buradaki olumsuz yorumlardan (nasıl olsa geri dönersin vs. gibi) etkilenme sakın. insanlar kendi olumsuzluklarını başkalarına da bulaştırmayı pek severler.
doğru yolu bulduğuna sevindim.
tek tavsiyem yüzüğü vermek için bile görüşme. kargo falan yap. hiç gerek yok onun yüzünü görmene.
sonsuz katılıyorum size...
arkadas burda gözlerinin içi güle güle yasadıklarının anlatmış... neden umut kıran yorumlar yapılır ki..
cok içten anlatmışsınız..
hakkında hayırlısı inşallah...
Hakkınızda hayırlısı olmuş gerçekten bunu farketmeniz ne kadar güzel son satırlarınız duygulandırdı sabahları mutlu uyanmak yağmuru hissetmek ne çok yorulmuş yıpranmışsınız bundan sonra yolunuz açık olsun yüzüğü kargoyla yollayın erkekler bunu bile yapmazdı eminim o kadar çaba göstermek sabretmek büyük bir lütuf çok sevindim sizin adınıza her şey gönlünüzce olsun
buradaki olumsuz yorumlardan (nasıl olsa geri dönersin vs. gibi) etkilenme sakın. insanlar kendi olumsuzluklarını başkalarına da bulaştırmayı pek severler.
doğru yolu bulduğuna sevindim.
tek tavsiyem yüzüğü vermek için bile görüşme. kargo falan yap. hiç gerek yok onun yüzünü görmene.
cok tesekkür ediyorum güzel yorumlariniz icin
Inanin siz böyle diyince daha bir mutlu oluyorum.
Olumsuz insanlar gibi olumsuz yorumlarinda gelecegini bilerek Konu actim.
Yüzük dediğin nedir Allah aşkına,10 karatlık pırlanta mı aldı sana at gitsin.Ya da kargo veya bir aracıyla gönder.Hala yüzüğü vermek için görüşmeyi mi düşünüyorsun.
Yaşın çok genç.23 sün 20 yaşında ilişkiye başlamışsın.Fakat ben bu tür olaylarda kızlara daha çok kızıyorum.Kimse bu aşkı sana zorla yaşatmadı.Yani kendine ailene küfür edilmesini sineye çekecek kadarsan,kendini gerçekten geliştirmemişsin canım.Topla kendini
Böyle bir konuya kim olumsuz yorum yapabilir ki bence verilmiş sadakanız varmış tamamen bittiğinde ki inşallah öyledir bir sadaka falan verin bir şey dağıtın derim
Yorumlardan sonra Postayla yollamaya karar verdim bende.
Bu Insanlar pek eli acik insanlar degiller. Sonra lafini ederler yüzügümü yollamadi diye filan.
Birde Söz de bi adetleri vardi bunlarin 200 TL vermistiler kizkardesime onuda yüzükle birlikte yollayacagim.
Inanin bu olaylara bende hep tepkiliydim. Ama basima geldi.
Böyle bir Aptalligi nasil yaptigima hala inanamiyorum.
Aklima getirdiginiz iyi oldukesinlikle yapicam.. tesekkürler
Bu kadar aptal olunmazki diyeceksiniz, haklısınız. Sadece paylaşmak istiyorum, okuduğunuz için teşekkürlerimi sunuyorum.
Sanki büyülenmişim, Kör olmuşum da görememişim.
Ben bir Psikopatla birlikteymişim ve daha kötüsü ailem hiç istemediği halde ben ağlayarak ikna etmiştim.
Ailemi o Salak için üzdüğüme çok pişmanım.
Bundan 3,5 yıl önce tanışmıştık.
Ve ben Türkiyeden birini hiç istemiyordum.
Asla Almanyaya ithal Damat getirmem Türkiyeden olmaz diyordum.
Ama büyük konuşmuştum ki başıma gelecekti.
