- 7 Eylül 2009
- 2.612
- 23
Allah'ım ettiğin dualarım binler katını sana nasip etsin.. Öyle bir şifa bul ki kardeşim, bu hastalığın izi bile kalmasın.. BU bebek senin şifa mucizen olsun..
Duygu yanlış bir şey söylemek Rabbimin hoşuna gitmeyeceği bir laf etmekten korkuyorum..Hamilelikte yaşanan herşey unutuluyor diyorlar gelecek için bir şey söylemek zor ancak ben bunları kolay unutamam..yaşadıklarımı bir Allah biliyor bir ben..Allah evladımı sağ salim elime versin ben illa krdeşi olsun derdinde değilim...Anneliği henüz bilmiorum ama hamilelik zormuş..
evet duygu şükürler olsun allah sanada hızlıca göstersin son haftaları...Senin haftalarını hatırlıorumda psikiyatri kliniği kapısında ağlıor yemiyor içmior duş bile zor alıordum..O günlerime göre çok çok iim hamdolsun hayat herzaman aynı seyirde gitmior ben ozaman çok aşağılardaydım..Şimdi şekli değişti sıkıntılarımın..Depresyon yerini aşırı anksiyeteye bıraktı...
Senin de azalır bakarsın tamamen yok olur..böyle vakalar var bazı durumlarda gebelik hormonları iyileşmeye yardımcı olabiliyor...
Allah hepimize şifalar nasip etsin.Ben duyguya adaya nile ve nisana ayrı ayrı dua ediorum bundan sonra dualarmızda seninle de beraberiz inş..
kızlar çatlamış karnım hep..........
Benimde sadece 1 çizgi çıkmış karnımda.. A-aaaa.. dedim içimden.. İlk oğlumda kocaman bir karnım vardı.. Üstelik çokta zayıftım.. Ama karnım ikiz gibiydi.. Hiç çatlamadı.. Sadece son aylarda bebeyağı sürmüştüm.. Şİmdi daha 4 aylıkken yol gibi bir çizgi çıkmış benimde.. Ama aklımda hep ölüm var yaa.. Hiç umrumda değil çatlak matlak.. İçimden hiçbirşey sürmek gelmiyor.. Kendime bakmak mantıksız geliyor. Ne için bakacağım ki.. ZAten ölmeyecekmiyiz diyorum.. Ne kadar yanlış oysa...
Allah korusun canım yaa öyle düşünmemeye çalış dicem ama diyene bak:) bende bir yandan işi bırakmak için can atıyorum bir yandanda tırsıyorum kötü olur muyum evde acaba diye((((((
Ay canım benim yaa.. Kıyamam sana ben.. Gerçekten bu hamilelik hormonlar farklı yaa.. Şİmdi sen yazdınya, ağlaya ağlaya uyumuşum diye.. Bende başladım ağlamaya.. Kıyamam ben sana yaa.. Rabb'im.. Ne olur.. Ne olurr.. Ne olur yardım et bize.. Sıkma, bunaltma burdaki hiçbir kardeşimi.. Şifalar ver Rabb'im.. Senden başka gidecek kapımız yok.. Yardımını esirgeme ne olur...
Off.. Sana birşeyler demek istiyorum ama, ne denir bilmiyorum.. Canım sıkıldı şimdi.. Neyseki 3 haftan var... Sonra rahatlayacasın.. Öyle düşün ne olur.. Canımsın sen...
Yaa benim ekstralarımda dünden beri bir arttı ki.. Hele dün.. Aman Allah'ım.. Durmadan attı durdu.. Yıllardır çekiyorum bu derdi ama, hala korkuyorum, hala korkuyorum.. Birgün kalbim büyük bir ekstrayla GÜMMM yapacak ve öylede kalacak zanneidyorum.. Rab'im korusun, ölümüm bundan olacakmış gibi geliyor..
Mucizen, hastalıklarından kurtulma konusunda da vesilen olsun inşaAllah.. Benimde hamile kalmam imkansızdı.. Yani yasaktı.. Kalbimdeki yoğun çarpıntılarım ve ekstralar yüzünden.. Hamilelikten önce bile hep acillik oluyordum.. Doktor kesinlikle hamile kalamazsın deid bana.. Ama benimkide mucize gibi bir cesaretle oldu.. Şimdilik başa çıkabiliyorum hamdolsun..Ama sonrasından çok korkuyorum... Rabb'im verdi, inşaAllah kolaylığını da verir..
MaşaAllah bebişeee.. Bayağıda büyükmüş maşaAllah.. Oooy oy bizde o günleri görebilecekmiyiz yaa.. Karnım şimdiden kocaman benim.. 7-8-9 aylık olunca ne olacak bilmem ki.. Daha döner merak etme.. Annesini üzmez oo..
