Özel hayat

nooption .!.:

niye kendinize bunu yaptınız ki?
yolda çarpışıp yıldırım aşkına mı tutuldunuz ki sigara, alkol kullandığınızı bilmiyordu.
döndüm kendime baktım yanımda da sen varsın deseydiniz keşke..

Genişletmek için tıkla...

DesmondHume .!.:

Ne çok konu açar oldum.


Özel hayatımı asla kimseye anlatmam. Kendimden bile bir nebze uzak tutarım öyle söyleyeyim ama artık duygu taşkınlığı, gerçeklere objektif bakamadığımı düşünmem -özel hayatımı- sizlerle paylaşmama neden olacak.


İki yıldır bir ilişkim var. İlişkiye başlarken geçmişte yaşadığım ne varsa en yalın ve yalansız haliyle anlattım.


Kendisi Ankara’nın sayılı okullarından birinde. (İfşa olmamak adına okula nasıl girdiğini yazamıyorum. Merak edenlere özelden yazabilirim). Ben ise bu yıl tekrar üniversite sınavına gireceğim.


Şimdi başlıyorum. Kendisi asla moral vermiyordu okul konusunda. Zamanla bu köstek olma durumu moral bozmaya, dalga geçmeye, ezmeye kadar geldi. Cahilsin demeler, vasıfsızsın demeler, -ailemle sorunlu olduğumuz için pek dışarı çıkamıyorum-, sana acıyorum demeler. Asla ezdirmedim kendimi, cevabını verdim ama nasıl bir karakteri varsa tüm bunlar artarak devam etti.


Beni rahatsız eden bir çocuk vardı anlatmıştım bir konumda. Onunlayken de devam etti bunlar ve ondan saklamadım hiçbir şeyi. Son olayda -ailem öğrenmeden-, onunla paylaştım. Mantıklı düşünemediğim bir sırada annemlere anlatmam için üzerimde baskı kurdu. Ben de “Anlatamayacağımı annemlerin normal karşılamayacağını başka bir çözüm bulmamız gerektiğini” anlattım. Daha da arttı baskısı ben de bir hışımla “Sana anlatmıştım her şeyi böyle yapacaksaydın en başından kabul etmeseydin” dedim. O da “Keşke” dedi. Bu konuyla ilgili ilk “Keşke” deyişi değil, son da olmayacak biliyorum.



Dışarı çok çıkamadığımdan bahsettim. Az görüşüyoruz bu nedenle. Çıktığımızda da iyi ve temiz bir yere gidelim istiyorum. Gidiyoruz gitmesine ama biraz maliyetli bir şey yemek ya da içmek istesem, (emin olmamakla birlikte) surat asıyor ya da ben tokum diyor. Hesabı paylaşalım diyorum onu da kabul etmiyor, çoğu zaman. Ne yapacağımı şaşırdım. Hatta geçen gün aramızda yine para lafı döndü. Dışarı çıktığımızda “Hiç uygun bir yere gidelim ya da uygun fiyatlısını alalım diye düşündüğün oluyor mu” diye sorular yöneltti. Sakın sanmayın hep onun üzerinden geçiniyorum falan asla böyle bir şey yok. Yemek o alıyorsa kahve ben alıyorum. Ya da çeşitli kibarlıklar yapmaya çalışıyorum falan vesaire.


Toparlayacak olursam kendimi onunlayken yetersiz biri olarak görmeye başladığımı farkettim. Kasıntı bir şey oldum çıktım. Yapma, etme, cahil misin sen, düşüncesizsin, benim çevremdeki insanlar senin gibi değil, sen çocuğuna karşı ilgisiz olursun, (kız kardeşi var ve bir kavga sırasında) sen onun tırnağı bile olamazsın, (ufak bir yanlışımda) insanlar diğer türlü yapar sen insan değilsin, senin gibi birini hayatımda istemiyorum, sorumluluk edin biraz... gibi bir sürü söylem.


Bazen durup kendime neden bunu yakıştırdığımı soruyorum. İyiyken çok iyiyiz aklımı bu çeliyor galiba. Benim objektif yorumlara ihtiyacım var açıkçası. Hayatımda gerçekten hiçbir şey yolunda değil ve çok yoruldum.


Ps; iyiyken gerçekten çok iyiyiz ancak iki gün iyiysek beş gün zehir zemberek geçiyor.

Genişletmek için tıkla...

Whiteandblue .!.:

Kadına şiddet var burda sözlü tacizdir bu. Neden bunu yaptırıyorsun kendine? Bırak gitsin gururlu ol.

Genişletmek için tıkla...

sweety_eva .!.:

Bu çocuk lütfedip de seninle birlikteymiş gibi davranıyor sen de bunu kabullenmişsin bence. Bu kadar hakaret ve aşağılamaya rağmen onu seviyor musun gerçekten? İçten içe kendini ona mecbur mu hissediyorsun? Yeni biriyle birlikte olursan tekrar ona kendini açman gerekecek diye mi çekiniyorsun acaba. Cidden anlam veremedim tüm bunlara katlanmana.

