Merhaba, yeni bir konuyla geldim
Söz bunu kısa keseceğim,kimseyi yormayacagim:)
Ben kendimi çok severim. Aklına koyduğunu yapan biriyimdir. Cesurum, bir şey yolunda gitmediyse hemen yeni bir alternatif bulurum, iyiyi düşünür iyiyi çekerim. Bu aşkta böyle, arkadaşlıkta böyle, sosyal hayatta böyle.
Mesela gönlümden geçen tüm ülkelere-sehirlere tek başıma ve (dilim / deneyimim olmadığı zaman bile) giderim. Asla korkmam. Ya da deprem oldu,benim de azıcık arama kurtarma eğitimim var. bir saniye bile düşünmedim - nasıl bir yere gideceğimi nerede kalacağımi bile bilmeden yola çıktım. Ya da biri bana hobisinden para kazanmak istediğini söylesin ona öyle gaz veririm ki, yararlanabileceği siteler bulurum,beraber yol haritası çizeriz,destek olurum.
Hah, zurnanın zırt dedigi yer de hayatımın her alanında böyle biri olmama rağmen iş - kariyer konusunda kesinlikle inanılmaz pasifim.
Algılarım kapalı sanırım.
Hep potansiyelimin altında işlerde çalıştım .
Hiç bir fırsatı değerlendiremiyorum.
Mezun olmadan önce beş yıldızlı bir otelin insan kaynaklarinda staj yapmistim. Kadın beni çok sevdi, "seni yardimci olarak alayım,bana zaten xy'den teklif var. Ben gidince yerime gecersin" demişti. Ama kadının maaşı düşüktü,ailem de dönmemi istiyordu. 'İstanbul'da daha iyisini bulurum' diye kabul etmedim. İstanbul'a dönünce bulamadım dahiç bölümümle alakası olmayan salak bir yerde işe başladım. Oysa orada devam etsem kariyerime güzel bir başlangıç yapacaktım,belki şu an iyi bir yerlerde olacaktım.
Benzer çok olay yaşadım, kabul etsem yararıma olacak şeyleri neden bilmem reddettim
Ya da enerjisi yüksek biriyimdir. tanıştığım insanlardan bana iş teklif edenler oluyor, mesela start-upu olan biri insanlarla yemek yiyip projesini anlatma içerikli halkla ilişkiler işi önerdi, hatta çok heyecanliydi benim dahil olmam icin. Gülümsedim geçtim. Sanki start-upun kendine hayrı yoktur gibi geldi, oysa çocuk gayet durumu iyi birisi.
Ya da bir de değil, iki ayrı kişi emlak danışmanı olmam için ısrarlı bir şekilde iş teklif etti, her ikisi de "tam sana göre,hem rahat rahat gezersin,iyi kazanirsin" dediler. Ama bana sanki yapamam gibi geldi, satış vs hiç benlik değil gibi. Ama belki de yapabilirim yani. Başlasam olmadı ayrilabilirdim de. Ama ne bileyim, hiç oralı bile olmadım, geçiştirdim.
Ya da tüm arkadaşlarım, astrologum, psikoloğum:) hatta kkdakki arkadaşlar bile seyehat üzerine bir sayfa açmamı söylüyorlar. Ama ona da hiç oralı olamıyorum
Ya da aklımda basit tasarımlı ama indirilme ihtimali olan bir application fikri var. Aslinda uygulamami yaptırmak için uygun birini de bulabilirim, param da var. Ama onu da yapacağımı sanmıyorum :/
Online şekilde para kazanmak istiyorum,bir adım bile atamadım . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum.
Zamanında proje yazım eğitimi almıştım. Öğrencilik yıllarımda da kendi projemizi sıfırdan olusturmustuk,aktif rol almistim. Bu tarz projeler yazmak istiyorum aslında, ama bir başlangıç noktam yok.
beni erasmus +'a gönderen arkadaşım bu işi yapıyor, aslında ona azıcık bahsetsem bu isteğimden belki bana yardımcı olabilir,hatta iş teklifi bile edebilir. Ama yanında asla konuyu açamıyorum,utanıyorum.
Gibi gibi gibi.
Bilincaltimda para kazanma kodlarim mi bozuk, neyim var, neden böyleyim bilmiyorum. Ama artık yaşım 32 olacak. Ve kesinlikle bu durumdan kurtulmak istiyorum.
bana bir önerisi olan var mı???