Sonra yazışa yazışa benimde hoşuma gitmeye başladı bu, ki Tipim değildi aslında ama neyse.
Biraz nasıl birileri olduğumuzdan bahsedeyim, daha iyi anlicaksınız.
Ben, 23 yaşındayım, Almanyada doğdum, yetiştim, okudum meslek yaptım gündüzleri çalışıyorum akşamları özel Üniversitede okuyorum. Kazandığım parayla gezmeyi, yeni yerler keşfetmeyi, farklı lezzetler tatmayı çok seven biriyim. Hür'üm, ailem arkamda, bana güveniyorlar ve beni hic kısıtlamazlar, bende onların güvenini korumak için ona göre hareket ederim her zaman. Ayakları yere basan, kendine güvenen ve kendi ayarında güzel olduğunu düşünen biriyim. Arkadaşlariyla çok vakit geçiren vede sosyal biriyim. Gülmeyi çok seven, hayat dolu, enerjik, pozitif gülüşünde bile umut olan birisiyim. Alışverişi güzel giyinmeyi ve her Kadın gibi Ayakkabı hastalığı olan biriyim.
O, 23 yaşında, Türkiyede doğmuş, yetişmiş, lise mezunu, mesleği olmayan ve kendini geliştirmeye merakı olmayan biri. Tek oğlan ve el bebek gül bebek yetiştirilmiş. Hayatında hiç çalışmamış ve aşırı sinirli biri. Hiç hobileri olmayan, sosyalliği sıfır, boş vaktini boş geçiren biri. Ağzı iyi laf yapan, ama kısıtlı bir bilgi hacmine sahip olan ve hayata dar bir Pencereden bakan biri. Karşısındakinin fikrini önemsemeyen sadece kendi fikrini doğru zanneden biri. Hayattaki tek amacı para kazanmakla birlikte Almanya merakı olan birisi. Birde kendini ve boyunu posunu çok beğenen öven biri, birazda narsist.
Bu iki insan hiç birbirine uyumlu değil dimi?
Dişardan bakan biri anlıyorda ben nasıl anlayamadım.
Sanki büyülendim de körü körüne uçuruma gittim..
Alman iş arkadaşlarım bile dediler, ailem, arkadaşlarım herkes..
Kimse olumlu bakmıyordu, yakışmıyorsunuz, kültür farkı çok aşırı, hayata bakış açınız farklı olmaz dediler..
Ben sevdiğine öyle inanmıştım ki ama böyle bir Sevgi olamazmış.
Ben böyle birini sevemezdim ki?
Onun ilgisini Aşk Sevgi zannetmişim.
Ve 3 yıllık bir birliktelik.
Hep Gözyaşı, stres, saçma ve gereksiz kıskançlıklar..
Kıskanılmak iyi hoş ta insan küçük erkek bir bebeği sevdiğinde onu bile kıskanırmı?
Artık kıskanmayı geçmişti psikopatlığa doğru gidiyordu.
Üniversiteye gideceğim günlerde bi afralar tafralar gidip kendime orada birini bulacakmışım da.
Düğünlere kınalara göndermemeler ordada biri beğenirmişte aklımı çelermiş.
Bahaneside hep seviyorum kıskanıyorum falan filan, saf gibi inanıyormuşum bende.
Arkadaşlarımla görüştüğümde bir tripler..
Erkeğin trip atanıda hiç çekilmez yani.
Ailemi kötüledi, sinirlendiğinde bana küfretti..
Hep bir güvensizlik, hep bir şüphe..
Sinirini hep benden çıkarırdı..
Günah keçisi bendim ya..
Sürekli baskı uygulamalar..
Terk ederim giderim diye tehdit etmeler..
Kızlarla kahve içmeye giderdim günlerce triplerini çekerdim..
Eve geç kalınca hep bir şüpheler nerede ne yaptığıma dair..
Benim ailem bunları bilseydi ortalığı yıkardı.
Ama ben ilişkimi hiç anlatmadım.
