Psikolojim yerle bir oldu. Atlatamiyorum.

Kizlar selam.

Nereden baslayacagimi bilmiyorum. Ozet gecemeyecegim sanirim. Icinden cikamiyorum da degil, atlatamiyorum. Son 3 gundur nefes alamaz, uyuyamaz, uyursam uyanamaz hale geldim. Dun ustume sicak tencere doktum yanlislikla ve icten ice "oh be aglayacak bir sey buldum" sevinirken yakaladim kendimi. Sanirim deliriyorum.

Konu annem. Annemle babam ben resit olmak uzereyken ayrildilar. Ben annemle kaldim. Annemle babam bir daha hic gorusmedi. Babamla ara ara gorustugumuz ama asiri uzak bir iliskimiz oldu bu donemde. Sonra evlenmeye karar verdim. Babam sanki cok hayatimdaymis gibi kabul etmedi. Zaten pek yuzyuze olmadigimiz icin sallamadim. Esim boyle olmaz dedi, 10 koca ay ugrasip baristirdi bizi. Annemin kizdigi ama patlayamadigi nokta bu oldu. Istemiyordu babami. O arada isten ayrildim, evlilik hazirligi ile beraber goturemeyecegimi dusundugumden. Buna da cok kizdi ama elimde 3 4 ayi cok rahat gecirecek param oldugundan ses cikarmadi.

Dugunume 3 aydan az kala(babamla baristigimizdan 2 hafta sonra) esimin ailesinden biriyle ufak bir tartisma yasadim. Hani su "atin nisani" tadinda olanlardan falan degil. Her seyi asiri buyuten benim bile ufak gördüğüm bir tartisma. Su an sebebini hatirlayamayacagim kadar ufak... Her seyi paylastigim gibi bunu da annemle paylastim ve o buna patladı. Evden kovdu beni. Hani git bu evden seklinde degil, kapiya koyma şeklinde. Tabi tartistin git degil, tartistin ayrilicaksin seklinde. Konunun esimle ya da durusuyla alakasi yoktu. Her zaman beni hakli gorur, hala oyle. Yani atiyorum su an birine durup dururken kufretsem esim "slim bakislarini begenmemistir haklidir" der. Esimden ayrilmayi hic dusunmedim. Pisman da olmadim. Kisacasi demek istedigim, hakli hicbir tarafi yoktu. Anneler hisseder'lik durum degildi.

Evden bir kac parca esya ile ayrildim. Elimdeki tum parayi da bilerek evde biraktim. Geri gelecegimi dusunerek... Babama gittim. Geri donemedim. Gun asiri aldigim bela okuma smsleri sonrasinda niyetlenemedim bile. Tabi ceyiz adi altinda bir oda esyam vardi annemin evinde. Daha ev falan tutmamistik. Vermek istemedi. Esimin tanidigi yerden almistik iade etmeye calismis. Almamislar. Ama bana vermek istemedi. Polis cagiricam tehdidi sonrasi insafa gelmesi ile aldim.

Bu arada esim yine baristirmak icin cok ugrasti. Ameliyat oldu, 2 gun sonra koltuk degnekleri ile yalvardi. Muhattap bile almadi. Beraber gittik. Rezillik cikti.

Bayram oldu. Anneannemlere bizden once gidip "slim baskasina asik, asik oldugu kisi evlendi ve x onu cok seviyor diye onunla evlendi' demis. Gittigimizde herkesin ortasinda ogrendik. Dustugumuz durumu anlatmama gerek yok sanirim.

Nikahimiz oldu, kina oldu, dugunumuz oldu. Gelmedi. Babam bile defalarca aradi. Kufur kiyamet girla.

Dugunden sonra kendi akrabalarina da kustu. Dugunume geldikleri icin. Kardesi, annesi, babasi... aramis lafini soyleyip cikmis hayatlarindan. Anneannemle dedeme bilezik taktiklari icin ne beddualar etmis. Hadi gidiyosunuz niye bilezik takiyorsunuz şeklinde.

