- 29 Mart 2018
- 3.975
- 7.373
-
- Konu Sahibi Niloyatospikk
- #2.241
Zanax
Zanax işe yaramıyomu
Zanax işe yaramıyomuTepeye terasa çıktık oturuyorum ama yeniden gelecek korkusu mahvediyor doktoruma msj attım yalvardım nolur bişey yapın ilaç dozu yükseltin diye
Uyku için çeyrek zestat alıyorum bende ama herzaman değil gece 1 i buluyor yatmam sabah 8 buçuk gibi kalkıyorum gece uykum gelsin diye az uyumaya çalışıyorum çünkü uyuyamazsam dahada kötü oluyorum herkes uyurken tek başıma kabız olucak kadar almadım o yüzden bilmiyorum planlı değildi korunmayı bırakali 3 yıl oluyor olmuyor hemen diye kizim 2 yaşındayken bıraktım korunmayı düşün kızımın lohusaliginda delirmiştim artık ama unutuluyor demekki herkes bu kadar kötü değildin o zaman bu kadar sürmemişti buda geçicek gidicek hiç hatirlamicaksin diyor insallah öyle olur doğumu bekliyorum büyük bi korkuyla hastaneye nasıl gidicem.nasil yatıcam nasıl dogurucam ya çok çırpınırsam böyle korkular çıkmıyor aklımdan bi akçe olsun bitsin evime döneyim istiyorum evimde güvendeyim sanki ben anneme bile gidemiyorum niloya düşün halimi fena oluyorum Hep evdeyim bu arada kizimda tüp bebekle oldu hiçbir sorun yokken hemde bu yüzden çok ara vermek istemedim tam tedaviye baslayacaktik tekrar sürpriz oldu bizede kendiliğinden olması ama inanın bu hale geleceğimi bilseydim asla cesaret edemezdim kim ne derse desin ne yaşadığımı ben biliyorumBen 8 aydır ilaç kullanmıyorum ama uyku uyuyamadığım zaman zestat içiyorum.Sen ilaç almadan uyuyabiliyormusun bide sürekli rüya görüyorum uyurken bide kızlar zestat kabızlık yaptı bağırsaklarım çalışmıyor canım sen hamilelikten önce ilaç kullsnıyomuydun planlı gebelikmiydi
Hangi ilaçları ne zamandır alıyorsun yazarmisin canımSen yazarken bile yaşıyorumsahurda zanax aldım ama yine de geliyor okurken bile kalbim küt küt etti
Pasiflora kapsülü sormuştum şurup işe yaramıyordaKapsül olandamı işe yaramıyo canım
Canım zestat 30mg çeyreğini mi alıyosun ben haftada bir iki gün ihtiyaç duyuyorumUyku için çeyrek zestat alıyorum bende ama herzaman değil gece 1 i buluyor yatmam sabah 8 buçuk gibi kalkıyorum gece uykum gelsin diye az uyumaya çalışıyorum çünkü uyuyamazsam dahada kötü oluyorum herkes uyurken tek başıma kabız olucak kadar almadım o yüzden bilmiyorum planlı değildi korunmayı bırakali 3 yıl oluyor olmuyor hemen diye kizim 2 yaşındayken bıraktım korunmayı düşün kızımın lohusaliginda delirmiştim artık ama unutuluyor demekki herkes bu kadar kötü değildin o zaman bu kadar sürmemişti buda geçicek gidicek hiç hatirlamicaksin diyor insallah öyle olur doğumu bekliyorum büyük bi korkuyla hastaneye nasıl gidicem.nasil yatıcam nasıl dogurucam ya çok çırpınırsam böyle korkular çıkmıyor aklımdan bi akçe olsun bitsin evime döneyim istiyorum evimde güvendeyim sanki ben anneme bile gidemiyorum niloya düşün halimi fena oluyorum Hep evdeyim bu arada kizimda tüp bebekle oldu hiçbir sorun yokken hemde bu yüzden çok ara vermek istemedim tam tedaviye baslayacaktik tekrar sürpriz oldu bizede kendiliğinden olması ama inanın bu hale geleceğimi bilseydim asla cesaret edemezdim kim ne derse desin ne yaşadığımı ben biliyorum
Canım o kadar güzel özetlemişsin ki durumu. Bu arada ben de mühendisim kimya mühendisi ya sen :) aynı durum bende de var. İlk başladığımda citoles ve redepra alıyordum bıraktım gibi sonra nuksetti tekrardan başka ilaçlara geçtik. Şimdi paxera ve rexapin aliyorum. Benim sorunum sakin kalamiyorum. Sıkıntı anında şok etkisiyle panik yapıyorum ve kontrolü kaybediyorum. Geceleri geliyor hep. Ve uyuyamıyorum biliyorsun uyku biz anksiyeteliler için çok çok onemli. Şimdilik iyiyim çok şükür :) ama sanki biraz kafada bitiyor iş...Kızlar ; çok net söylüyorum... Geçecek. Geçmeyen sabahı bulmayan hiçbirşey yok bu hayatta.