*Bu arada tembel biri değilimtembellikten değil yani işleri kabul etmeyisim. Ne bileyim,bir sebepten kendime ket vuruyorum işte. Artık içten özgüven eksikliğim mi var, mal miyim bilmiyorum .
okuduğunuz için teşekkürler. Umarım kısa tutabilmisimdir
Merhaba, yeni bir konuyla geldim
Söz bunu kısa keseceğim,kimseyi yormayacagim:)
Ben kendimi çok severim. Aklına koyduğunu yapan biriyimdir. Cesurum, bir şey yolunda gitmediyse hemen yeni bir alternatif bulurum, iyiyi düşünür iyiyi çekerim. Bu aşkta böyle, arkadaşlıkta böyle, sosyal hayatta böyle.
Mesela gönlümden geçen tüm ülkelere-sehirlere tek başıma ve (dilim / deneyimim olmadığı zaman bile) giderim. Asla korkmam. Ya da deprem oldu,benim de azıcık arama kurtarma eğitimim var. bir saniye bile düşünmedim - nasıl bir yere gideceğimi nerede kalacağımi bile bilmeden yola çıktım. Ya da biri bana hobisinden para kazanmak istediğini söylesin ona öyle gaz veririm ki, yararlanabileceği siteler bulurum,beraber yol haritası çizeriz,destek olurum.
Hah, zurnanın zırt dedigi yer de hayatımın her alanında böyle biri olmama rağmen iş - kariyer konusunda kesinlikle inanılmaz pasifim.
Algılarım kapalı sanırım.
Hep potansiyelimin altında işlerde çalıştım .
Hiç bir fırsatı değerlendiremiyorum.
Mezun olmadan önce beş yıldızlı bir otelin insan kaynaklarinda staj yapmistim. Kadın beni çok sevdi, "seni yardimci olarak alayım,bana zaten xy'den teklif var. Ben gidince yerime gecersin" demişti. Ama kadının maaşı düşüktü,ailem de dönmemi istiyordu. 'İstanbul'da daha iyisini bulurum' diye kabul etmedim. İstanbul'a dönünce bulamadım dahiç bölümümle alakası olmayan salak bir yerde işe başladım. Oysa orada devam etsem kariyerime güzel bir başlangıç yapacaktım,belki şu an iyi bir yerlerde olacaktım.
Benzer çok olay yaşadım, kabul etsem yararıma olacak şeyleri neden bilmem reddettim
Ya da enerjisi yüksek biriyimdir. tanıştığım insanlardan bana iş teklif edenler oluyor, mesela start-upu olan biri insanlarla yemek yiyip projesini anlatma içerikli halkla ilişkiler işi önerdi, hatta çok heyecanliydi benim dahil olmam icin. Gülümsedim geçtim. Sanki start-upun kendine hayrı yoktur gibi geldi, oysa çocuk gayet durumu iyi birisi.
Ya da bir de değil, iki ayrı kişi emlak danışmanı olmam için ısrarlı bir şekilde iş teklif etti, her ikisi de "tam sana göre,hem rahat rahat gezersin,iyi kazanirsin" dediler. Ama bana sanki yapamam gibi geldi, satış vs hiç benlik değil gibi. Ama belki de yapabilirim yani. Başlasam olmadı ayrilabilirdim de. Ama ne bileyim, hiç oralı bile olmadım, geçiştirdim.
Ya da tüm arkadaşlarım, astrologum, psikoloğum:) hatta kkdakki arkadaşlar bile seyehat üzerine bir sayfa açmamı söylüyorlar. Ama ona da hiç oralı olamıyorum
Ya da aklımda basit tasarımlı ama indirilme ihtimali olan bir application fikri var. Aslinda uygulamami yaptırmak için uygun birini de bulabilirim, param da var. Ama onu da yapacağımı sanmıyorum :/
Online şekilde para kazanmak istiyorum,bir adım bile atamadım . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum.
Zamanında proje yazım eğitimi almıştım. Öğrencilik yıllarımda da kendi projemizi sıfırdan olusturmustuk,aktif rol almistim. Bu tarz projeler yazmak istiyorum aslında, ama bir başlangıç noktam yok.
beni erasmus +'a gönderen arkadaşım bu işi yapıyor, aslında ona azıcık bahsetsem bu isteğimden belki bana yardımcı olabilir,hatta iş teklifi bile edebilir. Ama yanında asla konuyu açamıyorum,utanıyorum.
