Sadece bir tavsiye bir bakış açısı istiyorum..

roselovee .!.:
Eğer sussaydım aynı senin gibi olacaktım . Kayınpederim dünya iyisi . Öz babam vefat etti . Kendi babamı aratmıyor o kadar söyleyeyim her gün beni arar . Ama kaynanam tam ortalık karıştırıcı . Neler demedi ki bana ilk evlendim eşimib eski sevgilisi açtı , yok gelin cam siliyor mu diye soran varmış akrabadan . Yok eşim bana iPhone almış şu dedi şanslı gelinin var . Ben de en sonunda bi bağırdım.bi de dedi kaynanan kötü olsa naparsın. Ben de dedim asla suratına bakmam eşimle aramı bozan kendi annnem bile olsa affetmem ömür boyu keyfime bakarım Kocam ilgilendirir beni dedim. Bana birdaha elin lafını getirip açma onlar senin yanında nasıö rahat konuşuyorlar ne konuşturuyorsun dedim . Mum gibi oldu . Daha neler var nelerrrr. Eşiminde söylediği annem öyle demek istememiştir,yok alttan al.eşime dedim ki aptallık gelip sana anlatmakta , sana anlatmayıp annene bugüne kadar cevap soksaydımm aram bozulmazdı seninle. Yalnız değilsin canımm Türk tipik aile hep böyle oluyor
Genişletmek için tıkla...
Sizi idol almak istiyorum bu konuda sanırım 😀 kimse üzülmesin diye diye diye düştüğüm hale ben bile inanamıyorum yine en üzülen benim kimsenin ruhu duymuyor
 
birgariphal .!.:
Eskisi kadar gitmiyorum cocuk dolayısıyla ama en acı olan ne biliyormusnuz? Hiç görüşmediğimizi,hiç bir faydamınızın olmadığını iddia etmeleri . Harika
Genişletmek için tıkla...
İşte göreviniz gibi görüyorlar. Madem hiç görüşmediginizi söylüyorlar, sizde görüşmeyin. Nasılsa iki türlüde görüşmüyor oluyorsunuz...
 
birgariphal .!.:
Aslında o kadar iyi olur ki . Biraz akışa bırakılsa zorlama olmasa...
Genişletmek için tıkla...
Tavrımı değiştirdim son 6 aydır pat pat cevabımı veriyorum aileye. Önceleri aman ben ailemden böyle görmedim diyip susuyordum içime atıyordum ama baktım ki hepsi sapasağlam benim saçlar beyaz yüz kırışık kronik rahatsızlık üzerine eklenmiş.
 
Aslında sizin durumunuzda çalışmak çok mantıklı görünüyor. Tabii Yine sınırlarınızı koruyarak, gerektiğinde cevaplarını vererek.

Benim eşimin ailesi de acayip sıkı bir ailedir, devamlı gelmeli, gitmeli. Zaman zaman da canımı sıkarlar. Bir dönem çalışıyorken, onlardan hiç haberim olmuyordu. Gerçekten çok iyiydi o dönem.

Gidip gelme de olmuyordu, onları kafaya takacak zaman da kalmıyordu, onların da benimle uğraşacak fırsatı olmuyordu. Ayrıca ailenin dışında, kendine ait bir alanın olduğu İçin her gün rahatlayıp geliyor insan.

İş başvurusu yapmanıza çok sevindim. Bu olmaz, başkası olur ama bir kere başlamış olursunuz.

Bir de ben eskiden aman huzurumuz kaçmasın diye çok şeyi yuttum, sağlığım bozuldu bu sebeple. Şimdi en küçük bir şeyde parlıyorum. Sen nasıl söyleyebilirsin bana diyorum. Ben üzüleceğime, biraz da o üzülsün. Artık bardak taştı.
 
sess_s .!.:
Aslında sizin durumunuzda çalışmak çok mantıklı görünüyor. Tabii Yine sınırlarınızı koruyarak, gerektiğinde cevaplarını vererek.