Allah'ım ettiğin dualarım binler katını sana nasip etsin.. Öyle bir şifa bul ki kardeşim, bu hastalığın izi bile kalmasın.. BU bebek senin şifa mucizen olsun..
Benimde sadece 1 çizgi çıkmış karnımda.. A-aaaa.. dedim içimden.. İlk oğlumda kocaman bir karnım vardı.. Üstelik çokta zayıftım.. Ama karnım ikiz gibiydi.. Hiç çatlamadı.. Sadece son aylarda bebeyağı sürmüştüm.. Şİmdi daha 4 aylıkken yol gibi bir çizgi çıkmış benimde.. Ama aklımda hep ölüm var yaa.. Hiç umrumda değil çatlak matlak.. İçimden hiçbirşey sürmek gelmiyor.. Kendime bakmak mantıksız geliyor. Ne için bakacağım ki.. ZAten ölmeyecekmiyiz diyorum.. Ne kadar yanlış oysa...
ayyy nil deme öyle düşünürsek hiçbirşey yapmamamız lazım oda haşa Allah a isyantöbe töbe düşünme kuzum öyle şeyler ölücez diye oturup ölümü bekleyelim o zaman panik atak falan olmamamız lazım nasılsa ölcez ha şimdi ha 30 sene sonra içim ürperdi walla:18:
İnanmıorum ben seni ağlattımmı???? kıyamam ben sana canını sıkma yalnız değilim herkes çekior de...Şimdi iyiyim bak 10 dakikada bir değişiyor ruh halim :)
hay ağzına sağlık canım arkadaşım tercüman olmuşsun ya yıllardır çekioruz herseferinde bu sefer fena olucaz zannedioruz ne istikrar varmış bizde
oldu palıyız die anne olamayacakmıyız? töbe töbe ya..
İşte bu beni ağlatırİyiki varsınız Allah hepimizin dualarını kabul etsin..Sen de canım benim bu anları tebessümle andığın zamanlar gelecek,mutluluktan huzurdan başka şey bilmeyeceksin inş!!
Ben de diorum ha bugün ha yarın Allah iman selameti versin çektirmeden alsın yanına..kızıo etrafımdakiler ama napalım bizim pskilojiler pert..
Bence olmazsın.. Çünkü yapılan her türlü değişiklikler çok iyi geliyor bizim hasltalıklarımıza.. Seninkide senin için bir değişiklik.. Banca iyi gelecek.. Ne zmandır yapamadığın şeyleri yaparsın.. Alışveriş.. bebiş eşyalarını yıkar, düzenlersin.. Kendini oyalarsın.. Gezebilirsen bol bol gez.. Bence senin için çok iyi oldu .. Ayyyh.. çalıştığım zamanlar geldi aklıma.. Yeterki tatil olsun....
Eee bacım, bu da depresyon farkı işte.. Ben depresyon + panik atak + absesif bozukluk + anksiyete hastasıyım yıllardır..
Beyin ne yapsın.. Beyin bile yaşamaktan vaz geçti artık...
Allah kimselere vermesin.. Biri bile zor çekiliyor.. Hepsi birden olunca........
Efrah sen var ya.. 4 hafta sonra şaşıracaksın kendine.. Bir rahatlayacaksın ki.. Yabancı gelecek bu yaşadığın duygular sana.. İnan oğlumla ben masada kaldık saatlerce.. O kadar zor bir doğumdu ki.. 5 kilo çocuk dar çatıya sıkıştı kaldı. Doğum kanalına girdiği için sezeryan da yapamadılar.. Öyle sabahlara kadar bağıra bağıra doğurdum.. 1.5 saat dikişim sürdü sadece.. Bacağımda bile dikiş vardı düşün.. Güya normal doğumdu.. 14 gün hiç kalkmadan yattım.. Kalktığımda düşüyordum.. Ama yinede.. yinede.. yinede hamileliğimin son zamanlarından daha memnundum inan.. O kadar zor ki hamileliğin son ayı.. Allah'ım, şu an aklıma bile getirmek istemiyorum ben.. Bazı insanların böyle zor geçiyor işte bir tanem.. Bazıları laylaylom geçiriyor.. Ama inan.. Doğum sonrası gerçekten rahatlıyorsun.. Çünkü hormonların birden düüzeliyor.. Ve vücudundan kocaaaa bir ağırlık birden çıkıyor.. Kalbin birden rahatlıyor.. Organların şaşırıyor.. İnan güzel oluyor doğurunca..
