Pişmanlık vs.

Cerez87 .!.:

2 yıl önce büyük şehirde tek yaşıyordum işim iyiydi arkadaşlarım vardı çevrem vardı. Ama evde tek kalmak ve sevgilim vs. olmadığı için melankoliye bağlayıp üzülüyordum depresyona meyilliydim. Tayin aldım daha küçük şehire ailemin yanına geldim. Ama bir türlü işe de alışamadım çevrede edinemedim. Evde tek yaşadığım zamanları özlüyorum ordaki arkadaşlarımı özlüyorum. İnstada story attıklarında ben de orada olabilirdim gezebilirdim vs diyorum. Ve gözden uzak olan gönülden de uzak olur arada konuşuyoruz ama onlar daha yakın. Bu şehirde arkadaşım yok 2 yıl olmasına rağmen. Evlenemedim de burada da kimseyi bulamadım Yaşım da 28 geç kalmışlık hissi de var çok yalnız hissediyorum. Bu sefer niyr geldim diye kendimi yiyorum. Gelmemek daha mantıklıydı işim rahattı çevrem vardı ama birden duygusal olarak düşmelerden korktum. Bi an çok mutluyken bir anda içimi karanlıklar kaplıyordu.

Genişletmek için tıkla...

gisla .!.:

Ailenizin şehrinde büyümediniz mi nasıl arkadaşınız yok liseden dershaneden çocukluktan insanlarla iletişim devam etmiyor mu

Genişletmek için tıkla...

dilek_1987 .!.:

Tayininizi tekrar aynı şehire isteme imkanınız varsa aldırın.
İnsana bazen rahat batıyor kaybetmedikçe elindekilerin kıymetini anlamıyor.

Genişletmek için tıkla...

patiledim .!.:

Evlenince de mutlu olacağınızın garantisi yok ki. (umarım olursunuz tabi ki de) Daha parmakla gösterilen çift olup nişanlısından evlilik arifesinde şiddet gören kadının konusu vardı. Mutluluğunuzu arkadaşa, sevgiliye, eşe, çocuğa, ailenize bağlarsanız mutlu olamazsınız. Önce siz kendi iç huzurunuzu bulup, kendi mutluluğunuza engel konuları çözeceksiniz ki bu diğer faktörlerle daha da mutlu olun.

Genişletmek için tıkla...