Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Aferim dayak yemeye devam et normalde sacinin teline kiyamiyormus adam normal degil sen kendini kandir ye dayagini otur asagiya tebrikler cocukta yap oda fayak yesin
Ben hayatımda bir tek eski sevgilimden şiddet gördüm. Aşkından köpek olduğum adam o gece bitti benim için. Bana yerdeyken tekme adamın koynuna bir daha girmeyi içim almazdı. şiddetin bir bahanesi, telafisi, özrü yoktur. Kocanız ne kadar hasta ise, sizde bunu normalleştirdiğiniz için bir o kadar hastasınız.
Normalde herkes iyidir kendinizi kandırmayın.Bir gün elinde kalacaksınız,sizi çuval gibi ordan oraya atıyor .Size böyle muamelede bulunan adamı hâlâ büyük aşkla seviyor olmanız o kadar korkunçki resmen celladiniza aşıksınız bu gün ya da yarın olmeniz an meselesi . Eşyayı beraber almanız düzeni birlikte kurmanız öyle büyük bir şey değil evlenmeye niyeti olanlar bir zahmet hayatını kimseye yaslanmadan kurmalı normali bu ,bilin istedim.
Sizin psikolojinizin sağlıklı olduğunu düşünmüyorum hemcinsimin bunları yaşaması çok üzücü okurken çok üzüldüm şiddet siyah çizgimdir allah böyle itlerden korusun hepimizi bi gaflete düşüp çocuk yapıyım düzelir hatasına girmeyin derim size gösterdiği artık sevgimi dersiniz şiddetmi bilmiyorum ama çocuğunuzada aynısını yapıcak ha ben seviyorum oda beni seviyor diyip çocuk yapıp ilerde cocuğunuzun dayak yemesinide sevgiden diyebilicek kadar şizofren bi insansanız orasını bilemem ama inşallah o adamdan çocuğunuz olmaz sizde insallah ölmezsiniz sevgiden
Neredeyse on yıllık evliyim. Eşim de sinirli bir koca ama sizin anlattıklarınız çok korkunç. 3.sayfa haberlerinin fragman hali gibi. Düzeltmeye çalışmakla uğraşmayın bence
Ya şaka mı yapıyorsunuz bir de nasıl baş edilir yazmışsınız. Resmen şiddet uyguluyor size gözü dönüyor demişsiniz. Sizin ayrılacağınız yokta aman diyim sakın çocuk yapmayın yazık olur.
Şiddetin hiçbir türlüsü kabul edilir değil evet ama anladığım kadarıyla evlilik öncesindeki öfke problemlerini evlilik stresine bağlamışsınız, evlenince de geçmeyince gerçeklerle yüzleştiniz. Ben arkadaşlar kadar sert olamayacağım (hanımlar lütfen bana kızmayın), evet şiddeti affedince devamı geliyor bu bir gerçek. Tavsiyem şu; eşinizin sakin bi anında onunla konuşun bu durumun hiç normal olmadığını, öfke kontrol sorunu olduğunu eğer tedavi olmazsa boşanacağınızı falan söyleyin. Birlikte çift terapisine gidin gerekirse. Yani kalmakta kararlıysanız en makul çözüm bu.
Nasıl baş edilir sorusuna cevap veriyorum, elektroşok cihazı al anca zapt edersin. Şiddeti normalleştirmişsin sen nasıl baş ederim diyorsun. Sen karşılık verdikçe şiddetin dozunu artıracak. Bir gün bir bakmışsın o çarptığı duvarlardan birinde yanlışlıkla kafan patlamış... Normalde kıyamaz ama anormalde böyle şeyler olabilir, normal.
