Allah'ım hepimize yardım etsin..Bende hikayemi yazayım..
5 senedir depresyon ve panik atak tedavisi görüyorum.. P... adında bir ilaç kullandım bunca zaman.. Beni bana getirdi diyebilirim. Bu ilacı almaya başladıktan sonra, kuşların, kelebeklerin, baharın farkına vardım.. Hayatımı değiştirdi..
Ama... Oğlum 9 yaşına geldi.. Kocaman oldu ve bir kardeşi yok.. E bizde de yaş geçiyor.. Bir çocuk daha istiyorum.. Hemde çok..
Ama bu kullandığım ilaçla imkansızdı..
Bende bırakmaya karar verdim.. Yavaş yavaş bıraktım.. Kademeli olarak.. Daha bıraktığımın 25. gününde... hoooop 5 yıl önceki o mutsuz.. ataklar geçiren.. hastane kapılarında gezinen.. ölüm korkusundan kıvranan.. Ekstrasistollerle, çarpıntılarla savaşan biri haline geldim.. İlacı bırakır bırakmaz bu halde buldum kendimi..
Şu an ilacı bırakalı 2 ay oldu.. Yoğun bir mücadele halindeyim.. Bazen kendimi ilacı önüme almış, masada ağlarken buluyorum. "Başlayacağım, artık dayanamıyorum" diyorum.. Ama 2 ay nasıl dayandım, neler çektim ben bilirim.. 2 aydır çektiklerimi boşuna mı çektim diyorum ve ilacı içmiyorum..
Çok kararsızım.. Ne yapayım sizce ben? Böyle yarı ölü vaziyette 9 ay daha sabredip, bir çocuk daha yapayım mı? Yoksa, tekrar ilaca başlayıp, yalandan da olsa mutlu mutlu dolaşayım mı ortalıkllarda..
İnanılmaz bir vicdan azabı yaşıyorum.. Oğlumu yalnız bıraktım.. Ona bir kardeş veremedim.. Onu bu haktan mahrum ettim.. Kendime ceza verir gbi, hamile kalmak istiyorum..
Yarın Dr. da randevum var.. Bakalım o ne diyecek..
Ama ne olur, sizlerde fkirlerinizi yazın.. Çünkü asla sağlıklı düşünemiyor ve karar veremiyorum.. Özellikler de hamile arkadaşlar.. Ne dersiniz.. Katlanabilir miyim hamileliğe? En çok çarpıntıdan ve ekstrasistollerden korkuyorum.. Şu an bile yoğun çarpıntım ve ekstralarım oluyor, korkuyorum, hamile kalınca nasıl olur ki? Off..Bilmiyorum..
Canım benim.. Dualarım sizinle olacak.. Özel dua edeceğim size..
Ben bugün DR. daydım. Beni şaşırttı biraz.. Neden bıraktın ilacını dedi.. İlaçla çok rahattım.. Dünyam değişmişti.. Ama sırf hamilelik istediğim için bıraktım ilacımı ve dünyam altüst oldu..
Dr. bana, 15 yıllık dr. olduğunu ve gerçekten ihtiyacı olduğunu hissettiği hastalarına hep bu ilacı kullandırdığını söyledi.. Ayrıca bu ilacın, asla yan etkisinin olmadığını üstüne basa basa belirtti.. Bende döne döne sordum.. Neticede bu bir kimyasal dedim.. Kim demiş kimyasal olduğunu dedi.. Benim hastalarım oldukça rahat hamilelik geçirdiler ve hiçbir sorun da olmadı.. Literatürde de olmadı zaten dedi.. Bu ilacın asla yan etkisi yok, hatta Kadın Doğum Dr.ları bile bu ilaç kullanılmaz diyorlar ama gerçekten bilmediklerinden diyorlar, dedi..
Şimdi daha fazla karıştım.. 2 aydır ben bunları boşuna mı çektim? Tekrar başlasam, başka bir DR. bırakmalısın dese, ne yapacağım, yine mi yaşayacağım o bırakma etkilerini?
Ayrıca, benim zorum hep kalbimden.. Panik atağımı, iç sıkıntılarımı, bayılacak gibi olmalarımı bir kenara bırakıyorum.. Onlara sabreder dayanırım, ama bu çarpıntılara ve ekstrasistollere nasıl dayanacağım ben?
