Pedagog

Çok doğru bir yaklaşım bence yaptığınız. Kesinlikle uzman biri ile konuşup yavruya ona göre yaklaşım göstermek çok faydalı olacaktır. Pedagog tavsiyem yok malesef ama gerek yok mesajlarını okuyunca ben de yazmak istedim.
 
Düzenli gittiğiniz çocuk doktoru varsa ondan tavsiye alabilirsiniz. Online yerine yüz yüze daha etkili olur. İnanın çok faydasını göreceksiniz
 
Devamli takibini yapan doktorunuz varsa önce onunla paylasin bence. Pedagog ihtiyaci olup olmadigini en azindan...

Ben kac defa goturduysem sendrom dönemlerine bagladilar
Cumartesi doktora bir soracağım bakayım ne diyecek
Kitabı kaydettim şuan koşulsuz ebeveynliği okuyorum baya yavaş gidiyor bitsin hemen bakayım çok teşekkür ediyorum
 
Düzenli gittiğiniz çocuk doktoru varsa ondan tavsiye alabilirsiniz. Online yerine yüz yüze daha etkili olur. İnanın çok faydasını göreceksiniz
Yaşadığımız şehirde ne yazıkki hiç pedagog yok görev nedeni ile güneydoğudayız . O yüzden online diye düşündüm . Teşekkür ediyorum
 
Hastalandıktan sonra epey huy değiştiriyor minik insanlar bu bir gerçek. Hele doktor,iğne vs stresi yaşadıysa vay halimize diyorum. Kızım aşırı değişiyordu hastalandiktan sonra,normalde de zor bir karakterken iyice zıvanadan çıkıyordu.
Tabi ki destek alabilirsiniz ama bence online verim alamazsınız.
Kriz anlarinda sakin kalmaya çabalayın,kendine yada size zarar vermiyorsa şayet ilgilenmemek,üzerine o an düşmemek işe yarıyor. Sakinleşince üzüldüğünü biliyorum seni anlıyorum, yanındayım minvalinde konuşma yapmak işinize yarayabilir.
Ağlarken,sinirliyken konuşmak,sakinleştirmeye çalışmak işe yaramıyor.
Oğlum 3 yaşında,dün uykudan uyandı ağla ağla mahvoldu,kucağıma aldım,şsss dedim sırtını sıvazladim,şşş yapma anne dedi,sağa sola sallandım kucağımda sırtını severek,istemiyorum anne dedi ,yoruldum oturayım dedim oturma anne dedi,ne yapmaya meyletsem tersinde ısrar etti. Konuşmadım o an,sakinleşmesini bekledim,ağlamasına izin verdim,susturmaya çalısmadim. En nihayetinde sustu,sohbet ettik geçtik. Anlık çözümlerle idare ediyorum şahsen. Kızımda acemiydim,niye ağlıyor bir yeri mi ağrıyor,hasta mı olacak vs bir dolu düşünce geçerdi aklımdan,bir gün sormuştum niye ağladın annecim diye sakinleşince,canım ağlamak istedi anne demişti. Şimdi oğlum sebepsiz ağlayınca bildiğim bariz bir sebebi yoksa canı ağlamak istiyor herhalde diyebiliyorum.
Kolaylıklar dilerim
 
Her çocuğun tepkileri, duygu ve düşüncelerini gösterme biçimi farklı bence biraz gözlem yapın aşırı hırçın davranıyorsa gittikçe artıyorsa bir uzmana sorun tabi ama bana 2 kızımdan yola çıkarak deniyor gibi geldi. Mesela büyük kızım çok naif bir bebekti sakindi ama o bile 20li aylara geldiğinde kafasını duvara vurmaya başlamıştı. Böyle bir tuhaf başını vurup baya ağlıyor kendisini yere atıyordu ben hep tepkisiz durdum sadece sorununu anlamadığımı bana güzelce anlatırsa anlatabileceğim söyledim 2 ay sonra geçti çünkü bu numara tutmadı küçük kızımda şuan öyle istediği olmayınca vuruyor bağırıp kendisini yere atıyor hatta nerden duydu ise eşeeekkk diyor bana Ben yine sakince 'doğru değil, böyle konuşmayız, bu bir iletişim değil' gibi kelimeler kullanıyorum hiç pedagog yardımı almayı düşünmedim çünkü şuan o da deniyor hangisini yaparsam istediğim olur diye deniyor
 
