- 13 Mayıs 2020
- 15
- 14
- 38
- 35
- Konu Sahibi working_mom
-
- #1
Merhaba kızlar,
Bir şirkette yönetici olarak çalışıyorum.4 yaşında bir çocuğum var normalde kreşe devam ediyordu. Okullar kapandığında mecburen şehir dışındaki annemin yanına bıraktık. Ben arada bir kere gidip görebildim. Bulunduğumuz şehirde kayınvalidemler var aslında ama yaşları nedeniyle riskli oldukları için onlara bırakamıyoruz. Bir yakınımız daha var ama bulaş olabilir diye onlar da bakmaya yanaşmadılar.
1 aydan fazla oldu kızımı görmeyeli çok özledim.
Kızım genel olarak ananesinin yanında mutlu ama ara ara sitem ediyor özledim gelin beni alın diye. Bir yandan orda güvende ve mutlu olduğunu düşünüyorum ama psikolojik olarak etkilenir mi diye de tedirginim. Çok üzülüyorum çok özledim dayanamıyorum artık. İşten ücretsiz izin bile almayı düşündüm ancak yönetici olduğum için izin vermeleri çok zor işler çok aksayacak. Evden çalışma imkanım da yok maalesef. Oldukça iyi bir işim olduğu için riske atmak istemiyorum. Geceleri uyuyamaz oldum sürekli kızımı görüyorum rüyamda. İşin içinden çıkamıyorum bir türlü. Bakıcı bulsak bu dönemde hem hastalık açısından riskli hem kime güveneceğiz tanıdık kimsemiz yok. Böyle işin içinden çıkamıyorum bir türlü.
Çalışan annelere sormak istemiyorum sizler bu dönemde nasıl bir çözüm buldunuz? Çocuğunuza kim bakıyor? Benim gibi çocuğundan ayrı olanlar var mı?
Bir şirkette yönetici olarak çalışıyorum.4 yaşında bir çocuğum var normalde kreşe devam ediyordu. Okullar kapandığında mecburen şehir dışındaki annemin yanına bıraktık. Ben arada bir kere gidip görebildim. Bulunduğumuz şehirde kayınvalidemler var aslında ama yaşları nedeniyle riskli oldukları için onlara bırakamıyoruz. Bir yakınımız daha var ama bulaş olabilir diye onlar da bakmaya yanaşmadılar.
1 aydan fazla oldu kızımı görmeyeli çok özledim.
Kızım genel olarak ananesinin yanında mutlu ama ara ara sitem ediyor özledim gelin beni alın diye. Bir yandan orda güvende ve mutlu olduğunu düşünüyorum ama psikolojik olarak etkilenir mi diye de tedirginim. Çok üzülüyorum çok özledim dayanamıyorum artık. İşten ücretsiz izin bile almayı düşündüm ancak yönetici olduğum için izin vermeleri çok zor işler çok aksayacak. Evden çalışma imkanım da yok maalesef. Oldukça iyi bir işim olduğu için riske atmak istemiyorum. Geceleri uyuyamaz oldum sürekli kızımı görüyorum rüyamda. İşin içinden çıkamıyorum bir türlü. Bakıcı bulsak bu dönemde hem hastalık açısından riskli hem kime güveneceğiz tanıdık kimsemiz yok. Böyle işin içinden çıkamıyorum bir türlü.
Çalışan annelere sormak istemiyorum sizler bu dönemde nasıl bir çözüm buldunuz? Çocuğunuza kim bakıyor? Benim gibi çocuğundan ayrı olanlar var mı?