Başlığa ne yazabilirim bilmiyorum okursanız sevinirim

Gocmenturna .!.:

E demişsiniz konuda işte o bağ olmadı dormal doğurup emzirmedim vs diye. Çocuga demezsiniz ama içinizden diyorsunuz işte..demişsiniz ya konunuzu okuyun. Bir de psikoloğa gidin . Çocuğa da yazık.

Genişletmek için tıkla...

Siz had bilmeyen pkuduğunu da anlamlandırmakta zorlanan gereksiz bir insansınız neyin ne olduğunu çok biliyormuş gibi bana ahkam kesme

subutayz .!.:

Hep iyi bir anne olmak istedim normal şekilde doğurmak aramızda en güzel bağlardan oluşsun diye emzirebilmeyi çok istedim kızım erken doğdu emziremedim bunu gerçekten çok istiyordum ve buhran geçirdim kayınvalidem durup durup sen kızını ilk zamanlar kucağına bile almak istemiyordum dedi halbuki nasıl istemeyeyim sütüm geliyor yavruma veremiyorum bu beni o kadar mahvediyordu ki şimdi görümcem doğum yaptı ah yavrum nasıl dirayetliydi 5 dakikada doğurdu öyle de güzel emziriyor ki gurur duyuyorum yavrum belki de hep duymak istediğim bir şeyler böyle güzel sözlerde onları sürekli mutlu olarak görmekten o kadar yoruldum ki ben babamı çok küçük yaşlarda kaybettim annem de onca derdinin arasında bize sevgi veremedi asla kırgın değil sadece her şey için çok çabalamaktan ama hayal kırıklığına uğramaktan bıktım benim istediğim şeylerin insanları çok kolay da yaşayabildiğini görünce hevesim kırıldı sanırım onların kıyas yapmasından tek doğru onlarmış gibi davranmalarından bıktım üstelik görümcem hakkında kötü düşündüğümde rahatsız hissediyorum böyle bir insan olmak istemiyorum kendimden tiksiniyorum

Genişletmek için tıkla...

Anne olmak böyle bişey değil, bağ kurmak emzirme ile değil ilgi şefkatle olur ayrıca doğum şekli yüzünden bu kadınların birbirini aşşağılaması çok saçma, vajinal doğum veya sezaryen ne farkeder ki her ikisi de kendice zor , doğum şekline göre annelik belirlenseydi ohoooo...

Ne kadar takintilisiniz öyle, yenidoğum değil ki lohusa sendromu diyelim, kızınız 4 yasindaymis ne önemi var nasıl doğurduğunuzun veya emzirip emziremediginizin kayinvalidenizin de ne konustunugunun. Kızınız ile mutlu anılar biriktirin bosverin sağı solu, herşey dört dörtlük olmak zorunda değil, kendinizi eksik hissedecek bir durum yok ortada.

Bişey diyip gidicem. Sadece şunu bil. Geçicek

mam21 .!.:

Bişey diyip gidicem. Sadece şunu bil. Geçicek

Genişletmek için tıkla...

4 yil olmuş, geçmemiş destek almasi lazim..

milas1625 .!.:

4 yil olmuş, geçmemiş destek almasi lazim..

Genişletmek için tıkla...

Saka mi bende geçen gün doğurdu sandım

2 çocuğunu da “normal” doğumla kucağına alan biri olarak söylüyorum ki, bu normal/doğal doğum olayı artık son dönemlerde bir sektöre dönüştü. ebesi, doktoru, doğum psikoloğu, emzirme danışma, hastanesiydi derken deli paralar dönüyor. e doğal olarak da sürekli propagandası yapılıyor bu işin. evet her şey yolundaysa çoğu kadın doğal bir doğum gerçekleştirmek ister ama işler istenildiği gibi gitmediğinde de dünyanın sonu değil. önemli olan, sizin ve bebeğinizin o odadan sağ sağlim çıkmanız. inanın gerisinin hiç bir önemi yok. Açıkçası ben sizi yeni doğum yaptı zannettim ama 4 yıl önce yaptığınızı gördüm ve şaşırdım biraz. takıntı haline getirmişsiniz bu konuyu. Yardım almayı düşünebilirsiniz. Ayrıca bırakın başkalarının mutluluğuyla ilgilenmeyin. Allah aşkına doğdu bitti, öyle ya da böyle ne önemi var artık. Çocuklarını büyütmüş bir anne olarak söylüyorum, onları hangi şekilde dünyaya getirdiğim değil onlara verdiğim sevgi, gösterdiğim ilgi, zor anlardaki tahammülüm aramızdaki bağı güçlendiriyor. emzirmek evet, güzel bir bağ kurma şekli anne-bebek arasında. ama bu demek değil ki emziremeyenlerin çocuğuyla bağı olmayacak. bol bol kucağınıza alıp sarıp sarmalamadınız mı yavrunuzu? emzirip de kucağa alışmasın diye hemen bi yere yatırmaktan daha fazla bağ kurulduğuna eminim bu şekilde. Demem o ki, doğum da emzirme de sadece bir araç. Önemli olan sizin verdikleriniz. Ama bunun için sağlam bir kafa ve sağlıklı bir ruh haline sahip olmanız gerekiyor öncelikle. Alabiliyorsanız destek alın. Kitaplar okuyun. Çocuk gelişimcileri, pedagogları takip edin. Ana odaklanın. Geçmişe takılı kalırsanız bir gün bu günleriniz için de ah edersiniz. Bugünlerinizde yapamadıklarınızı başkalarının yaptığını görünce ben neden böyle olamadım dememek için silkelenin ve kendinize gelin. Siz o çocuğun annesisiniz. Ona bu dünyada sizden daha yakın hiç kimse yok. Bunu sakın unutmayın.

Ne vajinal doğum yapmak ne de emzirme gurur duyulacak bir şey değil. Çünkü bir başarı ya da başarısızlık, çaba ile olan şeyler değil. birçok kadın istediği halde vajinal doğum yapamayabiliyor, kaldı ki sezaryen olmak istemek de çok normal. Evet çocuk için iyi olabilir ama bunlar olmayınca çok kötü olmuyor, çocuk anne sütü almadı diye anne daha kötü bir anne olmuyor. Üzüntünüz tamamen bakış açınızla alakalı.