Ya hiç bunları düşünmeden, sizinde dediğiniz gibi gözümü karartacağım.. Dayanacağım..
Yada 2. çocuk olayı benim için hayal olacak..
Haa.. Bir not daha.. melitta çok şanslısınız.. Bence şükür namazları kılın.. Çünkü bir hamilelikle 2 bebek nasip edecek Rabb'im size.. Harika birşey bu.. Düşünsenize.. Çocuğum kardeşsiz kaldı, tek çocuk olur mu, diye kafanız yorulmayacak.. Sizin adınıza çok çok sevindim.. İnşaAllah Rabb'im bana da ikiz nasip eder.
Ve inşaAllah size de kolaylıkla, zorlanmadan harika bir hamilelik geçirip, mutlulukla ve sağlıkla kucağınıza almayı nasip eder Rabb'im.. İnşaAllah....
melittacığım, linki inceledim..
Kafam karmakarışık..
Rabb'im bu durumda olan herkese yardım etsin..
Öyle bir şifa versin ki, bu hastalığın izi bile kalmasın..
Hamişlere de bool bol kolaylıklar versinde,
hamileliklerinin tadını çıkarabilsinler..
YaHU.. Ben anlamadım..
Ya benim doktor çok şey biliyor..
Ya da hastalarının sağlığını hiç umursamıyor..
Hamilelikte kesinlikle kullanılamayacak olan bir ilaç benimki..
Hatta ilk 3 ayda, kalp oluşumunu eksik tamamlattığına dair bulgular olduğu
bile söyleniyor..
Buna rağmen, adam o kadar kendinden emin ki..
Bu ilacı güvenle kullanabilirsin diyor..
Ben 15 senedir, hastalarıma bu ilacı kullandırıyorum diyor..
Diğerleri birşey bilmiyorlar diyor..
Dünyanın bilmem ne sağlık örgütlerinin bile yazıları var bu ilacın zararlarıyla ilgili..
Kafam karmakarışık oldu..
Velhasıl..
İlaca tekrar başladım..
Vatana millete hayırlı olsun..
5 yıl kullan.. 2.5 ay bırak.. Tekrar berbat ol..
Ve en başa dön..
Diyecek birşey bulamıyorum..
Canım benim, çok sağolun..
Bu tür mesajları okudukça, rahatlıyorum.. Anlarsınız beni..
En azından çaresiz değilim diyorum.. Elim kolum bağlı değil..
ALLAH'ım hepimize yardım etsin, ilaç kullanmak zorunda kalmayalım..
Benim çarpıntılarım da oluyor.. Psikolojik olarak kendimi ikna etsem,
bu çarpıntılarım yüzünden cesaretim kırılıyor..
Tek yönlü değil sorunum.. Bu yüzden ortada kaldım.. Bir öyle düşünüyorum, bir böyle..
Ama bana dr.unuzun ismini verirseniz sevinirim.. Belki gerçekten ihtiyacım olabilir..
Çünkü hala kendime bir doktor bulamadım.. Gerçi siz İstanbul'dasınız, o doktora sık sık gidemem ama,
belki ilk ihtiyacım olan anlarda gidip görüşebilirim..
İlginiz için çok teşekkür ederim..
İnşaAllah tüm hayallerinize ulaşırsınız..
merhabalar, benim yaklaşık 1,5 yıl önceki endişelerimi dile getirmişsiniz.. ben de 5,5 yıl önce anksiyete bozukluğu ve panik atak tanısı almış ve 1,5 yıl kesintisiz prozac kullanmıştım... ataklarım bitince ve 6 ay gibi bir süre hiçsıkıntı yaşamayınca ilacı kesmiştik doktorumla sürekli iletişimdeydim ama... iyiydim derken iş yerimde amirimle geçinememeye başladık ve bende başağrıları falan derken nöroloğa gittim bari yanlış ilaç kullanmayayım diye biraz da gereksiz yere al bi ağrı kesici değil mi.. ama mr a bir sokalım dedi, sonuçta başağrısıyla ilişkisi olmayan hatta sessiz sedasız orada duran bir hipofiz adenomu görüldü ama ben sonradan doktorun istediği ilaçlı mr a girince güzel bir panik atak geçirdim, sonrasında 2 hafta boyunca hergün ataklar yaşadım ve tekrar doktora ve tabi ki ilaca başladım yine prozac... ama dedim biz bebek istiyoruz ve yaşım geçsin de istemiyorum.. için rahat olsun dedi, hamile kalırsan haberleşelim ilk 3 ay kullanmasan iyi olur ama hamile kalman için de engel değil dedi ve ben ilacı kullanırken 7. ayda falan hamile kaldım ve hemen bıraktım... iyiydim ta ki 20. haftalar civarında yaşadığım yoğun korku, endişe ve yine panik ataklar.. iş yerinde gündüz ağlıyordum masa başında, akşam evde.. ilaç kullansam bir dert kullanmasam bir dert.. ben de çok araştırdım tıbbi literatürü falan okudum manyak oldum.. burda forumlarda bir sürü kişiyle görüş alışverişleri falan... doğru dürüst hamileliğimin tadını çıkaramadım desem yeri... sonunda 22. haftamda tekrar ilaca başladım aynı ilaç tabi... doktoruma güvendim, bana güven verdi halimden anlıyordu... odasında salya sümük ağlıyordum tükenmiştim.. elimde o makalelerin çıktıları, çaresiz bir şekilde... hatırlayınca bile üzülüyorum o halime... sonuçta ilacı doğuma 1 hafta kalana kadar kullandım ve gerçekten çok iyi oldum.. dediğiniz gibi iyiyidim, birkaç hafta öncesinde yaşadığım korkular, sıkıntılar yoktu puf diye gitmişlerdi.. öyle ki ilaçla bebeğimi emzirmek zor olacak diye isteyerek bıraktım 1 hafta öncesinde.. spinal sezaryen oldum, operasyondan da korkmadım... sonrasında da her istediğinde emzirdim bebeğimi, 1,5 yaşında hala emziriyorum ve ilaç kullanmıyorum. Bebeğim en büyük motivasyonum... tabi ki hala panik atak yaşıyorum ama devam etmiyor eskisi gibi, ataktan sonra ya bir daha olursa kaygısı yok artık, geliyor, sarsıyor ve gidiyor, hala ağlıyorum geldiğindegittiğinde de üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor ama yaşıyorum hala :)
ben de 2. çocuğa bu yüzden biraz da cesaret edemiyorum ama başka çekincelerim de var, kızıma bakmak için işe ara verdim ben, annem çalışıyor baktıracak kimse bulamadım güvenemedim bir yabancıya da.. tam bir kreşe verdim işe başlamayı düşündüm, bronşiyolit oldu 1,5 ay kadar tedavisi sürdü, çok zordu. Biraz daha büyüsün 2 yaş falan o zaman kreş düşünüyoruz artık çalışmam gerek onca yılı evde kalmak için okumadım diyorum :) zaten başarısız bir ev hanımıyım... ama anneliğime laf yok.. o yüzden 2. çocuk ancak annem emekli olursa düşünebilirim.. neyse.. ama benim fikrim ilaç kullanmaya devam et, hamile kalırsan bırak en azından ilk 3 ay güvenilir olmadığını söylüyor yayınlar, eğer dayanamayacak olursan ilk 3 aydan sonra kullanabilirsin.. ilk 3 ay mecbur kalmadıkça ilaç kullanmamalı tamamen güvenilir olmadıkça ama bazen dediğin gibi doktorun klinik tecrübesine güvenmek gerekiyor... eğer istersen benim doktorumu da önerebilirim, görüş alman için, kendisi de bir anne ve bana çok içten ilgi gösteren bir doktor, başka bir psikiyatriste gitmem, ama Allah ilaç kullandırtacak duruma getirmesin..
29 hafta hamileyim 3 haftadır psikoloğumun tavsiyesiyle günde 20 mg prozac alıyorum ayrıca endişe giderici olarak 1 mg yarını sabah yarısını akşam alıyorum bebeğimin sağlığı konusunda sürekli endişe duyuyorum başından geçenler paylaşırsa varsa sevinirim