Belkide anlatacak güzel bir yanı olmadığı için, bilemiyorum..
Herşeyi içimde yaşadım, geceleri stresden dişlerimi sıktım..
Ama yinede terk edemedim, çok denedim olmadı vaz geçemedim Söz yüzüğünü atamadım.
Belamı arıyordum sanırım.
İki ülke arasında bizim aramızda dağlar kadar fark varmış ta ben perdeleri çekmişim gözlerime .
Aile yapısı olarakta uyuşmuyorduk ki.
Sonradan Araştırıldı ve ailesi komşularıda dahil pek kimseyle anlaşamıyormuş, o nun içinde psikopat o çocuk diyorlarmış sinirden kapı kıran biriymiş. Bir yerden olumlu birşey duymadık.
Onunla tanıştıktan sonra
geleceğe ümitsiz bakan,
Yaşamak istemeyen,
Prangalar giydirilmiş biri oldum.
Ben artık BEN olmaktan çıkmıştım.
Kukla olmuşum, bana dair hiçbirsey bırakmamıştı bende.
İntihar bile çok kez aklıma gelmişti.
Nefes alamamak,
Yaşarken ölmek,
İçinde hep bir huzursuzluk olan biriydim.
Bana güzel Aşk' a dair birşey yaşatmadıda zaten.
3 yıl içerisinde bir hediye bile görmedim, evlilik teklifi almadan sözlendim, hatta geçen ki doğum günümü bile kutlamadı hatırlamadı.
İnsanın eşi olacak insan, insana huzur veren, onu tamamlayan, güvenen, destekleyen, sevdiğini gösteren ve hissettiren biri olmalı değilmi?
Ben nasıl olduda böyle biriyle görüştüm aklım almıyor.
Yaklaşık 5 hafta önce yine tartıştık ve ben bunu her yerden engelledim. O gün bugündür konuşmuyoruz. O belkide hala onu arayacağımı, peşinden koşacağımı zannediyor. Eminim ki benim ayaklarına kapanmamı bekliyor.
Ama benim bu süre içerisinde aklım başıma geldi.
Sanki sarhoştum ve biri üzerime bi kova soğuk su döktü.
Kendime dedim sen ne yapıyorsun? Senin ailen arkadaşların arkanda neden kendini bu kadar ezdiriyorsun?
sana küfretmesine nasıl izin verebiliyorsun?
ailene böyle bir Damat yakışırmı?
Bu kadar baskıyı sana nasıl uygulayabiliyor? O kim ki?
Seni nasıl değiştirmeye kalkabilir?
Senin ona ihtiyacın yok, onun sana ihtiyacı var!
Sana saygısı sevgisi olmayan biriyle neden uğraşıyorsun?
Bütün enerjini emiyor farkında değilmisin artık?
Artık bir silkelen ve kendine gel!
Ve herşeyi sildim beynimden.
Çok büyük bir zevkle tüm fotoğraflarımızı sildim telefonumdan.
Rabbime şükürler olsun ki,geç olmadan farkında vardım.
Ağustos da gidip yüzüğü iade edeceğim.
Yıllarımı geri kazanacağım..
Kendimden o kadar eminim ki..
Pranalardan kurtuldum..
Omzumdaki yük kalktı..
Artık nefes alabiliyorum..
Geleceğe umutla bakabiliyorum..
İçten gülebiliyorum..
Gözlerim gülüyor yine..
İçimdeki bu kıpırtıyla bu umutla herşeyin üstesinden gelebilirim ben..
O kadar mutluyum ki..
Bir çocuğun sevinmesi gibi..
Önüme gelene sarılmak istiyorum..
Beni uçuruma sürüklemek isteyen birinden kurtuldum..
Sabahları severek uyanıyorum..
Kuşların cıvıltısını bile duyuyorum artık..
Yağmurda ıslanmak ne kadar güzelmiş..
Bu güzelliklerden 3 yıl mahrum kalmışım ben..