Konuşabiliyor mu peki? Yani konuşamıyor ise kendini ifade edemediği için bunları yapıyor muhtemelen. Her defasında sabırla sakince karşılamak lazım. Vurma atma dedikçe de devam edecek bu arada. Bunun yerine vurduğunda canımı acıtıyorsun, kendine zarar verebilirsin diyerek davranışın sonuçlarını açıklamak gerekiyor. Oyuncaklarla da bu davranışları anlatabilirsiniz.
 
Birşey için tutturup istediği olmadığı zaman hırçınlaşıyor elinde birşey varsa atıyor veya bana babasına vuruyor . Ben sakinleştirmek için konuşsam da etkili olmuyor daha fazla ağlıyor sanırım sakince beklemek en doğru davranış . Online verim alamayacağımı biliyorum aslında kendimi rahatlatmak istiyorum sadece
 
2. Çocuk ya tecrübe de var tabi sende .
 
Pedegogun zararı değil faydası olur. Bir problem olmasa bile ben düzenli olarak pedegoga gitme taraftarıyım, çocuğun en iyi en doğru yetiştirilmesi, çocuğu anlamak, hep bir adım öne taşımak için farkında olmadığımız yanlışları görmemiz doğru davranışlarımızı geliştirmemiz tahammülümüzün öngörümüzün artması açısından çok faydalı
Uzmanlar vurma atma yere yatıp tepinip ağlama gibi davranışların bir kez açık net kesin bir dille en sade en kısa şekilde yanlış olduğunun anlatılması sonrasında aynı davranışlar olduğunda görmezden gelinmesini öneriyor
Benim oğlum bir kez bana vurup kendini yere atıp tepindi hatta beni de düşürdü yanına direk arkamı dönüp gittim ciyakladı bağırdı tepindi baktı ben dönüp bakmıyorum bile geldi yanıma çekiştirdi yine bakmıyorum annecim ne oldu filan dedi dönüp anlattım ve yine gittim yanından birkaç saat sonra özür diledi bir daha da olmadı hiç
 
Konuşmuyor yani belirli Kelimeleri var ama yetersiz
 
Bugün elindeki krem kutusunu yüzüme vurdu morarttı 2 gündür abartmaya başladı gibi hissettik .
 
online gorusen cocul psikiyatristleri var onlardan yardim alirdim ben .kitap olarak da aglama ve ofke nobetleri onerilmisti
 
Üst tarafta yazdıklarınız için danışmak istiyorum işte
 
Kriz anında eğer kendine zarar vermiyorsa konuşmaya çalışmayın. Size veya babasına vurmaya yeltenip elini kaldırınca da elini tutup"bana vurmanı istemiyorum,izin vermiyorum"diyin sakin ama kararlı olsun tavrınız. Kızarakta söylemeyin bunu zamanla bırakıyorlar. Oğlumda uyguladım bunu şu an denemiyor bile vurmayı. Tabi ki oyuncakları atıyor,başka şeyler yapabiliyor ama zarar verecek bir eylem yapacağında benim tavrım durdurmak oluyor bu şekilde,eğilip onun hizasında durup gözünün icine bakarak kurduğum bana vurmana izin vermiyorum cümlesi ilk seferde işe yaramasada zamanla anlıyor.
Sakinleşince de bana vurduğunda canım yanıyor,bu sebeple vurmamalısın gibi kısa cümlelerle nedenini anlatmak , anlaması açısından önemli. mesela kazak diye tutturma vardı yukarıda bir yerde ağlarken değil ama sakinleşince(sussun diye tutturduğu şeyi yapmıyorum biliyorum ki hayatımın hatası olur,kızımda yaşadım) "o kazağı sana küçük/büyük vs olduğu için almadık ,ama bak bu sana daha uygun"vs diyerek uygun olan seçeneği göstermek doğru olur. Yada almayacaksanız /almadıysanız "şu an bu oyuncak /eşya icin paramız yok vs"diyebilirsiniz.