Benim eşimin ailesi de acayip sıkı bir ailedir, devamlı gelmeli, gitmeli. Zaman zaman da canımı sıkarlar. Bir dönem çalışıyorken, onlardan hiç haberim olmuyordu. Gerçekten çok iyiydi o dönem.

Gidip gelme de olmuyordu, onları kafaya takacak zaman da kalmıyordu, onların da benimle uğraşacak fırsatı olmuyordu. Ayrıca ailenin dışında, kendine ait bir alanın olduğu İçin her gün rahatlayıp geliyor insan.

İş başvurusu yapmanıza çok sevindim. Bu olmaz, başkası olur ama bir kere başlamış olursunuz.

Bir de ben eskiden aman huzurumuz kaçmasın diye çok şeyi yuttum, sağlığım bozuldu bu sebeple. Şimdi en küçük bir şeyde parlıyorum. Sen nasıl söyleyebilirsin bana diyorum. Ben üzüleceğime, biraz da o üzülsün. Artık bardak taştı.
Genişletmek için tıkla...
Hiçbir kadını bu duruma getirmemek lazım. Ben de çalışırken daha iyi hissediyordum kendimi özgüven,sosyal alan hepsi iyi geliyordu. Bahar dönemine kadar biyere girmiş olurum umarım 🌸
 
birgariphal .!.:
Eş ailesi bizim üzerimizde baskı kuruyor ilk evlendigmiz zamanlar evimize yatmadan yatmaya geliyorduk 12 den önce onlardan kalkmamız yasak gibi bişeydi,maddi imkanlardan yararlanmamıza müsade yok,eş annesi sürekli olarak kendi eşini olur olmaz doldurarak bizim üzerimize salıyor (2 gelin yani eltim ve ben) kayınpeder her olayda bizi karşısına alıp aile terbiyemizden tutunda grip olmamıza kadar hepsini sıralayıp bi güzel azarlıyor,oğullarını reddetmekle tehdit ediyor,istemediği bişey oldugu takdirde baba kendi eşine şiddet uygulayarak çocuklarından intikam alıyor(siz böyle yaparsanız,itaat etmezseniz bende annenizi döverim) kadın zaten bunca yıl dayak yemesine rağmen resmen tekrarını istiyor sürekli mağdur edebiyatı yaparak kendi şanssız evliliğinin kaderini bize de yaşatmak istiyor. Sevgi onlar için küçüklük varsa yoksa saygı daha dogrusu itaatkar olmak. Bu bahsettigim sadece anne ve babasına ait dış çerçevesel bir özet.
Genişletmek için tıkla...
Allah'dan başkasına kul olmak gibi bir şey bu haşa. Aile terbiyenize laf edene verin veriştirin. Dünya neymiş, hak ettiği neymiş görsün. Kocanız anasını paçavra gibi kullandırıyorsa, size neler yapmaz. Sevgi şekli çok ilginçmiş doğrusu. Ben bir umut görmüyorum pek, krndinizi kurtarın ama kurtarırken de şu kayınpederi delirtin derim. Bunun da en güzel yolu, tüm haklarınızı tam ve fazlasıyla almak. Allah yardımcınız olsun.
 
Esra ezmeci kitapları okuyup uygulayın ve politik davranın ben bu durumları ablalarımda gördüğüm için 27 yaşında evlendim siz bana kimse karışmasın çekirdek ailemle mutlu huzurlu olayım diyorsunuz haklısınız ama eşiniz kendini ailesine ispat etme en iyi evlat olma güdüsüyle büyütülmüş en iyi yapmanız gereken işe girip yeni bir eve geçirmeye çalışmak biraz ev olarak uzak olmak politik davranmak içe atmamak yani belli günler görüşebilirsin çalışıyorsun yoğunsun görüşmek istesende görüşemiyorsun algısı olacak herkeste buna zemin hazırlayın ve bazı durumlarda net sınır çizgisi çekin aileni seviyorum ama seninde ailen var sen yıpranıyorsun dik dur diye eşinize telkinde bulunun inşallah birde bol dua edin yuvanızı bozmak istemiyorsunuz kızınız var özgüveninizi toplayıp özgüvenli aile oluşturun eşinize ailesi katışmasa yada az görüşseniz çok mutlu hayat yaşadığınızı hissettirin yani ister yalandan ağlayın ister sinir krizi geçirir gibi eşiniz ailesine her gittiğinizde yada sizi etkilediklerinde sizi kaybedecek hissi olsun mesela
 
Bazen bazı şeyleri gözümüzde büyütüyoruz özellikle çalışmayıp sürekli evde olunca insanın psikolojisi bozuluyor çocuğum olunca ücretsiz izne ayrıldım 2 yil kayinvalideme kafayı taktım kadin ne yaptıysa battı bana size tavsiyem bir iş bulup çalışın zorlukları olsada evden çıkmak uzaklaşmak insana iyi geliyor
 
birgariphal .!.:
Merhaba Güzel kadınlar
Ben 6 senelik evli,dünya güzeli bir kız annesi,üni mezunu ama işsiz,evli ama mutsuz 30 yaşında bir kadınım..
6 sene önce üniden tanıştığım ve kör kütük aşık olduğum o mükemmel adamla ailemle yaşadığım "A" şehrini bırakıp "B" şehrine gelmek pahasına evlendim..birbirini çok sevem 2 insandık. O hala öyle olduğumuzu düşünmek istese bile maalesef artık değiliz. Bunun tek sebebi ise eşimin ailesi,ataerkil ve oldukca geri kafalı varlıklı,dediğim dedik,manipülasyon dolu bir aile.. her ferdinde ayrı bi sıkıntı var gerçekten ve benim kültürüme uzak oldukları için bu sıkıntı daha çok göze batıyor. Onlar için Gelin rziyet öekmeli iş yapmalı hep ezilmeli ve hiçbirşey laik görülmemeli .. tabi dillerimde böyle deil bu durum hareketleri bu yönde. Eşim bana düşkün istediğimi alır ucuz pahalı asla demez hasta olurum başımda sabahlar ama gel gör ki kan mı çekiyor huy mu bilmem. Üzerimde inanılmaz bi psikloljik baskı var sürekli olarak "Aradın mı? Sordun mu ? Elini öptün mü ? Nasılsın dedin mi?ee ben anneme senin adına gelir diye söz verdim,e ben babama sana sormadan tamam dedim,bize gelsinler,biz gidelim,ara sor bişey yap götür,annem yorulmasın sen yap vs vs vs... sonsuza kadar gider böyle. Annesi ve babası cocukları böyle itaatkar yetiştirdkleri için her istedinlerini elde edeceklerinin farkındalar. Özellikle annesi gözyaşı silahı masumiyet perdesi arkasında her istediğini öyle müthiş yaptırır ve işin içinden öyle kolayca çıkar ki.. 40 yıllık entrika dizisi senaristleri şaşar kalır. Onları üzmemek için sürekli beni,gençliğimi,sağlığımı,evliliğimizi harcayan eşimle benim açımdan hiç sevgi kalmadığını hissediyorum. Bana ait değil ailesine ait..ona ait değilim ailesine aidim. Tüm kararlarımızı ufacık bi ima ufacık bir tavsiye altüst edebilir. Böyle ki ailesinin etkisi altında.bugün değişir yarın düzelir derken 6 sene oldu ve üzerimdeki psikolojik şiddet beni artık çok yoruyor. Çok hakaratlere uğradım çok üzüldü evet ama beni koruyamadı hep harcadı beni.. idare et alttan al üzülme aşarız diye diye bugünlere geldik.Eşimden soğudum onunla bi hayatı paylaşmak ağır geliyor. Bugün çok çok ufak bir olay yaşandı sanki bardağın son damlası gibi. 6 senedir yani evlendiğim günden beri boşanmak aklımda sürekli boşanırsam şöyle mi olur böyle mi olur çocuk ne olur soruları kafamda dolaşıyor. Bunun üzerine bir de kendi ailemden km lerce uzakta olmanın ağırlığı ekleniyor.. bugün farklı bişey hisettim şu 2 gün içerisinde sakince konuşup kendisinin de mutsuz oldugunu farketmesni sağlayıp arkadaş kalmayı önericem. Sanırım sona yaklaşıyoruz fakat ben alacagım kararlardan emin değilim kendime güvenmiyorum çünkü zaten bu evliliği yaparak yanlış bi karar verdim. Şimdi 2.kez yanlış karar vermek istemiyorum ama sürdürmekte çok zor ruhen ve psikolojik olarak sürekli şiddet altındayım .. her hareketmi bakışımı analiz eden gözümün içine bakan o adam söz konusu aile olunca beni yerle yeksan ediyor.......düşünce hareket ifade özgürlüğüm yok.. sadece bir fikir istiyorum siz,kızınız,kardeşiniz olsaydı ne önerirdiniz?
Genişletmek için tıkla...
Alırım cocugumu yeni bir hayat kurarım.
Para pul bulunur ama giden saglık geri gelmiyoır.
Saglıgınız gidiyor
Psikolojik siddet altında yasıyorsunuz.
 
