Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

Zeniths .!.:

Merhaba, atak yaşamıyorum ama enerjim yok modum düşük ve korkular yüzeye çıktığı için rahat geçmiyor hamilelik .belki değişir diye umut ediyorum

Genişletmek için tıkla...

Allah'ım hayırlısıyla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah. Ya şafi ismiyle şifa versin

Merhaba arkadaşlar yıllardır panik atak yaşadım kısa dönemli ilaç kullandım ama işe yaramadi belki tam tedavi olmadığım için olabilir, eskiden sadece atak yaşardım ama zamanla ataklar geçti ama kalıcı bir hasar bıraktı şimdi şiddetli anksiyete yaşıyorum bebek çok çok istememe rağmen içimde büyüyecek olması bu fikri kabullenemiyorum yani dayanabileceğimi düşünmüyorum sanki zaman geçmez gibi yada en korktuğum içinde hareket eden bir canlı v.s v.s tabi bu site bana umut oldu uzun zamandır yazmak istesemde üye olamıyordum bugün oldu ve yazdım yardımlaşmak adına:) ilaçlar bu konuda ne kadar destekleyici merak ediyorum

Ashab04 .!.:

Merhaba arkadaşlar yıllardır panik atak yaşadım kısa dönemli ilaç kullandım ama işe yaramadi belki tam tedavi olmadığım için olabilir, eskiden sadece atak yaşardım ama zamanla ataklar geçti ama kalıcı bir hasar bıraktı şimdi şiddetli anksiyete yaşıyorum bebek çok çok istememe rağmen içimde büyüyecek olması bu fikri kabullenemiyorum yani dayanabileceğimi düşünmüyorum sanki zaman geçmez gibi yada en korktuğum içinde hareket eden bir canlı v.s v.s tabi bu site bana umut oldu uzun zamandır yazmak istesemde üye olamıyordum bugün oldu ve yazdım yardımlaşmak adına:) ilaçlar bu konuda ne kadar destekleyici merak ediyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhaba canım.bende de anksiyete bozukluğu var.iki senedi ilaç kullanmıyorum.kendi kendime mücadeleyi öğrendim arada zorlansamda.şuan 25 haftalık hamileyim.hamile kalmadan önce inanılmaz korkularım vardı.şuan aklından geçenleri okuyabiliyorum.tıpkısını düşünüyordum inan.içimde canlı bir varlık olma düşüncesi dehşet veriyordu.bebek hareket ettikçe korkarım diye düşünüyordum.hatta bu korkular rüyama bile giriyordu.sonra sürpriz bir şekilde hamile olduğumu öğrendim.inanırmısın o an korkular o garip düşünceler uçtu gitti.mesela şuan ben bu mesajı yazarken kızım tekme atıyor nasıl huzur verici anlatamam.asla erteleme ve yüzleş.bu vesveseler asla bitmez yüzleşmedikçe.korkma inan içindeki küçük canlının varlığına görmeden aşık olacaksın

Insanın kendisi gibi düşünenlerle konuşmasi ne kadar güzel
Bende ertelemek istemiyorum ama derin derin korkular mesela diyorum hani ben çok korktum ve dayanamadım bebek çıksın istedim napirim o zaman bu korkulari düşünmekten kafa kalmadı artık

Biseyler sorsam sana mesela kaç aylıkken hissettin bebeğini ve gün içinde sürekli mi oynuyor acaba bebekler

Ashab04 .!.:

Insanın kendisi gibi düşünenlerle konuşmasi ne kadar güzel
Bende ertelemek istemiyorum ama derin derin korkular mesela diyorum hani ben çok korktum ve dayanamadım bebek çıksın istedim napirim o zaman bu korkulari düşünmekten kafa kalmadı artık

Genişletmek için tıkla...

Öyle bişey düşünmen imkansız.bend korkuyordum korkudan delirirsem çıkarın bebeği dersem diye :) asla öyle olmuyor öyle alışıyorsun ki ona sanki hep ordaymış gibi..