Yıllarca mücadele ettiniz belki hala ediyorsunuz, zaman geliyor sizi kimselerin anlamadığını düşünüp böyle yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim diyorsunuz ama gerçekten geçiyor...
2 yıl önce işyerimdeki inanılmaz stres, yoğun iş temposuna artık bünyesel de tepki vermeye başlamıştım. Birlikte çalıştığım bölüm müdürüm inanılmaz itici, kaosla beslenen, sürekli aksiyon peşinde olan, insanları üzmekten inanılmaz keyif alan biriydi. Vücudumun değişik yerlerinde ağrılarım başlamıştı, netten sürekli okuyup kendimi böbrek üstü bezi kanseri tanısı koymuştum
Bu süre zarfında sürekli çarpıntılarım, soğuk soğuk terlemelerim ve son raddede artık durmaksızın ağlama ataklarım başlamıştı. Durduramıyordum kendimi, bir insan 24 saat ağlarmı. 12 ayrı doktora gittim, tahliller, ekgler, mrlar... Tanı koyulamıyordu. Ben de mühendis olduğumdan bu durumun psikolojik yönünü hazmedemiyordum, yani nasıl olur... Biz meslek icabı kanıt isterizEn son dahiliyeci beni karşısına aldı, bak kızım dedi... Bu işin psikolojik boyutu çok farklı, bir sürü tahlil yapıldı fiziksel bir sıkıntı olsa çoktan çıkardı. Anksiyete bozukluğu bu. Bu durumu duygusal açıdan zayıf kişilerin yaşadığını düşünme... Aksine sen çok güçlü bir karakter olduğun için bunları yaşıyorsun. Kabullenemediğinden bu durumu doktor doktor geziyorsun. Seni bir psikiyatrist arkadaşıma yönlendireceğim dedi. Gittim kendisine. 4 saat kesintisiz anlattım anlattım... Prozac ve tranko buskas yazdı, 6 ay kullandım sonra bırakalım artık dedi bıraktım.
Gayet de iyiydim ama geçtiğimiz ocak sonunda yine durmadan ağlama ataklarım ve geceleri uyuyamamak başladı. Sebebini içimde hazmedemediğim başka şehire taşınmak ve oldukça keyifli olan hayatımı biraz rutine çekmek olduğunu bilecek kadar bilinçle hareket ettim ama yine ağlamalarımı durduramıyordum. Bu sefer yine aynı doktoruma gittim. Yine günde 1 tane prozac ve aksamları laroxy verdi uyumam için. Laroxy'li 1 ay kullandım bıraktım, en son mart başında covid öncesi muayenede doktorum bana ''Livre'ciğim hayatımda senin kadar durumunu güzel anlatan, hisseden ama çözemeyen kimse görmedim, anksiyete panik atak falan değil senin sorunun- senin sorunun kontrolcülük. Hayatı bu kadar yönlendiremezsin. Sal biraz :)'' dedi. Arkasından 1.5 ay sonra yani son kutu prozacı bir gün al bir gün alma bitene kadar dedi. Sonrasında da bırakıyoruz, ihtiyacın yok ilaca dedi...