Genişletmek için tıkla...

DesmondHume .!.:

Gururlu olmakla ilgili mi gerçekten?

Daha çok rotadan sapmış düşünceler, manipüle edilmiş duygularla ilgili.

Gerçekten doğru ne göremiyorum.

Genişletmek için tıkla...

DesmondHume .!.:

Bir nebze öyle olmuş olabilir. Gerçekten bilmiyordu başladığımızda. Sonra söyledim içme vs dedi. Devam ettiğimde ise baskı, zorlama, diretme, mecbur bırakılma.
Ha kötü mü oldu hayır. Yine de pure benim fikrim değildi.

Genişletmek için tıkla...

JustHoldMe .!.:

hep bi kendini üstte görmeler, hayata bakış açın bile onun penceresinden olmalı. değilse mutlaka yanlışsın..

Genişletmek için tıkla...

DesmondHume .!.:

Hıh işte tamam olarak bu.

Başka görüşe tahammülü yok.

Genişletmek için tıkla...

nooption .!.:

e hadi onlar kötü alışkanlıktı diyelim. peki arkadaşların?
seni olmasını istediği kız kalıbına sokmuş. sana aşık olmuş ama aslında sana aşık olmamış muhtemelen çok güzelsin.
üstelik seni değiştirmeye çalışırken çok yorulmuş ve hala istediği o kız değilsin keşkeler o yüzden.
yaptığı değişiklikler ona yetmiyor çünkü senin aklın aynı akıl hayata onun baktığı pencereden bakmıyorsun. o yüzden o aşağılamalar küçük görmeler.. hırs duyuyor sana karşı tam istediği gibi olmadığın için.
eski ilişkine gelince yüzüne vurmaya devam edecek her bulduğu boşlukta ya laf sokacak ya pişmanlığını dile getirecek çünkü onda senin hayatına yaşadıklarına sana saygı duyacak kapasite yok.

Genişletmek için tıkla...

hayatcokgarip .!.:

Benimde 2 yıla yakın bi ilişkim oldu nişanlımdan önce. Oda öyleydi. Hiç bişeyi beğenmez, ben mesela gerçekten çok iyi bildiğim bi alanda bişey anlatsam Burun kıvırarak dinler, hayır o öyle değil diye mutlaka beni düzeltirdi. Bende normalde kendini çok iyi ifade eden biriyim, her sohbete dahil olabilirim konu gözetmeksizin. Ama onunla konuşurken bir süre sonra kendimi gerizekalı gibi hissetmeye başlamıştım. Hediye alırken bile bana soruyordu bende bu çok pahalı ben başka bişey beğendim diyordum hayır benim dediklerim arasından seç diyordu sonra nemi oldu? Ayrıldım ve nişanlımla tanıştım

Genişletmek için tıkla...

Visenyaa .!.:

Evlilik hayalleri kurarken birde hiç düşündünüz mü evlendikten sonra ki hayat nasıl olur diye?
Bir düşünün..
Geçmişiniz yüzünden sürekli herşeyi yüzünüze vuracak. Her kavgada, tartışma da o yaşadıklarınızı önünüze serecek..
Elinize bir kitap alıp okumak istediğiniz de “okulu bile zor kazandın 1 senede veyahut 2 senede şimdi kitap mı aldın okuyup entelektüel oluyorsun..”
“Alkol, sigara kullanan kızdın ne ara yemek öğrenir oldun” bilmem ne.. bunları söyleyebilecek potansiyel de bir erkek.
Sizin bu lafları kaldırabilecek kadar gurursuz olduğunuzu düşünmüyorum.
Yaşadığınız yerin çok bağnaz olduğunu dile getirip çekindiğinizi söylemişsiniz “Alkol, sigara” kısmında çekinemediniz sanırım?
Adam “sevdiğim kadın olamayacaksın” demiş bu nasıl ağır bir cümle? Bağnaz topluma çekinmemek için ömrünüzün sonuna kadar bu adamın ağız kokusunu, aşağılayıcı sözlerini mi çekeceksiniz?

Ailevi sorunlarınızı, sıkıntılarınızı, özel sağlık sorunlarınızı rica ediyorum anlatmayın. Bunları gün geliyor yüzlere vuruyorlar.

Adam elinden gelse anında sizi bırakacak. Bildiğin sevmek, aşk, meşk yok arada. Alışkanlık var. Alışkanlık hepsinden kötü ve beter. Bir yorumunuzda da zekalı olduğunuzu dile getirmişsiniz. Zekalı bir insan bu sözlere izin vermez. Alttan mı aldınız hep? Göz mü yumdunuz? Nerden buluyor size bunları söyleyecek cesareti? Demek ki o cesareti vermişsiniz.

Siz bence kendinizde bir değişiklikler yapmaya bakın derim. Hemen ayrılın demiyorum biraz kişilik ayarlarınızla oynayıp dik başlı, sert, gururlu olun. Bir aşağılama sözünde onu yerden yere vurun.