Gibi gibi gibi.
Bilincaltimda para kazanma kodlarim mi bozuk, neyim var, neden böyleyim bilmiyorum. Ama artık yaşım 32 olacak. Ve kesinlikle bu durumdan kurtulmak istiyorum.
bana bir önerisi olan var mı???
*Bu arada tembel biri değilimtembellikten değil yani işleri kabul etmeyisim. Ne bileyim,bir sebepten kendime ket vuruyorum işte. Artık içten özgüven eksikliğim mi var, mal miyim bilmiyorum .
okuduğunuz için teşekkürler. Umarım kısa tutabilmisimdir
Yazdıklarını okuyunca bazı seçenekler aklıma geldi.Merhaba, yeni bir konuyla geldim
Söz bunu kısa keseceğim,kimseyi yormayacagim:)
Ben kendimi çok severim. Aklına koyduğunu yapan biriyimdir. Cesurum, bir şey yolunda gitmediyse hemen yeni bir alternatif bulurum, iyiyi düşünür iyiyi çekerim. Bu aşkta böyle, arkadaşlıkta böyle, sosyal hayatta böyle.
Mesela gönlümden geçen tüm ülkelere-sehirlere tek başıma ve (dilim / deneyimim olmadığı zaman bile) giderim. Asla korkmam. Ya da deprem oldu,benim de azıcık arama kurtarma eğitimim var. bir saniye bile düşünmedim - nasıl bir yere gideceğimi nerede kalacağımi bile bilmeden yola çıktım. Ya da biri bana hobisinden para kazanmak istediğini söylesin ona öyle gaz veririm ki, yararlanabileceği siteler bulurum,beraber yol haritası çizeriz,destek olurum.
Hah, zurnanın zırt dedigi yer de hayatımın her alanında böyle biri olmama rağmen iş - kariyer konusunda kesinlikle inanılmaz pasifim.
Algılarım kapalı sanırım.
Hep potansiyelimin altında işlerde çalıştım .
Hiç bir fırsatı değerlendiremiyorum.
Mezun olmadan önce beş yıldızlı bir otelin insan kaynaklarinda staj yapmistim. Kadın beni çok sevdi, "seni yardimci olarak alayım,bana zaten xy'den teklif var. Ben gidince yerime gecersin" demişti. Ama kadının maaşı düşüktü,ailem de dönmemi istiyordu. 'İstanbul'da daha iyisini bulurum' diye kabul etmedim. İstanbul'a dönünce bulamadım dahiç bölümümle alakası olmayan salak bir yerde işe başladım. Oysa orada devam etsem kariyerime güzel bir başlangıç yapacaktım,belki şu an iyi bir yerlerde olacaktım.
Benzer çok olay yaşadım, kabul etsem yararıma olacak şeyleri neden bilmem reddettim
Ya da enerjisi yüksek biriyimdir. tanıştığım insanlardan bana iş teklif edenler oluyor, mesela start-upu olan biri insanlarla yemek yiyip projesini anlatma içerikli halkla ilişkiler işi önerdi, hatta çok heyecanliydi benim dahil olmam icin. Gülümsedim geçtim. Sanki start-upun kendine hayrı yoktur gibi geldi, oysa çocuk gayet durumu iyi birisi.
Ya da bir de değil, iki ayrı kişi emlak danışmanı olmam için ısrarlı bir şekilde iş teklif etti, her ikisi de "tam sana göre,hem rahat rahat gezersin,iyi kazanirsin" dediler. Ama bana sanki yapamam gibi geldi, satış vs hiç benlik değil gibi. Ama belki de yapabilirim yani. Başlasam olmadı ayrilabilirdim de. Ama ne bileyim, hiç oralı bile olmadım, geçiştirdim.
Ya da tüm arkadaşlarım, astrologum, psikoloğum:) hatta kkdakki arkadaşlar bile seyehat üzerine bir sayfa açmamı söylüyorlar. Ama ona da hiç oralı olamıyorum
Ya da aklımda basit tasarımlı ama indirilme ihtimali olan bir application fikri var. Aslinda uygulamami yaptırmak için uygun birini de bulabilirim, param da var. Ama onu da yapacağımı sanmıyorum :/
Online şekilde para kazanmak istiyorum,bir adım bile atamadım . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum.
