Bu düşündükleriniz çok normal bende hamileyken ben naptım bakamıcakmıyım acaba diye çok ağladım üstelik anne olmayı istiyordum planlı bir gebelikti ama kime sorsam herkes çok normal bende öyle hissediyorum dedi. Yaşınız çok ileri değil ama 5 sene sonrada hala böyle düşünüyorsanız bile çocuk yapın çünkü anne olmadan o duyguyu bilemezsiniz.Bebege bakamayacağımı ve alışamayacagımı düşünüyorum.erken oldugunu da düşünüyorum.iyi yetiştirememekten,çok yaramaz olmasından bıle korkuyorum.kız mı erkek mi olur diye dusunurken bıle tedirgin oluyorum.ikisinin de aynı ayrı sorumlulukları var gibime geliyor.
kesinlikle vakit var lütfen rahat olun "yaş geçiyor" diye düşünüp acele karar vermeyin.
çünkü gerçekten psikolojik anlamda bu kadar tepkiliyken hamile olmak ikinize de zarar verir.
takdir etmek bana düşmez ama hayvan sevgisi olan, hayvanlara bakan besleyen insanların çok yoğun bir merhamet duygusuna sahip olduğunu düşünüyorum. bu kadar karşılıksız koşulsuz bir sevgiyi sürdüren bir insan kendi yavrusunun zarar görmesi fikrine tahammül bile edemez, o yüzden ona bu haksızlığı yapmayacağınıza inanıyorum.
belki de çocuk sahibi olmaktan bu denli korkmanızın altında da bir mükemmeliyetçilik yatıyor, bu konuda psikoloğun çok yardımı dokunabilir.
Kesinlikle su durumunda dogurmamalisin eğer dogurursan dogumdan sonra su haline postpartum depresyon eklendigi zaman çok kötü şeyler olabilir normalde kadınlar hayaller kurarak doğuma girer ama sonrasında istese de istemese de bir çok problemle karsilasir o haliyle mücadele eder ama sen anne olmadan zaten korkuyorsun.ama esinde ömür boyu bunu kabullenipte yanında kalmaz onuda bil
Sadece anneler baksın demişiniz ama...
Ben senelerdir anne olmaya çalışan biriyim ve bunun içinde çekmedigim eziyet görmedigim tedavide kalmadı ama olmadı bi anne degilim ama olmaya çalışan biriyim inanırmısın adet günü yaklaştığında lavaboya bile gitmeye ödüm kopuyor sizde hamile kalırım diye korkuyorsun dünyaya bak tuhaf asla sizi yargılamak degil amacım ama eşinizi o kadar çok anlıyorum ki nasıl bi berbat duyduğudur çok iyi bilirim malesef bence bu kadar kesin konuşmayın eşinizin açısındanda düşünün tabi onunda sizi zorlamaya hakkı yok bu iki kişilik bi karar ama şunu unutmayın anne olmak dünyanın en güzel duygusu allah tüm isteyenlere nasip etsin... bide canım acaba çocukken bununla ilgili bu konuya yakın psikolojik birseymi yaşadın acaba bu kadar katısın bu konuda aklıma bu geldi dilerim herşey gönlünce olur
Bence ANNE olmak evliligi tamamlayan seylerden .Simdi o essiz duyguyu Tatmadiginiz icin boyle dusunuyo olabilirsiniz.Ama bi kucaginiza alsaniz her gordugunuzde onu size verdigi icin ALLAHa sukredersinizz.merhaba herkese.arkadaşlar ben 3 yıllık evliyim.eşime ilk görüşte aşık oldum ,aşkım o gündür bugündür de artarak devam ediyor.yani aşkımı çokk seviyorum.çok mutlu bir evliliğimiz var.buraya kadar her şey yolunda.