Dun sifresi aklima geldi. Girdim facebookuna baktim. Arkadasinin evine yerlesmis. Zaten kazandigi para ile ev gecindirmesi mumkun degildi. Cok kolay bir hayati oldugunu sanmiyorum. Emekli falan olmus ama. Tahmin bu, biriyle konusmasini falan okumadim. Sonra beraber yasadigi arkadasinin benimle yasit kizi hamileymis, ona ne kadar sevindigini okudum ve kiskandim. Bana hep "cocuk yapma en az 3 4 sene ayagina dolanmasin" derdi. Hamile olsam ve aramiz iyi olsaydi biliyorum ki "dikkat edemediniz mi?" derdi. Genel olarak benim sevinclerimi hep kursagimda birakirdi, sebebini bilmiyorum. Arama gecmisine baktim, babam ve tum akrabalarini bol bol aramis, bilin bakalim 1 senede kimi sadece 2 kez aramis, beni! Esimi bile 4 5 kere aramis. Beni hic merak etmemis sanirim.

Cok ozluyorum. Ama su saatten sonra duzelme ihtimali yok. Biliyorum da. Onu bu duruma ben suruklemisim gibi hissediyorum. Yalniz birakmisim, evsiz birakmisim, canina okumusum gibi. Esim "gideyim bulayim getireyim bizimle yasasin" diyor. O kadar şeyin ustune gelmez, gelmesini de istemiyorum zaten. Kaldirabilecegimi sanmıyorum. Ben iyi olsun istiyorum. Yanimda degil, iyi.

Ama olanlari atlatamiyorum. Kendimi sucluyorum. Daha 9 aydir evliyim. En ufak bir puruz yok, belki konusmak icin cok erken ama bir kez olsun "annem hakliymis" demedim. Babam, babaannem vs herkes esime tapiyor, devamli "iyi ki evlenmissiniz" havasi var. Ne benim ailemle esimin ne esimin ailesiyle benim hic bir sorunumuz yok. Ama annem yok iste. Esim "slim bu konu 50 yasinda da olsan aklina gelecek, anneni yanina alsan bile gelecek, degistiremezsin. Alis" diyor. Psikologa gitmem taraftari. Ki ona da cok yansitamiyorum, yansittigim anda "gidelim anneni bulalim getirelim" diye bir cozumle karsima cikiyor. Bu degil bana kimseye iyi gelmeyecek. Esime gore tek sorun annemi ozlemem. Ama degil. Ben ona sonsuza kadar kırgın kalicam.

Gercekten boyle mi olacak?

Nasil gececek? Ne zaman gececek? Nasil dayanicam?

Resmen kendi kendimle hesaplasmam bitmiyor.

Babam, babaannem vs herkes esime tapiyor...bu kelime bir insana karsi kullanildiginda rahatsiz ediyor...


Neden bu kadar buyuttunuzki?hep kus kalicam seklinde dusunmeyin tabiki gidin gonlunu alin barismak istemeyebilir naz edebilir etsin ,alttan girip ustten cikinca bir noktada barisir...belki saglikli dusunemiyordur ama anneniz sonucta,bir arkadasiyla beraber kalmasi parasinin az olmasi bunlar zor seyler bilemeyiz aklindan ne geciyor siz inat yapmayin alttan alin ve konusmaya calisin anne ne istiyorsun? kirildinmi?niye beni aramadin vs acik acik anlatin derdinizi cok tatsiz seyler yasamissiniz ama duzelir insaAllah merak etmeyin ve evet ozlersiniz yerinizde olsam bende cok kotu hissederdim bence bunun tek caresi bulup konusmak
Ve esiniz iyi biri ve bu konuda hakli gelse siiznle yasasa yalniz hissetmese kadıncağız,ya da en azindan varsa maddi manevi destek olun yakinlarinizda olsun halini hatrini sorun...belli yasa gelmis anne babalarimizda isler tersine doner kizmak onlardan anlayis bizden olmasi gereken bu aslinda da keske yapabilsek

gizlibiri .!.:

Babam, babaannem vs herkes esime tapiyor...bu kelime bir insana karsi kullanildiginda rahatsiz ediyor...