Ardemcan .!.:
Bazen bazı şeyleri gözümüzde büyütüyoruz özellikle çalışmayıp sürekli evde olunca insanın psikolojisi bozuluyor çocuğum olunca ücretsiz izne ayrıldım 2 yil kayinvalideme kafayı taktım kadin ne yaptıysa battı bana size tavsiyem bir iş bulup çalışın zorlukları olsada evden çıkmak uzaklaşmak insana iyi geliyor
Genişletmek için tıkla...
O kadar yerinde bi tespit ki.. bi süredir arıyorum il umarım bulurum
 
birgariphal .!.:
Merhaba Güzel kadınlar
Ben 6 senelik evli,dünya güzeli bir kız annesi,üni mezunu ama işsiz,evli ama mutsuz 30 yaşında bir kadınım..
6 sene önce üniden tanıştığım ve kör kütük aşık olduğum o mükemmel adamla ailemle yaşadığım "A" şehrini bırakıp "B" şehrine gelmek pahasına evlendim..birbirini çok sevem 2 insandık. O hala öyle olduğumuzu düşünmek istese bile maalesef artık değiliz. Bunun tek sebebi ise eşimin ailesi,ataerkil ve oldukca geri kafalı varlıklı,dediğim dedik,manipülasyon dolu bir aile.. her ferdinde ayrı bi sıkıntı var gerçekten ve benim kültürüme uzak oldukları için bu sıkıntı daha çok göze batıyor. Onlar için Gelin rziyet öekmeli iş yapmalı hep ezilmeli ve hiçbirşey laik görülmemeli .. tabi dillerimde böyle deil bu durum hareketleri bu yönde. Eşim bana düşkün istediğimi alır ucuz pahalı asla demez hasta olurum başımda sabahlar ama gel gör ki kan mı çekiyor huy mu bilmem. Üzerimde inanılmaz bi psikloljik baskı var sürekli olarak "Aradın mı? Sordun mu ? Elini öptün mü ? Nasılsın dedin mi?ee ben anneme senin adına gelir diye söz verdim,e ben babama sana sormadan tamam dedim,bize gelsinler,biz gidelim,ara sor bişey yap götür,annem yorulmasın sen yap vs vs vs... sonsuza kadar gider böyle. Annesi ve babası cocukları böyle itaatkar yetiştirdkleri için her istedinlerini elde edeceklerinin farkındalar. Özellikle annesi gözyaşı silahı masumiyet perdesi arkasında her istediğini öyle müthiş yaptırır ve işin içinden öyle kolayca çıkar ki.. 40 yıllık entrika dizisi senaristleri şaşar kalır. Onları üzmemek için sürekli beni,gençliğimi,sağlığımı,evliliğimizi harcayan eşimle benim açımdan hiç sevgi kalmadığını hissediyorum. Bana ait değil ailesine ait..ona ait değilim ailesine aidim. Tüm kararlarımızı ufacık bi ima ufacık bir tavsiye altüst edebilir. Böyle ki ailesinin etkisi altında.bugün değişir yarın düzelir derken 6 sene oldu ve üzerimdeki psikolojik şiddet beni artık çok yoruyor. Çok hakaratlere uğradım çok üzüldü evet ama beni koruyamadı hep harcadı beni.. idare et alttan al üzülme aşarız diye diye bugünlere geldik.Eşimden soğudum onunla bi hayatı paylaşmak ağır geliyor. Bugün çok çok ufak bir olay yaşandı sanki bardağın son damlası gibi. 6 senedir yani evlendiğim günden beri boşanmak aklımda sürekli boşanırsam şöyle mi olur böyle mi olur çocuk ne olur soruları kafamda dolaşıyor. Bunun üzerine bir de kendi ailemden km lerce uzakta olmanın ağırlığı ekleniyor.. bugün farklı bişey hisettim şu 2 gün içerisinde sakince konuşup kendisinin de mutsuz oldugunu farketmesni sağlayıp arkadaş kalmayı önericem. Sanırım sona yaklaşıyoruz fakat ben alacagım kararlardan emin değilim kendime güvenmiyorum çünkü zaten bu evliliği yaparak yanlış bi karar verdim. Şimdi 2.kez yanlış karar vermek istemiyorum ama sürdürmekte çok zor ruhen ve psikolojik olarak sürekli şiddet altındayım .. her hareketmi bakışımı analiz eden gözümün içine bakan o adam söz konusu aile olunca beni yerle yeksan ediyor.......düşünce hareket ifade özgürlüğüm yok.. sadece bir fikir istiyorum siz,kızınız,kardeşiniz olsaydı ne önerirdiniz?
Genişletmek için tıkla...
Ailenizin durumda az da olsa haberi var mi? Aileler birlikte gorusuyorlar mi?
 
