sade yaşam

evlenirken hiç bişeye karışmayan gibi gözükmeye calışıp nerdeyse ceyizimin her yerine karıştılar
yok efendim yatak odası komıdınlerine ne koyacaksın , siz ne ? ne istersem onu koyarım , alla alla !! hiç böyle bişey duydunuz mu ya ?annem bile karışmaz hiç bişeyime cünkü hoşlanmadığımı bilir.

dün aksam da bir operasyoın yaptım takmadığım takıları ayırdım bugun vereceğim . gardrobumu azaltacağım
 
Ben pek hatırlamıyorum kv eşim için ne koymuştu. Ama bundan 5 yıl önce filan evdeki kv nin koyduğu kazık gibi yastıkları, külçe gibi ağır yorganlarını, çatalını bıçağını nevresim takımlarını doldurdum bi çuvala öğrenci evlerine yolladım. Şu an evimde ona ait hiçbirşey yok. Evlenirken de hiç yardım etmedi zaten. İyi ki de etmemiş. En azından minnet borcum yok.

Dün Philips azur ütü aldın. Tefal 300 TL idi. Bu 270 imiş. 180 e inmiş. Nasılsa kızlar bunu da tavsiye etti dedim ve aldım gitti. Az sonra bi acaçağım. Sağolun kızlar
 
yazdıklarınızı biraz okudum ancak ben bu topik için hiç uygun değilim sanırım :)
çünkü ben aldığım yıllar önceki kıyafet vs. hiçbir şeyi atamıyorum. kıyamıyorum falan..
giymesem bile kenarda tutuyorum. yıpranan şeyler hariç. öyle kötü olmuş giyilmekten çıkmış bişeyi tutmuyorum.
ama bunun dışında aldığım şeyleri veremiyorum kullanmasam da..
ayrıca beğendiğim bir şeyden birden fazla alma, farklı renklerini de alma hastalığım da var. resmen kenara yığmayı seviyorum.
acaba bu kenara yığmanın da kişisel gelişim de bir adı falan var mı? ya da bana ne gibi bir etkisi oluyor acaba.
düşündüm de böyle sizler gibi birşeyleri ayırıp vermeye kalksam daha da mutsuz ve eksik hissedeceğim gibi geldi bana
 

Ohoo ben daha neler neler duydum, anlatsam inanmazsınız :) Etiketi üstünde kıyafetleri yerleştirirken, bunları niye getirdiniz atın bunları dediğinde annem böyle olmuştu görende kendi üstü başı çeşit çeşit kıyafeti var sanır, evde temizlik yaptığı eşofmanla çarşıya giden insan bu kişi. Ayy valla ne mi yaptım, hayatımı onlardan arındırdım, sadeleştirdim, hepsini sildim gitti

Bende bugün tarihi geçmiş, kullanılmayan yada kutusunun dibinde az kalmış kozmetikleri attım. Teknoloji çekmecesini düzenledim(kablo, batarya, usb ler falan olan bir çekmece var da onu) Eşimin eski evinden getirdiği nokia şarj aletlerini attım. Hayır anlamıyorum birimizin telefonu iphone diğerimizinki sony iken nokia ne alaka
 
Bu durum kesinlikle psikolojik.
Neden bu kadar emin konuşuyorum Çünkükendimden biliyorum. Sürekli almak, değişik giyinmek filan insanın kendini ispatlamaya çalışmasının bir yolu. Geçmişte yaşadığınız birşey vardır mutlaka. Çocukken ya a gençken istediğinizi alamamış olabilirsiniz gibi.
Ben de sürekli alıyordum deli gibi. Bi elbiseyi bi kışta en fazla 2 kere giyiyordum. Ama hala almaya devam ediyordum. Alıp giyemediğini için huzursuz oluyordum ama yine yine hep alıyordum.
Şimdi kendimi frenlemeyi öğrendim çok şükür. Bir yıldır Artık almıyorum Alıyorum da eskisi gibi değil.
Giyerken içinde rahat edemediğim sırf giymiş olmak için giydiğim şeyleri de dolaptan alıp bi poşete koyuyorum biraz bazanın altında bekliyor. Hiç aklıma gelmemişse eğer veriyorum.
 
