Benim hastaligim babamin hastalanmasi ve ölumunden sonra depresti. Ondan once heryere tek basina gidebilen baya aktif ve sosyal bi insandim. Ama emin olun su siralar bi yere gitmek bile gelmiyo icimden. Eve tikilip kaliyorum yani. Bu yazilari okudukca da moral buldum. Demek ki tek degilmisim dedim. Korkularimin ustune gitmeye basladim. Insallah hepimiz asicaz bu durumlari ve eski gunlerimize bakip gulucezAsla saçma değil
O an bir salgı sanki tüm vücudu kontrol altına alıyor insanı mahvediyor
Elinde olmuyor ki
Ama üzerine gitmen çok iyi olmuş
Ben de üzerine gide gide metroya binmeye alıştım , sevmiyorum binmeyi ama zorluyorum kendimi , hergün olmasa da biniyorum ,
Kaçtıkça kaçıyor insan diğer türlü
Bu üzerine gitme ile ilgili çalışmalarını arttır ,
Hepsi senşn başarın
Bugün otobüse binmen senin başarın tebrik ediyorum
Ama şunu bil ki bu kalıcı bir durum değil azalacak , geçecek
Korku ile yaşamak Zor ,hepsi beynimizde , reelde bi sorun yok zaten
Aynı durum bende de mevcutBenim hastaligim babamin hastalanmasi ve ölumunden sonra depresti. Ondan once heryere tek basina gidebilen baya aktif ve sosyal bi insandim. Ama emin olun su siralar bi yere gitmek bile gelmiyo icimden. Eve tikilip kaliyorum yani. Bu yazilari okudukca da moral buldum. Demek ki tek degilmisim dedim. Korkularimin ustune gitmeye basladim. Insallah hepimiz asicaz bu durumlari ve eski gunlerimize bakip gulucez
Ya bazen diyorum ki bu sen olamazsın. İnsan otobüse binmeye uçağa binmeye korkar mı diyorum. Ama nasıl bir bilinçaltımız varsa oluyor malesef. Herşeyi içime atan biriyim. dışarıya hep neşe saçarım. İçine atmaktanda oluyormuş böyle. Dediğiniz gibi üstüne gidecek dermanımız da kakmıyor bazen.Aynı durum bende de mevcut
Ben de babamın ölümünden sonra ki ay yaşadım ilk , bernat bir şeydi
Çok çok kötü
O dönemler üstüne gidecek hal de olmuyor İnsan da , ben de çok çok aktiftim
Feribot , gemi , uçak hiçbirinden zerre korkmazdım , hele metro otobüs araba trafik vs aklıma bile gelmezdi korku.
Zamanla azalır inş bazen artıyor maalesef
Aynı kişilik yapısı işteYa bazen diyorum ki bu sen olamazsın. İnsan otobüse binmeye uçağa binmeye korkar mı diyorum. Ama nasıl bir bilinçaltımız varsa oluyor malesef. Herşeyi içime atan biriyim. dışarıya hep neşe saçarım. İçine atmaktanda oluyormuş böyle. Dediğiniz gibi üstüne gidecek dermanımız da kakmıyor bazen.
İnşallah tez zamanda geçsin ve birdaha uğramasın kapımıza.
Bende bebek istiyorum. Acaba sağlıklı olur mu öyle olur böyle olur mu sürekli kafamda kuruyorum.Aynı kişilik yapısı işte
Ben de içime atarım, düşük yaptım çok ağladım uyumadım üzüldüm kimsenin haberi Yok ne anne ne abla ... ne akraba ... kimseye söylemek de istemiyorum
Daha bi sürü çalkantılı şeyler oluyor insan hayatında
Ben de terapiste başladım işte , tavsiye ederim , bit kaç tane değiştirdim şimdi biri ile devam ediyorum ama çözüm yine insanın kendinde
Yavaş yavaş üstüne gitmek lazım
Evet eve kapatmak daha kötü yapıyorBende bebek istiyorum. Acaba sağlıklı olur mu öyle olur böyle olur mu sürekli kafamda kuruyorum.
Dediğiniz gibi aynı karakterdeymişiz. Sanki dışarıya karşı hep güçlü gözükmek zorundayız.
İnşallah en kısa zamanda bebişlerimizi kucağımıza alırız. bizlere uğur getirirler.
Terapiste gittim ama kendi içimde halletmem lazım bu sorunları sanırım. Üstüne gide gide kötü bişey olmadığını göre göre geçer diye düşünüyorum. Kendimi eve kapatınca daha kötü oluyorum.
Ahh canım benim arkadaşımda 2 bebek kaybetti. O da çok umutsuz şu anda yine aynı şeyler olur diye. Ama ben şöyle düşünüyorum en azından hamile kalabiliyorsun. yıllarca deneyipte olmayanlar var.Evet eve kapatmak daha kötü yapıyor
Hayata karışmak da çok zor geliyor insana ama zorlamak lazım
Benim 4. Gebelik kaybım , iyice kötü oldum bu defa ama kendimi bırakırsam çok çok hızlı dibe çökerim , zorluyorum kendimi ,
Kendi kendime o kadar kuruyorum ki kafamda terapiste gidip sesli anlatınca gereksiz olduklarını anlıyorum
Bazen onun bana söylediği bir cümle bile bende aydınlanma sebebi oluyor
Pıhtılaşma mı var sizde?Evet eve kapatmak daha kötü yapıyor
Hayata karışmak da çok zor geliyor insana ama zorlamak lazım
Benim 4. Gebelik kaybım , iyice kötü oldum bu defa ama kendimi bırakırsam çok çok hızlı dibe çökerim , zorluyorum kendimi ,
Kendi kendime o kadar kuruyorum ki kafamda terapiste gidip sesli anlatınca gereksiz olduklarını anlıyorum
Bazen onun bana söylediği bir cümle bile bende aydınlanma sebebi oluyor
Yok o da bi can nasıl kıyarım bana çok düşkün zaten.Rabbim sabrınıza sevgisinide veriyor. :)Hemen izleyeceğim canım sağolEvet köpek almak çok iyi geliyor ama asla onu bırakmayın.Bir de psikolg izzet güllü biz videoları izleyin
Louise Hay / Düşünce Gücüyle TedaviKızlar panik atakla ilgili bir çok kitap var ama okumuş olduğunuz ve tavsiye edebileceğiniz bir kitap var mı?