Ama evlendiğim günden beri korunuyorum,kesinlikle anne olmak istemiyorum.eşim artık üzüntüsünden ağlıyor,her gördüğü bebeğe öpücükler atıp onları sevmeye çalışıyor.bebek bezi reklamlarında bile gözleri doluyor,bizim de bebeğimiz olsun diye bana sarılıyor.inanın bana abartısız her gün bana bebek istediğini,baba olmak istediğini,cocukları çok sevdiğini söylüyor.lütfen sen de anne olmak iste diye beni ikna etmeye calısıyor.ben de üstüme geliyorsun diye kaçıyorum.bazen yemeden içmeden kesiliyorum.benim içimde de çocuklara karşı sevgi var ama sadece uzaktan seviyorum.yani ,öyle sanıyorum ki ömrüm boyunca çocuğum olmasa asla aramam gibime geliyor çünkü hamile kalcam diye aklım çıkıyor.ya hamileysem diye düşündüğümde nefesim kesilecek gibi oluyor.
Hayattaki en büyük korkum anne olmak.çocuğum olmasın diye dualar bile ettiğim oluyor.daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum.kısaca bu şekilde özetledim.
Eşim de artık acaba bende psikolojik bazı sorunlar mı var diye düşünmeye başladı.açıkcası eleştiriye çok açık bir insanımdır.olabilir mi acaba diye anne adaylarına ve annelere bunu sormak istedim.belki aramıZda psikolog da vardır bana yol gösterir.
Benim bu durumum normal mi,anormal mi acaba?
Buradan alacağım tepkilere göre uzman psikolog veya psikiyatrdan yardım almayı planlıyorum.
Anne olmayı istememek kötü bir şey mi arkadaşlar? Bu arada yaşım 27
Gercekten sevebilir miyim? Ya suanki duygularım devam ederseBence ANNE olmak evliligi tamamlayan seylerden .Simdi o essiz duyguyu Tatmadiginiz icin boyle dusunuyo olabilirsiniz.Ama bi kucaginiza alsaniz her gordugunuzde onu size verdigi icin ALLAHa sukredersinizz.
İnşallah canım bu duyguyu rabbim sanada banada isteyen herkese nasip ederİnsallah rabbim tez zamanda sizi bebeciğinize kavusturur,bana müjdeli haberinizi vermeyi unutmayın.yakın bı kız arkadasım da 6 yıl sonra aşılama tontemıyle gebe kalmıs ve sürekli dıger annelerı toplayıp benımle sizin gibi konusur.annelık cok guzel ,ben 6 sene bekledim,tatman lazım,neden istemıyorsun gibi.hala bana zaman zaman sizin söylediklerinizi söyluyor.cok çile çektim ama yine olsa yine yaparım diyor.sizlere cok imrenıyorum.eşim için ben de sızın gıbı olmayı cok ısterdım.
Siz ümidinizi kaybetmeyın.bebişin kalbi atmaya baslayınca da bana yazmayı unutmayın olur mu.dualarım sizinle
Özgürlugum kısıtlanacak diye de korkuyorum.ve bız eşimle ailelerimizden cok uzaktayız.1000 km mesafe var,16 saat.ve çalışan bi eş olmaya calısıyorum,cocuk olursa onu emanet edebileceğim bi ahbabımız bıle yok.eşim de 24 saat nöbet usulu çalışıyor,yani 1 koca gün evde olmuyor,ben tek basımayım.bu da diğer bi sebep ya da bahane bilemiyorum.Canim bebek istememenin altinda hethangi bir neden var mi? Ayni yastayiz bende senin gibiydim tam olarak ayni denemez ama benzer. Hatta 3 sene hiç cocuk düşünmedim gene. Ben özgürlüğümun kisitlanacagini onu iyi yetiştiremeyecegimi düşünür korkardim.
Simdi 16 aylik bir oğlum var. Isteseler canımı veririm onun için. Yarim saat ayri kalsam ozlerim meleğimi... o konumdan bu konuma gelmeme ben bile şaşırıyorum. Ama o yanimdayken hicbirsey sorunmus gibi gelmiyor mesela...
Aminn siz artık benim arkadasımsınız,sizden en güzel haberleri bekliyorumİnşallah canım bu duyguyu rabbim sanada banada isteyen herkese nasip eder
Annemle ve babamla ilişkim kusursuzdu hala da öyle,ikisi de benım hep en yakın arkadasım oldu.hala da öyleler.sıkı fıkı dost gıbıyız.hem annemle hem babamla aramdakı bagı allah herkse nasıp etsın.muhabbetimiz sohbetımız hep imrenilir.
