Özel eğitimli öğrencinin velisi

+1
Bu başlıkta çok kıymetli öğretmenler yanıt yazmış zaten. Onların yorumları okudukça içime serin sular serpildi. Allah butun çocuklarımıza iyi niyetli sevgi dolu öğretmenler denk getirsin
 

Bakınız anneye empati yapıyoruz. Ya öğretmene. Yapmıyoruz değil mı?

Öğretmen EMANET en az 10 çocukla ilgileniyor. Elbette özel anne olmak çok zor. Hem de çok. Anlayabiliyorum. Benim 2 oğlum var. Müthiş hareketliler. Bir ortama gittiğimde eleştiri, akıl verme vs herşeyi yaşıyorum. Bu sebeple az da olsa anlıyorum. Allah yardımcıları olsun.

Fakat herhangi bir durumda sadece öğretmenin başı yanacak. Veli ile iletişim de gerek. Fakat emin olun. Gecenin bir vakti "oğlum yumurtasını yememiş. Neden başında durmadınız?" Diye aranan, hatta oğlunu okul da öğretmen öpmediği için MEB e şikayet edilen öğretmenler var. Şimdi bu hanım kimle uğraşsın. Ve bu öğretmen hanımların ev sorumlulukları da var. Bu pencereden bakınca kim daha yoruluyor? Keşke bu pencereden bakabilsek.
 
Maşallah gerekirse diğer çocuklar okumasın diyen daha yaşı bile dolmadan tuvalet eğitimi vermeden çocuğu okula yollamaya çalışan anneye dünyanın empatisini yapan herkes hem o çocukla hem diğer 14 çocukla ilgilenmesi ve koruması gereken öğretmenle empati kuramıyor

Belki orada gözü çıkacak çocukla empati kurmuyor
Evladı zarar görecek velilerle hiç kurmuyor
Rab bana hep banacılık her yerde
 

İnanın bir arkadaşımın oğlunun gözüne özel hareketli bir yavrumuz kalem soktu. Korneası yırtıldı. 3. Ameliyatı oldu. Yavrum yazın bile dışarı çıkamadı. Gözüne güneş gelmemesi için. Güneş gözlüğü ile bir kaç kere çıktı. Bu sefer çocuklar ha bire "Aynen niye gözlük takıyor." Diye sorup çocuğu üzüyordu.

Arkadaşa sordum. Şikayet ettin mı? Dediği içimi acıttı."Kimi şikayet edeyim?". Çok acı bir durum.

Bu durumdan çok etkilendim. Bu sebeple oğlum bazen çok sınırlı olup zarar verdiği durumda okula göndermiyorum. Kimsenin çocuğuna zarar vermeye hakkımız ypk
 

Öğretmenle niye empati yapalım. Lisans eğitimi almış devlet kadrosuna yerleşmis bir hanım. Bu işi para karşılığı profesyonel olarak yaptığını söylüyor. Biz öyle umuyoruz ama veli toplantısında engelli çocuğun annesi ile diğer velileri kapistirma derdinde. Hiç profesyonel olmadığı ortada.

Evet saldırgan eğilimleri olan bir çocukla bu iş zor. Ama çocuğun ailesi gitmiş rapor almış. Sırf eğitim hayatında bu öğretmenlerle uğramamak için bu aile rapor almasa ne olacaktı. Hiç bir sey. Öğretmen hanım aileye söyledim çocuk psikiyatristine gitmeniz gerekiyor diye ama aile götürmeyi reddediyor diye konu açardı artık.

Buradaki öğretmenin daha 1. Günden itibaren kötü niyetli olduğunu düşünüyorum. 1 yıl önce çocuk makas ile arkadaşını kovalamiş. Ondan önce hep annesi ile gelmiş. Annesine de sen gelmiyorsan al çocuğu demiş. Kadın çocuğu almış. Şimdi 4 yaşında yine geliyor. Yine aldırmaya çalışıyor sınıftan. Bu sefer ne yapmış çocuk bilmiyoruz. Şiddete eğilimi var demiş. Bu çocuk 4 yaşında. Birileri de koca bir ergen erkek öğrencinin sınıfta kızları dövmesini örnek göstermiş. Aynı şey mi? Onu tutmaya 3 kişi gerekir. Bu daha 4 yaşında ana kuzusu. Yönetmelikde de varmış. Yardımcı öğretmen istemek yerine öğrenci sınıfa gelmesin demek hangi öğretmenlik anlayışı ile bağdaşır. Hele veliler ile karşı karşıya getirmek.
 
