- 17 Haziran 2019
- 1.878
- 6.057
- 158
Çok farklı sebeplerden dolayı bende anne ve babamla tam 20 yıldır konuşmuyorum. Onlarsız da yaşanıyor demeye geldim.
Özellikle son zamanlarda daha yoğun böyle hissetmeye başladım. Bi şey eksik gibi geliyor ne yaparsam yapayım.Ben eşinize bisey diyemem. Bazi insanlar böyledir. Bende kendi annemden nefret ediyorum,kaynanam olcak kisiden hele
Elime verseler kafasini duvarlara vura vura gebertirim onu dayaktan. Bazı insan kinci oluyor
Esinizi takmayın ama ben sizin de düşüncelerinizi tuhaf buldumannenizin nesini ozluyorsunuz?
Gerçekten merak ettim yaptıkları da az değilmiş çünkü. Şiddet,ölüm tehdidi. Sanki çokta ilgilenmemis sevgilileriyle ilgilenmekten ve zaten sağlıklı bi iliskiniz yokmuş. Ben boyle anneyi düşünmem bile. Siz cok hassas davraniyorsunuz..sanırım evlilik ile yalnız hissediyorsunuz kendinizi.
Mahkemelik olmuştuk annemle sürekli beni rahatsız ediyordu. Hakaretler küfürler vs. Bende dava açtım. Sonra ablamı ve bebeğini kaybettik kazada. Hepimiz çok acı çektik ama annem hem evlat hem torun acısı çekti diye davamı geri çektim. Eşime söyledigim de nasıl böyle bisey yaparsın diye çıkıştı. Ne olursa olsun o benim annem dediğim için benimle günlerce konuşmadı.Ne olursa olsun, nasıl hissederse hissetsin benim eşim benim ailemden herhangi biri hakkında sürekli nefretini dile getiremez. Hele böyle bir konuda, annenizin ahlak bekçisi eşiniz mi? Kendi hayatına baksın, üstüne vazife olmayan işlere karışmasın. Siz zaten görüşmüyormuşsunuz ki haklısınız ama bu sizin kararınız olmalı. Eşinizin değil.
Bu eşini ilgilendiren bir durum değil ki. Ona ne yani? Öncelikle eşinin karismamasini söyle.O zaman geldiğinde eşim bi tercih yapmamı isteyecek diye korkuyorum . Çünkü hep anneme olan nefretini dile getiriyor .
Anneme de güvenemiyorum. Ya o benim gibi hissetmiyorsa görüşmek isterim de olumsuz bi yanıt alırsam bu beni daha çok yaralar .Annen hatalı olabilir ama eşin annenin ahlak bekçisi değil. Herkes kendi hatalarından sorumlu ve ne olursa olsun o senin annen. Yani onu affedip affetmemen yada annenle tekrar görüşmeye başlayıp başlamaman seni ilgilendirir. Eşinin bu konularda senin annenle olan iletişimine karışmaya hakkı yok. Annenin konusu geçtiği zaman onun hakkında konuşmanı istemiyorum lütfen de ,eşini sustur. Onu savunmuyorum ama ne olursa olsun o benim annem ve onunla iletişimim hakkında ben karar veririm de , bu konuda dik dur eşine karşı. Şimdiden anneni diline dolamış, günahını almayayım eşinin ama belki de ilerde barışma ihtimalin hiç olmasın diye de bu kadar üstüne geliyor olabilir. Eğer seni yalnızlaştırıp kendine bağımlı hale getirmek istiyorsa hazır annenle ilgili koz bulmuş kendine, bu sayede seni sindirip tek bırakabilir.
Dikkatli ol derim, annene gelince de içinden ne geliyorsa onu yap. Ben de bazı konularda çok katıyımdır ama zaman geçtikçe insan vicdanın sesini de susturamıyorsa normalde yapmayacağı bir şeyi de kendi içini rahatlatmak için yapabilir diye düşünüyorum.
Yani annen hatalı evet , ama onla iletişimi kesip her yatağa yattığında için huzursuzsa mutsuz hissediyorsan görüştüğünde özlem giderebileceksen neden kendine ceza verir gibi annenden mahrum bırakasın kendini? Bu açıdan düşün birde , ona göre ne yapacağına kararını verirsin sonrasında.
Karışma dediğim zaman biz seninle ne zorluklar geçirdik o kadın yüzünden diyor. Ilk zamanlar ben hep ağlıyordum sabahlara kadar. Eşim de bana destek oluyordu beni teskin ediyordu. Eşimin yaptıklarını da unutamamBu eşini ilgilendiren bir durum değil ki. Ona ne yani? Öncelikle eşinin karismamasini söyle.
Anne ozlemini de çok iyi anlıyorum. Annen için dua et, inşallah doğru yolu bulur, bu saatten sonra evlatlarına kol kanat gerer.