Ashab04 .!.:

Biseyler sorsam sana mesela kaç aylıkken hissettin bebeğini ve gün içinde sürekli mi oynuyor acaba bebekler

Genişletmek için tıkla...

18 haftalıkken hissettim ilk kez.sürekli oynamıyor tabi.hatta oynamayınca niye tekme atmadı ki diye korkuyorsun hareket etsin tekmelesin diye bekliyorsun.

Gerçekten mi Sende mi çıkarın falan diye düşünüyordun buna daha çok mutlu oldum bana yüksek derecede umut oluyor , peki canım bebeğin hareket etmeye başlayınca kaç dk sürüyor hareketleri fena takılmış haldeyim iyice bilmek istiyorum ve sen ilaç kullanmıyorum dedin terapi falan aliyormusun

Ashab04 .!.:

Gerçekten mi Sende mi çıkarın falan diye düşünüyordun buna daha çok mutlu oldum bana yüksek derecede umut oluyor , peki canım bebeğin hareket etmeye başlayınca kaç dk sürüyor hareketleri fena takılmış haldeyim iyice bilmek istiyorum ve sen ilaç kullanmıyorum dedin terapi falan aliyormusun

Genişletmek için tıkla...

Canım ben ilk atağımda deliriyorum sanmıştım.sonra delirme,aklıma kaybetme korkusu olarak kaldı bende.eskiye göre çok iyiyim ama arada saçma kaygılar düşünceler yokluyor tabi.delirme korkusu gelirse,bebeği istemezsem çıkarın dersem delirirsem diyordum.tabi bunların hiç biri olmadı.zaten hangi kaygımız korkumuz oldu ki.ancak kendimizi yıpratıyoruz işte.canım mesela bugünden örnek vereyim;sabah kahvaltıdan sonra beş dakika tekmeledi,gündüz hiç tekme hissetmedim,akşam çikolata yemiştim tatlı yiyince Mutlu oluyor arka arkaya 6 kez tekme attı saydım:) bide bu saatlerde oynuyor minik minik dönüyor gibi arada tekme atıyor.bunlara asla takılma çünkü hamile kalınca neden hareket etmedi diy evham yapacaksın.bende senin gibi korkmama rağmen bi gün hareket etmedi diye saatlerce ağlayıp acile gitmiştim bişey oldu sanmıştım.terapi geçen yıl aldım şuan almıyorum.3 yıldır anksiyete bozukluğu var bende.ilk 1 yıl ilaç kullanmıştım.doktor kontrolünde bıraktım.terapi ilaçtan çok daha etkili canım

Ne güzel inşaallah bende öyle hissederim korkum şu ki kapalı alanlarda bile kalamıyorum sabir denilen güzelliği unuttum panik atakla bi yerde kapalı kalacağımı bilsem duramıyorum kaçıyorum asansöre bile çok binemiyorum o kadar ilginç burda böyle görünce okuyunca içim ferahliyor hala daha bitirmedim okuyorum da

Ashab04 .!.:

Ne güzel inşaallah bende öyle hissederim korkum şu ki kapalı alanlarda bile kalamıyorum sabir denilen güzelliği unuttum panik atakla bi yerde kapalı kalacağımı bilsem duramıyorum kaçıyorum asansöre bile çok binemiyorum o kadar ilginç burda böyle görünce okuyunca içim ferahliyor hala daha bitirmedim okuyorum da

Genişletmek için tıkla...

Hissedeceksin emin ol asla korkmayacaksın.bendede asansör korkusu vardı.üzerine gide gide geçti.kaçarak geçmiyor canım.neden korkuyorsan maruz kalmalısın korkuna.karanlık korkum vardı terapide maruz kalma terapisi uygulamıştı terapist.karanlık bi odada tek başıma yarım saat kalmıştım kabus gibiydi.ama yarım saatin sonunda karanlığa alışıp korkum geçmişti.önceden gece lambasıyla uyurdum artık karanlıkta uyuyorum.elektrik kesilirse diye yanımda fener bulundururdum :) hamile kalmaktan korkardım bak üzerine gidince oda geçti.seninde geçecek ama kaçmak yok :) şuan bebek çalışmaları var mı yoksa erteliyormusun