Bende öğretmenim
 
Normal çocuklarda benzer şeyler yapıyor mesela yerden bulduğu şırıngayı arkadaşının bacağına saplayanmi dersiniz,evden getirdiği bıcağı makası arkadaşının boynundaki atardamara saplayanmı dersiniz neler neler bunları yapanlarda ilkokul öğrencileri
 
Daha önce yazıldı mı bilmiyorum, yorumların tamamını okumadım ama bu çocuk herhangi bir özel eğitim ve rehabilitasyon merkezine gidiyor mu? Jane Bennet
 



Isin ilginç tarafı, işin içinde olduklarını iddia eden insanlarin da empatiden yoksun olması...

Dünden beri şaşkınlıkla okuyorum yazılanları.
 

Siz bu örnekleri vererek bunları normal birer olgu olarak gormemiz gerektiğini iddia etmiyorsunuz degil mi?
 
Siz bu örnekleri vererek bunları normal birer olgu olarak gormemiz gerektiğini iddia etmiyorsunuz degil mi?
Normal olmadığı için hatırlıyorum tabiki.Ama davranış bozukluğu olan her çocuğu okuldan uzaklaştırırsak bu onu daha kötü etkiler,kendi çocuğumuz olduğunu düşünerek elimizden geleni yapmalıyız.
 
Isin ilginç tarafı, işin içinde olduklarını iddia eden insanlarin da empatiden yoksun olması...

Dünden beri şaşkınlıkla okuyorum yazılanları.
Ve şunu görüyorum böyle bir evladı olmayan yada ailesinde böyle bir birey olmayanlar empati yapamıyor
 
Ve şunu görüyorum böyle bir evladı olmayan yada ailesinde böyle bir birey olmayanlar empati yapamıyor

Empati yapabilmek için ille de aynı durumun içinde olmaya gerek yok. Bu bir. Ikincisi, burda yazdığımız birkaç cümleye bakilarak özel hayatımızda bu tarz bir problemle ugrasmadigimiz sonucuna varilamaz. Nereden biliyorsunuz???

Ben bu başlık altında çocuk hakkında kötü bir yorum yazana rastlamadim, "çocuğu odalara kilitleyelim" diyen de olmadı. Ya da "bu ozel cocuklar tü kaka bunlar bizim cocuklarimiz arasinda bulunmasin" diyen de yok. Herkes bilgisi yettiği ölçüde, vicdan ve mantık çerçevesinde yorum yapmaya çalışıyor.

"Çocuğu kesinlikle bu sınıfta tutalim, veliyi pohpohlayalim, öğretmen de devletten maaş alıyor caniiimmm işini yapsin ses etmesin" tarzı yorum yapmadık diye gerek direkt gerek gizliden gizliye daha doğmamış çocuklarımıza bile beddua yedik dünden beri.

Vicdan ve empatiden kim bahsetsin şimdi? Bu yaklaşımı tercih edenler mi?
 
Hanımlar,
farklı pencerelerden bakıyorsunuz diye siz gerçekten birbirinize, birbirinizin evlatlarına beddua mı ediyorsunuz?

Hem çocuklardan bahsedip onlar için yazıp çizip hem de hiç bilmediğiniz tanımadığınız masum bebeklere beddua ettiniz mi cidden?

Konuda bir yandan taraf tutulacak kimse yok, bir yandan hepsinin tarafında olmak gerekiyor, yani herkes haklı ama biraz da herkes haksız.


Eğitimci sınıfındaki tüm çocuklardan sorumludur, ona emanet edilen saatlerde çocukların bütün sorumluluğunu yüklenmiştir ve bir tanesinin bile canı yansa hesap vermek zorunda kalır, biz bir çocukla başa çıkmazken onlar bir sınıf dolusu çocukla bir aradalar, mesleği sevmek bir yana, ciddi bir sabır işidir öğretmenlik ve okul öncesi eğitimde öğretmenin tek başına bütün çocuklarla ilgilenmesi mümkün değildir, o yüzden eğitimci olmak zordur eğitimci haklıdır, anneler çocuklarının başına birşey gelsin istemez, evlat candır, ufak tefek çocuk didişmelerini tolere edebilirler ama evlatlarında kalıcı izler bırakacak yaralanmalara hiçbir anne sessiz kalamaz, anneler de bu sebeple kendince haklıdır.