Hayat, aileniz ve dostlarınız yanınızdaysa gerçekten güzel Sadece o perdeyi kaldırıp görebilmek lazım.
Rabbim onların eskikliğini göstermesin kimseye.
Ben şimdi eski BEN olmaya gidiyorum.
Kimsenin sizi değiştirmesine izin vermeyin.
Siz, SİZ olduğunuz için güzelsiniz ve özelsiniz.
Sağlıcakla kalın.
Sonunda evlendim ama mutsuzum diyeceksin diye korka korka okudum.
Ohh neyse ki gözün açılmış.Bundan sonra çok mutlu olursun inşallah.
O yüzüğü de bir an evvel ya birisiyle ya kargoyla yolla gitsin.
Veya aileleriniz konuşsun,söz bitti kısmet değilmiş desinler,yüzüğü ne yapalım diye sorsunlar.
Sen hiç iletişime geçme,ne olur ne olmaz.
Şu yazı burda kendini ezdiren herkese ders niteliğinde bence.Sen aptal değilsin aksine kendine değer veren birisin.Öyle olmasa bunları yazamazdın.Hatta bu konu sabitlenmeli bütün kadınlar okumalı bu yazıyı.
Kendi deyiminizle gayet kültürlü, çeşitli ortamlara giren çeşit çeşit insan tanıyan birisiniz Türkiye'den hiç tanımadığınız biriyle sadece internetten konuşup nasıl ilişki yaşayabildiniz oraya gidebileceğiniz zaman zaten kısıtlı senede 2 defa belki. Yani onun da buluşamadığı görüşemediği birini ne yapıtor diye kıskanması bir yere kadar normal ama bu kadar abartıya geçtiğinde neden dur diyemediniz ya da küfür ettiğinde filan yani. O kadar sene dile kolay o kadar çevreniz genişse geziyorsunuz kısıtlayan yok bu insanda bağlayan neydi yani. Ailesini araştırdık da öyleymiş böyleymiş diyorsunuz koskoca Türkiye'de onları tanıyan birilerini bulup taa oralardan nasıl iletişime geçtiniz zaten evlenseniz de olmazmış bu kişi bu kadar sorunlu biri olmasa da olmazmış çünkü siz üniversite okuyorsunuz o lise mezunu daha işi yok diye giriş yapmışsınız aşağılamışsınız bu kadar kültürleri uzak bir insan birkaç ayda bile anlaşılır herhalde o zamanlar 20 yaşındaydınız aceleniz neydi yani. Sözlendik diyorsunuz bu söz nasıl oldu aileler görüştü mü isteme oldu bir araya geldiler mi zannetmiyorum resmi bir söz olduğunu çocuklar gibi kendi aranızda yüzük takmışsınız olay bu. Artık bundan sonra da uzaktan uzağa bir ilişki olamayacağını anlaşmışındır şehir farkı bile insanları düşündürüyor sizin ülkeler bile farklı olur mu hiç.
Bu kadar aptal olunmazki diyeceksiniz, haklısınız. Sadece paylaşmak istiyorum, okuduğunuz için teşekkürlerimi sunuyorum.
Sanki büyülenmişim, Kör olmuşum da görememişim.
Ben bir Psikopatla birlikteymişim ve daha kötüsü ailem hiç istemediği halde ben ağlayarak ikna etmiştim.
Ailemi o Salak için üzdüğüme çok pişmanım.
Bundan 3,5 yıl önce tanışmıştık.
Ve ben Türkiyeden birini hiç istemiyordum.
Asla Almanyaya ithal Damat getirmem Türkiyeden olmaz diyordum.
Ama büyük konuşmuştum ki başıma gelecekti.
Sonra yazışa yazışa benimde hoşuma gitmeye başladı bu, ki Tipim değildi aslında ama neyse.
Biraz nasıl birileri olduğumuzdan bahsedeyim, daha iyi anlicaksınız.
