-
- Konu Sahibi Beybilibili
- #41
Sizi üzmek istemem ama maalesef sizi hiç önemsemiyor eşiniz. Lütfen saf saf gidip kaynanıza bot almayın. Kıymetli annesine gitsin kendisi alsın.
Ben de sizin gibi düşünüyorumSizi üzmek istemem ama maalesef sizi hiç önemsemiyor eşiniz. Lütfen saf saf gidip kaynanıza bot almayın. Kıymetli annesine gitsin kendisi alsın.
Eşinizin yaptığı çok çok üzücü. Unutması tamamen bahane üzgünüm. Herkes kendisine jest yapılsın ister ve hediye vermek elbette onemsenmenin bir işaretidir. Siz bunca yıl bu kadar içerlediginiz birseyi nasıl olay haline donusturmediniz? Ben olgun tavrınızı takdir ettim. Ama ben bu kadar olgun davranmamayı seçerim. Sizin alındığınızı bile bile telafi etmiyor. O gün unuttuysa bugün gider, imkanı da vardır, değerli yadigar kalabilecek bir hediye alır, konu kapanır. Kısas mı bilemiyorum ama sanırım ben de hediye dışında başka bir konuda (içine oturacak bir konuda) benzer hissi ona yaşatırdım. Kusura bakmayın teselli edemedim, çünkü iyi niyet göremedim, tamamen umursamazlık....Merhaba hanımlar,
Öncelikle biraz uzatmış olabilirim vakit ayırıp okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim.
Eşimle üniversitede tanıştık 8 yıldır birlikteyiz. 3 yıl flört 2 yıl nişanlı kalma ve 3 yıldır da evliyiz. Bu 8 yıl boyunca hiç bir özel günümü kutlamadı. Buna doğum günleri de dahil. Doğum günüm için konuşuyorum İlk yıl bilmiyordum dedi. 2. Yıl unuttu 3. Yıl yine unuttu. 4. Yıl SMS ile geçiştirdi. Şimdi sen ne yaptın diye soranlar olacaktır. İlk 2 yılda harçlıklarımdan biriktirdiklerimle mutlu edecek ihtiyacı olan hediyeler aldım. Yanında olamadığım dönemlerde bulunduğu şehirdeki pastanelerle görüşüp gece tam 12 de evine pastalar gönderdim. Bunlar bahse konu olacak seyler değil ama aynı şeyi o bana yapsaydı gece 12 de kapıma pasta gelseydi mutlu olurdum sanırım.
Neyse yıllar böyle geçti evlendik aynı şekilde devam etti herşey. Hal böyle olunca ben de sürpriz yapmayı vs bıraktım. Evlilik yıldönümümüzü unuttu yine doğum günümü unuttu. Sonraki yıl hep özel günlere iş seyahatleri denk geldi nedense. Hep bozuldum bu duruma ilk zamanlar belli etmesem de son zamanlarda bozulduğumu belli ettim. Fakat o zaman da bana “ özel günleri aklımda tutamıyorum. Ben böyle seyleri önemsemiyorum “ dedi. Ama her yıl annesini babasını kardeşini akrabasını doğum günlerinde aradı. Şimdi bir kısım da diyecek ki o zaman sen de önceden haber ver:) inanın onu da yaptım doğum yapmadan önce. Doğum için senden bir hediye istiyorum ilerde kızıma/gelinime her neyse hatıra kalmasını istiyorum dedim. Fakat bırakın hediyeyi yoldan çiçek bile koparıp getirmedi. Parası yoktur diyenler olacaktır. Fakat öyle bir durum söz konusu değildi. Hatta her ay birikim yapıyorduk kazancımızın bi kısmını.
şimdi ben düne kadar artık bu mevzuları kendi içimde kapatmıştım. Fakaaat dün akşam geldi ayın 29 unda annemin doğum günü, yarın gidip ona bot alalım olur mu dedi. Önce tamam dedim. Sonra dayanamayıp “sen doğum günlerinde hediye mi alıyordun” diyiverdim. O da geveledi” yok onun için değil alalım yarın verelim farketmez bekletmenin anlamı yok “ gibi şeyler söyledi. İçten içe yine üzüldüm.
bu duruma aşırı takmış durumdayım. Kendimi değersiz hissediyorum. İşin özü hediye/hediyeleşmek falan değil. Hatırlanmak istiyorum. Evet böyle seyler bunun ispatı değil fakat ne çıkar yani karşıdakini mutlu etse böyle şeylerle? Sizler ne düşünüyorsunuz?