Neden bu kadar buyuttunuzki?hep kus kalicam seklinde dusunmeyin tabiki gidin gonlunu alin barismak istemeyebilir naz edebilir etsin ,alttan girip ustten cikinca bir noktada barisir...belki saglikli dusunemiyordur ama anneniz sonucta,bir arkadasiyla beraber kalmasi parasinin az olmasi bunlar zor seyler bilemeyiz aklindan ne geciyor siz inat yapmayin alttan alin ve konusmaya calisin anne ne istiyorsun? kirildinmi?niye beni aramadin vs acik acik anlatin derdinizi cok tatsiz seyler yasamissiniz ama duzelir insaAllah merak etmeyin ve evet ozlersiniz yerinizde olsam bende cok kotu hissederdim bence bunun tek caresi bulup konusmak
Ve esiniz iyi biri ve bu konuda hakli gelse siiznle yasasa yalniz hissetmese kadıncağız,ya da en azindan varsa maddi manevi destek olun yakinlarinizda olsun halini hatrini sorun...belli yasa gelmis anne babalarimizda isler tersine doner kizmak onlardan anlayis bizden olmasi gereken bu aslinda da keske yapabilsek

Genişletmek için tıkla...

Adim atmaktan korkuyorum, cekiniyorum biraz da. En basitinden o bayramda olan olayin ya da benzerinin tekrari durumunda esimin aklinda soru isareti kalmasindan korkuyorum. Korkunc bir ithamdi o.

Eminim benim de hatali oldugum yerler vardir. Karsimdaki insan annem, seytan degil. Ama bana az buz kotulugu dokunmadi. Basa sarmaktan korkuyorum.

Annem yasli degil, cok erken anne olmus sadece. Emekli falan deyince yasli hissi olustu tabi haklisiniz. 45 yasinda.

Yapisini biliyorum. Bugun olsem cenazeme gelmez.

daha çok gençmiş cidden.

ama barışın illa ki. uzaktan da olsa soğuk da olsa bi ilişkiniz olsun. ama sakın bi hataya düşüp evinize filan almayın.

eğer huzurunu bozacaksa hiç barışma ya da sizinle yaşamasın. okuduğum kadarı ile gayet eğlenceli bir evliliğin ve kayın validen var. onlarla mutlu olmaya bak. benim düşüncem bu şekilde

Kafaya takmayın.
Bir arkadaşımın kızı babası ile sizin durumunuzda idi. ( anne baba ayrı )

Anne cok uğraşıyordu; baba ve kız iyi olsun diye baba adına hediyeler vs bile alıyordu kıza. Kız 20 yaşında iken intihara kalktı. Psikolog anneyi uyardı. Baba istemiyorsa iyi olmak zorlamayın artık ve babayı tamamen hayatınızdan cıkarın dedi.

Demem o ki, üzülmeyin ve annenizi tamamen duygu hayatınızdan da çıkarın. Tabi başarmak ne kadar kolay orasını bilemiyorum.

Tek çocukmusun slim?

Bence ne olursa olsun annenle bağlarını koparma. Evet, yaşananlar içinin bi tarafında hep kalacak ama annenle görüşmemen seni daha mutsuz edecek. Kalbi katılaşmış biraz ama her ne olursa olsun anne evlatsınız siz. Senin mutluğuğun rahatın onu, onun ki de seni huzurlu kılar. Mutlaka sana ihtiyacı vardır gerek maddi gerek manevi... Bence seninde annene ihtiyacın var nekadar kırgın olsanda... Annen sebebiyle yaşadığın bu iç daralmaların yine annenle geçecektir. Annenle güzel paylaşımlarının olması dileğiylee....