Ben aslında üzerine gitmeyi denedim ve daha kötü olduğumu fark ediyorum evde kilitli kalmıştım mesela beynime kesinlikle sahip olamiyorum o kadar daraldım kendimi balkondan aticaktim kapi acilmasaydi halbuki ne olack hava var şu var :) ama işte o an kesinlikle düşünemiyorum hamilelik hep bana aynen bu olay gibi geliyor sanki korksam bağırcam çıldıracam istemiyorum falan dicem halbuki çoookk istiyorum , bu ay düşündük ama daha belli değil 1 hafta sonra anlarız

Ashab04 .!.:

Ben aslında üzerine gitmeyi denedim ve daha kötü olduğumu fark ediyorum evde kilitli kalmıştım mesela beynime kesinlikle sahip olamiyorum o kadar daraldım kendimi balkondan aticaktim kapi acilmasaydi halbuki ne olack hava var şu var :) ama işte o an kesinlikle düşünemiyorum hamilelik hep bana aynen bu olay gibi geliyor sanki korksam bağırcam çıldıracam istemiyorum falan dicem halbuki çoookk istiyorum , bu ay düşündük ama daha belli değil 1 hafta sonra anlarız

Genişletmek için tıkla...

İşte orası kırılma noktası.istesende balkondan aşağı kendini atamazdın.beynine sahip olamayı öğrenmen için kendini telkin etmelisin canım.sakin ol,sorun yok,herşey yolunda,yeterince hava var pencereleri açıp hava alıp sakinleşeceğim demelisin.en zor anında bile kontrolün sende olduğunu hatırlat kendine.aynen bende dediğim gibi delirme korkusu olduğundan delirme korkusu gelirse bebeği istemezsem napcam diye düşünürdüm hep.diyorsun ya halbuki çoook istiyorum diye işte önemli olan o.kalben istiyorsun ama beynin oyun oynuyor.inşallah bu ay müjdeli haberini alırız :)

Yazarken bile düşündüm acaba atarmiydimki kendimi ilk defa bunu sordum kendime galiba atmazdım ama işte ne oluyo ne kopuyo beynimde hiç düşünme olayını yapamıyorum, inşaallah olursa bu ay burda sizlerle geçirmek istiyorum o kadar güzel dostluklar kurulmuş burda herkes birbirine destekçi ....

Ashab04 .!.:

Yazarken bile düşündüm acaba atarmiydimki kendimi ilk defa bunu sordum kendime galiba atmazdım ama işte ne oluyo ne kopuyo beynimde hiç düşünme olayını yapamıyorum, inşaallah olursa bu ay burda sizlerle geçirmek istiyorum o kadar güzel dostluklar kurulmuş burda herkes birbirine destekçi ....

Genişletmek için tıkla...

Dediğim şeyleri unutma tamam mı fenalaştığın an kendine o sözleri söyle.yapamıyorum deme ilk denemede evet başarısız olacaksın ama zamanla beynini kandırmayı başaracaksın :) beyin bir düşünceyi 21 günde kabul ediyor.21 gün inanmasanda hep olumlu düşün.korksanda korkmuyorum cesurum de.aynen burada hep birbirimize destek oluyoruz çok iyi geliyor yalnız değilmişim duygusu çok rahatlatıcı :)

Ay canım benim ya çok teşekkür ederim :)
Mesela bunu bilmiyorum hiç beyni insanı kandırıyor biliyordum da insan beynini kandırabiliyor demekki dur bakalim yarından itibaren biseyler yapayım beni sıkan daraltan şeyleri bakalim nolcak

Ashab04 .!.:

Ay canım benim ya çok teşekkür ederim :)
Mesela bunu bilmiyorum hiç beyni insanı kandırıyor biliyordum da insan beynini kandırabiliyor demekki dur bakalim yarından itibaren biseyler yapayım beni sıkan daraltan şeyleri bakalim nolcak

Genişletmek için tıkla...