Eger bu kadar izdirabiniz varsa ve esinizin ailesi sizi ulu orta hakaret ediyor asagiliyorsa sizin degerinizi ortaya koymaniz lazim.Ailenizin sizi daha sik ziyaret etmesini saglayabilirsiniz.Gelin anneniz bi gorsun kayinvalidenizle ortami o da bi degerlendirsin veya varligini hissettirtsin..Annenizin babanizim size verdigi degeri sizin cok degerli oldugunuzu ve bu tarz durumlar gerceklesirse haklarinizi kullanip kizinizi alip kendi memleketinize donebileceginizi hissettirmeniz lazimm.Elinizde kozlar varsa bunlari kullanabilieceginizi.Hakaret vs..
IS konusunda da eger calisma imkaniniz varsa calisin ama kizinizla kimin ilgileneceginne tur bir terbiye alacagida dusundurucu.Hepimiz ailelerimizin eseriyiz.Esinize bakin..Kizinizin ilkokula basladiginda calisacaginizin sinyallerini verin.Esinizi cok severek evlenmisiniz onunla ilgili birsey demek.istemiyorum cok guzel birsey umarim sizin araniz duzelir.
 
Ailem memlekette yaşıyor ve annem geliyor geldıkce de uzun kalıyor 3 abim var onlarda ziyaret ediyorlar sağolsunlar ama lsrşı taraf öyle pişkin ki.. kızınızın bi eli yağda bi eli balda imajı çiziyorlar ah canım annem görüyorda kocamla aram açılmasın diye pel bişey demiyor (normalde hiçte sakin biri değildir lafını esirgemez) babam ise uzun yıllar önce yüreğimizi dağlayan bir yara... yaşasaydı böyle mi olurdu herşey . Ne güzel hayatımız olurdu keşke başımızda olabilseydi Allah rahmetine kabul etsin ne diyelim.. çocuğumu tam zamanlı kreşe verip çalışmayı düşünüyorum. Elbette babannesi olacak psikoloji bozuk kişiye maruz kalacaktır ama bunu minimuma indirmek için evimin yakınında güzel bi okul buldum bile. Şuan iş arıyorum umarım bulurum hayırlısıyla . İyi dileklerinizi, dualarınızı beklerim💕 vaktinizi ayırıp karmaşık hikayemi okuduğunuz ve ilgilendiğiniz için teşekkür ederim🌸
 
