Ayy nasil tatlisiniz.yuregime su ser osunuz allah gonlunuze gore versn.insallah zamanka daha cok alisirim .bugun dr gitim .uc aylik olmusuz.bebegimi uktssonda gorunce hosuma gidio.mutlu oluyorum.cok hareketliydi. Ve de buyuk ihtimal erkek dedi. Bi oglum olucak .dr um.psikoljik durumu anlattim dayanabildigin kdr dayan dedi cok cozumsuz kalirsak ilaca baslariz.bi suru gebe var kullanan dedi.hic bi sorunda olmadi .bu bile beni rahatlatti dayanabildigim kadar dayanicam.bebegin icin.burda sizlerin yazdiklariyla guc buluorum.iki varsiniz.allah razi olsunbence harika bir hamilelik geçireceksin düşündüğün şeyler olmayacak bebeğinin hareketlerini hissettiğinde gözlerin faltaşı gibi açılacak elini karnına koyup onunla konuşacaksın :)
üzme kendini sen de eşin de çok istiyormuşsunuz bak herkesin hamileliği farklı kiminin zor geçer kimi kuş gibi hafiftir kıyaslama yapma sakın tamam mı
bir sürü gebe kalamayan var şöyle böyle haline şükret demeyeceğim zaten bebeğin için şükrediyorsun...
vakti şimdiymiş Allah onu yollamış inan bizim için herşeyin iyisini düşünür Rabbim....
destek alabilirsin ki alıyorsun sanırım ....
lohusalıktan da korkma emzirmek harika bir şey :)
sağlıkla gelsin bebişin inşallah
Evet bende ole dusunuirum .bu koklu degisim beni korkutuo belirsizlik ilac kullanamama siniri caresizlik ve sıkısmıslik hissi verio. Insallah atlatabilirim.hamileligin uzun suren belirsiz zorlu bi sueec olmasi beni korkutuo.yogaya basliycam psikologumd onerioo.bugun psikyatrim sen bunu bi sene sonrada yasasan yine ayni sekilde yasardin dedi.zor.olucak belki ama basarmak zorundayim.cunku hayatik.boyunca cocuksuz olmayi hic dusunmeedim bi gun mutlaka olcakti bugunmus. Cok.zorr amaa elimden gekeni yaoiorumBu hissettiklerinin sebebi zaten anksiyete, hayatındaki köklü değişim seni normalden katbekat endişelendiriyor. Bu bugün bebek yarın başka bir şey olabilir, anksiyete berbat bir şey, insanın elinde olmuyor endişelenmemek, her şeyin en kötüsünü düşünmemek. Seninki kadar olmasa da bende de var anksiyete. Eğer bulabilirsen yoga kursuna gitmeni tavsiye ederim. Beni bir ara çok rahatlatmıştı.
anneler güçlüdür :)Ayy nasil tatlisiniz.yuregime su ser osunuz allah gonlunuze gore versn.insallah zamanka daha cok alisirim .bugun dr gitim .uc aylik olmusuz.bebegimi uktssonda gorunce hosuma gidio.mutlu oluyorum.cok hareketliydi. Ve de buyuk ihtimal erkek dedi. Bi oglum olucak .dr um.psikoljik durumu anlattim dayanabildigin kdr dayan dedi cok cozumsuz kalirsak ilaca baslariz.bi suru gebe var kullanan dedi.hic bi sorunda olmadi .bu bile beni rahatlatti dayanabildigim kadar dayanicam.bebegin icin.burda sizlerin yazdiklariyla guc buluorum.iki varsiniz.allah razi olsun
Konu eski imis ama Oncelikle tebrik ederim. Umarim cocugunuz ve siz daha iyisinizdir. Bu konuyu su an okuyanlara gelsin o zaman. Yanliz buna sukret diye tavsiye verenlerin anksiyete ile cok bir asinaligi yok saniyorum. Benim esimde var son derece saglikli yasindan en az 7-8 yas daha az gosteren maddi durumu iyi egitimli cok iyi maaslar aldigi bir isi olan birisi. Evliligimizde huzurluyuz genel anlamda ama esim gencliginden beri gelen ama ailesinin ustune dusmedigi yillar icinde de kontrolden cikmis bir anksiyete bozuklugu olan bir insan. Son iki senemiz ozellikle cehenneme dondu. Ve inatla ilac kullanmak istemiyor, cunku hissizlesmek istemiyorum doktorlar ilac verip yolluyorlar televizyondaki gibi kimse ilgilemiyor seninle bi saat diye dusundugu icin henuz psikiyatra gidemedik. Ama ayda iki mr cektirriz vucudun degisik bolgelerine. Bu aralar vucudunda uyusmalar var. Yazin kalp sorunlari oldugunu dusunuyordu. Gezmedigi doktor kalmadi. Allah dusmanima vermesin. Yani ben de bak kanser olan var ac kalip