Ben rumuzumdan da anlaşılacağı gibi preeklemsi maduru bi anneyim,anneyim diyorum çünkü Nil'im öldü ama Ela'm yaşıyo çok şükür.2009 da Nil'imi kaybettim,6,5 aylıktı karnımda.Acıma ragmen mezarına bıle gıttım aylar sonrasında...Eşim gömmüştü kızımı ben daha hastaneden çıkmadan,sezeryan olmustum görememiştim o guzelım yuzunu bıle.Görmemek daha ıyıymıs meger,dayanamazdım belkı acıya...bı defter dolusu yazdım duygumu kımseye gostermeden,,,şimdi o defterı elıme bıle alamıyorum,yenıden yasamamak,, su ankı mutlulugumu bozmamak için.Özel hastanelerı asla tercıh etmeyın arkadaslar,,,ben ist da yasayan arkadaslar için Zeynep Kamıl ı tavsıye edıyorum,,dr onerısınde bulunabılırım...prof dr Ateş Karateke ve dç dr.Ayşe Gürbüz...Benım Nil imin ölümüne özel hast de bı dr sebep oldu ne yazık kı,,,şişmişti her yerım 4 aylık gebelıgımde bıle doguracak gıbı şiştim ama tecrubesız bırı olarak dr un dedıklerıne ınandım,tuzsuz ye gecer bu onemsız dıyordu,ıdrarda proteın ınanılmaz yukselmıstı ve sonunda olanlar olmustu neyse unutmak ıstedıgım tek sey o gunler.Şimdi mutluyum Rabbıme sukur...Melegım de cennette benı beklesın Allah ın ıznıyle,,kader deyıp gecıyorum olanlara,,,baska caremıs var mı sankı