Gecelerce uyumadığım elimin ayağımın boşaldığı soğuk soğuk terlediğim zamanlar çok oldu, hala oluyor. Ama ben sanırım bu durumu kabullendim. Migrenim de var mis gibiiii, oohhhh
Demem o ki yalnız değilsiniz, hiçkimse olmasa bile karanlık gecede karıncanın ayak izini duyan rabbimiz yok mu ?
Geçecek kızlar, geçmeli. Ama ne olur ağır ilaçlar kullanmayın, bu hastalıkta herkes doktoruna yalvarıp ilaç arttırıyor. Benimde ilaç fobim var. Asla çok ağır, sersemletecek birşey ya da bir doz istemiyorum dedim. Ne olur zanax falan çok ağır diyorlar kullanmayın onu...
Bendede ilaç fobisi var hiç kullanmadım ama çok yorucu bi hastalık işte bayram sonrası dişçiye gidicem düşünmekten kafayı yicem iğne ve işkemler çok korkutucuKızlar ; çok net söylüyorum... Geçecek. Geçmeyen sabahı bulmayan hiçbirşey yok bu hayatta.
Yıllarca mücadele ettiniz belki hala ediyorsunuz, zaman geliyor sizi kimselerin anlamadığını düşünüp böyle yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim diyorsunuz ama gerçekten geçiyor...
2 yıl önce işyerimdeki inanılmaz stres, yoğun iş temposuna artık bünyesel de tepki vermeye başlamıştım. Birlikte çalıştığım bölüm müdürüm inanılmaz itici, kaosla beslenen, sürekli aksiyon peşinde olan, insanları üzmekten inanılmaz keyif alan biriydi. Vücudumun değişik yerlerinde ağrılarım başlamıştı, netten sürekli okuyup kendimi böbrek üstü bezi kanseri tanısı koymuştum
Bu süre zarfında sürekli çarpıntılarım, soğuk soğuk terlemelerim ve son raddede artık durmaksızın ağlama ataklarım başlamıştı. Durduramıyordum kendimi, bir insan 24 saat ağlarmı. 12 ayrı doktora gittim, tahliller, ekgler, mrlar... Tanı koyulamıyordu. Ben de mühendis olduğumdan bu durumun psikolojik yönünü hazmedemiyordum, yani nasıl olur... Biz meslek icabı kanıt isterizEn son dahiliyeci beni karşısına aldı, bak kızım dedi... Bu işin psikolojik boyutu çok farklı, bir sürü tahlil yapıldı fiziksel bir sıkıntı olsa çoktan çıkardı. Anksiyete bozukluğu bu. Bu durumu duygusal açıdan zayıf kişilerin yaşadığını düşünme... Aksine sen çok güçlü bir karakter olduğun için bunları yaşıyorsun. Kabullenemediğinden bu durumu doktor doktor geziyorsun. Seni bir psikiyatrist arkadaşıma yönlendireceğim dedi. Gittim kendisine. 4 saat kesintisiz anlattım anlattım... Prozac ve tranko buskas yazdı, 6 ay kullandım sonra bırakalım artık dedi bıraktım.
Gayet de iyiydim ama geçtiğimiz ocak sonunda yine durmadan ağlama ataklarım ve geceleri uyuyamamak başladı. Sebebini içimde hazmedemediğim başka şehire taşınmak ve oldukça keyifli olan hayatımı biraz rutine çekmek olduğunu bilecek kadar bilinçle hareket ettim ama yine ağlamalarımı durduramıyordum. Bu sefer yine aynı doktoruma gittim. Yine günde 1 tane prozac ve aksamları laroxy verdi uyumam için. Laroxy'li 1 ay kullandım bıraktım, en son mart başında covid öncesi muayenede doktorum bana ''Livre'ciğim hayatımda senin kadar durumunu güzel anlatan, hisseden ama çözemeyen kimse görmedim, anksiyete panik atak falan değil senin sorunun- senin sorunun kontrolcülük. Hayatı bu kadar yönlendiremezsin. Sal biraz :)'' dedi. Arkasından 1.5 ay sonra yani son kutu prozacı bir gün al bir gün alma bitene kadar dedi. Sonrasında da bırakıyoruz, ihtiyacın yok ilaca dedi...