Rica ederim :) aynen kandırabilirsin inandırabilirsin.zaten yanlış düşüncelerimizi çok kafaya takarak beynimizi inandırdık.iyi düşünsek iyiye inanacak.bilinçaltının gücü diye bi kitap var.kapağında "düşüncelerinizi değiştirirseniz kaderinizide değiştirirsiniz" yazıyor.ben o kitapta öğrendim pozitif düşünceyi.okumanı tavsiye ederim canım.pes etmek yok herşey güzel olacak

Ashab04 .!.:

Ay canım benim ya çok teşekkür ederim :)
Mesela bunu bilmiyorum hiç beyni insanı kandırıyor biliyordum da insan beynini kandırabiliyor demekki dur bakalim yarından itibaren biseyler yapayım beni sıkan daraltan şeyleri bakalim nolcak

Genişletmek için tıkla...

Mrb canim hosgeldin sendeki sıkintilarin bir kismi bendede var ben isteyerek hamile kaldim hatta esimi zor ikna ettim cunku ilac kullaniyodum o yuzden o istemiyodurdu ben cok hevesliydim o donem cevremdede cok hamile vardi korkuyordum ama cokta ozeniyordum.Uzun suredir korunuyorduk ve bana hep en az 5,6 ay olmaz dediler bende beynimi oyle hazirlamisim daha vakit var alisirim bu duruma diye dusundum ama ilk aydan hamile kaldim cift cizgiyi gorur gormez ben sevinecegime korkuya kapildim eyvah ne yapicam diye benim senden farkli şöyle bir sikintim var hastane doktor fobim var yani kan aldirirken fenalasma,igne yaptiramama,tansiyin bile ölcturememek hastane kapisina geldigimde carpintim panigim tutuyordu,basladim ben nasil kontrollere gidecem en buyuk sikintimda nasil doguracam.Panik ataktan cok anksiyete yasadim 27.haftaya kadar idare ettim 27.haftada psikiyatra gttim ilac verdi 1 ay kadar kullandim ama ya bebege zarar verirse hasta cocuga nasil bakarim dusuncesi bende agir basti ve biraktim yani ilac hic etki edemedi bende, buraya kadar seni korkutmus olabilirim ama simdi 37.haftadayim ve bu haftaya kadar doktor hangi igneyi yaptirmam gerektigini soylediyse yaptirdim,defalarca kan aldirdim,her kontrolume korka korkada olsa gittim en basitinden 32.haftada nst diye birsey var 10,15 dakika yatip bebegin kalp atislarini dinliyorlar o odayi gordugumde ben hayatta yatamam duramam diyodum 3 kere girdim 3undede durdum kalkmadim simdi doguma gun sayiyorum bu gunler bitmez gecmez ya bana ya bebege hamilelikte bisey olcak dusuncesiyle gecirdim ama inan hic biri olmadi cocukta bende gayet saglikliyiz ben butun korkulari beynimde yasadim bu gune geldim,evet gülluk gulistanlik gelmedim hem kendimi hem ailemi hem esimi cok yiprattim ama bitiyor iste Allah bi sekilde guc veriyor biz ne yapiyorsak kendimize yapiyoruz ne yazikki gunler gecti cok zor gecti benim hamilelik neden bukadar uzun diye bile cok agladim ama bak bitiyor tek istedigim simdi saglikla bebege kavusmak eger Allah nasip ederse hem bircok korkumu tamamen yenmis olucam ve anksiyeteye bidaha kulak vermiycem kendime oyle soz veriyorum cunku bu 9ay bana cok sey ogretti sende yasamadan bilemezsin ama ailen ve esinin tavri cok onemli ben bu gune gelebildiysem esim ve ailem sayesinde geldim insallah guzel saglikli bir hamilelik gecirirsin canim ben bu korkularla buraya her halukarda geldiysem hemde ilacsiz sende yaparsin bence