1 bucuk yıldır evliyiz kocamla çok severek mücadele ederek evlendik kimse elimizden tutmadı eşyaları bile birlikte çalıştık aldık evlenmeden önce de hep anlaşamıyorduk ama seviyorduk kopamadık bir türlü kavgaları mız çok olurdu düğün stresine falan yoruyorduk evlendikten sonrada tartışmalarimiz katlandı en ufak biseyden çok fazla ofkeleniyordu çok gözü döndüğünde benim boğazımdan tutup sıkarak duvarlara çarpmaya başladı bı kavgada Tokat atip saçlarımı yolduguda oldu o zaman çok pişman oldu ama onun haricinde adam ofkelenince yapıyor daha ben vurdun dediğimde adam vurduğunu bile kabul etmiyor ona göre boğaz sıkmak duvara yapıştırmak vurmak değil nasıl bir çocukluk yaşadıysa artık kavga etmediğimiz zamanlarda çok iyiyiz sürekli sakalasmalar gülüşmeler sarilmalar öpücükler ama o an gözü o kadar dönüyor ki cevap versem karsilik versem gücüm yetersiz kalıyor pes ediyorum daha çok üzerime geliyor o an tam zorba gibi oluyor anlayamıyorum ve sonrasinda bunlar için beni sorumlu tutuyor ben herşeye cevap verdiğim için tahrik oluyormuş konuşma şeklim çok tahrik ediciymis genelde bu bahaneleri sunuyor o anlarda benim gitmeye çalıştığım salmadigi gittiğim zamanlarda oldu biseye yaramadı bu defa olayların buraya geliş şeklini anlaticam çok uzun oldu affedin ama o kadar basit bişey ki pazar günü maç izlemeye mı gitsem dedi canlı oynanan bi mac bende normalde sorun edecek değilim ağzından hiç bigun bizde çıkalım hava alalım diye bisey demedigi için daha cumadan pazar günü içinde mac diyince bende bı dur durdugun yerde birlikte çıkar hava alırız dedim sonra tek hava almaya hakkım yok zaten benim falan diye cevap verince o saydırdı ben saydirdim zaten borç icindeyiz bı bütçemiz yok gezmeye ve ben sıkılıyorum onun çok gözü yok gezmede falan bütün gün evde dursun hiç şeyi olmaz bende sürekli dışarda olmayı istemem evde zaman gecirmeyide severim ama illa sıkılıyorsun herşey para değil neticede çıkıp yürürsun biseyler içersin falan düşük maliyetli aktivite ben evdeyim tek cikabiliyorum ama onunla bişey yapamıyoruz ben bunu ima etmek istedim o benim ihtiyaç için dışarı çıkmalarımı tek hava alabiliyorum diye ima etti sonra kavga ettik aradı açmadım mesajla yetisemeyince sinir oluyor arıyor birbirimize saydiriyoruz sonra yüzüme kapatıyor yine kuduruyoruz diye açmadım eve geldi tabi sinir küpü burnundan soluyor derdin ne konuşalım diye bende çok öfkeli diye benim konuscak biseyim yok şuan yemek yapıyorum dedim o halde konuşsak yine birbirimize giricez sonra elindekileri masaya sert bı şekilde tek tek bırakıyor bana bakarak bişey desede saldirsam der gibi bende sinir oldum öyle olmaz kır ya dedim bu sanane kırarım dedi aldı sandalyeyi kaldırdı masaya bir çarptı güm diye sandalye kırıldı bende eşyaya zarar verilmesinden hoşlanmıyorum kolay almadık neticede kufrettim falan bağırdım sonra bu benim üstüme yürüdü hemen itiyorum git diye ben sana dokundum mu sen bana dokundun diyo sonrası tabi yine aynı senaryo boğazıma yapıştı beni buzdolabına yapistiriyo duvara yapistiriyo ben itmeye çalışıyorum boğazını sıkmaya çalışıyorum ama ne kadar etkili bilemem ben kendimi korumaya çalıştıkça adam dahada