İnsanın eşi ne kadar iyi olursa olsun anne sevgisini ,sıcaklığını arıyor.Yaşadıklarınıza üzüldüm.Genelde anneler evladına kin tutmaz,belli ki çok kırılmış size.Madem yanına gitmeye çekiniyorsunuz,face mi olur,mesaj yoluyla mı olur,bu hislerinizi ,duygularınızı annenizin bilmesini sağlayın.Ben yazdıklarınıza üzüldüysem ,gözümden yaş aktıysa ,O da bir anne.Eminim ki O da yumuşayacaktır.Başkası olsa amaaan boşver dersin de,anne bu boşverilmiyor.İnşallah en kısa sürede annenizle aranızda ki sorun düzelir.

captain price .!.:

daha çok gençmiş cidden.

ama barışın illa ki. uzaktan da olsa soğuk da olsa bi ilişkiniz olsun. ama sakın bi hataya düşüp evinize filan almayın.

Genişletmek için tıkla...

Isyerine gidebiliriz ancak. Ama ben orada bir kere yerlerde surune surune agladim. Yine ayni olacak. Sonucun degismeyecegini bilmek cabalamama engel oluyor.

tomris90 .!.:

eğer huzurunu bozacaksa hiç barışma ya da sizinle yaşamasın. okuduğum kadarı ile gayet eğlenceli bir evliliğin ve kayın validen var. onlarla mutlu olmaya bak. benim düşüncem bu şekilde

Genişletmek için tıkla...

Evliligim acisindan simdilik bir sorunum yok. Daha yeni sayilir konusmak icin erken. Hani her seyi cozduk diyelim annemi de getirdik buraya. Bos duracak mi? Sanmıyorum. Esim de peygamber degil ki benim. Hatta bunlari yasamak zorunda hic degildi.

Catharsis .!.:

Kafaya takmayın.
Bir arkadaşımın kızı babası ile sizin durumunuzda idi. ( anne baba ayrı )

Anne cok uğraşıyordu; baba ve kız iyi olsun diye baba adına hediyeler vs bile alıyordu kıza. Kız 20 yaşında iken intihara kalktı. Psikolog anneyi uyardı. Baba istemiyorsa iyi olmak zorlamayın artık ve babayı tamamen hayatınızdan cıkarın dedi.

Demem o ki, üzülmeyin ve annenizi tamamen duygu hayatınızdan da çıkarın. Tabi başarmak ne kadar kolay orasını bilemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sanirim dogru olan bu. Ben 1 senedir bunu basaramadim.
Hani kime anlatsam git annene paspas ol anne o affeder diyor ya, kimin annesi yukarida yazdiklarimi yapar ki...
Beni istemiyor. Atlatmanin yolunu bulmaliyim.

Birilerine sırf ünvandan ötürü ya da işte bu şekil akrabalık ilişkilerinden ötürü fazla değer vermemek gerekir.

şu an anneniz sizin için uğraşmalı, sizi kazanmaya çalışmalı, hatalı olan o.

sizin yerinizde olsam annemden umudu keserim.

slimsigara .!.:

Isyerine gidebiliriz ancak. Ama ben orada bir kere yerlerde surune surune agladim. Yine ayni olacak. Sonucun degismeyecegini bilmek cabalamama engel oluyor.

Genişletmek için tıkla...

yerlerde sürüne sürüne ağlamak nedir? baktınız ters tepiyor döner gidersiniz yani. güçlü olun biraz.

yesilinci .!.:

Tek çocukmusun slim?

Bence ne olursa olsun annenle bağlarını koparma. Evet, yaşananlar içinin bi tarafında hep kalacak ama annenle görüşmemen seni daha mutsuz edecek. Kalbi katılaşmış biraz ama her ne olursa olsun anne evlatsınız siz. Senin mutluğuğun rahatın onu, onun ki de seni huzurlu kılar. Mutlaka sana ihtiyacı vardır gerek maddi gerek manevi... Bence seninde annene ihtiyacın var nekadar kırgın olsanda... Annen sebebiyle yaşadığın bu iç daralmaların yine annenle geçecektir. Annenle güzel paylaşımlarının olması dileğiylee....

