Diyalog kurmasında hiç bir sorun yok hatta bu aralar o kadar geveze ki bazen resmen kafam şişiyor ama yine de soru soruyorsa cevap veriyorum, bişey anlatıyorsa dinliyorum, konuşmadığı zamanlar ne kadar üzüldüğümü hatırlayıp şükrediyorum kafamı şişirdiği için :)) Dinlemekte, beklemekte de sıkıntımız yok, önceden hiç sabredemezdi ve markette filan sıra beklerken kıyameti koparırdı. Şimdi kendisi hemen kasa önünde sıra varsa sıramıza geçeliiiim deyip beklemeye başlıyor. Göz teması, isme bakma, seslenince cevap verme vs. de hiç bir sıkıntımız kalmadı çok şükür. Jest, mimik, duygu durumunu düzgün ifade etmekte de sıkıntımız yok. Hatta şu an kukla oynatıyor bana, kuklayı konuştururken ses tonunu değiştiriyor, anne bak şimdi ne yapacak civciv derken normal ses tonuyla konuşuyor. Şaka yapmayı da biliyor artık, yapılan hareketin şaka olup olmadığını da anlıyor, önceden anlamıyordu. Benim taklidimi yapıyor mesela ben nasıl söylüyorsam o şekilde söyleyip mimiklerimi de aynen tekrar edebiliyor, sonrasında da gülüyor gayet bilinçli bi şekilde taklit yapıyor yani. Oyuncaklarıyla da farklı oyunlar kurmaya başladı kendi kendine artık. Önceden arabayı alır sadece öyle sürerdi mesela. Dün baktım kinetik kumlardan tepe yapmış, sonra arabayı oraya sürüyor, aaa çamura saplandı çabuk çekici çağıralım diyor, sonra naniii naniii çekici geliyor arabayı çekip kurtarıyor :))) Her geçen gün yeni bişey öğreniyor artık, yaşıtlarıyla arada neredeyse hiç fark kalmadı diyebilirim. Şükürler olsun Rabbime, bu dertten muzdarip bütün annelere bu sevinci yaşatsın inşaallah...