çileden çıkıyor itiş kakış butun evin duvarlarını gezdik beni alıyor bı koltuğa firlatiyo bı yere firlatiyo tabi bu arada heryere çarpan sırtım burkulan ayaklarım umru degil çok uzun yazdım biliyorum ama kimseye anlatamıyorum ney yanlış ne doğru bilmiyorum artık sürekli biseyler kontrolden çıkınca ben tahrik etmiş oluyorum çok sıkıyor trip yapıyormuşum aileme anlatsam olaylar bizden cikicak herkes bişey soylucek ve duyulursa onlarda kavga edicek bosanicam diyorum o bile umru degil bikac kez daha dedim sonra yapmadım ya yapamicak nasılsa diyor önemsemiyor çok severek evlendik geldiğimiz durum bu tamam olabilir kavga her insan ediyor ama insan gibi konuşabilmek varken sürekli bağırış çıhırıs kendini kaybediyor resmen ben ne yapsam bilmiyorum ben bidaha olmaz ümidiyle afffettikce adam yapmaktan hiç çekinmiyor ileride çocuk olduğunda böyle bı ortamda çok uygun olacagini düşünmuyorum iyiyken çok iyi ama kavga olunca ben kendimi bile koruyamadigimi düşünüyorum şuan duzelmeyecekse belkide bitmelidir kimseyle konuşamıyorum çünkü ben yeri geldi herkesi karşıma aldım savundum eşimi iyiyken cicim aylarında gibiyiz kavga edince bu şekilde siz olsanız ne yapardınız yada ben bu durumu nasıl düzeltebilirim sizce boşanma aşamasına ne olursa geçilebilir çok uzun yazdım buraya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum ve yorumlarınızı bekliyorum
Belli ki kafaniza cok darbe aldiginizdan dusunme yetinizi de kqybetmissiniz ve cok cesaretlisiniz.Bir akil hastasiyla berabersiniZzZz.Kusura bakmayin jic sevilmiyor ve deger gormuyorsunuz ve siz affettiginiz icin de bunun sonu yok
1 bucuk yıldır evliyiz kocamla çok severek mücadele ederek evlendik kimse elimizden tutmadı eşyaları bile birlikte çalıştık aldık evlenmeden önce de hep anlaşamıyorduk ama seviyorduk kopamadık bir türlü kavgaları mız çok olurdu düğün stresine falan yoruyorduk evlendikten sonrada tartışmalarimiz katlandı en ufak biseyden çok fazla ofkeleniyordu çok gözü döndüğünde benim boğazımdan tutup sıkarak duvarlara çarpmaya başladı bı kavgada Tokat atip saçlarımı yolduguda oldu o zaman çok pişman oldu ama onun haricinde adam ofkelenince yapıyor daha ben vurdun dediğimde adam vurduğunu bile kabul etmiyor ona göre boğaz sıkmak duvara yapıştırmak vurmak değil nasıl bir çocukluk yaşadıysa artık kavga etmediğimiz zamanlarda çok iyiyiz sürekli sakalasmalar gülüşmeler sarilmalar öpücükler ama o an gözü o kadar dönüyor ki cevap versem karsilik versem gücüm yetersiz kalıyor pes ediyorum daha çok üzerime geliyor o an tam zorba gibi oluyor anlayamıyorum ve sonrasinda bunlar için beni sorumlu tutuyor ben herşeye cevap verdiğim için tahrik oluyormuş konuşma şeklim çok tahrik ediciymis genelde bu bahaneleri sunuyor o anlarda benim gitmeye çalıştığım salmadigi gittiğim zamanlarda oldu biseye yaramadı bu defa olayların buraya geliş şeklini anlaticam çok uzun oldu affedin ama o kadar basit bişey ki pazar günü maç izlemeye mı gitsem dedi canlı oynanan bi mac bende normalde sorun edecek değilim ağzından hiç bigun bizde çıkalım hava alalım diye bisey demedigi için daha cumadan pazar günü içinde mac diyince bende bı dur durdugun yerde