissedip, amaaan deyip anlatmaktan vazgeçiyorum çünkü ben hevesli hevesli bir şeyler anlatırken konunun en saçma yerinden yakalayıp ya anlattığım konuyu dağıtıyor ya da mutlaka ordan kendine çeviriyor.
Buna ilave erkek arkadaşıyla problemleri var her konu istisnasız ona bağlanıyor ve sürekli anlatıyor dinliyorum ben de tabi ki,
fikrimi sorduğu yerde söylediğimde de sen yaşamadığın için böyle söylemek kolay geliyor diyor, ben de ona fikrimi beğenmiyorsan neden bana anlatıyorsun dilersen annene danış dedim hatta, o da bana ama annem de senin gibi der anneme de anlatamam diyor.
Saatlerce çözümsüz mevzuları dinliyorum dinliyorum dinliyorum, doğum günümde bile beni arayıp doğum günün kutlu olsun bugğn şu şu mevzular oldu diyor. Yani bu meseleler asla bitmiyor. En son bir tartışmasını anlatıyordu bana konuşurken tartışır gibi olduk ve ben de dedim ki bak fikirlerimiz uyuşmuyor hem sen iki güne unutuyorsun zaten, bana anlatma bu mevzuları aranızda kalsın yaşananlar dedim.
Ama sana anlatmazsam kime anlatayım, sen benim dostumsun diyor. Ben de çözümsüz kalıyorum.
Şimdi aramızda soğukluk var konuşmuyoruz tıpkı bu anlattığım olaylar gibi bir olay yaşadık ve o an ben sinirlendim beni asla dinlemediği için. Bir derdimi paylaşıyorum whatsapp grubunda, ses kaydı attım. Onu hiç dinlememiş bile, ses kaydını dinlemedim ama ben diye başlayarak kendini anlatmaya başladı yine ve ben de tepki gösterdim bi benim sorunum çözülsün önce diye. Çünkü sürekli bunu yapıyor. Şimdi de 1,5 aydır beni hiç aramadı. Ben de aramadım, bir yandan kafam öyle rahat ki saatlerce aynı mevzuları konuşmuyorum, sinirlenmiyorum vs ama bir yandan da üzülüyorum. Öte yandan kaç senelik arkadaşım, bana tavrını insta storylerime bakmayarak gösteriyor bunu da çok komik buluyorum açıkcası. Sen onu mu takip ediyorsun diyebilirsiniz ama geçen sene de aramız gerilince böyle yapmıştı çok saçma yani.
Neyse, şu 2 senedir hayatımdan o kadar insan çıkarttım ki. Hem de kaç yıllık arkadaşlıklarımı bitirdim. Çıkarttıklarımı iyi ki çıkardım hayatımdan ama bazen diyorum ki bu arkadaşım için çok mu abartıyorum? Bu zamanda arkadaş edinmek, güvenmek de zor.
Bilemedim kızlar, siz ne dersiniz?