Ama siz de kutlamayınca üzüntü geçmiyor ki. Sadece özen göstermiş ama özen görmemiş olmuyorsunuz. Karşılıklı oluyor kısaca. Ama beklediğiniz ihtimamı yine görmemenin üzüntüsü devam ediyor. Yukarıdaki yorumlardan birinde var. Aynen katılıyorum o yoruma. Bir alışverişe çıkınca pişkince ben bugün şımartılmak istiyorum, hediye istiyorum diyin ve yüreğinin yağlarının eriyecegi bir taneyi seçin. Acımayın da alın gitsin. Bilerek unuttuklarına saysın eşiniz.Ben de yalnızım sanıyordum
Ben de sizin gibi düşünüyorum ve gerçekten duyduğumda çok çok üzüldüm ben de normalde sizin gibi yapardım belki ama bilmiyorum neden o söylediğim şeyden başka hiç bişey söylemedim ve dün dışarı çıktığımızda söylediği gibi hediyeyi de aldı. Fakat doğum gününü beklemeden verdi. Donakaldım. Bana da Apple Watch almak istediğini söyledi aynı gün hediyeyi verdikten sonra. Sanırım üzüldüğümü görünce. Kullanmayacağımı söyledim, air pods sordu istemiyorum dedim. Öylece kapandı. Zaten alacak insan ne diye sorar ki? Annesine yaptığı gibi alıp gelebilirdiAnneme bot alalim dogum gunu dediginde oyle bir kavga cikarirdimki dunya kac bucak gorurdu. Uzgunum ama ayni degeri sana vermiyor bir insan ya hic kutlamaz yada sevdiklerininkini kutlar.
Bilmiyorum eskiden olsa sanırım yapmayı düşünürdüm fakat su an bir bebeğim var biliyorum çok saçma ama bunu yapmak sanki onun rızkını harcıyormuşum gibi hissettirecek bana. Bir de son 6 ayda yüklü bir borca girdik. Bu zamana kadar böyle bir şey yoktu keşke o zamanlar bu aklıma gelmiş olsaydı ve yapsaydım. Ama su an bunu yapmam sadece yine beni sıkıntıya sokar sanırım.Ama siz de kutlamayınca üzüntü geçmiyor ki. Sadece özen göstermiş ama özen görmemiş olmuyorsunuz. Karşılıklı oluyor kısaca. Ama beklediğiniz ihtimamı yine görmemenin üzüntüsü devam ediyor. Yukarıdaki yorumlardan birinde var. Aynen katılıyorum o yoruma. Bir alışverişe çıkınca pişkince ben bugün şımartılmak istiyorum, hediye istiyorum diyin ve yüreğinin yağlarının eriyecegi bir taneyi seçin. Acımayın da alın gitsin. Bilerek unuttuklarına saysın eşiniz.
:) inanın o kadar minimal takılardan hoşlanıyorum ki kendi almak istese zaten çok bişey harcamaz. Keşke bunun beni mutlu edeceğini bilsemSinir bozucu.
Şu saatten sonra ne yaparsınız bilmem de işte para bazı erkeklerin canını yakar, doğum günüm yaklaşıyor kendime bi hediye ısmarlayacağım senden, kartı ver kocacığım deyin alın kartı, patlatın bi pırlanta yüzük. Canım evlilik yıl dönümü geliyor, kartı alayım senden hediye ısmarlayacağım kendime, patlatın takı seti... Sonra bi bakmışsınız o kartı size koymamak için hatırlar olmuş. Belli olmaz. Güzellikle olmuyorsa, ipe ipe bazen. Ha kıymeti var mı? Yok da işte kimine böylesi gerek.
Bakın şöyle diyeyim ben doğum günümü kutlamam önemsizdir benim için.Ama benimkini kutlayan insanların ki kutlarım bende.Eğer eşiniz annesininkini ya da başka insanlarınkini kutluyorsa pekala sizinkini de kutlayabilir.Maksat gönül almaksa bir çiçek ,minik bir pasta veya minicik bir gümüş kolye yeter de artar.Gönlünüzün kırgınlığın taa burdan hissettim... Ona göre davranın eşinize.Anasina hediyesini kendi seçsin hiç ilgilenmeyin.