kendini binalardan atmaya calisan insanlar var vs diye dusunsun istiyorum ve kendi de bunu istiyor. Gorunuste hersey super. Mutsuz olcak hicbirsey yok ama geceleri neler yasiyoruz kimse bilemez. O yuzden elindekine sukret anksiyete hastasi birine verilecek bir tavsiye asla degilmis onu anladim. Cunku siz zaten bunun farkindasiniz ama bilinc altiniz size dusman gibi calisiyor. Keske farkindalikla cozulseydi hersey. allah hepimizin yardimcisi olsun. Ceken icin de cekenin yaninda olan icin de tam bir eziyetcok haklısın her gun kendıme dıorumkıı bunun ıcın yanıp tutuşanlar var .allaha dua edıorum bebegım ıyı olsun dıe .aılemdede çocuk sahıbı olamayanlar var. ama ınanın elımde degıl.zaten kendımı bu yzuden suçluyorum .bende gobegımı sevmek hayaller kurmak ıstyrum ama psıkolojı o kadar kotukı elıdme degıl. belkdıe bı anda olduğu ıcın. ben cocukalrı cok severım .dogudugundada bakabılecegıme emınım.annem var oda bana yakın oturuo dedıgım gıbı tek sıkıntım bu hamılelık surecındekı psıkoljıyorumunuz ıcın cok tesekkru ederım.yıen soluorum allah ısteyen herkese versın
Evet kesinlikle katılıyorum. Çok daha beterini yaşıyorum üstelik hamileyim. Herkes karşıdakini eleştirirken ya da şükret haline bunu bulamayanlar da var derken nasıl bir zor süreçten geçtiğini anlamaya çalışıp öyle yorumlasınlar. Hamileliğim ızdıraba dönüştü her gün nabzım 150lerde geceleri uykumdan boğulurcasına uyanıyorum. Soğukta cam açık yatıyorum ya da gecenin bir vakti evde dolanıp eşime beni aşağıya indirip gezdirsene diyorum. Kafam bunalıyor. Ben anne olamam nasıl doğurcam ya hareketlerini hissettiğimde kötü olursam yazın nefes alamazsam kalbim şimdiden bu kadar hızlı atıyor kalp yetmezliğim de var ya doğum esnasında ölürsem diye. Eşimi çok seviyorum toplum baskısından ve eşim istiyor mutlu olsun ben de alışırım diye düşündüm. İnsan yaşamadan anlamıyormuş. Ve hamilelikten önce panik ataklarım böyle değildi mutluydum herşey hamilelikte tavan noktaya çıktı. Kaygılarınız ve panik atağınız varsa kendinizi hazır hissetmiyorsanız ya zaman verin ya da hamile kalmadan önce terapi alın benden herkese tavsiye. Her gün ağla eziyet ızdırapla hamilelik geçirmenizi istemem kendim gibiKonu eski imis ama Oncelikle tebrik ederim. Umarim cocugunuz ve siz daha iyisinizdir. Bu konuyu su an okuyanlara gelsin o zaman. Yanliz buna sukret diye tavsiye verenlerin anksiyete ile cok bir asinaligi yok saniyorum. Benim esimde var son derece saglikli yasindan en az 7-8 yas daha az gosteren maddi durumu iyi egitimli cok iyi maaslar aldigi bir isi olan birisi. Evliligimizde huzurluyuz genel anlamda ama esim gencliginden beri gelen ama ailesinin ustune dusmedigi yillar icinde de kontrolden cikmis bir anksiyete bozuklugu olan bir insan. Son iki senemiz ozellikle cehenneme dondu. Ve inatla ilac kullanmak istemiyor, cunku hissizlesmek istemiyorum doktorlar ilac verip yolluyorlar televizyondaki gibi kimse ilgilemiyor seninle bi saat diye dusundugu icin henuz psikiyatra gidemedik. Ama ayda iki mr cektirriz vucudun degisik bolgelerine. Bu aralar vucudunda uyusmalar var. Yazin kalp sorunlari oldugunu dusunuyordu. Gezmedigi doktor kalmadi. Allah dusmanima vermesin. Yani ben de bak kanser olan var ac kalip kendini binalardan atmaya calisan insanlar var vs diye dusunsun istiyorum ve kendi de bunu istiyor. Gorunuste hersey super. Mutsuz olcak hicbirsey yok ama geceleri neler yasiyoruz kimse bilemez. O yuzden elindekine sukret anksiyete hastasi birine verilecek bir tavsiye asla degilmis onu anladim. Cunku siz zaten bunun farkindasiniz ama bilinc altiniz size dusman gibi calisiyor. Keske farkindalikla cozulseydi hersey. allah hepimizin yardimcisi olsun. Ceken icin de cekenin yaninda olan icin de tam bir eziyet
