- 18 Nisan 2016
- 91
- 72
- 3
- 31
- Konu Sahibi battaniyem kareli
- #1
merhaba hanımlar
benim bir çok derdim var öncelikle ailemle olanı özet geçeyim
biz hiç aile olmadık davamlı hala ,teyze , dede vs gibi akrabalara hesap vermek zorunda bırakılarak büyüdüm
çünkü babam karatersizdi şiddet vardı huzur hiç olmadı annemle anne kız olamadık daha 6 yaşındayken beni döverdi devamlı öyle olunca dede babaanne ile büyüdüm diyorum ya hiç aile olamadık
ne adam gibi babam var ne annem
sonra erken yaşta evlendim çünkü çok iyi okullar kazanmama rağmen babam hiç arkamda olmadı mali desteği saylayan dedem de vefat etti temelli öksüz kaldım
subaylık için çabaladım aslında kazandım ama sırf aileme kızıp istemediğim şeyi yapamazdım
sonra eşimle tanıştık sevdim de güven veriyordu mutlu olacaktım o lanet evden çıkacaktım ya çok mutluydum
evliliğimizin ilk 2 senesi maddi sıkıntılı ama mutlu geçti ama 2 seneden sonra eşim tüm güvenımı sarstı
aldatma olmadı ama adam benim zinet eşyalarımı idda ya yatırmış setim kolyem herşeyim gitti
arkadaşı vardı ona uymuş adam idda ile ev arsa alıyordu banko kupon demiş ve bizimkide yatırmış yerine koyarım diye düşünmüş ama olmadı tabii
arkadaşının çerez parası dediği şey benım altınlarım dı
ağladı arkadaşım çok iyi kazandı maddi sıkıntı çekme istedim dedi boşanacaktım ama nereye gideyim 19 aylık oğlumla baba evinemi ?
bir çok sıkıntı çektim eşim iş değiştirdi çevre değiştirdik temiz bir hayat olsun diye ama yok bir şeyler sanki ters gidiyor içime sinmiyor kendime güvenim hiç kalmadı
çok hassaslaştım evime bakıyorum bir canlılık belirtisi yok çünki evimi ve kendimi süslemek içimden gelmiyor
eşimle olan resimleri kaldırdım
içimden gelmiyor hiç bir şey bebeğim için yaşıyorum bazen kendimi ölmüş gibi düşünüyorum sonra bebeğimi düşünüyorum kendime geliyorum
içimi dökmek istedim
gerçekten öğlene kadar gülmeyen , öğlenden sonra gülmez mi ?
benim bir çok derdim var öncelikle ailemle olanı özet geçeyim
biz hiç aile olmadık davamlı hala ,teyze , dede vs gibi akrabalara hesap vermek zorunda bırakılarak büyüdüm
çünkü babam karatersizdi şiddet vardı huzur hiç olmadı annemle anne kız olamadık daha 6 yaşındayken beni döverdi devamlı öyle olunca dede babaanne ile büyüdüm diyorum ya hiç aile olamadık
ne adam gibi babam var ne annem
sonra erken yaşta evlendim çünkü çok iyi okullar kazanmama rağmen babam hiç arkamda olmadı mali desteği saylayan dedem de vefat etti temelli öksüz kaldım
subaylık için çabaladım aslında kazandım ama sırf aileme kızıp istemediğim şeyi yapamazdım
sonra eşimle tanıştık sevdim de güven veriyordu mutlu olacaktım o lanet evden çıkacaktım ya çok mutluydum
evliliğimizin ilk 2 senesi maddi sıkıntılı ama mutlu geçti ama 2 seneden sonra eşim tüm güvenımı sarstı
aldatma olmadı ama adam benim zinet eşyalarımı idda ya yatırmış setim kolyem herşeyim gitti
arkadaşı vardı ona uymuş adam idda ile ev arsa alıyordu banko kupon demiş ve bizimkide yatırmış yerine koyarım diye düşünmüş ama olmadı tabii
arkadaşının çerez parası dediği şey benım altınlarım dı
ağladı arkadaşım çok iyi kazandı maddi sıkıntı çekme istedim dedi boşanacaktım ama nereye gideyim 19 aylık oğlumla baba evinemi ?
bir çok sıkıntı çektim eşim iş değiştirdi çevre değiştirdik temiz bir hayat olsun diye ama yok bir şeyler sanki ters gidiyor içime sinmiyor kendime güvenim hiç kalmadı
çok hassaslaştım evime bakıyorum bir canlılık belirtisi yok çünki evimi ve kendimi süslemek içimden gelmiyor
eşimle olan resimleri kaldırdım
içimden gelmiyor hiç bir şey bebeğim için yaşıyorum bazen kendimi ölmüş gibi düşünüyorum sonra bebeğimi düşünüyorum kendime geliyorum
içimi dökmek istedim
gerçekten öğlene kadar gülmeyen , öğlenden sonra gülmez mi ?