Ben, 23 yaşındayım, Almanyada doğdum, yetiştim, okudum meslek yaptım gündüzleri çalışıyorum akşamları özel Üniversitede okuyorum. Kazandığım parayla gezmeyi, yeni yerler keşfetmeyi, farklı lezzetler tatmayı çok seven biriyim. Hür'üm, ailem arkamda, bana güveniyorlar ve beni hic kısıtlamazlar, bende onların güvenini korumak için ona göre hareket ederim her zaman. Ayakları yere basan, kendine güvenen ve kendi ayarında güzel olduğunu düşünen biriyim. Arkadaşlariyla çok vakit geçiren vede sosyal biriyim. Gülmeyi çok seven, hayat dolu, enerjik, pozitif gülüşünde bile umut olan birisiyim. Alışverişi güzel giyinmeyi ve her Kadın gibi Ayakkabı hastalığı olan biriyim.
O, 23 yaşında, Türkiyede doğmuş, yetişmiş, lise mezunu, mesleği olmayan ve kendini geliştirmeye merakı olmayan biri. Tek oğlan ve el bebek gül bebek yetiştirilmiş. Hayatında hiç çalışmamış ve aşırı sinirli biri. Hiç hobileri olmayan, sosyalliği sıfır, boş vaktini boş geçiren biri. Ağzı iyi laf yapan, ama kısıtlı bir bilgi hacmine sahip olan ve hayata dar bir Pencereden bakan biri. Karşısındakinin fikrini önemsemeyen sadece kendi fikrini doğru zanneden biri. Hayattaki tek amacı para kazanmakla birlikte Almanya merakı olan birisi. Birde kendini ve boyunu posunu çok beğenen öven biri, birazda narsist.
Bu iki insan hiç birbirine uyumlu değil dimi?
Dişardan bakan biri anlıyorda ben nasıl anlayamadım.
Sanki büyülendim de körü körüne uçuruma gittim..
Alman iş arkadaşlarım bile dediler, ailem, arkadaşlarım herkes..
Kimse olumlu bakmıyordu, yakışmıyorsunuz, kültür farkı çok aşırı, hayata bakış açınız farklı olmaz dediler..
Ben sevdiğine öyle inanmıştım ki ama böyle bir Sevgi olamazmış.
Ben böyle birini sevemezdim ki?
Onun ilgisini Aşk Sevgi zannetmişim.
Ve 3 yıllık bir birliktelik.
Hep Gözyaşı, stres, saçma ve gereksiz kıskançlıklar..
Kıskanılmak iyi hoş ta insan küçük erkek bir bebeği sevdiğinde onu bile kıskanırmı?
Artık kıskanmayı geçmişti psikopatlığa doğru gidiyordu.
Üniversiteye gideceğim günlerde bi afralar tafralar gidip kendime orada birini bulacakmışım da.
Düğünlere kınalara göndermemeler ordada biri beğenirmişte aklımı çelermiş.
Bahaneside hep seviyorum kıskanıyorum falan filan, saf gibi inanıyormuşum bende.
Arkadaşlarımla görüştüğümde bir tripler..
Erkeğin trip atanıda hiç çekilmez yani.
Ailemi kötüledi, sinirlendiğinde bana küfretti..
Hep bir güvensizlik, hep bir şüphe..
Sinirini hep benden çıkarırdı..
Günah keçisi bendim ya..
Sürekli baskı uygulamalar..
Terk ederim giderim diye tehdit etmeler..
Kızlarla kahve içmeye giderdim günlerce triplerini çekerdim..
Eve geç kalınca hep bir şüpheler nerede ne yaptığıma dair..
Benim ailem bunları bilseydi ortalığı yıkardı.
Ama ben ilişkimi hiç anlatmadım.
Belkide anlatacak güzel bir yanı olmadığı için, bilemiyorum..
Herşeyi içimde yaşadım, geceleri stresden dişlerimi sıktım..