Doğru söylüyorsunuz.Annenden uzak durman hayırlı anne babayı secemiyoruz fakat zararına karsı uzak durabikiriz
Ölmek falan bunlar ne? Seninki normal bir özlem. Kimse yokken annen varmış. Annen tercihlerini yapmış sonuçlarını yaşıyor. Gorussen senin için daha kötü olacaktı. Eğer tek başına atlatamiyorsan uzman destek alMerhaba arkadaşlar. Öncelikle bu kadar olamazcılar, uydurmacılar , atma ziyaacılar okumadan uyarayım. Dalga dubara istemiyorum yorumlarda.
Nerden başlasam bilemiyorum. Ben 9 yaşındayken annemle babam boşandı. Velayetimizi annem aldı. 4 kardeştik. Neyse annem iki ablamida 16 yaşlarına gelince evlendirdi. Ben ve erkek kardeşim kalınca da başkasıyla evlendi. O zaman 12 yaşındaydım. Evlendiği adama tapar derecesinde yaşıyordu. Eşi çok dindar 5 vakit namaz kılar. ( ama sanalda yemediği halt yoktur) . Annem bu adamla parası için evlendi . Sürekli üzerimde ikisininde baskısı vardı. Öyle ki bir tane bile arkadaşım yoktu. Neyse böyle böyle buyudum . Üniversiteye gittim zor bela kendi zorumla. Babamdan nafaka alıyorduk. Universitede bu parayla gecindim . Annem adamla imam nikahı ile yaşıyor hala. Size biraz annemden bahsedeyim . Annem 46 yasinda kapali feraceli herkese ahlak dersi veren bir insan .Daha babamla resmiyette boşanmadan arayışa girdi . Görüştüğü adamlar evimize bile geliyordu, Kalıyordu. O zamanlar küçüktüm. Bana çok abes geliyordu . Annem esi evde oldugu zaman kuran okur namaz kılar eşi yokken bunları yapmıyor hep telefonla uğraşıyordu. Eşinin işi gereği hep şehir dışında oluyordu kocası. Annemin Bazen eski görüştüğü adamlari stalkladıgıni görürdüm ama ses edemezdim çünkü asla kendisine laf soyletmez hemen şiddete başvururdu. Üniversiteye gittikten 4 ay sonra annem beni tamamen unutmuş gibiydi hiç aramiyordu mesaj dahi atmıyordu çok üzülüyordum. Birgün eşi bi yandan beni arıyor kardeşim , ablam bi yandan arıyor ki annem evden gitti bulamıyoruz diye . Annemi aradığımda açmadı mesajla hakaretler yağdırdı bana . Kim ararsa mesajla hakaret ediyordu. Nerde olduğunu söylemiyordu. Bende acaba faceden birine yazdı mı bi haber öğrenebilir miyim diye annemin facesine girmeye calistim koyabilecegi standart şifreleri biliyordum denedim ve girdim . Bisey bulamadım akşama doğru eşi aradı anneni buldum eve getirdim dedi konu öyle kapandı. Aradan iki gün geçti erkek arkadaşımla *suanki eşim * oturuyorum bi akşam bildirim geldi messengerdan ama benim facem yoktu. Erkek arkadasim telefonumu aldı baktı ve bu adam kim sen kimle konuşuyorsun diye sordu soktaydim benim facem yoktu annemin hesabının açık kaldığını unutmuştum bi an. Sonra giden mesajları fark etti ki o an annem mesajlasiyordu. Mesajlastigi adam daha önce evimize gelip günlerce kalan sevgililerinden biri. Bunu tartışırken bi başka mesaj daha bu da diğer eski sevgilisi ve bu adamda evimize gelip kalmıştı maalesef aynı yatakta bile yatiyolardı. Erkek arkadaşım annemle ilgili çok kötü şeyler söyledi yüzüme yüzüme. Yerin dibine girmek istedim soluğum kesildi çok utanıyordum. Ölmek istedim. Annemin iki adamla da konuşmaları 10 gün kadar sürdü ama midem kaldırmadı. Dayanamadım en sonunda aradım annemi haykırdım sinirlerim boşaldı. Kimseye söyleme diye yalvardı. Artık seni görmek istemiyorum dedim . Sen benim en kiymetlimdin herşeye rağmen ama bunu kaldıramıyorum dedim. Beni ölümle tehdit etti seni bulur öldürürüm gider cezaevinde yatarım dedi. Iyice cirkeflesti . Ben ise zaten ölmek istiyordum bu olanlardan sonra . Sonra babamdan aldığım nafaka parasını kesti . Parayı aldığım hesap onun adinaydi. Beni dımdızlak ortada bıraktı. Lanet olsun parasına puluna dedim . Ama bu şekilde ayrılmak beni öldürüyordu. Başkalarına anlatmamdan korkmuş olacak ki biri benim facemi patlatmış benim adıma yazışmalar yapmış dedi bütün herkese . Hep sustum öyle anlatsın umrumda değil. Herşeye rağmen onun rezil olmasını istemedim. Yaklaşık 3 senedir de görüşmüyoruz. Yine de özlüyorum onu. Çok özlüyorum. Kendime kızıyorum bu kadar şeyden sonra hala mi diyorum . Evet hala özlüyorum . Mutlu rolü yapıyorum ama hiç mutlu değilim. Güçlü gibi görünüyorum ama değilim. Isterdim ki normal bi anne kız ilişkimiz olsun. Yemek yaparken bilmediğim biseyi kayinvalideme değil ona sorayim. Hergün rüyamda görüyorum. Biz hep birlikte yatardık eşi şehir dışına gidince . Bazen kokusunu alıyorum sanki yatarken Uyku ile uyanıklık halinde . Kalkıp ağlıyorum eşime bisey diyemiyorum çünkü anneme düşman. Icimi dökmek istedim . Teşekkürler