gebelikle birlikte vucut hormon kasirgasi yasiyor vucut cunku. Yogun tepkiler duygu degisimleri hep hormonal. Bazen kendimi bi cam arkasindan izliyormus gibiyim. Yani buna boyle Mi tepki verilir yani deyip bilincli tarafim hormonal tarafimi yargiliyor ama elimden gelen bisey yok. Yani anksiyetenin de bir tedavisi yok maalesef. Yani dan diye tek bir cozumu yok ancak kollektif bazi yontemlerle sizi o kadar etkilememesini saglayabiliyorsunuz. Esim en buyuk sikintisinin benim onu anlamiyor oldugumu soyluyor ki hakli da. Anlamiyorum evet anlayamiyorum cunku. Bu sorunu yasamayan biri icin cozumler cok basit ama yasayanin durumu da icler acisi. Tavsiyem dogumdan sonra lutfen ama lutfen yanliz kalmayin ve hemen bir uzmandan yardim alin cunku lohusalik/post partum hali daha da bir kasirga. Ben bu saglikli halimle bebegime yetemezsem ya ona bakamazsam diye endise yasiyorum, sizin durumunuz bunu daha da zorlastirabilir. Kimse icin rol yapmaniza gerek yok demek isterdim ama esim bana ben icimde yasadigim seylerin yuzde birini sana ancak yansitiyorum cunku seni de etkiliyorum biliyorum ve gununu berbat ediyorum ve yuzundeki o ‘yine mi’ ifadesini gormemek icin kendime sakliyorum diyor. (Ve bu da benim lanetim. Yuzumden her ne hissettigimi anlarsiniz. Hakli yani adamEvet kesinlikle katılıyorum. Çok daha beterini yaşıyorum üstelik hamileyim. Herkes karşıdakini eleştirirken ya da şükret haline bunu bulamayanlar da var derken nasıl bir zor süreçten geçtiğini anlamaya çalışıp öyle yorumlasınlar. Hamileliğim ızdıraba dönüştü her gün nabzım 150lerde geceleri uykumdan boğulurcasına uyanıyorum. Soğukta cam açık yatıyorum ya da gecenin bir vakti evde dolanıp eşime beni aşağıya indirip gezdirsene diyorum. Kafam bunalıyor. Ben anne olamam nasıl doğurcam ya hareketlerini hissettiğimde kötü olursam yazın nefes alamazsam kalbim şimdiden bu kadar hızlı atıyor kalp yetmezliğim de var ya doğum esnasında ölürsem diye. Eşimi çok seviyorum toplum baskısından ve eşim istiyor mutlu olsun ben de alışırım diye düşündüm. İnsan yaşamadan anlamıyormuş. Ve hamilelikten önce panik ataklarım böyle değildi mutluydum herşey hamilelikte tavan noktaya çıktı. Kaygılarınız ve panik atağınız varsa kendinizi hazır hissetmiyorsanız ya zaman verin ya da hamile kalmadan önce terapi alın benden herkese tavsiye. Her gün ağla eziyet ızdırapla hamilelik geçirmenizi istemem kendim gibi
Çok şükür eşim destek ama 12 haftalık hamileyim şu an ve 12 haftanın her günü atak ve ağlamalarla geçtiği için o da artık yeter ama geçer sandım geçmiyor alış artık diyor. Sağolsun herşeyimle ilgileniyor fakat akşam işten geldiğimde her gün 22:00 gibi uyuyorum ve uyandığımda gece 12-1 oluyor. O saatten sonra da ataklar nefes daralmaları ağlama krizleri ve o yeter artık yine mi ağlıyorsun bakışı. Ona da hak veriyorum 11. Haftaya kadar her akşam benimle konuştu teselli vermeye çalıştı sonrasında sabır taşı çatladı. Ben ister miyim böyle olayım böyle bir hamilelik geçireyim vicdanım sızlıyor yeterince zaten kendimi suçlu buluyorum. Evet hamilelik böyleyse şimdiden lohusalık depresyonunda ne yaparım diye düşünüyorum. Endişem sadece 1 tane değil ki bebek tekmelemeye başlarsa içimde bir canlı olduğunu hissedeceğim ne yaparım, nasıl doğururum, ya doğumda ölürsek, kalp rahatsızlığım var ya kalbim durursa ya aklımı yitirirsem, 2 kişi gidip 3 kişi döneceğiz ya bu duruma alışamazsam ya çocuğa bakamazsam ya hayatım biterse artık… Terapiye de gidiyorum her hafta artık maddi manevi olarak tükendim yine de fayda etmiyor, ilaç kullanmayı da doktorum istemiyor. Böyle kalakaldım bir okyanusun ortasında çaresiz Allah tüm bu hastalığı yaşayanlara derman versin çok çok zor… hele ki hamilelikte. Fiziksel bir