Ama yinede terk edemedim, çok denedim olmadı vaz geçemedim Söz yüzüğünü atamadım.
Belamı arıyordum sanırım.
İki ülke arasında bizim aramızda dağlar kadar fark varmış ta ben perdeleri çekmişim gözlerime .
Aile yapısı olarakta uyuşmuyorduk ki.
Sonradan Araştırıldı ve ailesi komşularıda dahil pek kimseyle anlaşamıyormuş, o nun içinde psikopat o çocuk diyorlarmış sinirden kapı kıran biriymiş. Bir yerden olumlu birşey duymadık.
Onunla tanıştıktan sonra
geleceğe ümitsiz bakan,
Yaşamak istemeyen,
Prangalar giydirilmiş biri oldum.
Ben artık BEN olmaktan çıkmıştım.
Kukla olmuşum, bana dair hiçbirsey bırakmamıştı bende.
İntihar bile çok kez aklıma gelmişti.
Nefes alamamak,
Yaşarken ölmek,
İçinde hep bir huzursuzluk olan biriydim.
Bana güzel Aşk' a dair birşey yaşatmadıda zaten.
3 yıl içerisinde bir hediye bile görmedim, evlilik teklifi almadan sözlendim, hatta geçen ki doğum günümü bile kutlamadı hatırlamadı.
İnsanın eşi olacak insan, insana huzur veren, onu tamamlayan, güvenen, destekleyen, sevdiğini gösteren ve hissettiren biri olmalı değilmi?
Ben nasıl olduda böyle biriyle görüştüm aklım almıyor.
Yaklaşık 5 hafta önce yine tartıştık ve ben bunu her yerden engelledim. O gün bugündür konuşmuyoruz. O belkide hala onu arayacağımı, peşinden koşacağımı zannediyor. Eminim ki benim ayaklarına kapanmamı bekliyor.
Ama benim bu süre içerisinde aklım başıma geldi.
Sanki sarhoştum ve biri üzerime bi kova soğuk su döktü.
Kendime dedim sen ne yapıyorsun? Senin ailen arkadaşların arkanda neden kendini bu kadar ezdiriyorsun?
sana küfretmesine nasıl izin verebiliyorsun?
ailene böyle bir Damat yakışırmı?
Bu kadar baskıyı sana nasıl uygulayabiliyor? O kim ki?
Seni nasıl değiştirmeye kalkabilir?
Senin ona ihtiyacın yok, onun sana ihtiyacı var!
Sana saygısı sevgisi olmayan biriyle neden uğraşıyorsun?
Bütün enerjini emiyor farkında değilmisin artık?
Artık bir silkelen ve kendine gel!
Ve herşeyi sildim beynimden.
Çok büyük bir zevkle tüm fotoğraflarımızı sildim telefonumdan.
Rabbime şükürler olsun ki,geç olmadan farkında vardım.
Ağustos da gidip yüzüğü iade edeceğim.
Yıllarımı geri kazanacağım..
Kendimden o kadar eminim ki..
Pranalardan kurtuldum..
Omzumdaki yük kalktı..
Artık nefes alabiliyorum..
Geleceğe umutla bakabiliyorum..
İçten gülebiliyorum..
Gözlerim gülüyor yine..
İçimdeki bu kıpırtıyla bu umutla herşeyin üstesinden gelebilirim ben..
O kadar mutluyum ki..
Bir çocuğun sevinmesi gibi..
Önüme gelene sarılmak istiyorum..
Beni uçuruma sürüklemek isteyen birinden kurtuldum..
Sabahları severek uyanıyorum..
Kuşların cıvıltısını bile duyuyorum artık..
Yağmurda ıslanmak ne kadar güzelmiş..
Bu güzelliklerden 3 yıl mahrum kalmışım ben..
Hayat, aileniz ve dostlarınız yanınızdaysa gerçekten güzel Sadece o perdeyi kaldırıp görebilmek lazım.
Rabbim onların eskikliğini göstermesin kimseye.