Genişletmek için tıkla...

Evet tek cocugum. Annemle babam da annem 5 aylik hamile oldugunu fark edince evlenmis. Baska cocuk yapmamislar. Istediklerinde de olmamis.
Annemle guzel bir paylasimimiz olacagina inancim hic yok. Yani ciddi manada eminim, bela okuyus ve kapanis.

deynepnaz .!.:

İnsanın eşi ne kadar iyi olursa olsun anne sevgisini ,sıcaklığını arıyor.Yaşadıklarınıza üzüldüm.Genelde anneler evladına kin tutmaz,belli ki çok kırılmış size.Madem yanına gitmeye çekiniyorsunuz,face mi olur,mesaj yoluyla mı olur,bu hislerinizi ,duygularınızı annenizin bilmesini sağlayın.Ben yazdıklarınıza üzüldüysem ,gözümden yaş aktıysa ,O da bir anne.Eminim ki O da yumuşayacaktır.Başkası olsa amaaan boşver dersin de,anne bu boşverilmiyor.İnşallah en kısa sürede annenizle aranızda ki sorun düzelir.

Genişletmek için tıkla...

Biz beraberken ben haric herkese karsi kin guderdi. Simdi bana da guduyordur eminim. Her sey duzelse bile o kadar sey yasandi...

Keske gelmeyi falan gectim, mesaj atsa "hatalarimin farkindayim, sen de sunu sunu yaptin, tekrar deneyelim" dese.

Benim onu yapmam mumkun degil.

goha .!.:

Birilerine sırf ünvandan ötürü ya da işte bu şekil akrabalık ilişkilerinden ötürü fazla değer vermemek gerekir.

şu an anneniz sizin için uğraşmalı, sizi kazanmaya çalışmalı, hatalı olan o.

sizin yerinizde olsam annemden umudu keserim.

Genişletmek için tıkla...

captain price .!.:

yerlerde sürüne sürüne ağlamak nedir? baktınız ters tepiyor döner gidersiniz yani. güçlü olun biraz.

Genişletmek için tıkla...

Ben de tipki boyle dusunuyordum.
Kuyrugumu dik tuta tuta bu hale geldim.

Ne kadar uzuldum okuyunca..bir Anne evladina neden bunlari yapar ki , ama seni cok iyi anliyorum,bir tarafin hep boslukta..insallah Annen de hatasini anlayip tekrar bir araya gelirsiniz.Bunu cani gonulden diliyorum.

"Olsun, ne yaparsa yapsın annedir"
Diyemicem ben..
Öyle şeyler duyuyoruz, görüyoruzki artık herkesin kötülük yapabileceğine inanıyorum, anne de olsa..
Ben de anneyim bu arada..

Çok üzüldüm durumunuza, verebileceğim hiçbir tavsiye de yok, yazmak istedim ama..
Muhakkak karşılıklı hatalar vardır. Ama anneniz daha hatalı, neden böyle? Psikolojik mi, karakter mi bilinmez ama tek evladına bu şekilde muamele etmemeliydi..
Umarım içinizi rahat ettirecek bir çıkış yolu bulursunuz