Gencliğim ise annemle babamın ayrılığıyla gecti.belli bi dönem ayrılık yasadılar,yıllar sonra kardesım ve benım ıcın yenıden bır araya geldıler,iyiki gelmişler suan ıkısı de yıne cok mutlu.
Inanin cok seversininz.Hani annelerimizin klişe bi lafi vardir ya Anne olmadan anlamazsin diye.Iste ben Anne olunca anladim.O kadar zor bi cocuktuki yinede eriyodum onu gorunce.Dusunsene senin canindan kanindan ya sana anne diycek sana bagli olcak arkandan agliycak.Sadece sizden ricam anne olmak istemiyorum demeyin bu isyana kufre girer.Ilerde isterseniz Rabbim vermez.Sadece hazir hissetmiyorum deyinGercekten sevebilir miyim? Ya suanki duygularım devam ederse
Ayni durumdayiz ve ben onun için işimi bıraktım. Özgürlüğüm kisitlanir diye ödüm koparken işimi Güle oynaya biraktim...Özgürlugum kısıtlanacak diye de korkuyorum.ve bız eşimle ailelerimizden cok uzaktayız.1000 km mesafe var,16 saat.ve çalışan bi eş olmaya calısıyorum,cocuk olursa onu emanet edebileceğim bi ahbabımız bıle yok.eşim de 24 saat nöbet usulu çalışıyor,yani 1 koca gün evde olmuyor,ben tek basımayım.bu da diğer bi sebep ya da bahane bilemiyorum.
Bende çocuk düşünmüyorum mesela 29 um, evlenmeyi de henüz düşünmüyorum.Ha belki ilerde 1 çocuk yaparım ama o çocuk sevme duygusu bende de yok.Kendimi daha çok önemsiyorum sanırım..
Yine de bir uzmanla görüşmenizin zararı olmaz,belki o ayrılık dönemi ile alakalı birşeydir.Bende terapistimle bunu konuşmuştum ben tuhafmıyım diye , o da hayır gayet normal ve bilinçlisin demişti,sadece herkes istemek ve çocuk sahibi olmak zorunda değil demişti.Birde benim annelik kimliğine ihtşyacım yok zaten bir kimliğim var.o yüzden çılgıncasına çocuk hasreti çekmiyorum heralde sizde de öyledir.
Yumurtalıklarımı bıle aldırmayı dusundum.okadar söyleyim,ama bunu eşime yapamam.ama onaylasa hıc dusunmeden yapardım.o yüzden dua ediyorum yani olmasın dıye.cunku hazır değilim .istemediğim için.zaten duam hayırlıysa allah bunu kabul eder.dua ettiğimi sadece anneme soyledım ,annem de bana sana ne oldu sen boyle değildin diye psikologa götürmeye kalktı.kimseye söyleme anlatma dediği için burada sızlerle paylasmak ıstedım.içimde tutmaktam artık cok bunaldımYani ben herseyi anladim da olmasin diye dua etmek nedir ?
Bende istemiyordum hic sevmem bebekleri cocuklari falan evlenmeden de dedim esime en az 5 sene diye. Ya sonra hamile kalmişim idrarda cift cizgiyi gordugumde her korktum hem cok heycanlandm gecesinde de agrim oldu rahimde kasilmalar seklinde ay princ tanesi kadar bile olmayan şey ne kadar güçlüydü cok duygulanmistim ve onu istemiştm. Olmadi kismet degilmis. Sonra hep istedim simdide olmuyor...
Mesela cocuklara bakis acini degistir onlarla ilgilen belki fikrin degisir degismessede soyle kocan dogursun baksin
Yumurtalıklarımı bıle aldırmayı dusundum.okadar söyleyim,ama bunu eşime yapamam.ama onaylasa hıc dusunmeden yapardım.o yüzden dua ediyorum yani olmasın dıye.cunku hazır değilim .istemediğim için.zaten duam hayırlıysa allah bunu kabul eder.dua ettiğimi sadece anneme soyledım ,annem de bana sana ne oldu sen boyle değildin diye psikologa götürmeye kalktı.kimseye söyleme anlatma dediği için burada sızlerle paylasmak ıstedım.içimde tutmaktam artık cok bunaldım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?