merhaba zuzum, güzel dileklerin beni mutlu etti sabah sabah :)
dediğin gibi en doğrusu olacak ya da olmayacak diye düşünmemek, aslında hep "hayırlısı" diyoruz ama hayırlısına sabretmeye gücümüz yok... ben hep şuna inandım bebeğimiz için, bizim bebeğimiz anne-babası onu çok istediğinde gelecek, bilmiyorum hep bu vardı içimde, beynimizin vücudumuzu nasıl yönlendireceğini kestiremiyoruz ki bir türlü belki de içimdeki bu düşünceden bekletiyor bebeğimiz bizi. daha evlenmeden aklımızda önce bebek vardı, istiyorduk evet ama daha "bebek istemek" ne demek bilmiyorduk :) tutkuyla istemek başkaymış... emek verince insan, değerini daha iyi kavrıyor bu hayatta istediği şeyler için. artık anne-babası onu tutkuyla istiyor, bekliyor, dualar ediyor... gerisi Rabbime kalmış, ne diyorsa odur... doktorumu seviyorum inşallah hayırlı sonuçlar alırız :) herkes bir dönemin sancılarını yaşıyor işte, ben olsun diye kıvranıyorum, sen büyüsün diye kusuyorsun, ötekiler uyusun yesin içsin diye dertleniyor :) hayat hep bir telaş :) Rabbim emeklerimizi boşa çıkarmasın.
zuzu, şimdi cinsiyetin belli olması için kaç haftan var? :)