Evet tam olarak anlamışsınız beni. O kadar kırgınım ki daha fazlasını dile getirmek bile istemiyorum. Aynen sizin düşündüğünüz gibi düşünüyorum. Zaten büyük bişey de beklemiyorum sadeliği seven bi insanım. Sadece üzgünüm ve aklıma geldikçe daha da çok üzülüyorum. Bi kaç yorum öncesine de son gelişmeyi yazdım dışarı çıktığımızda araya sıkıştırıp hediyeyi aldıBakın şöyle diyeyim ben doğum günümü kutlamam önemsizdir benim için.Ama benimkini kutlayan insanların ki kutlarım bende.Eğer eşiniz annesininkini ya da başka insanlarınkini kutluyorsa pekala sizinkini de kutlayabilir.Maksat gönül almaksa bir çiçek ,minik bir pasta veya minicik bir gümüş kolye yeter de artar.Gönlünüzün kırgınlığın taa burdan hissettim... Ona göre davranın eşinize.Anasina hediyesini kendi seçsin hiç ilgilenmeyin.
Dünyaları satın almanız gerekmiyor ki, bebeğin riski hardansın. Siz sineye çektikçe bu durum sizi kırarak uzaklaştırır. Tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış gibi olur. Yorumlarınızı da okudum telafiye de musade etmemişsiniz. Eğer çok sade şeylerden hoşlanıyorsanız teknolojik bir cihaz teklif ettiğinde, sineye çekmek yerine şu mağazaya bir bakalım deseydiniz keşke. Sadece size yapılan bir harcamamı bebeginizin rıskı icin bir engel? Lütfen böyle düsünmeyin, siz degerlisiniz.Bilmiyorum eskiden olsa sanırım yapmayı düşünürdüm fakat su an bir bebeğim var biliyorum çok saçma ama bunu yapmak sanki onun rızkını harcıyormuşum gibi hissettirecek bana. Bir de son 6 ayda yüklü bir borca girdik. Bu zamana kadar böyle bir şey yoktu keşke o zamanlar bu aklıma gelmiş olsaydı ve yapsaydım. Ama su an bunu yapmam sadece yine beni sıkıntıya sokar sanırım.
Adam her zaman böyleymis amaaaa sizin unutup gecistirip annesinin önceden hatırlayıp bir de süpriz yapmak istemesi o adam tam dayaklik.Merhaba hanımlar,
Öncelikle biraz uzatmış olabilirim vakit ayırıp okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim.
Eşimle üniversitede tanıştık 8 yıldır birlikteyiz. 3 yıl flört 2 yıl nişanlı kalma ve 3 yıldır da evliyiz. Bu 8 yıl boyunca hiç bir özel günümü kutlamadı. Buna doğum günleri de dahil. Doğum günüm için konuşuyorum İlk yıl bilmiyordum dedi. 2. Yıl unuttu 3. Yıl yine unuttu. 4. Yıl SMS ile geçiştirdi. Şimdi sen ne yaptın diye soranlar olacaktır. İlk 2 yılda harçlıklarımdan biriktirdiklerimle mutlu edecek ihtiyacı olan hediyeler aldım. Yanında olamadığım dönemlerde bulunduğu şehirdeki pastanelerle görüşüp gece tam 12 de evine pastalar gönderdim. Bunlar bahse konu olacak seyler değil ama aynı şeyi o bana yapsaydı gece 12 de kapıma pasta gelseydi mutlu olurdum sanırım.
Neyse yıllar böyle geçti evlendik aynı şekilde devam etti herşey. Hal böyle olunca ben de sürpriz yapmayı vs bıraktım. Evlilik yıldönümümüzü unuttu yine doğum günümü unuttu. Sonraki yıl hep özel günlere iş seyahatleri denk geldi nedense. Hep bozuldum bu duruma ilk zamanlar belli etmesem de son zamanlarda bozulduğumu belli ettim. Fakat o zaman da bana “ özel günleri aklımda tutamıyorum. Ben böyle seyleri önemsemiyorum “ dedi. Ama her yıl annesini babasını kardeşini akrabasını doğum günlerinde aradı. Şimdi bir kısım da diyecek ki o zaman sen de önceden haber ver:) inanın onu da yaptım doğum yapmadan önce. Doğum için senden bir hediye istiyorum ilerde kızıma/gelinime her neyse hatıra kalmasını istiyorum dedim. Fakat bırakın hediyeyi yoldan çiçek bile koparıp getirmedi. Parası yoktur diyenler olacaktır. Fakat öyle bir durum söz konusu değildi. Hatta her ay birikim yapıyorduk kazancımızın bi kısmını.