Destek almak çok istedim ama eşim doktora gitme sana ilaç verecekler ruhsuzlasacaksin diyor . Bana anlat sıkıntılarını beraber halledelim diyor. Ama bu sebepten olduğunu söylemeye cekiniyorumÖlmek falan bunlar ne? Seninki normal bir özlem. Kimse yokken annen varmış. Annen tercihlerini yapmış sonuçlarını yaşıyor. Gorussen senin için daha kötü olacaktı. Eğer tek başına atlatamiyorsan uzman destek al
Sen eşine bakma. Anlatsan annen hakkında kötü konuşabilir, kızdığı zaman yüzüne vurabilir. Eşinin bilmesi gerekmez normal kontrol diye gidebilirsinDestek almak çok istedim ama eşim doktora gitme sana ilaç verecekler ruhsuzlasacaksin diyor . Bana anlat sıkıntılarını beraber halledelim diyor. Ama bu sebepten olduğunu söylemeye cekiniyorum
Tatlım unutma zaten de eğer annen eşine direkt bir şey yapmadıysa geri kalan annenle senin aranda. Çoğu anne de evlatları yüzünden sıkıntı çekiyor ama evladı af dileyince ona kol kanat geriyor. Hayat bu, her şey insanlar için.Karışma dediğim zaman biz seninle ne zorluklar geçirdik o kadın yüzünden diyor. Ilk zamanlar ben hep ağlıyordum sabahlara kadar. Eşim de bana destek oluyordu beni teskin ediyordu. Eşimin yaptıklarını da unutamam
Eşimle de çok takıştı annem alkolik dedi bağımlı dedi hiç tanımadığı halde . Bilmiyorum belki de boşluktayım ondan böyle hissediyorum. Bi çocuğum olursa bunları aşarım belki diye düşünüyorumTatlım unutma zaten de eğer annen eşine direkt bir şey yapmadıysa geri kalan annenle senin aranda. Çoğu anne de evlatları yüzünden sıkıntı çekiyor ama evladı af dileyince ona kol kanat geriyor. Hayat bu, her şey insanlar için.
O zaman eşine bir şey diyemem. Ama geçmişi tamamen bit kenara bırakmadan evlat sahibi olma. Aşağı yukarı seninle aynı şeyleri yaşadım. ( aldatma yoktu ama annemin gittigi zamanı hatırlamayacak kadar küçükmüşüm ) Annesizligin yerini evlat dolduramıyor. Ve de psikolojin düzgün olmadığı için evladına da faydan olmuyor. Şimdiki aklım olsa tamamen düzelmeden ne evlenirdim ne evlat sahibi olurdum. Evlilik de cocuk da zor ve sabır isteyen şeyler.Eşimle de çok takıştı annem alkolik dedi bağımlı dedi hiç tanımadığı halde . Bilmiyorum belki de boşluktayım ondan böyle hissediyorum. Bi çocuğum olursa bunları aşarım belki diye düşünüyorum
Anne cok onemli insanin hayatinda hatta cogumuz icin mihenk tasi ama ablanizin ve yegeninizin olumu beni daha cok etkiledi annenizi kabul etmek sizi bi nebze rahatlatabilir ama giden ablaniz bi omur annenizden katbekat sizi daha cok uzecektir.Umarım . Aslinda bi ara aramız düzelir gibi oldu bi sefer. 1 sene önce ablamı ve 1.5 yaşındaki bebeğini trafik kazasında kaybettik. Cenazede bi araya geldik birbirimize sarildik ama sonrasında annem beni kendinden uzaklaştırdı bildiklerim yüzünden.
Yaratmıyor eksiklik ve iki taraftan da hiç çaba gösterilmedi.Çok özür diliyorum yaranızı deşmek istemem ve rahatsız olacaksanız lütfen cevap vermeyin ama 20 sene içinde iki taraftan da hiç iletişime geçme çabası olmadı mı? Haber aldığınız bir kaynak var mı?
Ben her ilişkinin yan yanayken düzgün ilerleyeceğine inanmıyorum, bazı ilişkiler uzaktan güzel ama hiç görüşmemek eksiklik hissi yaratıyor mu diye merak ediyorum.
Şimdiden anneni diline dolamış, günahını almayayım eşinin ama belki de ilerde barışma ihtimalin hiç olmasın diye de bu kadar üstüne geliyor olabilir. Eğer seni yalnızlaştırıp kendine bağımlı hale getirmek istiyorsa hazır annenle ilgili koz bulmuş kendine, bu sayede seni sindirip tek bırakabilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?