- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
maalesef terör
Sen kocana bu kadar bağlı ve bağımlıyken nasıl 8 ay yurt dışına gidiyor? İlginç.
Diyelim ki iyilestin...ruhun iyilesti cesaretin geldi kendini buldun...bunu esine kabul ettirebilcekmisin? Ya da ettirmek isteyecekmisin...cunku bana oyle geliyor ki uygulama aşamasına gecemeyeceksin iyilessen bile
Problem sizde 14 yasindamısınız büyümediniz mi ..internetiniz yokmu otobus adres guzergah bulun .Davranıslarınız garip .
haklısınız. aslında durumumu analiz edebiliyorum ama nasıl adım atacağımı bilmiyorum.
1. hata yapmaktan korkmayacağım
2.eşime her şeyi anlatmayacağım
ama duygusal olarak o hissettiğim derin yalnızlık hissini nasıl bastıracağım? ne zaman moralim bozulsa eşimin omzu yanımda beni çok güzel teselli eder. asla yalnız hissettirmez bütün yaralarıma o merhem olmuştur şimdiye kadar. hiçbir zaman beni aşağılamasına maruz kalmadım , beni anlıyor ve sırtımı güvenle yaslayabiliyorum. bebeğimi kaybettiğimde benim için neler yaptığını gördüm, bir kere bile ağlamadı yanımda çünkü hep ben zayıf taraftım. kızımızı defnederken bile o kendi acısını unuttu bana sarıldı. o gün yemek bile yememiş ama benim ilaçlarımı elleriyle getirdi unutmadı.
aslında bana yapılan eleştiriler çok haklı ama eşimin bana verdiği duygusal aktarımı en iyi ben hissediyorum ve sevildiğimi biliyorum. ona haksızlık edemem.
simdi bebek surecine gireceğim . Değiştiremem aynı şeyleri başka psikologa anlatmaya üşeniyorum. Her gün yanlış otobüse binip kayboldugum için artik taştı ve patladi
Lorentz merhaba
Öncelikle başınız sağolsun.
Sizinki kadar olmasa da eşim de bana böyle davranıyordu.
Biz de ilk çocuğumuzu 3 yaşında kaybettik.Ondan sonra eşim takıntılı bir biçimde hayatımın her adımını takibe başladı.
Sabah işegitmeden günlük planımı bildirirdim.
Kiminle ne konuştum, ne yedim , ne içtim....
Sonra 2. Çocuğumuz oldu. Daha da arttı aramalar sormalar.Ben tekmil vermek dışında bir çözüm düşünemiyordum.
Eşim 10 günlüğüne yurtdışına çıktığı bir dönemde habersiz terapiye başladım.
Arkadaşlarla buluşma ayarladım.
Süslendim pislendim gezdim.
Ay nasıl suçlu hissediyorum kendimi sanki yasak yaptıklarım.
Ve hiç birini anlatmadım . Sorduğu soruları geçiştirdim. Yalan söylemedim ama ayrıntı vermedim.
Baktım ben ayrıntı anlatmadıkça adam sorgulayamıyor.
Az konuştum.İş saatlerimde yemeğe Çıktım. Seminere gittiğimi gittikten sonra söyledim sen alma ben kendim dönerim dedim konuyu kapattım.
Ama hala erkek kuaföre ve erkek doktora gidemiyorum.
İşin sırrı becerikli ,bağımsız ve güçlü kadın olmakta.
Ben öyleydim zaten çocuk kaybı eşimde travmatik olarak beni koruması gerektiği gibi bir takıntıya yol açtı.
Eşim ezelden beri aşırı kıskançtır. Herkesin bana zarar verebileceğini düşünür.
Aşağı yukarı 3-4 yıl sürdü. Şimdi arada aşkolsun niye aramıyorsun diyorum.
Asker eşleri için böyle düşünürler, sanırım eşiniz rütbeli bir asker. Orduda yönetmeye alışmış. Sizi de yönetiyor. Fakat bence aldatmakla ilgisi yok, sizi yönetirken gurur kırıcı davranmıyor, sizin için endişeli olduğu için koruyucu davranıyor.