Zamanında proje yazım eğitimi almıştım. Öğrencilik yıllarımda da kendi projemizi sıfırdan olusturmustuk,aktif rol almistim. Bu tarz projeler yazmak istiyorum aslında, ama bir başlangıç noktam yok.
beni erasmus +'a gönderen arkadaşım bu işi yapıyor, aslında ona azıcık bahsetsem bu isteğimden belki bana yardımcı olabilir,hatta iş teklifi bile edebilir. Ama yanında asla konuyu açamıyorum,utanıyorum.
Gibi gibi gibi.
Bilincaltimda para kazanma kodlarim mi bozuk, neyim var, neden böyleyim bilmiyorum. Ama artık yaşım 32 olacak. Ve kesinlikle bu durumdan kurtulmak istiyorum.
bana bir önerisi olan var mı???
*Bu arada tembel biri değilimtembellikten değil yani işleri kabul etmeyisim. Ne bileyim,bir sebepten kendime ket vuruyorum işte. Artık içten özgüven eksikliğim mi var, mal miyim bilmiyorum .
okuduğunuz için teşekkürler. Umarım kısa tutabilmisimdir
Teşekkür ederimYengencimmmm sana önerim yok ama yazdıklarınin hepsi o kadar doğru ki. Gerçekten farklı, entelektüel, enerjisi yüksek birisisin. Anlaşılıyor buradan da... İnşallah güzel enerjiler, güzel işler sana doğru dönsün
Yok ya, çalıştığım işler daha kötüİletişim gerekli bütün işlerde başarılı olabilirsin bence sen, pazarlama satış halkla ilişkiler vs. Gurur mu yapıyorsun acaba atak yapmak için , ya da beğenmiyor olabilir misin önüne çıkan fırsatları, hani emlakçı mı olacağım hıh falan.
Yok ben hep çalışıyorum aslında. Ama bence potansiyelimi harcıyorum. Yani kendimi geliştirecek,yarına bir şey katacak işlerde calismiyorum.Yeterince paraya ihtiyacin yok bence.
Eger biraz sıkıştigini hissetseydin en ufak işin peşine düşerdin.
Bilmiyorum ki, sanki bir özgüvensizlik olabilir. Çünkü aramayı düşünsem bile bu iş konusunu açan kişiyi, aramıyorumAklıma iki seçenek geldi okuyunca. Biri zaten yapamam düşüncesi olabilir mi? Hani arkadaşın der ki “seni x’le tanıştırayım işi tahsili tam sana göre, işinde yükselecek, on numara çocuk… “ düşünürsün “x çok matah olsa beni mi bulacak…” içten içe bir özgüvensizlik. İkincisi dikkat bozukluğu. Odaklanamama, bir adım atamama, işe bir türlü girişememe, kendini verememe.
bu bende de var. kendimi övmek için söylemiyorum ama en üstten en alt pozisyonlarda kimle konuşsam iletişim kurarım. insanlar bana hayranlık duyarlar. birçok konuda da yetenekliyim. çok yüksek puanla mecburen öğretmenlik okudum. çok da iyi öğretmenim. ama mesleğimde 15 yılı geride bırakmama rağmen içten içe çürüdüğümü hissediyorum. çünkü potansiyelim farklı biliyorum. gelelim zurnanın zırt dediği yere.Merhaba, yeni bir konuyla geldim
Söz bunu kısa keseceğim,kimseyi yormayacagim:)
Ben kendimi çok severim. Aklına koyduğunu yapan biriyimdir. Cesurum, bir şey yolunda gitmediyse hemen yeni bir alternatif bulurum, iyiyi düşünür iyiyi çekerim. Bu aşkta böyle, arkadaşlıkta böyle, sosyal hayatta böyle.
Mesela gönlümden geçen tüm ülkelere-sehirlere tek başıma ve (dilim / deneyimim olmadığı zaman bile) giderim. Asla korkmam. Ya da deprem oldu,benim de azıcık arama kurtarma eğitimim var. bir saniye bile düşünmedim - nasıl bir yere gideceğimi nerede kalacağımi bile bilmeden yola çıktım. Ya da biri bana hobisinden para kazanmak istediğini söylesin ona öyle gaz veririm ki, yararlanabileceği siteler bulurum,beraber yol haritası çizeriz,destek olurum.