Gecelerce uyumadığım elimin ayağımın boşaldığı soğuk soğuk terlediğim zamanlar çok oldu, hala oluyor. Ama ben sanırım bu durumu kabullendim. Migrenim de var mis gibiiii, oohhhh
Demem o ki yalnız değilsiniz, hiçkimse olmasa bile karanlık gecede karıncanın ayak izini duyan rabbimiz yok mu ?
Geçecek kızlar, geçmeli. Ama ne olur ağır ilaçlar kullanmayın, bu hastalıkta herkes doktoruna yalvarıp ilaç arttırıyor. Benimde ilaç fobim var. Asla çok ağır, sersemletecek birşey ya da bir doz istemiyorum dedim. Ne olur zanax falan çok ağır diyorlar kullanmayın onu...
O anda bende çok panik yapıyorum elimi ayağımı bereye koyacağım be diyeceğim herşey karışıyo akıl gidiyo anlıkCanım o kadar güzel özetlemişsin ki durumu. Bu arada ben de mühendisim kimya mühendisi ya sen :) aynı durum bende de var. İlk başladığımda citoles ve redepra alıyordum bıraktım gibi sonra nuksetti tekrardan başka ilaçlara geçtik. Şimdi paxera ve rexapin aliyorum. Benim sorunum sakin kalamiyorum. Sıkıntı anında şok etkisiyle panik yapıyorum ve kontrolü kaybediyorum. Geceleri geliyor hep. Ve uyuyamıyorum biliyorsun uyku biz anksiyeteliler için çok çok onemli. Şimdilik iyiyim çok şükür :) ama sanki biraz kafada bitiyor iş...
Kesinlikle kafada bitiyor, bende bilgisayar mühendisiyimCanım o kadar güzel özetlemişsin ki durumu. Bu arada ben de mühendisim kimya mühendisi ya sen :) aynı durum bende de var. İlk başladığımda citoles ve redepra alıyordum bıraktım gibi sonra nuksetti tekrardan başka ilaçlara geçtik. Şimdi paxera ve rexapin aliyorum. Benim sorunum sakin kalamiyorum. Sıkıntı anında şok etkisiyle panik yapıyorum ve kontrolü kaybediyorum. Geceleri geliyor hep. Ve uyuyamıyorum biliyorsun uyku biz anksiyeteliler için çok çok onemli. Şimdilik iyiyim çok şükür :) ama sanki biraz kafada bitiyor iş...
Ben bi etkisini göremedim şurubu hafif olur kapsül al dedi hamile olduğum için ama hiçbir faydası yokKapsül olandamı işe yaramıyo canım
Evet canım 4e bol ceyrek al ihtiyac duyarsan bi çeyrek daha alabilirsin demişti çeyrek beni uyutmaya yetiyor tam alsam heralde hiç kafamı kaldiramamCanım zestat 30mg çeyreğini mi alıyosun ben haftada bir iki gün ihtiyaç duyuyorum
Benimde ilaç fobim var başlayınca bağımlı hissediyorum nasıl bırakıcam telaşı oluyor bu 2.kez yoğun anksiyetem düşünün ilacı onur boyu almaya razı hale geldim yeter ki iyi olayım çocuklarım için kahroluyorum sabırsız tahammülsüz bi anne olmak istemiyorumKızlar ; çok net söylüyorum... Geçecek. Geçmeyen sabahı bulmayan hiçbirşey yok bu hayatta.
Yıllarca mücadele ettiniz belki hala ediyorsunuz, zaman geliyor sizi kimselerin anlamadığını düşünüp böyle yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim diyorsunuz ama gerçekten geçiyor...