hastalık olsa tedaviye başlanır ama bu hastalık çok farklı. Umarak tek dileğim bebeğimi kucağıma aldığımda ay ne saçma şeyler yaşamışım iyi ki de evladım olmuş hem de sağlıklı binlerce şükürler olsun derim. Sizin eşinizi anladığınıza eminim sadece yaşayan kendisi olduğu için insanın eşi bile bazen destek olamıyor acıyı çeken bilir ancak çünkü. Allah herkese şifa versin kurtarsın bizi bu illetten.. desteğiniz için teşekkürlergebelikle birlikte vucut hormon kasirgasi yasiyor vucut cunku. Yogun tepkiler duygu degisimleri hep hormonal. Bazen kendimi bi cam arkasindan izliyormus gibiyim. Yani buna boyle Mi tepki verilir yani deyip bilincli tarafim hormonal tarafimi yargiliyor ama elimden gelen bisey yok. Yani anksiyetenin de bir tedavisi yok maalesef. Yani dan diye tek bir cozumu yok ancak kollektif bazi yontemlerle sizi o kadar etkilememesini saglayabiliyorsunuz. Esim en buyuk sikintisinin benim onu anlamiyor oldugumu soyluyor ki hakli da. Anlamiyorum evet anlayamiyorum cunku. Bu sorunu yasamayan biri icin cozumler cok basit ama yasayanin durumu da icler acisi. Tavsiyem dogumdan sonra lutfen ama lutfen yanliz kalmayin ve hemen bir uzmandan yardim alin cunku lohusalik/post partum hali daha da bir kasirga. Ben bu saglikli halimle bebegime yetemezsem ya ona bakamazsam diye endise yasiyorum, sizin durumunuz bunu daha da zorlastirabilir. Kimse icin rol yapmaniza gerek yok demek isterdim ama esim bana ben icimde yasadigim seylerin yuzde birini sana ancak yansitiyorum cunku seni de etkiliyorum biliyorum ve gununu berbat ediyorum ve yuzundeki o ‘yine mi’ ifadesini gormemek icin kendime sakliyorum diyor. (Ve bu da benim lanetim. Yuzumden her ne hissettigimi anlarsiniz. Hakli yani adam(( ben de ona yardim edip anlayamadigim icin uzuluyorum ama erkekler bizden daha anlayissiz olabiliyor. O yuzden umarim esinizle olan iletisiminiz iyidir. Saglikla kucaginiza alirsiniz insallah:)
Merhaba durumunuzu okudum acaba nasılsınız bebeğiniz nasılÇok şükür eşim destek ama 12 haftalık hamileyim şu an ve 12 haftanın her günü atak ve ağlamalarla geçtiği için o da artık yeter ama geçer sandım geçmiyor alış artık diyor. Sağolsun herşeyimle ilgileniyor fakat akşam işten geldiğimde her gün 22:00 gibi uyuyorum ve uyandığımda gece 12-1 oluyor. O saatten sonra da ataklar nefes daralmaları ağlama krizleri ve o yeter artık yine mi ağlıyorsun bakışı. Ona da hak veriyorum 11. Haftaya kadar her akşam benimle konuştu teselli vermeye çalıştı sonrasında sabır taşı çatladı. Ben ister miyim böyle olayım böyle bir hamilelik geçireyim vicdanım sızlıyor yeterince zaten kendimi suçlu buluyorum. Evet hamilelik böyleyse şimdiden lohusalık depresyonunda ne yaparım diye düşünüyorum. Endişem sadece 1 tane değil ki bebek tekmelemeye başlarsa içimde bir canlı olduğunu hissedeceğim ne yaparım, nasıl doğururum, ya doğumda ölürsek, kalp rahatsızlığım var ya kalbim durursa ya aklımı yitirirsem, 2 kişi gidip 3 kişi döneceğiz ya bu duruma alışamazsam ya çocuğa bakamazsam ya hayatım biterse artık… Terapiye de gidiyorum her hafta artık maddi manevi olarak tükendim yine de fayda etmiyor, ilaç kullanmayı da doktorum istemiyor. Böyle kalakaldım bir okyanusun ortasında çaresiz Allah tüm bu hastalığı yaşayanlara derman versin çok çok zor… hele ki hamilelikte. Fiziksel bir hastalık olsa tedaviye başlanır ama bu hastalık çok farklı. Umarak tek dileğim bebeğimi kucağıma aldığımda ay ne saçma şeyler yaşamışım iyi ki de evladım olmuş hem de sağlıklı binlerce şükürler olsun derim. Sizin eşinizi anladığınıza eminim sadece yaşayan kendisi olduğu için insanın eşi bile bazen destek olamıyor acıyı çeken bilir ancak çünkü. Allah herkese şifa versin kurtarsın bizi bu illetten.. desteğiniz için teşekkürler