Ay kızlar bu aralar bi gezesin var. Boş vakit buldukça sürekli gezi bloglarına bakıyorum. Kendimce 19 mayıs tatili ve yaz tatili için program yapıp duruyorum. Ayyyy ben bu çok mu sıkılmışım acaba. Ondan mı bu derece gezesim var ki
 


Numu Nasıl başardın ki
Benim de en büyük sıkıntım bu sanırım
Zaman'ında aynı koşullardan geçerken yapmadığım şeyi aklımda ki kişi yapınca sinir oluyor ve pişmanlık duyuyorum
Kıskanıyor gibi oluyorum
Aslında o güzellikler yaşasın istiyorum aöa neden Zaman'ında ben de istemedim yaptırmadım diyorum
Neden düşünceli oldum da uygununu alın dedim
Şimdi o her istediğini alırken ve yaptırırken hiç bir şey denilmiyor bu da beni üzüyor
Yaşamımda kendimi kıyaslayıp üzüldüğüm iki kişi var
Aslı'na bakarsan onlara sorsan benim daha fazla artım ve şansım var ancak ben bu durumları düşünmekten alamıyorum kendimi

Bu durumdan Nasıl kurtulabilirim

Yorumunu bekliyorum
 
Merhaba arkadaşlar bende 5 gündür detoks yapıyordum, 2 kilo verdim. sağlıklı beslenmeye devam edeceğim. Birde ekşi maya yapmaya çalışıyorum eğer becerebilirsem bundan sonra ekmeklerimi evde yapacağım.
 
Farklı şehirlerde misiniz kayınvalidenle?
 
Azur u bi sitede 159tl gordum arastirirken
Ama buhar kazanlilarda eger kirisiklik acmada iyiyse paraya kiyarim sanirim
Zira kumaslarina illet oldugum pantolon gömleklerle ugrasmam bari.

Ben çamaşırları makineye katlayıp koyuyorum
Makine biter bitmez güçlüce silkeleyip öyle asıyorum gömlekleri askıya takarak asıyorum aman aman kırış kırış olmuyor çok şükür
Tabi kıyafetlerin kumaşları da önemli %100 e yakın pamuklu kıyafetler alırım
 
Nasıl yılda toplam 3_4 kez görüşebiliyorsunuz merak ettim.eşiniz sorun yapmıyor mu?
Yılda 2 kere Bayram'lara gidiyorum. Eğer aralarda eşimşn anneannesi kardeşi falan gelirse gidiyorum o kadar. Aynı şehirde olmamıza rağmen
Doğumuma gelmedi
Oğlum 13 günlüktü eve geldiğinde
Ev taşıdım 2 kere gelmedi. Ev görmeye bir ay sonra geldi
Oğlumu sünnet ettirdim. Bir ay sonra geldi
Apandisit Ameliyat oldum. Ne aradı ne hastaneye ne eve gelmedi.
İşimde pek çok kere terfi aldım. Ne aradı ne sordu.
Oğlum bakıcılarda büyüdü. Umrunda olmadı.
Şimdi aklıma gelmeyen pek çok şey oldu.
Eeee bu durumda da eşimin diyecek birşeyi kalmadı.
 


Aynı şeyleri yaşayan ne çok kişi var
Dediğiniz gibi onlara sorsan iyilik yaptılar bizi düşündüler işlerimize hiiiiiç mi hiç karışmadılar !
 
Allah Allah çok garipmiş gerçekten, neden böyle bişey yapar bir insan,doğuma neden gelmez akıl alır gibi değil. Öyleyse sizden birşey beklemeye hakkı yok tabi.görüştüğünüzde nasıl davranıyor peki?
 
Bu yazdıklarım ilk aklıma gelenler. Ben ve eşim ruh sağlığının normal olmadığını düşünüyoruz. Akrabalarına benim düşük yaptığımı söylemiş. Bana Bebek ve ev görmeye gelmek isteyen akrabalara papatya kabul etmedi demiş ki haberim bile yok. Bunları sordum tabi ki cevap vermedi.
Kurban Bayram'ında gittiğimiz Zaman ikram yapmadı Bile. Biz orada otururken komşusuna gitti.
Görüştüğümüz Zaman sorduğu sorulara kısa cevaplar veriyorum. Onun dışında konuşmuyorum.
Ben bu durumdan çok memnunum. İlk yıllarımıza da evimden çıkmıyordu. Hafta sabah 8 de bile zile basıyorlardı. Kahvaltıya geldik diye. Ya da gece 11 de. Hiç ayarı yoktu. Hiç sormadan kendine göre plan yapıp yemeğe filan gelirlerdi. Elini verince kolunu kaptırdığın türden insanlar.
Oğlumun doğum gününü bile bilmiyorlar. O derece yani.
 

Kafam bu yüzden çok huzursuz
Eşimin 10 bin eurosu ile eşyaları onlar zevklerine göre hem de kendi paralarıyla alıyormuş gibi alıp aylarca da biz şu kadar paraya düğün yaptık diyip hava attılar
Eşyaların hiç birini istemiyorum ama kiradayım kendi evim olduğunda herşeyi sıfırlamak istiyorum sabrediyorum ama çok takıyorum kafaya
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…