Özel eğitime ihtiyacı olan çocuğun annesi çocuğunun bağımsız bir birey olması için çabalar, bunu evde tek başına yapamayacağından ve her çocuk gibi onun çocuğunun da eğitim hakkı olduğundan, evladının eğitim hakkını kullanması için çabalar o anne de haklıdır.

Gelelim haksız olunan kısımlara, özel eğitime ihtiyaç duyan bir çocuk diğer çocuklar gibi 2 yaşında tuvalet eğitimi alamıyor, alabiliyor olsaydı özel çocuk olmazdı, konuşma ve kendini ifade etmede güçlük çeken bu yavruların hırçın olması kadar doğal birşey olamaz, o yüzdendir ki ebeveynlerinden bağımsız bir hayat sürebilmeleri, geleceğe hazırlanmaları, toplum içinde dışlanmadan yaşayabilmeleri için okula gitmelidirler, bunu en iyi anlayan, en empati yapması gereken eğitimcidir.

Özel çocuk var diye veya o çocuk kendini ifade etmekte güçlük çekip vuruyor diye sınıftan ve hatta okuldan alınmasını isteyen anneler bir de çocuk yönünden empati yapsınlar, evet hepimizin çocuğu kendine kıymetli, hiçbirinin saçının teline zarar gelmesini istemeyiz ama kendi evlatlarımızı düşünürken eğitime ihtiyacı olan bir çocuğu toplumdan, çocuklarımızdan soyutlama isteğimiz haksızlıktır, biz anneler her çocuğa anne olmalıyız, her çocuğu anlamaya çalışmalıyız, annelik duygusu bencil bir duygu olmamalı, yalnız benim çocuğum diyorsak sonuna kadar haksızız.

Özel çocuğun annesi evladının eğitimi için çabalarken kendi çocuğunun durumunu da göz önüne alarak diğer çocukları da düşünmeden okula gelmesinler o zaman dediği için haksızdır.

Bu konuda her koşulda haklı olan yalnızca çocuklar, özel çocuklar dahil tüm çocukların eğitim hakkı var, sırf hırçınlar diye bu çocukların eve kapatılmasını, toplumdan soyutlanmasını isteyemez kimse.

Anayasanın 42. maddesi der ki: ‘Hiçbir birey eğitim ve öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz’

Özel eğitime ihtiyaç duyan çocuk 3-6 yaş arası grubundaysa her çocuk gibi okul öncesi eğitime gitme hakkı ve zorunluluğu var bu da kaynaştırmayla mümkün olabiliyor, bu çocuklar için eğitim koşulları, imkanları kısıtlı maalesef, o zaman biz dışlarsak, herkes dışlarsa ne olacak bu yavrucaklar?

Kusura bakmayın ama sizler için demiyorum da toplumun bir kesimi hala bu çocuklara fazlaca ön yargılı ve zihinsel engeller konusunda biraz da bilinçsiz, otizmli bir çocuğa bulaşıcı hastalık taşıyor muamelesi yapıp çocuklarını bu çocuklardan hastalık bulaşacak diye kaçıran anneler var, biliyorum çünkü evladı otizmli olan annelerle epeyce konuşmuşluğum var, o insanlar evlatları bir kere anne diyebilsin diye çocuklarını sırtlarında okula götürmeye razı ama insanların önyargılarından incinmişler.

Bir arkadaşımın kızı zihinsel engelli hem de epey ağır düzeyde, 4 yaşında kendi çabalarıyla yürüttü, o çocuk bezlenmekten asla kurtulamayacak mesela, siz hiç Allahım ölürsem evladımı arkamda bırakma diyerek ağlayan bir anne gördünüz mü? Ben gördüm, evladınla beraber ölmeyi dilemek bir annenin içini nasıl acıtır çok yakından gördüm.

Bu çocukların bir kısmını anne babaları dahi dışlıyor, bir çocuk tanıdım özel bir çocuk, annesi babası terk etmiş, neymiş efendim çocuk zihinsel engelliymiş, çocuğa akrabaları bakıyor, eğitim alması için ellerinden geleni yapıyorlar, en çok anne kelimesi içini yakıyor o evladın, kızımla birbirimize anne demeyi bile yasaklıyorduk onun yanında, yazık değil mi bu evlatcığa?

O çocukların hayatı kolay mı sanıyorsunuz? Kendini ifade edememek, aileleri tarafından bile terk edilmek, anne diyememek, doyduğunu bilememek, hastalıklı muamelesi yapılıp, köşe bucak kaçılması, başka bir çocuğun bir kere de anladığını defalarca kerede anlamaya çalışmak kolay mı?

