- 27 Nisan 2013
- 160
- 39
- 98
- Konu Sahibi Seviyorum1993
-
- #1
resmen film gibiymiş hayatınız.Ne olursa olsun bence sizi büyüten aile ile ilişkinizi kesmeyin emekleri hakları var üzerinizde yaptıkları belki doğru belki yanlış ama evlat deyip bu günlere getirmişler..Öte yandan annenizi geç de olsa bulmuşsunuz.Oturun konuşun tanışın inşallah çok güzel günler görürsünüz birlikte..Oncelikle belirtmek istiyorum ki yaşadıklarım kaldirmasi gerçekten cok güç seyler ve okuyup bana biraz olsun destek olacak kişilere simdiden tesekkur ediyorum.
16 yasina geldiğimde evlatlik oldugumu ogrendim. Aslinda buna cok sasirmadim cunku az cok hissediyordum. Onlardan her anlamda farkliydim ve annem bildigim kisi ile aramda anne kiz bagi hiv olmadi. Sevgisini belli edemiyor saniyordum aslinda oyleymis hep korkmus gerçek annem bir gun beni geri alacak diye ve sevgisini gosterememis.
Her neyse gercek annemin öldüğünü soylediler. Ben de pek ustune gitmedim sadece annemin azeri oldugunu biliyordum ben kucukken ölmüş vs boyle söylediler. Bir gün okuldan eve geldim annem babam benimle konusmak istedi azerbaycandan oz annemin annesi aramis cok hastaymis ve benle konusmak istiyormuş beni gormek istiyormus. Apar topar hazırlandim ve gittim benimle 2 arkadasim da geldi yanimda destek olmak icin. Cok heyecanliydim giderken. Gittim anneannem benimle konustu etti dedi ki senin annen yasiyor ama bizimle görüşmüyor. 20 seneden fazladır gormedim onu haber almadim. Meger soyle olmus ...
Annemin sevgilisi varmis hamile kalmis ve ben dogmusum fakat annem hamile iken babam annemi birakip okumak icin rusyaya gitmis annem de hamile olduğunu ona dememis. Annemin ailesi benı istememis ama annem doguracagim demis. Dogmusum 6 7 aylikken annem okul isleri icin turkiyeye gitmis beni anneanneme birakmis. Anneannem de beni evlatlik vermis anneme öldüğümü soylemisler. Ailem bildigim kişiler de bunu biliyormus onlara rest cektim gorusmuyorum. Anneannemin evinden anneme ait birkac defter aldim ve ayrildim kadin öldü ölecek ne diyebilirsin ..
Defterde rusca harflerle yazilar yaziyordu. Anlamadım tabi. Aklima okula götürmek geldi rusca bilen bi hocam var dedim o anlar yardim eder bana. Defteri vermeden önce dedim ki bu defter benim icin onemli anneminmis yardimci olur musunuz. Tabii dedi biraktim defteri ben okuyup seni cagiracagim dedi. 2 3 gun gecti hocayi gormedim yurtdisina gitmistir filan diye dusunduk. Eve gittim ogrenci evinde kaliyorum. Girdim eve zil çaldı. Baktim hocam gelmis şaşırdım. Iceri buyut ettim ama cok tuhafti ağlamakli. Ben senin annenim dedi pek bir sey konusamadi fenalasti... Bu olaydan sonra 2 hafta gecti. Su an onun cok uzgun oldugunu biliyorum annemm demek istiyorum bir yandan ailesine karsi ofkem buyuk. Intikam almak istiyorum. Kendi annem suçsuz ama onu affedemiyorum. Hayatim mahvoldu diger ailem de cok kotu ama onlari affetmeyi dusunmuyorum . Annemi arayip bir şeyler demek geliyor icimden. Ama yapamiyorum. Ne olur bana bir sey soyleyin siz olsanız ne yapardiniz ?
resmen film gibiymiş hayatınız.Ne olursa olsun bence sizi büyüten aile ile ilişkinizi kesmeyin emekleri hakları var üzerinizde yaptıkları belki doğru belki yanlış ama evlat deyip bu günlere getirmişler..Öte yandan annenizi geç de olsa bulmuşsunuz.Oturun konuşun tanışın inşallah çok güzel günler görürsünüz birlikte..
Nasıl da bu kadar denk geldi,şaşırtıcı.
Birisi anlatsa dalga geçiyor sanardım.
Sana karşı tutumu nasıl oldu?
Neler anlattı?
Bunlara ve vicdanına bağlı bir durum.
Kalbinin sesini dinlemelisin.
içindeki intikam,kin duygularını atmalısın.
Önüne bakmalısın. Hiçbir şey için geç değil.
gerçek mi bu? yani ne bilim çok ütopik
anladım canım çok haklısın ama bir çocuk kolay yetişmiyor ne kadar üzgün olduğunu biliyorlardır ki eminim bunun seni ne kadar üzdüğüne..Yaşadıkların çok zor ama silme onları.Tavrını koy için almıyorsa soğuk davran ama yılların emeğini bir kalemde silip atma..Yardımcı oldugunuz icin cok sag olun allah razi olsun. Ailem bildiğim kisiler annemin yaşadığını bile bile beni ondan ayirdilar ustelik 16 yaşımdayken bir gercegi itiraf ettiler ama bunu da bir yalanin uzerine kurdular. Bu yaşıma kadar anne sevgisini hic hissedemedim hep soguktu annem bana. Onları nasil affederim bilmiyorum gerçek annem benim önceligim cunku gercekten cok üzülüyor anne dememi istiyor bir an önce anne kiz olmamizi istiyor ama ben onun yuzune bile bakamiyorum daha. Umarim dediğiniz gibi mutlu oluruz kisa zamanda.
Seni büyüten ailene rest çekme.Söyleyemezler söyleyememişlerdir.Evlat edinmenin kaygıları bunlar.
Kendi anenlede görüşebilirsin.
Affetmek kalbe iyi gelir.Annenle yılların özlemini paylaşabilirsin.
Ama hikayen de çok ilginç.Böylesi tesadüf
Bana sadece belki bir aksam yemege gelmek istersin dedi bunun oncesinde konusmak istedi hep anlatti ben bunu aklima getiriyordum ama ihtimal vermiyordum dedi. Ama ben hep sinirli davrandigim icin su anda benden bir sey bekliyorTam bir turk filmi. Ee sonra noldu?
Hayir universite ogrencisiyim son senem buTurk filmi senaryosu gibi.
Lise ogrencisi misin?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?