Hah, zurnanın zırt dedigi yer de hayatımın her alanında böyle biri olmama rağmen iş - kariyer konusunda kesinlikle inanılmaz pasifim.
Algılarım kapalı sanırım.
Hep potansiyelimin altında işlerde çalıştım .
Hiç bir fırsatı değerlendiremiyorum.
Mezun olmadan önce beş yıldızlı bir otelin insan kaynaklarinda staj yapmistim. Kadın beni çok sevdi, "seni yardimci olarak alayım,bana zaten xy'den teklif var. Ben gidince yerime gecersin" demişti. Ama kadının maaşı düşüktü,ailem de dönmemi istiyordu. 'İstanbul'da daha iyisini bulurum' diye kabul etmedim. İstanbul'a dönünce bulamadım dahiç bölümümle alakası olmayan salak bir yerde işe başladım. Oysa orada devam etsem kariyerime güzel bir başlangıç yapacaktım,belki şu an iyi bir yerlerde olacaktım.
Benzer çok olay yaşadım, kabul etsem yararıma olacak şeyleri neden bilmem reddettim
Ya da enerjisi yüksek biriyimdir. tanıştığım insanlardan bana iş teklif edenler oluyor, mesela start-upu olan biri insanlarla yemek yiyip projesini anlatma içerikli halkla ilişkiler işi önerdi, hatta çok heyecanliydi benim dahil olmam icin. Gülümsedim geçtim. Sanki start-upun kendine hayrı yoktur gibi geldi, oysa çocuk gayet durumu iyi birisi.
Ya da bir de değil, iki ayrı kişi emlak danışmanı olmam için ısrarlı bir şekilde iş teklif etti, her ikisi de "tam sana göre,hem rahat rahat gezersin,iyi kazanirsin" dediler. Ama bana sanki yapamam gibi geldi, satış vs hiç benlik değil gibi. Ama belki de yapabilirim yani. Başlasam olmadı ayrilabilirdim de. Ama ne bileyim, hiç oralı bile olmadım, geçiştirdim.
Ya da tüm arkadaşlarım, astrologum, psikoloğum:) hatta kkdakki arkadaşlar bile seyehat üzerine bir sayfa açmamı söylüyorlar. Ama ona da hiç oralı olamıyorum
Ya da aklımda basit tasarımlı ama indirilme ihtimali olan bir application fikri var. Aslinda uygulamami yaptırmak için uygun birini de bulabilirim, param da var. Ama onu da yapacağımı sanmıyorum :/
Online şekilde para kazanmak istiyorum,bir adım bile atamadım . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum.
Zamanında proje yazım eğitimi almıştım. Öğrencilik yıllarımda da kendi projemizi sıfırdan olusturmustuk,aktif rol almistim. Bu tarz projeler yazmak istiyorum aslında, ama bir başlangıç noktam yok.
beni erasmus +'a gönderen arkadaşım bu işi yapıyor, aslında ona azıcık bahsetsem bu isteğimden belki bana yardımcı olabilir,hatta iş teklifi bile edebilir. Ama yanında asla konuyu açamıyorum,utanıyorum.
Gibi gibi gibi.
Bilincaltimda para kazanma kodlarim mi bozuk, neyim var, neden böyleyim bilmiyorum. Ama artık yaşım 32 olacak. Ve kesinlikle bu durumdan kurtulmak istiyorum.
bana bir önerisi olan var mı???
*Bu arada tembel biri değilimtembellikten değil yani işleri kabul etmeyisim. Ne bileyim,bir sebepten kendime ket vuruyorum işte. Artık içten özgüven eksikliğim mi var, mal miyim bilmiyorum .
okuduğunuz için teşekkürler. Umarım kısa tutabilmisimdir
Evet ben de seyehat eden herkesin hemen sayfa açmasını mantıklı bulmuyorum. Ama ben zaten sayfam yokken de tek başıma gezi sayfası gibi bir insanım. Daha bugün birine ucuz bilet buldum. Çevremdeki neredeyse herkesin seyehatini ben planlıyorumBu online’dan para kazanma ya da gezi sayfası fikri bende de var yazını okuyunca çok tanıdık geldi düşünceler. Beni durduran şey hep “ya bunu yapan çok kişi var benim bir fark yaratmam lazım” diye düşünüp o fark yaratacak şeylerin içime sinmemesi oldu. Mesela gezi sayfası açacaksam içeriğinde çok orijinal şeyler olmalıymış gibi hissettim hep halbuki çok da alakası yok başlasam fikirler de gelirdi zamanla. Belki gizli bir mükemmeliyetçilik olabilir.