Yine de her şeyden önce güzel bir mesleğiniz var, kendinize güvenemiyor oluşunuza şaşırdım, bir öğretmen nasıl olur da kendine güvenemez, onca çocukla hele liseli çocuklarla uğraşırken.. Bence sorunlarınızı yanlış algılıyor olabilirsiniz yani kendinizi fazlaca hafife alıyorsunuz ve eleştirirken acımasız davranıyorsunuz. Oysa her şeyi yapabilecek güce sahipsiniz. Atanırken eşinizi dinlemeyip ailenizin yanına kaçmışsınız mesela, bu büyük bir karar ve tek başınıza bu kararı alıp uygulamışsınız.
Bir de psikoloğunuzu değiştirin. Her ilişkinin bir dinamiği vardır, bir süre sonra bu dinamikler oturur, ilişki bu şekilde devam eder. Siz üniversite yıllarından beri birbirinizi tanıyorsunuz, aranızda böyle bir denge oluşmuş, ha siz bu dengeden memnun değilseniz iletişimle yeni bir denge meydana getirebilirsiniz. Tek tip ilişki yoktur, her ilişki kendine özgüdür. Tek model belirleyip de, kadın böyle olmazsa adam aldatır, adam böyle olmazsa kadın terk eder vs. tarzı yaklaşımlar yanlıştır. Dünya üzerindeki karakterlerin ikili kombinasyonu sayısınca ilişki mevcuttur, varın siz hesap edin.
hergün yanlış otobüse binip kaybolmayı nasıl başarıyorsunuz cidden????? ben daha ilkokul 3 de evden kaçmıştım, şehrin sonuna kadar yürüyerek gitmiş hava kararınca da pişman olup otobüs değiştire değiştire eve dönmüştüm ailem işten gelmeden. ben ilkokul 3 te ilk defa ebeveyinsiz çıkıp çocuk başıma evi buldum da siz nasıl başarıyorsunuz hergün hergün kaybolmayı? telefonlarda bin tane uygulama var. toplu taşıma noktaları, saatleri, kaç numaralı araç nereye gidiyor , yürüyeceksen yürüme yolunu, otomobil kullanacaksan onun yolunu. yani kaybolmak için şu devirde gerçekten kaç iQ ya sahip olmak lazım bilemedim?
bir de lise öğretmenisiniz yani okuma yazma bilmeyen biri olsanız anlayacağım telefon program falan bulmayı becerememenizi, vatandaşa yol soramamanızı ama yoooo gayet de okumuşsunuz yani. herkes adamın sizi bu hale getirdiğini düşünmüş ama hergün kaybolmayı okuduktan sonra yok dedim adam bu şekilde davranmaya mecbur kalmış. ne demek koca lise öğretmeninin hergün hergün otobüse binip eve gitmeyi beceremeyip kaybolması???
Şuna karar verdim ki Eşinizle beraber terapiye gitmelisiniz. Sizin ona nasıl davranmanız gerektiğini hepimiz anlattık tecrübelerimizden yola çıkarak ama onun size nasıl davranması gerektiğini sizi tanıyan bir uzmanın da anlatması gerekiyor.
inanmayacaksınız ama bende yeni bir şehre taşındımyeni bir şehre taşındım ve resmi işlerimi halledebilmem için sürekli farklı ilçelere gidiyorum. malum evimin yolu da gideceğim güzergah da tanıdık değil. aferin sizin ilkokul 3 e giden halinize.
inanmayacaksınız ama bende yeni bir şehre taşındımvalla bir kere kaybolmadım geldim geleli. haftada bir iki defa da deniz kenarı ilçelere eşimi götürüp süpriz yaptım iftar için. google mapse yazıyorsun okuma yazma dahi bilmeyenin anlayabileceği kapasitetede tarif ediyor hala kaybolmanızı haklı görüyorsanız zaten bir adım ilerleyebilceğinizi de sanmıyorum. zira aferinlik bir durum değil koskoca kadının evinin yolunu bulması
içerik olarak sonsuz haklısınız. ama üslup olarak hak veremeyeceğim size. kaybolmamın bahanesi yeni şehir evet ama yanlışımı kabul ediyorum. yoksa neden kendimi bu kadar küçük düşürüp bu kadar eleştiriye açayım ki hayatımı?
evet lise öğretmeniyim ama sürekli kayboluyorum. bi matematik sorusunu 30 saniyede çözebilirim ama yer tarif edemem de kolaylıkla yönümü de bulamam. bu dediğiniz gibi uzamsal zeka ve bende o düşük. bunu kabul ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?