Ben şimdi eski BEN olmaya gidiyorum.
Kimsenin sizi değiştirmesine izin vermeyin.
Siz, SİZ olduğunuz için güzelsiniz ve özelsiniz.
Sağlıcakla kalın.
Kendi deyiminizle gayet kültürlü, çeşitli ortamlara giren çeşit çeşit insan tanıyan birisiniz Türkiye'den hiç tanımadığınız biriyle sadece internetten konuşup nasıl ilişki yaşayabildiniz oraya gidebileceğiniz zaman zaten kısıtlı senede 2 defa belki. Yani onun da buluşamadığı görüşemediği birini ne yapıtor diye kıskanması bir yere kadar normal ama bu kadar abartıya geçtiğinde neden dur diyemediniz ya da küfür ettiğinde filan yani. O kadar sene dile kolay o kadar çevreniz genişse geziyorsunuz kısıtlayan yok bu insanda bağlayan neydi yani. Ailesini araştırdık da öyleymiş böyleymiş diyorsunuz koskoca Türkiye'de onları tanıyan birilerini bulup taa oralardan nasıl iletişime geçtiniz zaten evlenseniz de olmazmış bu kişi bu kadar sorunlu biri olmasa da olmazmış çünkü siz üniversite okuyorsunuz o lise mezunu daha işi yok diye giriş yapmışsınız aşağılamışsınız bu kadar kültürleri uzak bir insan birkaç ayda bile anlaşılır herhalde o zamanlar 20 yaşındaydınız aceleniz neydi yani. Sözlendik diyorsunuz bu söz nasıl oldu aileler görüştü mü isteme oldu bir araya geldiler mi zannetmiyorum resmi bir söz olduğunu çocuklar gibi kendi aranızda yüzük takmışsınız olay bu. Artık bundan sonra da uzaktan uzağa bir ilişki olamayacağını anlaşmışındır şehir farkı bile insanları düşündürüyor sizin ülkeler bile farklı olur mu hiç.
Bu ruh hastasiyla 3 yilini gecirecek akla sahipsen, yuzugu iade etmeye gittiginde ikinci bir yuzuk daha takar geri donersin merak etme.
Kendi deyiminizle gayet kültürlü, çeşitli ortamlara giren çeşit çeşit insan tanıyan birisiniz Türkiye'den hiç tanımadığınız biriyle sadece internetten konuşup nasıl ilişki yaşayabildiniz oraya gidebileceğiniz zaman zaten kısıtlı senede 2 defa belki. Yani onun da buluşamadığı görüşemediği birini ne yapıtor diye kıskanması bir yere kadar normal ama bu kadar abartıya geçtiğinde neden dur diyemediniz ya da küfür ettiğinde filan yani. O kadar sene dile kolay o kadar çevreniz genişse geziyorsunuz kısıtlayan yok bu insanda bağlayan neydi yani. Ailesini araştırdık da öyleymiş böyleymiş diyorsunuz koskoca Türkiye'de onları tanıyan birilerini bulup taa oralardan nasıl iletişime geçtiniz zaten evlenseniz de olmazmış bu kişi bu kadar sorunlu biri olmasa da olmazmış çünkü siz üniversite okuyorsunuz o lise mezunu daha işi yok diye giriş yapmışsınız aşağılamışsınız bu kadar kültürleri uzak bir insan birkaç ayda bile anlaşılır herhalde o zamanlar 20 yaşındaydınız aceleniz neydi yani. Sözlendik diyorsunuz bu söz nasıl oldu aileler görüştü mü isteme oldu bir araya geldiler mi zannetmiyorum resmi bir söz olduğunu çocuklar gibi kendi aranızda yüzük takmışsınız olay bu. Artık bundan sonra da uzaktan uzağa bir ilişki olamayacağını anlaşmışındır şehir farkı bile insanları düşündürüyor sizin ülkeler bile farklı olur mu hiç.