Ardemcan .!.:
Bazen bazı şeyleri gözümüzde büyütüyoruz özellikle çalışmayıp sürekli evde olunca insanın psikolojisi bozuluyor çocuğum olunca ücretsiz izne ayrıldım 2 yil kayinvalideme kafayı taktım kadin ne yaptıysa battı bana size tavsiyem bir iş bulup çalışın zorlukları olsada evden çıkmak uzaklaşmak insana iyi geliyor
Genişletmek için tıkla...
Çok doğru. Çoğu kişi sizin gibi düşünüyor. Elbette sıkıntılar var bazı içinden çıkılmaz durumlar da öyle. Çalıştığım süre boyunca daha az atıp tutuyordum kafamda. Şuan farklı bi çemberdeyim.
Umarım kısa zamanda bulurum çalışma fırsatı
 
birgariphal .!.:
Merhaba Güzel kadınlar
Ben 6 senelik evli,dünya güzeli bir kız annesi,üni mezunu ama işsiz,evli ama mutsuz 30 yaşında bir kadınım..
6 sene önce üniden tanıştığım ve kör kütük aşık olduğum o mükemmel adamla ailemle yaşadığım "A" şehrini bırakıp "B" şehrine gelmek pahasına evlendim..birbirini çok sevem 2 insandık. O hala öyle olduğumuzu düşünmek istese bile maalesef artık değiliz. Bunun tek sebebi ise eşimin ailesi,ataerkil ve oldukca geri kafalı varlıklı,dediğim dedik,manipülasyon dolu bir aile.. her ferdinde ayrı bi sıkıntı var gerçekten ve benim kültürüme uzak oldukları için bu sıkıntı daha çok göze batıyor. Onlar için Gelin rziyet öekmeli iş yapmalı hep ezilmeli ve hiçbirşey laik görülmemeli .. tabi dillerimde böyle deil bu durum hareketleri bu yönde. Eşim bana düşkün istediğimi alır ucuz pahalı asla demez hasta olurum başımda sabahlar ama gel gör ki kan mı çekiyor huy mu bilmem. Üzerimde inanılmaz bi psikloljik baskı var sürekli olarak "Aradın mı? Sordun mu ? Elini öptün mü ? Nasılsın dedin mi?ee ben anneme senin adına gelir diye söz verdim,e ben babama sana sormadan tamam dedim,bize gelsinler,biz gidelim,ara sor bişey yap götür,annem yorulmasın sen yap vs vs vs... sonsuza kadar gider böyle. Annesi ve babası cocukları böyle itaatkar yetiştirdkleri için her istedinlerini elde edeceklerinin farkındalar. Özellikle annesi gözyaşı silahı masumiyet perdesi arkasında her istediğini öyle müthiş yaptırır ve işin içinden öyle kolayca çıkar ki.. 40 yıllık entrika dizisi senaristleri şaşar kalır. Onları üzmemek için sürekli beni,gençliğimi,sağlığımı,evliliğimizi harcayan eşimle benim açımdan hiç sevgi kalmadığını hissediyorum. Bana ait değil ailesine ait..ona ait değilim ailesine aidim. Tüm kararlarımızı ufacık bi ima ufacık bir tavsiye altüst edebilir. Böyle ki ailesinin etkisi altında.bugün değişir yarın düzelir derken 6 sene oldu ve üzerimdeki psikolojik şiddet beni artık çok yoruyor. Çok hakaratlere uğradım çok üzüldü evet ama beni koruyamadı hep harcadı beni.. idare et alttan al üzülme aşarız diye diye bugünlere geldik.Eşimden soğudum onunla bi hayatı paylaşmak ağır geliyor. Bugün çok çok ufak bir olay yaşandı sanki bardağın son damlası gibi. 6 senedir yani evlendiğim günden beri boşanmak aklımda sürekli boşanırsam şöyle mi olur böyle mi olur çocuk ne olur soruları kafamda dolaşıyor. Bunun üzerine bir de kendi ailemden km lerce uzakta olmanın ağırlığı ekleniyor.. bugün farklı bişey hisettim şu 2 gün içerisinde sakince konuşup kendisinin de mutsuz oldugunu farketmesni sağlayıp arkadaş kalmayı önericem. Sanırım sona yaklaşıyoruz fakat ben alacagım kararlardan emin değilim kendime güvenmiyorum çünkü zaten bu evliliği yaparak yanlış bi karar verdim. Şimdi 2.kez yanlış karar vermek istemiyorum ama sürdürmekte çok zor ruhen ve psikolojik olarak sürekli şiddet altındayım .. her hareketmi bakışımı analiz eden gözümün içine bakan o adam söz konusu aile olunca beni yerle yeksan ediyor.......düşünce hareket ifade özgürlüğüm yok.. sadece bir fikir istiyorum siz,kızınız,kardeşiniz olsaydı ne önerirdiniz?
Genişletmek için tıkla...
Ben şunu bılır sunu soylerım.Kısacık omrumuz var.Mutlu olmalıyız.Olmuyorsa zorlamanın hiç alemı yok
 