Sonra size derse eğer “neden değiştin” diye. O zaman ilişkiyi noktalamaya bakın derim.
Tehlikeli. Ömrünüz heba olur.

Kırıcı bir şey yazdıysam affola. Çok sinirlendim.

Genişletmek için tıkla...

DesmondHume .!.:

Mesela ders anlatıyor. Bir şeyi yanlış söyleyince öyle bir tavırla anlatıyor ki ya da bağırıyor ondan sonra bildiklerimi de söyleyemiyorum. İşlevsiz biri gibi hissediyorum. Keşke bunları kendime hiç yapmasaydım

Genişletmek için tıkla...

DesmondHume .!.:

Hayır yazdıklarınızda çok haklısınız.

O rahatsız eden çocuk olayında aileme söylemezsem (yaşadığım cinsellik de dahil) arayıp kendisinin söyleyeceğini söyledi.

Yani yazdıklarınızda hiç haksız değilsiniz.

Özel mesaj atmak istedim size ama kapalı galiba.

Genişletmek için tıkla...

DesmondHume .!.:

Ne çok konu açar oldum.


Özel hayatımı asla kimseye anlatmam. Kendimden bile bir nebze uzak tutarım öyle söyleyeyim ama artık duygu taşkınlığı, gerçeklere objektif bakamadığımı düşünmem -özel hayatımı- sizlerle paylaşmama neden olacak.


İki yıldır bir ilişkim var. İlişkiye başlarken geçmişte yaşadığım ne varsa en yalın ve yalansız haliyle anlattım.


Kendisi Ankara’nın sayılı okullarından birinde. (İfşa olmamak adına okula nasıl girdiğini yazamıyorum. Merak edenlere özelden yazabilirim). Ben ise bu yıl tekrar üniversite sınavına gireceğim.


Şimdi başlıyorum. Kendisi asla moral vermiyordu okul konusunda. Zamanla bu köstek olma durumu moral bozmaya, dalga geçmeye, ezmeye kadar geldi. Cahilsin demeler, vasıfsızsın demeler, -ailemle sorunlu olduğumuz için pek dışarı çıkamıyorum-, sana acıyorum demeler. Asla ezdirmedim kendimi, cevabını verdim ama nasıl bir karakteri varsa tüm bunlar artarak devam etti.


Beni rahatsız eden bir çocuk vardı anlatmıştım bir konumda. Onunlayken de devam etti bunlar ve ondan saklamadım hiçbir şeyi. Son olayda -ailem öğrenmeden-, onunla paylaştım. Mantıklı düşünemediğim bir sırada annemlere anlatmam için üzerimde baskı kurdu. Ben de “Anlatamayacağımı annemlerin normal karşılamayacağını başka bir çözüm bulmamız gerektiğini” anlattım. Daha da arttı baskısı ben de bir hışımla “Sana anlatmıştım her şeyi böyle yapacaksaydın en başından kabul etmeseydin” dedim. O da “Keşke” dedi. Bu konuyla ilgili ilk “Keşke” deyişi değil, son da olmayacak biliyorum.



Dışarı çok çıkamadığımdan bahsettim. Az görüşüyoruz bu nedenle. Çıktığımızda da iyi ve temiz bir yere gidelim istiyorum. Gidiyoruz gitmesine ama biraz maliyetli bir şey yemek ya da içmek istesem, (emin olmamakla birlikte) surat asıyor ya da ben tokum diyor. Hesabı paylaşalım diyorum onu da kabul etmiyor, çoğu zaman. Ne yapacağımı şaşırdım. Hatta geçen gün aramızda yine para lafı döndü. Dışarı çıktığımızda “Hiç uygun bir yere gidelim ya da uygun fiyatlısını alalım diye düşündüğün oluyor mu” diye sorular yöneltti. Sakın sanmayın hep onun üzerinden geçiniyorum falan asla böyle bir şey yok. Yemek o alıyorsa kahve ben alıyorum. Ya da çeşitli kibarlıklar yapmaya çalışıyorum falan vesaire.


Toparlayacak olursam kendimi onunlayken yetersiz biri olarak görmeye başladığımı farkettim. Kasıntı bir şey oldum çıktım. Yapma, etme, cahil misin sen, düşüncesizsin, benim çevremdeki insanlar senin gibi değil, sen çocuğuna karşı ilgisiz olursun, (kız kardeşi var ve bir kavga sırasında) sen onun tırnağı bile olamazsın, (ufak bir yanlışımda) insanlar diğer türlü yapar sen insan değilsin, senin gibi birini hayatımda istemiyorum, sorumluluk edin biraz... gibi bir sürü söylem.


Bazen durup kendime neden bunu yakıştırdığımı soruyorum. İyiyken çok iyiyiz aklımı bu çeliyor galiba. Benim objektif yorumlara ihtiyacım var açıkçası. Hayatımda gerçekten hiçbir şey yolunda değil ve çok yoruldum.


Ps; iyiyken gerçekten çok iyiyiz ancak iki gün iyiysek beş gün zehir zemberek geçiyor.

Genişletmek için tıkla...