Merhaba canım hoş buldum... senin yazını okurken 17li ve 20li yaşlarım aklıma geldi acayip bir hastahane korkum vardı dediğin her şeyi yasadim zaten 17 yaşımda bir gece ölüm korkusu titreme şiddetli bir korkuyla uyandım çığlık çığlığa ölüyorum dedim acillik oldum herşey ogün başladı 1 sene böyle devam etti nerdeyse hergun ve ailem kesinlikle anlamadı kendi kendini korkutuyorsun diyip durdular bide o zamanlarda panik atağı bile duymamıştım kardiyoloji nörolog dahiliye ne varsa gittim en son psikiyatriye dediler gittim meğer panik atakmışım 20 yaşına kadar bu şekilde oldu ve kesinlikle asansör karanlık v.s hiç bişeye cesaret edemedim ama ben asansörde kalmaktan cikamamaktan büyük keyif alırdım eskiden bi macera gibi geliyordu, bu dönemimde hamile ınsanlar hiçte garip gelmiyordu gayet hoş geliyordu içinde yavrusunu büyütmek ne güzel derdim hep ama 21 yaşımda depresyon geçirdim bir gece uyku görmedim öyle bir iç sıkıntısı ki ikiye bölünücem artık diyip durdum ama çok sabirliydim hergün geçicek diye diye bekledim ama geçmiyordu 3 seneye yakın bu şekilde yasadim çok ağır ilaçlar verdi doktor bor iki gün baş ağrısından başka ise yaramadığı için bende kullanmadim sadece atarak nadir kullandım oda uyuştuğum için daha kötü oldum onuda içmedim o iç sıkıntısı bor saniye beni bırakmadı kaçıp gitmek istiyordum aklımı kaybediyordum sanki yeni şeyler yapmak istiyorm yok yok yapabileceğim hiç bişey dindirmedi aksine daha kötü oldum 3 sene sonunda ilaçsız iyi oldum şuan gayet uyuyorum atak yaşamıyorum ama çok sabırsız biri olsum birinden bişey istesem 2.saniye elimde olmalı yoksa başım agiriyo sinirlerim anında yıpranıyor 1 senedir evliyim eşim halimi ailemden çok çok fazla anlıyor biliyor hamilelik korkumdan dolayı bebek istemiyorum diye anlayışla karşılıyor ama oda bende fazlasıyla çocuk istiyoruz benim korkum zaman duracak ve eskisi gibi olcam nefes alamicam bebeği istememe rağmen içimde istemicem rezil olcam yani kısacası oturup düşünüyorum ne güzel olur karnında senin çocuğun diye ama bu düşünceler en fazla yarim saat sürüyor sonrasında yine felaket sıkıntı basıyor sanli hamileyim yerimde duramıyorum gibi, galiba aranızda en ağır benimm

Anladim canim hemen hemen ayni problemleri yasamisiz bende cok sabirsiz bir insanim mesela en keyif alacagim bi durum olacak olsun hemen olsun bitsin isterim,hamileligide boyle gecirdim surekli bitecek mi bebegi saglikla kucagima alcakmiyim diye diye bugune geldim yeri geldi cok agladim isyan ettim ,yeri geldi cok dua ettim oyle ya da boyle bikac hafta kaldi sonlara yaklastikca daha sakinlesip daha rahatladim gordum ki korktuklarim basima gelmedi gordum ki ben ne yaparsam yapayim herseyin bir vakti var ve o vakit gelmeden olmayacak gecte olsa kabullendim 27 yasindayim ve bu yasima ka da rda sabirsizlik konusunda hep boyleydim hamilelikte yasadiklarim benim bundan sonraki hayatim icin cok buyuk ders oldu hele ki cocuga saglikla kavusup evime geleyim hastane fobimide sabirsizligimida yenmis olucam ki buyuk bir kisminida yendim şer olarak gordugum sey benim bundan sonraki hayatim icin hayır olacak biliyorum

Inşaallah en güzel şekilde geçirirsin doğumu zaten bebeği görmek sanki en büyük tedavi olur onun için sonrasını hiç düşünmem, peki sen hamilelikte sıkılıp sabredemediginde kendini nasıl sakinlestiriyordun