Efrah sen var ya.. 4 hafta sonra şaşıracaksın kendine.. Bir rahatlayacaksın ki.. Yabancı gelecek bu yaşadığın duygular sana.. İnan oğlumla ben masada kaldık saatlerce.. O kadar zor bir doğumdu ki.. 5 kilo çocuk dar çatıya sıkıştı kaldı. Doğum kanalına girdiği için sezeryan da yapamadılar.. Öyle sabahlara kadar bağıra bağıra doğurdum.. 1.5 saat dikişim sürdü sadece.. Bacağımda bile dikiş vardı düşün.. Güya normal doğumdu.. 14 gün hiç kalkmadan yattım.. Kalktığımda düşüyordum.. Ama yinede.. yinede.. yinede hamileliğimin son zamanlarından daha memnundum inan.. O kadar zor ki hamileliğin son ayı.. Allah'ım, şu an aklıma bile getirmek istemiyorum ben.. Bazı insanların böyle zor geçiyor işte bir tanem.. Bazıları laylaylom geçiriyor.. Ama inan.. Doğum sonrası gerçekten rahatlıyorsun.. Çünkü hormonların birden düüzeliyor.. Ve vücudundan kocaaaa bir ağırlık birden çıkıyor.. Kalbin birden rahatlıyor.. Organların şaşırıyor.. İnan güzel oluyor doğurunca..
şuan gebeliğimin 20.haftasındayım.günler ilerledikçe ve karnımdaki o hareketle de tanışıcınca galiba gebeliğimi idrak ettim sonunda.garip bi heyecan garip bir korku yaşıyorum,yalnız kaldığımda dalıp gidiyorum,doğum anım nasıl olur die,kontrollerime gittiğimde ebeler doğuma psikolojik olarak kendini hazırla dediler,nasıl hazırlarım nasıl olcak bu iş bilmiyorum,şuan elimden gelen tek şey dua etmek,Allah hepimizin yardımcısı olsun.
şuan gebeliğimin 20.haftasındayım.günler ilerledikçe ve karnımdaki o hareketle de tanışıcınca galiba gebeliğimi idrak ettim sonunda.garip bi heyecan garip bir korku yaşıyorum,yalnız kaldığımda dalıp gidiyorum,doğum anım nasıl olur die,kontrollerime gittiğimde ebeler doğuma psikolojik olarak kendini hazırla dediler,nasıl hazırlarım nasıl olcak bu iş bilmiyorum,şuan elimden gelen tek şey dua etmek,Allah hepimizin yardımcısı olsun.
amin hayırla al bebeğini kucağına inş..
SEn de panik atak mısın?
malesef benimde panik atağım vardı,vardı diyorum çünkü bunu atlatmıştım ben,antidepresanlarım bitti kendimi 6ay yokladım iyiydim halbuki psikolojikmen,ve hamile kalmayı planladım oldu çok şükür rabbime.ama iki aydır felaket kötüyüm tepe takla oldum sanki,çarpıntı ve gereksiz kaygılarıma doğum fobisi de eklendi
Arkadaslar aslinda benim genel bir sorum olacak.Esleriniz hastaliginiza nasil yaklasiyor?ne kadar ciddiye aliyor.yani sizce bu durumumuzla onlarida bunaltmiyormuyuz.ben hep bu hastaligin onu benden uzaklastiracagina korkuyorum.yani nereye kadar, beni tanidiginda cicvil civil hayat dolu kaygisiz biriydim.panik atagin p si yoktu.birde simdiki halime bak.esim bu hastaliktan dolayi benden soguyacak diye korkuyorum.bir zamanlar tanidigi o saglikli kiz degilim artik.benim esim ketumdur.böyle hissetsede konusmaz, anlatmaz.severek evlendik ama yinede konusmaz.icine kapaniktir.paylasmaz duygularini.o yüzden korkuyorum.birgün o da sabrinin sonuna gelcek diye.bizimle birlikte onlarda cekiyor nede olsa.
sizler ne düsünüyorsunuz bu konuda?esleriniz destek oluyormu size?
Arkadaslar aslinda benim genel bir sorum olacak.Esleriniz hastaliginiza nasil yaklasiyor?ne kadar ciddiye aliyor.yani sizce bu durumumuzla onlarida bunaltmiyormuyuz.ben hep bu hastaligin onu benden uzaklastiracagina korkuyorum.yani nereye kadar, beni tanidiginda cicvil civil hayat dolu kaygisiz biriydim.panik atagin p si yoktu.birde simdiki halime bak.esim bu hastaliktan dolayi benden soguyacak diye korkuyorum.bir zamanlar tanidigi o saglikli kiz degilim artik.benim esim ketumdur.böyle hissetsede konusmaz, anlatmaz.severek evlendik ama yinede konusmaz.icine kapaniktir.paylasmaz duygularini.o yüzden korkuyorum.birgün o da sabrinin sonuna gelcek diye.bizimle birlikte onlarda cekiyor nede olsa.
sizler ne düsünüyorsunuz bu konuda?esleriniz destek oluyormu size?