Hepsi süreç bunların inanın ,her anne /baba geçiyor bu yollardan. Belli bir yaşa gelene kadar ki bence minimum 4 yaş bu, zira anaokulunda öğretmen otoritesi,gruba uyma vb sebeplerle daha sakinleşiyor,daha anlaşılabilir,uyumlu hale geliyorlar.
Önemli olan en az hasarla atlatmak.
Sokakta da ,evde de kim ne der diye düşünmeden kararlı bir duruşunuz olsun. Bir an bile tereddüt yaşarsanız onu dibine kadar kullanır çocuğunuz. Benim kızım 9 yaşına girdi mesela o olayı çözdü artık farklı yöntemler deniyor, ergenlik dönemi yakın genç kız olacak diye ben katakulliye getirildiğimi anladığım halde incitmemek adına gerekli görürsem,absürt değilse alıyorum istediklerini. Ama 3 yaş ogluma bugün bu oyuncak arabayı alamam,bunun icin param yok diyebiliyorum hala zira onu alıştırırsam önünü kesemem biliyorum. Ha evde olmayan farklı faydalı olabilecek bir şeyse belki alınabilir ama her dısarı adım attiğimda minik bu ya ucuz ne olacak diye istediği şeyi almıyorum. Alamayacağımdan değil,alıştırmak istemediğimden almıyorum. Her istediği hemen olmayacak bunu bilmesini anlamasını istediğimden almıyorum.
Doyumsuz,mutsuz olsun istemiyorum zira sonu yok,her zaman aldıgımız herşeyin daha yenisi,renklisi,güzeli vs çıkıyor,sonu yok ,sınırı yok. Elindekinin değerini bilsin,onu bulamayan,ona ulasamayan çocuklarda var.
 
Mesela bi sorunuzun cevabı siz de saklı..
Bazu çocuklar ebeveynler sakinlesmeni bekliyorum dedikten sonra görmezden gelince ağlar aglar ve yaklaşık 10-15 dk. içinde -neden bakmıyorlar ya diye merak edip- annelere diye seslenmeye baslar ki.bu sakinleşmeye başladığının ve artık sizin devreye girmeniz gerektiğinin işaretidir.
Bazi çocuklarsa tam aksine kendini yere atıp ağlamaya başladığında anne-baba şefkati ister. Gider sarılirsiniz burdayım bebeğim sakinleşince konuşacağız dersiniz ve sarılarak geçirilen bir süreden sonra konuşacak sakinliğe ulaşılır.
Ama her ikisinde de tutarlı ve kararlı bir şekilde -konuşmak için sakinleşme mesajı- vermelisiniz.
Sizce sizin çocuğunuz bunlardan hangisi?
 
Asla temas istemiyor ağlayıp ağlayıp kendi kendine susup anneee diye çağırıyor . Birkaç gündür bunu gözlemledim . Ama bu yanlış mı acaba aramızdaki bağı etkiler mi diye korktum
 
Asla temas istemiyor ağlayıp ağlayıp kendi kendine susup anneee diye çağırıyor . Birkaç gündür bunu gözlemledim . Ama bu yanlış mı acaba aramızdaki bağı etkiler mi diye korktum
yok etiklemez,

baglanma oyle cocugun aglamasindan kizmasindan etkilenmez. ciddi ihmalkarliklarin olmasi gerekir, yemegini vermemek, saatlerce alti kirli oturmasi vs eger temas istemiyorsa yaninda sakince durun, bir sure sonra aglamaktan yorulur sakinlesir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…