2 yıl önce işyerimdeki inanılmaz stres, yoğun iş temposuna artık bünyesel de tepki vermeye başlamıştım. Birlikte çalıştığım bölüm müdürüm inanılmaz itici, kaosla beslenen, sürekli aksiyon peşinde olan, insanları üzmekten inanılmaz keyif alan biriydi. Vücudumun değişik yerlerinde ağrılarım başlamıştı, netten sürekli okuyup kendimi böbrek üstü bezi kanseri tanısı koymuştum
Bu süre zarfında sürekli çarpıntılarım, soğuk soğuk terlemelerim ve son raddede artık durmaksızın ağlama ataklarım başlamıştı. Durduramıyordum kendimi, bir insan 24 saat ağlarmı. 12 ayrı doktora gittim, tahliller, ekgler, mrlar... Tanı koyulamıyordu. Ben de mühendis olduğumdan bu durumun psikolojik yönünü hazmedemiyordum, yani nasıl olur... Biz meslek icabı kanıt isterizEn son dahiliyeci beni karşısına aldı, bak kızım dedi... Bu işin psikolojik boyutu çok farklı, bir sürü tahlil yapıldı fiziksel bir sıkıntı olsa çoktan çıkardı. Anksiyete bozukluğu bu. Bu durumu duygusal açıdan zayıf kişilerin yaşadığını düşünme... Aksine sen çok güçlü bir karakter olduğun için bunları yaşıyorsun. Kabullenemediğinden bu durumu doktor doktor geziyorsun. Seni bir psikiyatrist arkadaşıma yönlendireceğim dedi. Gittim kendisine. 4 saat kesintisiz anlattım anlattım... Prozac ve tranko buskas yazdı, 6 ay kullandım sonra bırakalım artık dedi bıraktım.
Gayet de iyiydim ama geçtiğimiz ocak sonunda yine durmadan ağlama ataklarım ve geceleri uyuyamamak başladı. Sebebini içimde hazmedemediğim başka şehire taşınmak ve oldukça keyifli olan hayatımı biraz rutine çekmek olduğunu bilecek kadar bilinçle hareket ettim ama yine ağlamalarımı durduramıyordum. Bu sefer yine aynı doktoruma gittim. Yine günde 1 tane prozac ve aksamları laroxy verdi uyumam için. Laroxy'li 1 ay kullandım bıraktım, en son mart başında covid öncesi muayenede doktorum bana ''Livre'ciğim hayatımda senin kadar durumunu güzel anlatan, hisseden ama çözemeyen kimse görmedim, anksiyete panik atak falan değil senin sorunun- senin sorunun kontrolcülük. Hayatı bu kadar yönlendiremezsin. Sal biraz :)'' dedi. Arkasından 1.5 ay sonra yani son kutu prozacı bir gün al bir gün alma bitene kadar dedi. Sonrasında da bırakıyoruz, ihtiyacın yok ilaca dedi...
Gecelerce uyumadığım elimin ayağımın boşaldığı soğuk soğuk terlediğim zamanlar çok oldu, hala oluyor. Ama ben sanırım bu durumu kabullendim. Migrenim de var mis gibiiii, oohhhh
Demem o ki yalnız değilsiniz, hiçkimse olmasa bile karanlık gecede karıncanın ayak izini duyan rabbimiz yok mu ?
Geçecek kızlar, geçmeli. Ama ne olur ağır ilaçlar kullanmayın, bu hastalıkta herkes doktoruna yalvarıp ilaç arttırıyor. Benimde ilaç fobim var. Asla çok ağır, sersemletecek birşey ya da bir doz istemiyorum dedim. Ne olur zanax falan çok ağır diyorlar kullanmayın onu...
Zanax çok kısa süre ile yarıyor doktorum onu çok önermiyor tranko verdiZan
ax damınişe yaramıyo artık
Ben doğumdan sonra efexor kullandım iyiydim sonra fayda etmemeye başladı çok ilaç değiştirdik bi türlü iyi gelmedi aslında terapiyle ve başka ilaçla biraz düzelmiştim hayatımda bikaç üzüntü olacak şeyler yaşadım hopp başa sardım şuan sabah citoles 10mg tranko akşam da paxil 10 şuan paxile geçmeye çalışıyoruzHangi ilaçları ne zamandır alıyorsun yazarmisin canım
Zestat 15 le ben baya uyuyordum istifra ederken vermişlerdi onu banaCanım zestat 30mg çeyreğini mi alıyosun ben haftada bir iki gün ihtiyaç duyuyorum