flamefire .!.:
Ben şunu bılır sunu soylerım.Kısacık omrumuz var.Mutlu olmalıyız.Olmuyorsa zorlamanın hiç alemı yok
Genişletmek için tıkla...
Tabi siz de haklısınız ben de bazen böyle düşünüyorum.
Beni geri tutan tek şey ise hayatta neyin kolay olduğu düşüncesi. Yoksa çoktan bitti gitti derdim
Sadece bu bir imtihansa eğer; kazansam da kaybetsem de aklımda?kalsın istemiyorum
 
Ben size bazı kitaplar önereceğim konu sahibi.
Aslında buradaki her kadın okusun çok isterim.
1.Sinirlar
2.Ofke Dansı
3.Bosluk Hissi
Bunları okuyun kendinize biraz daha farklı bakmaya başlayacaksınız zaten.
Ben ilişkilerde taktiklere inanmıyorum taktikler bir yere kadardır insanı yorar nereye kadar rol yapabiliriz ki?
Ama bu kitapları okuyunca özellikle sınırlar kitabını baskalarinin duygularından sorumlu olmadığımızı sadece kendi duygu ve davranışlarımızdan sorumlu olduğumuzu anladım.
Tunç tataker diye bı psikolog var sosyal medyada takip etmenizi ve okumanızı tavsiye ederim.
Erkeklerin aileyi secmekteki durumlarıyla ilgili çok doğru söylemleri var .
Eşinizi ya da ailesini değiştiremeSiniz ama kırılan ozguveninizi onarmak sizin elinizde.
Maddi sıkıntınız yok gibi anladım ben okuduklarimdan gidip farklı bir psikologla daha görüşebilirsiniz.
Bence boşanma mevzusuna mola verip gerçekten ben bu hayattan ne istiyorum sorusuna odaklanın derim.
Bahsettiklerinizden eşinizle aranızdaki her şeye rağmen bir sevgi bağı hissediliyor.
Ki durum çok fena olsaydı sizin gibi akıllı bir kadın onca sene bekleyip çocuk yapmazdı ilk yıllar bosanirdi.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Sağlıklı ve mantıklı bir akla ihtiyacım var..
Yorumlar
1
Görüntüleme
596
pinn87
P
J
sürekli eleştiren beklenti içine giren eş ailesi
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
6K
garciaas
garciaas
Wannheda
Erken yaşta evlenmek , erken yaşta boşanmak
8 9 10
Yorumlar
183
Görüntüleme
13K
akasayalar
A
O
Eşimin ailesi ile sorunum
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
21K
solmelegi
S
D
Görücü usulü hakkında
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
4K
MissCherryBlossom
MissCherryBlossom
X