Tüm çocuklar güzeldir, biz büyükler onları bir rahat bıraksak aralarında hiçbir ayrım, hiçbir engel olmadan kaynaşacaklar belki de, umarım bir gün bu çocuklara önyargılardan sıyrılırız.

Konuda tek haklı bütün çocuklar, umarım bir gün hepsini engellerimizi kaldırarak severiz.
 
Son düzenleme:
Valla napı8caz bılmem. Çocuğu ne zorluklarla uykusuzluklarla büyüt. Elalemin çocugu gelsin çocugumun boynuna tırnak makası saplasın nasıl eğitiyor millet cocuklarnı ya
 
Bir öğrencimin kardeşi engelliydi. Beni de çok seviyordu. Birgün onunla oyun oynarken boğazımı bir sıktı ilkokul 1. Sınıf ögrencisi olan o çocuğa gücüm yetmedi. Zor ayırdılar. Az kalsın boğuluyordum. Allah sabır versin size ve tabii ki çocuğun ailesine... Ben daha tuvalet eğitimini bile alamamış birinin oraya gelmesini hiç de iyi niyetli bulmadım. Benim kızım 3 yaşındayken tuvalet eğitimi olmadığı için anaokuluna ( kreş) kabul edilmemişti. Bence gayet iyi bir teklifte bulunmuşsunuz veli çocuğu ile birlikte aynı ortamda bulunsun. Bu konuda ısrarcı olun.
 
Büyük konuşmak istemiyorum ama böyle annelere çok kızıyorum.
Oğlum sağlıklı olmasına rağmen anaokuluna başladığında ki 5 yaşındaydı, aylarca okulun dış kapısında bekledim. Yağmur, çamur demeden. Ağlıyordu çünkü ve bana ihtiyacı olursa diye bırakıp gidemiyordum. Belki benim ki de abartılıdır ama çocuğun en başta annesine ihtiyacı var o yaşta, hele ki özel bir çocuksa
Eger annesi çalışan bir kadın değilse, okula gelip çocuğuna göz kulak olmaması çok üzücü.
 
Her okulda olmasi gerekiyor ozel cocuklarin toplumda kabul gormeleri icin. Anaokullarinda zaten ozel cocuklara pek bir sey yaptirilmiyor zaten yaptiramiyorsun. Normal cocuklarla ayni egitim veriliyor fakat aslinda onlara ayri gunluk plan hazirlaniyor. Yardimci ogretmenler daha cok yipraniyor cunku bir cocugun oz bakim becerileriyle ugrasmak cok yorucu butun yuk yardimci ogretmenlerin oluyor. Ogretmenlere de hak veriyorum ama maalesef bu meslek boyle. Simdi okullar kabul etmiyor fakat her okulda bir tane olmasi gerekiyor. Ozel egitime gitmesi gerekiyor cocugun hem de normal ogrencilerle kaynasmasi.
 
Okuloncesinde ne yazık ki özel eğitim okulu yok. Özel okullar var ama veli benim maddi durumum yok bu okula gelecek diğer çocuklar gelmezlerse gelmesin diyor .
Sıkıntı müdürde. Normal bı anaokuluna özel bı çocuk gelemez. Siz egitemezsiniz. Çünkü bu konunun uzmanı değilsiniz. Diğer çocuklar da zarar görür. Özel olan çocuğumuz da zarar görür. Bence müdürün gözünü korkutun. Diğer veliler MEB bakanlığı na şikayet ediceklermis diye. Anneye de lütfen yol göstermeye çalışın. Üslubu yalnis. Bencilce olabilir. Ama biz sağlıkla cocuklarimizin yaramazliklari yüzünden bile ne kadar yipraniyoruz. Belkide o annenin bu konuda hiç destekçisi yoktur. Bilemeyiz.
 
Arada ki olaylarda sizin verdiğiniz tepkilerde önemli. En başta hakkınız olmamasına rağmen çocuğu hiç istemediğinizi belirtmşsiniz mesela. Arada birşeyler muhakkak olmuştur sonra buralara gelmiştir diye düşünüyorum. Diğer yönden veliyi ayrı olarak alıp özel eğitim okulları hakkında bilgilendirebilirseniz. %70 engel kaynaştırmadan ziyade özel eğitim-iş okulu ister. Veli bilmiyor olabilir, sizin araştırıp yönlendirmeniz daha sağlıklı olacaktır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…