Ya yapma Slim, sağduyusu olmasa da yanlış hamleler yapsa da şu an elin evinde kalıyor. En azından barışın. Gün gelir annen ardında kalınca cidden pişman olursun ve o pişmanlığın telafisi yok. Annem anneannemin öldüğünde doktor çağırıp geri hayata döndürdü anneannem bir ay bilinci kapalı yattı diye hala pişman ağlar, keşke elletmeseydim diye. Eminim elletmese ben öldürdüm diye yine ğişman olacaktı.Anne kız ilişkileri böyle işte, arada hep sürtüşmeler olur ama daha özeldir. Yapma..
Tek başına bir çocuk büyütmek bekar bi kadın için zor annemden biliyorum. Annen de eminim hata yapsa da seni zor büyütmüştür barışmanız lazım. Yoksa cidden ileride keşke gurur yapmasam diye pişman olacaksın biliyorum.
Bir de koca sevgisi anne sevgisinden başka yaa. Benim annem şimdi bir ay yurtdışında gittiğinde kendimi çok sahipsiz ve yalnız hissettim, dün kötü bir haber aldım mesela annem olmayınca teselli de olamadım. Eşim annem gibi gelmedi bana. Elbette seviyorum, iyi geliyor ama anne gibi de değil. Ne kadar didişsen de ağır konuşsan da kırgın kalsan da bir parçan o işte. Hep içinde kalan bir parça
Bence adım atmalısın. Zor durumdadır belki, beraber geçirilecek kaç seneniz varsa o küslük ondan yiyor şu an ve ileride pişman olabilirsin. Yapma

Slim, çok üzüldüm başına gelenlere. Acılar insanı gerçekten olgunlaştırıyor demek ki. Bence artık geçmişle yüzleşmeyi bırak, önüne bak. Anneni de affet. Onun da çok sağlıklı olduğu söylenemez şu durumda. Doğurma yetisine sahip her kadın, anne olma yetisine sahip değil slim. Hakkınızda hayırlısı olsun, dilerim her şey gönlünce olur.

Destek al slim.
Başka bir sey demiyorum.
Annen, senin onu düşünmeni bile haketmiyor aslında.
Affedersen, kurtulursun.

Annenizle ilk once mesaj cekin sonra arayin sinra Yanina gidersiniZ.Ben vicdaninizi rahatlatin hem ozleminizi dindirin.babaniza olan kinini size kusmus gibi geldi..ondan alamadigi butun hirslari sizden cikarmis gibi..babaniza kizgin kirgun olabilir..icindeki tum sevgiyi size vernis.ve kaybetme korkusuyla sacmalamamis olabilir..yani o bir anne..sizi cok ozlediginden eminim..cok klise olacak Ama ne yaparsa yapsin sizi cok sevdiginden y apiyor.En COk yaraladiklarimiz en cok sevdiklerimizdir.annenizi birakmayin .ne olursa olsun...

-ZeliS- .!.:

Ne kadar uzuldum okuyunca..bir Anne evladina neden bunlari yapar ki , ama seni cok iyi anliyorum,bir tarafin hep boslukta..insallah Annen de hatasini anlayip tekrar bir araya gelirsiniz.Bunu cani gonulden diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Cok tesekkurler.

Ori gogo .!.:

"Olsun, ne yaparsa yapsın annedir"
Diyemicem ben..
Öyle şeyler duyuyoruz, görüyoruzki artık herkesin kötülük yapabileceğine inanıyorum, anne de olsa..
Ben de anneyim bu arada..

Çok üzüldüm durumunuza, verebileceğim hiçbir tavsiye de yok, yazmak istedim ama..
Muhakkak karşılıklı hatalar vardır. Ama anneniz daha hatalı, neden böyle? Psikolojik mi, karakter mi bilinmez ama tek evladına bu şekilde muamele etmemeliydi..
Umarım içinizi rahat ettirecek bir çıkış yolu bulursunuz

Genişletmek için tıkla...

Umarim. Cok tesekkurler. Eminim o da tek cocugum bana bunlari nasil yapiyor diyordur.

elvanelvan88 .!.:

Ya yapma Slim, sağduyusu olmasa da yanlış hamleler yapsa da şu an elin evinde kalıyor. En azından barışın. Gün gelir annen ardında kalınca cidden pişman olursun ve o pişmanlığın telafisi yok. Annem anneannemin öldüğünde doktor çağırıp geri hayata döndürdü anneannem bir ay bilinci kapalı yattı diye hala pişman ağlar, keşke elletmeseydim diye. Eminim elletmese ben öldürdüm diye yine ğişman olacaktı.Anne kız ilişkileri böyle işte, arada hep sürtüşmeler olur ama daha özeldir. Yapma..
Tek başına bir çocuk büyütmek bekar bi kadın için zor annemden biliyorum. Annen de eminim hata yapsa da seni zor büyütmüştür barışmanız lazım. Yoksa cidden ileride keşke gurur yapmasam diye pişman olacaksın biliyorum.
Bir de koca sevgisi anne sevgisinden başka yaa. Benim annem şimdi bir ay yurtdışında gittiğinde kendimi çok sahipsiz ve yalnız hissettim, dün kötü bir haber aldım mesela annem olmayınca teselli de olamadım. Eşim annem gibi gelmedi bana. Elbette seviyorum, iyi geliyor ama anne gibi de değil. Ne kadar didişsen de ağır konuşsan da kırgın kalsan da bir parçan o işte. Hep içinde kalan bir parça
Bence adım atmalısın. Zor durumdadır belki, beraber geçirilecek kaç seneniz varsa o küslük ondan yiyor şu an ve ileride pişman olabilirsin. Yapma

Genişletmek için tıkla...

Iste ben o parcami kaybettim. Beni uzen de o. Cok iyiydik eskiden. Sartlar baskayken. Benden baska kimse dunyada yokmus gibi davranirken artik ben hic olmamisim gibi.
Kus olmamak iyi olmak demek olmayacak ki. Benim kendimi daha da sikintiya sokmam olacak.

pinkycaramel .!.:

Slim, çok üzüldüm başına gelenlere. Acılar insanı gerçekten olgunlaştırıyor demek ki. Bence artık geçmişle yüzleşmeyi bırak, önüne bak. Anneni de affet. Onun da çok sağlıklı olduğu söylenemez şu durumda. Doğurma yetisine sahip her kadın, anne olma yetisine sahip değil slim. Hakkınızda hayırlısı olsun, dilerim her şey gönlünce olur.

Genişletmek için tıkla...

Cok tesekkur ederim. Istegim kesinlikle sarilalim siki siki mutlulugu değil. Ayri ayri da olsak cok mutlu olalim. Kimse mutsuzlugu hak etmiyor.

FrKafka .!.:

Destek al slim.
Başka bir sey demiyorum.
Annen, senin onu düşünmeni bile haketmiyor aslında.
Affedersen, kurtulursun.

Genişletmek için tıkla...

Ilk 6 ayim senin yazdigin gibi dusunmekle gecti. Ne kendimi affettirebildim ne affedebildim. Beni yikan cidden "hayatim boyunca ona kirgin kalicam" hissi oldu. Destek almaliyim sanirim. Asamiyorum. Iyiyim diye telkin vermek ise yaramıyor.

mutlumuyum ki .!.:

Annenizle ilk once mesaj cekin sonra arayin sinra Yanina gidersiniZ.Ben vicdaninizi rahatlatin hem ozleminizi dindirin.babaniza olan kinini size kusmus gibi geldi..ondan alamadigi butun hirslari sizden cikarmis gibi..babaniza kizgin kirgun olabilir..icindeki tum sevgiyi size vernis.ve kaybetme korkusuyla sacmalamamis olabilir..yani o bir anne..sizi cok ozlediginden eminim..cok klise olacak Ama ne yaparsa yapsin sizi cok sevdiginden y apiyor.En COk yaraladiklarimiz en cok sevdiklerimizdir.annenizi birakmayin .ne olursa olsun...

Genişletmek için tıkla...

Kaybetme korkusu oldugunu dusunmedim hic. Esimi cok severdi. Babama olan kinini mi kustu bilmiyorum. Isin kotu tarafi annem anneannemle ne yasadiysa ve ona ne icin kizdiysa bana da aynilarini yaptı. Anneannemle annem de bizim yasadiklarimizin tipkisini yasamis. Annem anneannemi hic affetmedi.