26 yaşındayım.Annem 19 yaşında evlenmiş 21inde ben doğmuşum.Kötü bir evlilikmiş ve annem ev hanımıymış Benden 2 yıl sonra kardeşim doğmuş.Annem artık dayanamayıp ailesine boşanmak istediğini söylemiş ama çeşitli bahanelerle kadını geri göndermişler yıllarca çok çekti annem.Ve o zaman düşündüğü şey 2 küçük kız çocuğu ben genç bir anneyim ailem arkamda değil mesleğim yok mecbur katlanmış kadın.Sonra bizde o cehennemde büyüdük yıllar sonra aramıza küçük kardeşimiz katıldı.Evimize bereketiyle geldi annem mesleğini kazandı bizler büyüdük.Ev araba derken hepsi annem ssayesinde oldu.Bugün hala evliler ama isterdim ki onca yıl annem bizimle büyürken mutlu olsun.Şimdi geçmişi hep düşünür en ufak rahatsızlığında aklıma hep geçmiş gelir.Hala sorunlar devam ediyor mu evet ama alıştık.Çok kötü bir şey bu.Şimdi bile ilişkilerimde düzen huzur olunca acaba kötü bir şey olacak mı diye endişe ediyorum neden çünkü böyle öğrendim.Ben şimdi bunları neden anlatıyorum? Bir çocuk var ve tğm bunlara şahit olarak büyüyecek.Size tavsiye veremem.Bir yandan ayrılın desem siz gençsiniz çocuk küçük.Üstelik bir kardeşide yok ki ileride ona arkdaş olsun.Şimdi napayım çocuk mu yapayım bu adamdan diyeceksiniz belki evet haklısınız yapmayın.Ama karışık bir durum size tavsiyede bulunup bulunmamak çok zor
DDDDDDDDD
