- 31 Temmuz 2018
- 1.043
- 1.128
- 83
- 29
Özgüven sorunumu asla çözemiyorum ve gerçekten artık bıktım. Yıllardır bununla yaşıyorum. Daha küçük yaşlardayken o kadar dikkat çekmiyordu, ama 28 yaşına geldim ve ister istemez sessiz utangaç davranıyor olmamın anormal karşılandığını hissediyorum.
Şu an çalıştığım işte her gün bir sürü insanla konuşmam gerekiyor, konuşulacak konu işle ilgiliyse sorun yaşamıyorum, ancak olay sohbet etmeye gelince sadece bazı insanlarla sohbet edebiliyorum. Bazılarının karşısında ise eziliyorum, sesim çıkmıyor, bana karşı yapılan bir eleştiriye cevap veremiyorum.
Bir süredir psikoloğa gidiyorum, ama ona karşı bile kendimi rahat ifade edemiyorum ve olayları zorla anlatıyorum. Kesinlikle beni anladığını ve desteklediğini düşünmüyorum, her hafta terapiyi bitirmek istediğimi söylemek istiyorum. Ama bunu bile söyleyemiyorum .
Kitap okuyorum, kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Aslında yapmam gereken herşeyi yapmaya çalışıyorum, ama asla başarılı olmuyorum.
Görünüşümle alakalı bir sorunum yok, yani kendimi beğenmiyor değilim. Fiziğimi yüzümü beğeniyorum. Kariyerimle alakalı olarak da eksik hissetmiyorum. Güzel bir bölüm okudum, İki tane dil biliyorum, tabi konuşurken çekinerek konuşuyorum o ayrı. Ama eksik hissedebileceğim bişey yok, ona rağmen neden hala bu sorunu yaşıyorum anlamıyorum.
Çocukluğa inmekse mesele neden kaynaklandığını da buldum özgüvensizliğimin. Evet ama bulmuş olmam da bir işe yaramıyor
Bazen başarılı oluyor gibi oluyorum. Mesela yeni tanışmış olsam da, gerçekten samimi olduğunu hissettiğim insanların yanında (kalabalık da olsa) rahatça konuşup sohbet edebiliyorum. Ama nadir oluyor bu.
Fakat yanında rahat hissetmediğim birinin yanında resmen eziliyorum.
Aslında şu an çalıştığım işe girdikten sonra bu durum benim için daha çekilmez bir hal aldı. Ve sürekli kafamı takmaya başladım. Ancak işimi değiştirmem pek mümkün değil.
Birde hata yaptığımda kendimi aşırı derecede suçluyorum, panik oluyorum. Sanki dünyada hiç kimse hata yapmıyor bir tek ben yapıyorum gibi hissediyorum
Sizce ne yapmalıyım, lütfen zamanında benim gibi özgüven sorunu yaşayıp, çözebilen varsa bana ulaşsın.
Şu an çalıştığım işte her gün bir sürü insanla konuşmam gerekiyor, konuşulacak konu işle ilgiliyse sorun yaşamıyorum, ancak olay sohbet etmeye gelince sadece bazı insanlarla sohbet edebiliyorum. Bazılarının karşısında ise eziliyorum, sesim çıkmıyor, bana karşı yapılan bir eleştiriye cevap veremiyorum.
Bir süredir psikoloğa gidiyorum, ama ona karşı bile kendimi rahat ifade edemiyorum ve olayları zorla anlatıyorum. Kesinlikle beni anladığını ve desteklediğini düşünmüyorum, her hafta terapiyi bitirmek istediğimi söylemek istiyorum. Ama bunu bile söyleyemiyorum .
Kitap okuyorum, kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Aslında yapmam gereken herşeyi yapmaya çalışıyorum, ama asla başarılı olmuyorum.
Görünüşümle alakalı bir sorunum yok, yani kendimi beğenmiyor değilim. Fiziğimi yüzümü beğeniyorum. Kariyerimle alakalı olarak da eksik hissetmiyorum. Güzel bir bölüm okudum, İki tane dil biliyorum, tabi konuşurken çekinerek konuşuyorum o ayrı. Ama eksik hissedebileceğim bişey yok, ona rağmen neden hala bu sorunu yaşıyorum anlamıyorum.
Çocukluğa inmekse mesele neden kaynaklandığını da buldum özgüvensizliğimin. Evet ama bulmuş olmam da bir işe yaramıyor
Bazen başarılı oluyor gibi oluyorum. Mesela yeni tanışmış olsam da, gerçekten samimi olduğunu hissettiğim insanların yanında (kalabalık da olsa) rahatça konuşup sohbet edebiliyorum. Ama nadir oluyor bu.
Fakat yanında rahat hissetmediğim birinin yanında resmen eziliyorum.
Aslında şu an çalıştığım işe girdikten sonra bu durum benim için daha çekilmez bir hal aldı. Ve sürekli kafamı takmaya başladım. Ancak işimi değiştirmem pek mümkün değil.
Birde hata yaptığımda kendimi aşırı derecede suçluyorum, panik oluyorum. Sanki dünyada hiç kimse hata yapmıyor bir tek ben yapıyorum gibi hissediyorum
Sizce ne yapmalıyım, lütfen zamanında benim gibi özgüven sorunu yaşayıp, çözebilen varsa bana ulaşsın.
Son düzenleme:
