Konunuzun başlığı bile ailenizi kızınızın yönettiğini, kararları onun verdiğini gösteriyor. Anne olarak insiyatifi elinize almanın vakti gelmiş de geçiyor.Evet biraz uzak hatta eşimle konuştuk ama maddi olarak servis ücretinden bize daha masraflı oluyor. Bu yaz diğerleri birlikte kursa gitti hatta anneleri aradı ben başka kursa göndericem dedim. Ve yüzme kursuna gitti oradada arkadaşları oldu. O üzülmesin diye çok uğraşıyorum şimdiden dert oldu okul açılıyor yine onu üzücekler diye çıkmıyor aklımdan
Kesinlikle bundan sonra böyle olacakÜzülmesine izin vereceksiniz
Sizin hayatınız böyle o da onu kabul edecek bende çalıştığım için böyle sorunlarımız oluyor baştan beri izin vermedim arada annesi ararsa tamam diyorum müsait olunca da ben alıyorum ama haftada 2-3 kere görüşmelerine müsade etmiyorum çocuk da bildiği için ısrar etmiyor
Sizde başlayın bir yerden onların ailesi müsait görüşebiliyor ama biz görüşemeyiz müsait olunca çağırırım ya da müsait olunca gideriz diyebilirsiniz
O üzülmesin diye verdiğim tavizin ona zarar verebileceğini göremedim ama artık farklı olucak herşey teşekkür ederimKonunuzun başlığı bile ailenizi kızınızın yönettiğini, kararları onun verdiğini gösteriyor. Anne olarak insiyatifi elinize almanın vakti gelmiş de geçiyor.
Sürekli olarak 'çoçuğum üzülmesin' anlayışıyla hareket etmek sizi zorlamıyor mu?
Bu beklenti hem gerçekçi değil hem de uzun vadede çocuğunuzun sosyal-duygusal gelişimine zarar verir.
sonu iyi bitmez bu samimiyetin ...Merhaba hanımlar evet dert değil ama benim için bir sorun.Kızım anaokulundan 2 arkadaşı ile aynı okulda aynı serviste bu sene 2. sınıfa geçtiler. Ayrıca anneleri ile bizde arkadaşız.Yapı olarak fazla içli dışlı olmayı sevmiyorum.Başlarda diyalogumuz güzeldi kızlar geçen sene öğlenciydi arada görüşüyorduk.Ama bir zaman sonra haftada 2-3 gün görüşülmeye başlandı. Kızlar servisten bir akşam bende bi akşam diğer arkadaşta iniyor sonra diğerinde ve bu böyle sürüyordu. Biz gitmediğimiz zaman kızım ağlıyor hatta çok ağlıyor üzülüyordu. Öyleki diğer kızlar görüşünce ertesi gün serviste kızıma nispet yapıp biz dün gece oynadık sen yokdun tarzında konuşuyorlarmış. Onlar daha küçük 6-7 yaşındalar ama bildiğin birbirlerini kıskandırıyorlar. Yada biz gitmediysek ertesi gün kızımı aralarına almıyorlarmış. Ayrıca eşim vardiyalı çalışmıyor. Eve gelme saati belli arkadaşların eşleri vardiyalı çalışıyor. Geçen sene mesela eşimin gelceği saate yakın arkadaşlar arardı işte bizde insinler sende gel oturalım.Adam eve gelecek aç. Yani belli bi düzen var evde ama kızım üzülmesin diye bazen idare ettim. Neyse oturmaya giderdim kabul edip eşim evde ben orda aklım evde kalırdı çünkü alışık değiliz. Gece biraz oturup kalkmak isterdim kızım ağlar diğer arkadaşıyla birlikte kalkalım diye. Arkadaşların eşi gececi 12 de işten çıkcaklar diye gece ,12 de kalktıklarını biliyorum .Hatta bir kaç kere çok saçma birşey oldu geç oldu diye yolumun üstü diye geçerken eve bırakmak istedim arkadaşı ve sonra evine gittiğimiz arkadaş bende geliyim nasıl olsa eşim yok bırakırız sonra sen beni bırakırsın tarzında saçma sapan olay oldu .Zaten bi yerden kalkarken illa evine gittiğimz arkadaşta gelir sanki ben servisçi gibi onu bırak bunu bırak evde koca bekler. Ben teklif etmesem bile önden çocuklar çıkar gecenin 12 snde onlar ikisi gitcek bizde gidelim diye ağlayınca annleride gayet rahat bizde gelelim oluyorlar. Ve annleride çocuklar gibi yani mesela ben gitmedim çağrılan yere sonraki görüşmemizde sanki ben orda yokmuşum gibi başbaşa sohbet etmeler .Bana bakmadan konuşmalar. Hiçbirini sorun etmiyorum .Ama şimdi tekrar dönem başlıyor ve bu sene sabahçılar yine biliyorum aynı sorunlar olucak. öğleden sonra sende inelim bende inelim sorunları .Kızım gitmediğimz zaman üzülücek ağlıcak .Kızımla kaç kere konuştum gidemeyiz diye ama tamam diyor sonra ağlıyor üzülüyor. Ayrıca part time olarak çalışıyorum .Eşim evdeyken ben işteyim .O işteykn ben evdeyim. Böyle olunca herşeyim planlı ve eşimle çok görüşemediğimiz için sorun oluyor. Geçen sene o kadar zorlandımki her tarafa yetişmek yordu .Sizden fikir istiyorum yani aynı sorunları yaşamak istemiyorum. Sizden fikir bekliyorum tavrınız ne olurdu çocugunuza karşı .Apartmanda arkadaşı yok arkadaşlarını çok seviyor ve onun üzülmesini kırılmasını istemiyorum .Fikirleriniz benim için önemli. Yazım hatası olduysa affola.
Kızımda belkide 1-2 üzülüp üstünde durmucak bizimde evin belli düzeni var kardeşi yok belkide tek diye böyle zaten sürekli söyler kardeşim olsaydı bu kadar sıkılmazdım diye arada oyunlarına katılıyorum bendeHiç unutmam ben kreşe giderken arkadaşlarım anneleri falan buluşurdu öbür gün bana nispet yaparlardı. Ay nasıl üzülür kıskanırdım yaş 5 o zaman. Anneme söylerdim bizde gidelim diye ama sizin gibiydi durum evde iş çıkış ve yemek düzeni sabitti evde olmamız gerekirdi. 1-2 çok kıskandım sonra baktım evde mutluyum hiç umurumda olmadılar. Hatta hayatıma müthiş bişey kattığını düşünüyorum kimseyi kıskanmaz oldum o gün bugündür. Evde çok mutluydum. Annem babam ablam hepberaber oynardık. Diyeceğim o ki oyun zamanında onun arkadaşı olun ki muhakak öyledir zaten ama bir süre bu durumu abartın. 1 takar 2 takar sonra umursamaz. Bi de gece 12lere kadar fazla abartı. O yaştaki çocukların düzene ihtiyacı var.
Ben kendimi çektim geçen sene çok yıprandım hatta bütün yaz görüşmedik zaten bu senede mesafe böyle dewam ediceksonu iyi bitmez bu samimiyetin ...
İşte bu yüzden konu açtım yani diyorum ya o üzülmesin kıskandırmasnlar diye diye katlandım ama baktım olmuyor farklı fikirler almak istedim ona iyilik yerine kötülük yapıyormuşum meğerGerçekten kusura bakmayın, üzmek için söylemiyorum ama roller değişmiş. Siz çocuk, çocuğunuz anne olmuş. Siz anne olarak " onlara gidemeyiz. Çünkü..." diyerek sebepleri söylemelisiniz. Çocuk dediğin her an her şeyi isteyebilir. Yetişkinlerin yapması gereken çocuğun her istediğini yapmayıp her ailede belli kuralların olduğunu çocuğa öğretmektir. Eğer çocuğun her istediği yapılırsa ileride birçok konuda uyum sorunu yaşar. Çünkü şu hayatta her istediğimiz olmaz ve her alanda kurallar vardır. Bunu çocuğa öğretmek gerekir.
Zaten muhabbetler hep aynı kaynana derdi elti derdi maddi sorunlar ve sürekli eziklenmeler artık beni bile aşağıya çekti enerjimi tüketti resmen .Ne kadar anlayissiz bu iki kadın yahu evde eşinizin olduğunu bilmiyorlar mi?
Nedir yani bu kadar oturma merakı luzumsuzlar.
Bence onlar çocuklar için değil kendi dedikoduları için bir araya geliyorlar.
Cocugunu düşünen 12ye kadar ayakta tutmaz çünkü.
Kızınız 1 hafta üzülür sonra unutur geçer yani bu kadar dert etmeyin.
Kızınız kendi kendine vakit geçirmeyi de bilmeli bence ailece vakit geçirin akşamları yürüyüş yapın kitap okuyun beraber aktivite dergileri alın puzzle yapın mesela animasyonlar izleyin.
Zaten 2.sınıf olmuş ödevi dersi de olacaktır.
unu merak ettim erkenden yemek yapılsa eşin tabağa koyup yiyemiyor mu arada bir...Merhaba hanımlar evet dert değil ama benim için bir sorun.Kızım anaokulundan 2 arkadaşı ile aynı okulda aynı serviste bu sene 2. sınıfa geçtiler. Ayrıca anneleri ile bizde arkadaşız.Yapı olarak fazla içli dışlı olmayı sevmiyorum.Başlarda diyalogumuz güzeldi kızlar geçen sene öğlenciydi arada görüşüyorduk.Ama bir zaman sonra haftada 2-3 gün görüşülmeye başlandı. Kızlar servisten bir akşam bende bi akşam diğer arkadaşta iniyor sonra diğerinde ve bu böyle sürüyordu. Biz gitmediğimiz zaman kızım ağlıyor hatta çok ağlıyor üzülüyordu. Öyleki diğer kızlar görüşünce ertesi gün serviste kızıma nispet yapıp biz dün gece oynadık sen yokdun tarzında konuşuyorlarmış. Onlar daha küçük 6-7 yaşındalar ama bildiğin birbirlerini kıskandırıyorlar. Yada biz gitmediysek ertesi gün kızımı aralarına almıyorlarmış. Ayrıca eşim vardiyalı çalışmıyor. Eve gelme saati belli arkadaşların eşleri vardiyalı çalışıyor. Geçen sene mesela eşimin gelceği saate yakın arkadaşlar arardı işte bizde insinler sende gel oturalım.Adam eve gelecek aç. Yani belli bi düzen var evde ama kızım üzülmesin diye bazen idare ettim. Neyse oturmaya giderdim kabul edip eşim evde ben orda aklım evde kalırdı çünkü alışık değiliz. Gece biraz oturup kalkmak isterdim kızım ağlar diğer arkadaşıyla birlikte kalkalım diye. Arkadaşların eşi gececi 12 de işten çıkcaklar diye gece ,12 de kalktıklarını biliyorum .Hatta bir kaç kere çok saçma birşey oldu geç oldu diye yolumun üstü diye geçerken eve bırakmak istedim arkadaşı ve sonra evine gittiğimiz arkadaş bende geliyim nasıl olsa eşim yok bırakırız sonra sen beni bırakırsın tarzında saçma sapan olay oldu .Zaten bi yerden kalkarken illa evine gittiğimz arkadaşta gelir sanki ben servisçi gibi onu bırak bunu bırak evde koca bekler. Ben teklif etmesem bile önden çocuklar çıkar gecenin 12 snde onlar ikisi gitcek bizde gidelim diye ağlayınca annleride gayet rahat bizde gelelim oluyorlar. Ve annleride çocuklar gibi yani mesela ben gitmedim çağrılan yere sonraki görüşmemizde sanki ben orda yokmuşum gibi başbaşa sohbet etmeler .Bana bakmadan konuşmalar. Hiçbirini sorun etmiyorum .Ama şimdi tekrar dönem başlıyor ve bu sene sabahçılar yine biliyorum aynı sorunlar olucak. öğleden sonra sende inelim bende inelim sorunları .Kızım gitmediğimz zaman üzülücek ağlıcak .Kızımla kaç kere konuştum gidemeyiz diye ama tamam diyor sonra ağlıyor üzülüyor. Ayrıca part time olarak çalışıyorum .Eşim evdeyken ben işteyim .O işteykn ben evdeyim. Böyle olunca herşeyim planlı ve eşimle çok görüşemediğimiz için sorun oluyor. Geçen sene o kadar zorlandımki her tarafa yetişmek yordu .Sizden fikir istiyorum yani aynı sorunları yaşamak istemiyorum. Sizden fikir bekliyorum tavrınız ne olurdu çocugunuza karşı .Apartmanda arkadaşı yok arkadaşlarını çok seviyor ve onun üzülmesini kırılmasını istemiyorum .Fikirleriniz benim için önemli. Yazım hatası olduysa affola.
Merhaba hanımlar evet dert değil ama benim için bir sorun.Kızım anaokulundan 2 arkadaşı ile aynı okulda aynı serviste bu sene 2. sınıfa geçtiler. Ayrıca anneleri ile bizde arkadaşız.Yapı olarak fazla içli dışlı olmayı sevmiyorum.Başlarda diyalogumuz güzeldi kızlar geçen sene öğlenciydi arada görüşüyorduk.Ama bir zaman sonra haftada 2-3 gün görüşülmeye başlandı. Kızlar servisten bir akşam bende bi akşam diğer arkadaşta iniyor sonra diğerinde ve bu böyle sürüyordu. Biz gitmediğimiz zaman kızım ağlıyor hatta çok ağlıyor üzülüyordu. Öyleki diğer kızlar görüşünce ertesi gün serviste kızıma nispet yapıp biz dün gece oynadık sen yokdun tarzında konuşuyorlarmış. Onlar daha küçük 6-7 yaşındalar ama bildiğin birbirlerini kıskandırıyorlar. Yada biz gitmediysek ertesi gün kızımı aralarına almıyorlarmış. Ayrıca eşim vardiyalı çalışmıyor. Eve gelme saati belli arkadaşların eşleri vardiyalı çalışıyor. Geçen sene mesela eşimin gelceği saate yakın arkadaşlar arardı işte bizde insinler sende gel oturalım.Adam eve gelecek aç. Yani belli bi düzen var evde ama kızım üzülmesin diye bazen idare ettim. Neyse oturmaya giderdim kabul edip eşim evde ben orda aklım evde kalırdı çünkü alışık değiliz. Gece biraz oturup kalkmak isterdim kızım ağlar diğer arkadaşıyla birlikte kalkalım diye. Arkadaşların eşi gececi 12 de işten çıkcaklar diye gece ,12 de kalktıklarını biliyorum .Hatta bir kaç kere çok saçma birşey oldu geç oldu diye yolumun üstü diye geçerken eve bırakmak istedim arkadaşı ve sonra evine gittiğimiz arkadaş bende geliyim nasıl olsa eşim yok bırakırız sonra sen beni bırakırsın tarzında saçma sapan olay oldu .Zaten bi yerden kalkarken illa evine gittiğimz arkadaşta gelir sanki ben servisçi gibi onu bırak bunu bırak evde koca bekler. Ben teklif etmesem bile önden çocuklar çıkar gecenin 12 snde onlar ikisi gitcek bizde gidelim diye ağlayınca annleride gayet rahat bizde gelelim oluyorlar. Ve annleride çocuklar gibi yani mesela ben gitmedim çağrılan yere sonraki görüşmemizde sanki ben orda yokmuşum gibi başbaşa sohbet etmeler .Bana bakmadan konuşmalar. Hiçbirini sorun etmiyorum .Ama şimdi tekrar dönem başlıyor ve bu sene sabahçılar yine biliyorum aynı sorunlar olucak. öğleden sonra sende inelim bende inelim sorunları .Kızım gitmediğimz zaman üzülücek ağlıcak .Kızımla kaç kere konuştum gidemeyiz diye ama tamam diyor sonra ağlıyor üzülüyor. Ayrıca part time olarak çalışıyorum .Eşim evdeyken ben işteyim .O işteykn ben evdeyim. Böyle olunca herşeyim planlı ve eşimle çok görüşemediğimiz için sorun oluyor. Geçen sene o kadar zorlandımki her tarafa yetişmek yordu .Sizden fikir istiyorum yani aynı sorunları yaşamak istemiyorum. Sizden fikir bekliyorum tavrınız ne olurdu çocugunuza karşı .Apartmanda arkadaşı yok arkadaşlarını çok seviyor ve onun üzülmesini kırılmasını istemiyorum .Fikirleriniz benim için önemli. Yazım hatası olduysa affola.
Zaten ilk başlarda alışık olmasakta öyle idare ettim yani bana göre aile yemeklerde hep birlikte olmalı ama işte biz bu çizgiyi çoktan aştık arkadaşlarla başta haftada 1 gün hadi 2 gün görüşelim dedik ama hiçni zaman böyle olmadı haftada 4-5 oldu akşam 6da gidildiyse 8de kalkalım iyi olur dedim aaa 8 çok erken illa 11.12 olmalı gibi bir tavır oldu erkn kalksam kız biz niye erken kalktık onlar hala oynuyor gibi şekilde ağlamalarunu merak ettim erkenden yemek yapılsa eşin tabağa koyup yiyemiyor mu arada bir...
Buna benzer sıkıntıyı bende yaşıyorum koskoca apartman da tek kız çocuğu ğu benimki üstelik yaşıtı geçtim büyük de yok küçüklerle oynamak da istemiyor. Kızımla anlaştık haftada sadece bir gün arkadaşına gidiyoruz o da bize geliyor. Sizde sınırlandırabilirsiniz yoksa bunun sonu yok. Ayrıca bende ailemle vakit geçirmeyi severim komşuydu arkadaştı çok gidip gelmeyi pek sevmiyorum.Daha doğrusu sık sık olması bunaltıyor beniMerhaba hanımlar evet dert değil ama benim için bir sorun.Kızım anaokulundan 2 arkadaşı ile aynı okulda aynı serviste bu sene 2. sınıfa geçtiler. Ayrıca anneleri ile bizde arkadaşız.Yapı olarak fazla içli dışlı olmayı sevmiyorum.Başlarda diyalogumuz güzeldi kızlar geçen sene öğlenciydi arada görüşüyorduk.Ama bir zaman sonra haftada 2-3 gün görüşülmeye başlandı. Kızlar servisten bir akşam bende bi akşam diğer arkadaşta iniyor sonra diğerinde ve bu böyle sürüyordu. Biz gitmediğimiz zaman kızım ağlıyor hatta çok ağlıyor üzülüyordu. Öyleki diğer kızlar görüşünce ertesi gün serviste kızıma nispet yapıp biz dün gece oynadık sen yokdun tarzında konuşuyorlarmış. Onlar daha küçük 6-7 yaşındalar ama bildiğin birbirlerini kıskandırıyorlar. Yada biz gitmediysek ertesi gün kızımı aralarına almıyorlarmış. Ayrıca eşim vardiyalı çalışmıyor. Eve gelme saati belli arkadaşların eşleri vardiyalı çalışıyor. Geçen sene mesela eşimin gelceği saate yakın arkadaşlar arardı işte bizde insinler sende gel oturalım.Adam eve gelecek aç. Yani belli bi düzen var evde ama kızım üzülmesin diye bazen idare ettim. Neyse oturmaya giderdim kabul edip eşim evde ben orda aklım evde kalırdı çünkü alışık değiliz. Gece biraz oturup kalkmak isterdim kızım ağlar diğer arkadaşıyla birlikte kalkalım diye. Arkadaşların eşi gececi 12 de işten çıkcaklar diye gece ,12 de kalktıklarını biliyorum .Hatta bir kaç kere çok saçma birşey oldu geç oldu diye yolumun üstü diye geçerken eve bırakmak istedim arkadaşı ve sonra evine gittiğimiz arkadaş bende geliyim nasıl olsa eşim yok bırakırız sonra sen beni bırakırsın tarzında saçma sapan olay oldu .Zaten bi yerden kalkarken illa evine gittiğimz arkadaşta gelir sanki ben servisçi gibi onu bırak bunu bırak evde koca bekler. Ben teklif etmesem bile önden çocuklar çıkar gecenin 12 snde onlar ikisi gitcek bizde gidelim diye ağlayınca annleride gayet rahat bizde gelelim oluyorlar. Ve annleride çocuklar gibi yani mesela ben gitmedim çağrılan yere sonraki görüşmemizde sanki ben orda yokmuşum gibi başbaşa sohbet etmeler .Bana bakmadan konuşmalar. Hiçbirini sorun etmiyorum .Ama şimdi tekrar dönem başlıyor ve bu sene sabahçılar yine biliyorum aynı sorunlar olucak. öğleden sonra sende inelim bende inelim sorunları .Kızım gitmediğimz zaman üzülücek ağlıcak .Kızımla kaç kere konuştum gidemeyiz diye ama tamam diyor sonra ağlıyor üzülüyor. Ayrıca part time olarak çalışıyorum .Eşim evdeyken ben işteyim .O işteykn ben evdeyim. Böyle olunca herşeyim planlı ve eşimle çok görüşemediğimiz için sorun oluyor. Geçen sene o kadar zorlandımki her tarafa yetişmek yordu .Sizden fikir istiyorum yani aynı sorunları yaşamak istemiyorum. Sizden fikir bekliyorum tavrınız ne olurdu çocugunuza karşı .Apartmanda arkadaşı yok arkadaşlarını çok seviyor ve onun üzülmesini kırılmasını istemiyorum .Fikirleriniz benim için önemli. Yazım hatası olduysa affola.
Evet bende sevmiyorum eşimle oturiyim sohbet edelim film izleyelim kızla bişiler yapalım o kadar yıprandımki geçen seneBuna benzer sıkıntıyı bende yaşıyorum koskoca apartman da tek kız çocuğu ğu benimki üstelik yaşıtı geçtim büyük de yok küçüklerle oynamak da istemiyor. Kızımla anlaştık haftada sadece bir gün arkadaşına gidiyoruz o da bize geliyor. Sizde sınırlandırabilirsiniz yoksa bunun sonu yok. Ayrıca bende ailemle vakit geçirmeyi severim komşuydu arkadaştı çok gidip gelmeyi pek sevmiyorum.Daha doğrusu sık sık olması bunaltıyor beni
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?