İnsan kaynakları kısmında da buradaki yazılarını okuduğum kadarıyla pek sana uygun bir iş değilmiş gibi hissettim. Fazla kuralların olduğu masa başı bir iş. Rutin yani. Karakterinle pek alakası yok gibi belki o yüzden kendini oraya bağlamak istememiş olabilirsin.
Ben çok şaşırdım bu durumunuza,bu kadar cesaretliylen,girişken ve korkmadan herşeye adım atarken,kendinizdeki potansiyeli her teklifte yoksayıp başlamamanız çok ilginç*Bu arada tembel biri değilimtembellikten değil yani işleri kabul etmeyisim. Ne bileyim,bir sebepten kendime ket vuruyorum işte. Artık içten özgüven eksikliğim mi var, mal miyim bilmiyorum .
okuduğunuz için teşekkürler. Umarım kısa tutabilmisimdir
Evet kaygı duyuyor olabilirim.Açıkçası düzenli çalışmaktan, emek vermekten endişe, kaygı duyduğunu bu yüzden adım atamadığını düşündüm yazdıklarını okuyunca. Adım atsan devamı gelir, belki işler yolunda gider ya ds gitmez ama tüm bunlar senin hayatında yeniliklere neden olur bu da seni kaygılandırıyor olabilir. Çünkü beklemediğin durumlarla karşılaşabilirsin.
Çok haklısın, zaten benim iş deneyimlerim karışık kuruyemiş tabağı gibiBence çevreden gördüğün çeşitli alanlarda ki yönlendirmeden ziyade sen bir kesin hedef koy önüne bunu yapacağım de. Aynı anda hem emlak işinde, yada uygulama tasarlama gibi bir işte başarılı olamazsın. Herkesin başarılı olduğu bir alan vardır bunu keşfetmelisin bence. Mesela ben asla influencer olamam diyorum çünkü herşeyimi paylaşamam, ve ya sosyal medyada o kadar aktif olamam gibi gibi. Daha çok akademiye yönelen, okuma yapan bir tipim. Kısaca alanını keşfet ve adım at, geri çekilmek, geri adım atmak seni ileriye götürmez. Dene kötü sonuç alsan bile deneyimlemiş olursun.
Benim çok yakın arkadasimin da ogretmenlikte 15. Yılı. Babası "garantili işin olsun" diye öğretmenlik yazdırmış. Ama hem meslekten iyice yıprandı. Hem de kendisini hep sanat ile ilgili bir işte hayal edermis. Uzun süre bütün sergileri gezdik beraber, söyleşilere katıldı, küratörleri yakın markaja aldı,onlarla tanıştı.bu bende de var. kendimi övmek için söylemiyorum ama en üstten en alt pozisyonlarda kimle konuşsam iletişim kurarım. insanlar bana hayranlık duyarlar. birçok konuda da yetenekliyim. çok yüksek puanla mecburen öğretmenlik okudum. çok da iyi öğretmenim. ama mesleğimde 15 yılı geride bırakmama rağmen içten içe çürüdüğümü hissediyorum. çünkü potansiyelim farklı biliyorum. gelelim zurnanın zırt dediği yere.
şunu fark ettim ki ben içten içe başarısızlıktan korkuyorum ve mükemmeliyetçiyim ve başlayamıyorum . bu sayede ya aslında yaparım ı hep cebimde taşıyorum.sağlam bir terapi almam lazım. ama onu da erteliyorum. velhasıl bu lar hep konfor alanını bırakamamak gibi görünen gizli başaramama korkusu. çünkü başlamazsan o sonuç olmaz. hep başarabilme potansiyeliyle yaşarsın. tabi buna yaşamak denirse. ben içten içe mutsuzum mesela
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?