şimdi ben düne kadar artık bu mevzuları kendi içimde kapatmıştım. Fakaaat dün akşam geldi ayın 29 unda annemin doğum günü, yarın gidip ona bot alalım olur mu dedi. Önce tamam dedim. Sonra dayanamayıp “sen doğum günlerinde hediye mi alıyordun” diyiverdim. O da geveledi” yok onun için değil alalım yarın verelim farketmez bekletmenin anlamı yok “ gibi şeyler söyledi. İçten içe yine üzüldüm.
bu duruma aşırı takmış durumdayım. Kendimi değersiz hissediyorum. İşin özü hediye/hediyeleşmek falan değil. Hatırlanmak istiyorum. Evet böyle seyler bunun ispatı değil fakat ne çıkar yani karşıdakini mutlu etse böyle şeylerle? Sizler ne düşünüyorsunuz?
Ben de almayı bıraktım zaten...Benim eşim normal zamanda da annesine babasına kardeşine hediyeler alır ama bana da alır sağolsun.
Eğer bunu bana hiç yapmayıp ailesine yapıyor olsaydı bir daha benden hediye güzel sürprizler bulamazdı. Sürekli de yüzüne vururdum malesef. Bu resmen seni önemsemiyorum demek çünkü.
Yakın zamanda çok istediğim bir şeyi aldı. Doğum günü hediyesi yerine saydık. Ama yine de bir pasta alıp özel hissettirilmek istediğimi biliyor söylerim çünkü doğum günüm geliyor diye.
Adamın huyu değişecek gibi durmuyor.
Siz hediye alıyorsanız artık almayın.
Hatta onun doğum gününde kendi ailenizden birine hediye alın anlar belki ne hissettirdiğini..
Bilmiyorum sanırım biraz içimde yaşıyorum. Olay çıkardığım da oldu başka şeyleri bahane edip olayı buna bağlayıp. O zaman da değeri bunla mı ölçüyorsun cevabını aldım. Şimdi de dün bana tutmuş diyor ki sana Apple Watch almak istiyorum. Almak isteyen almaz mı niye dile getiriyor. Birisi size sorsa alayım mı almak istiyorum ama.... gibi ne dersiniz yok gerek yok dersiniz. Bilmiyorum niye böyle yapıyorEşinizin yaptığı çok çok üzücü. Unutması tamamen bahane üzgünüm. Herkes kendisine jest yapılsın ister ve hediye vermek elbette onemsenmenin bir işaretidir. Siz bunca yıl bu kadar içerlediginiz birseyi nasıl olay haline donusturmediniz? Ben olgun tavrınızı takdir ettim. Ama ben bu kadar olgun davranmamayı seçerim. Sizin alındığınızı bile bile telafi etmiyor. O gün unuttuysa bugün gider, imkanı da vardır, değerli yadigar kalabilecek bir hediye alır, konu kapanır. Kısas mı bilemiyorum ama sanırım ben de hediye dışında başka bir konuda (içine oturacak bir konuda) benzer hissi ona yaşatırdım. Kusura bakmayın teselli edemedim, çünkü iyi niyet göremedim, tamamen umursamazlık....
Onu birkez derim. Ikinci de aynen bana söylediğinizi söylerim. Almak isteyen almaz mı, bana bunu yok gerek yok demem için mi soruyorsun derim. Içinizde yasaya yasaya bu üzüntü sizi kemirir. Gerek var mı? Bırakın telafi edilsin.Bilmiyorum sanırım biraz içimde yaşıyorum. Olay çıkardığım da oldu başka şeyleri bahane edip olayı buna bağlayıp. O zaman da değeri bunla mı ölçüyorsun cevabını aldım. Şimdi de dün bana tutmuş diyor ki sana Apple Watch almak istiyorum. Almak isteyen almaz mı niye dile getiriyor. Birisi size sorsa alayım mı almak istiyorum ama.... gibi ne dersiniz yok gerek yok dersiniz. Bilmiyorum niye böyle yapıyor