birlikte çıkar hava alırız dedim sonra tek hava almaya hakkım yok zaten benim falan diye cevap verince o saydırdı ben saydirdim zaten borç icindeyiz bı bütçemiz yok gezmeye ve ben sıkılıyorum onun çok gözü yok gezmede falan bütün gün evde dursun hiç şeyi olmaz bende sürekli dışarda olmayı istemem evde zaman gecirmeyide severim ama illa sıkılıyorsun herşey para değil neticede çıkıp yürürsun biseyler içersin falan düşük maliyetli aktivite ben evdeyim tek cikabiliyorum ama onunla bişey yapamıyoruz ben bunu ima etmek istedim o benim ihtiyaç için dışarı çıkmalarımı tek hava alabiliyorum diye ima etti sonra kavga ettik aradı açmadım mesajla yetisemeyince sinir oluyor arıyor birbirimize saydiriyoruz sonra yüzüme kapatıyor yine kuduruyoruz diye açmadım eve geldi tabi sinir küpü burnundan soluyor derdin ne konuşalım diye bende çok öfkeli diye benim konuscak biseyim yok şuan yemek yapıyorum dedim o halde konuşsak yine birbirimize giricez sonra elindekileri masaya sert bı şekilde tek tek bırakıyor bana bakarak bişey desede saldirsam der gibi bende sinir oldum öyle olmaz kır ya dedim bu sanane kırarım dedi aldı sandalyeyi kaldırdı masaya bir çarptı güm diye sandalye kırıldı bende eşyaya zarar verilmesinden hoşlanmıyorum kolay almadık neticede kufrettim falan bağırdım sonra bu benim üstüme yürüdü hemen itiyorum git diye ben sana dokundum mu sen bana dokundun diyo sonrası tabi yine aynı senaryo boğazıma yapıştı beni buzdolabına yapistiriyo duvara yapistiriyo ben itmeye çalışıyorum boğazını sıkmaya çalışıyorum ama ne kadar etkili bilemem ben kendimi korumaya çalıştıkça adam dahada çileden çıkıyor itiş kakış butun evin duvarlarını gezdik beni alıyor bı koltuğa firlatiyo bı yere firlatiyo tabi bu arada heryere çarpan sırtım burkulan ayaklarım umru degil çok uzun yazdım biliyorum ama kimseye anlatamıyorum ney yanlış ne doğru bilmiyorum artık sürekli biseyler kontrolden çıkınca ben tahrik etmiş oluyorum çok sıkıyor trip yapıyormuşum aileme anlatsam olaylar bizden cikicak herkes bişey soylucek ve duyulursa onlarda kavga edicek bosanicam diyorum o bile umru degil bikac kez daha dedim sonra yapmadım ya yapamicak nasılsa diyor önemsemiyor çok severek evlendik geldiğimiz durum bu tamam olabilir kavga her insan ediyor ama insan gibi konuşabilmek varken sürekli bağırış çıhırıs kendini kaybediyor resmen ben ne yapsam bilmiyorum ben bidaha olmaz ümidiyle afffettikce adam yapmaktan hiç çekinmiyor ileride çocuk olduğunda böyle bı ortamda çok uygun olacagini düşünmuyorum iyiyken çok iyi ama kavga olunca ben kendimi bile koruyamadigimi düşünüyorum şuan duzelmeyecekse belkide bitmelidir kimseyle konuşamıyorum çünkü ben yeri geldi herkesi karşıma aldım savundum eşimi iyiyken cicim aylarında gibiyiz kavga edince bu şekilde siz olsanız ne yapardınız yada ben bu durumu nasıl düzeltebilirim sizce boşanma aşamasına ne olursa geçilebilir çok uzun yazdım buraya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum ve yorumlarınızı bekliyorum
Bir insan celladını nasıl sevebilir? Benim de öfkelenince gözüm dönüyor ama birine saldırmam için bana saldırması gerekiyor onun dışında 2 bağırır otururum yerime. Eşinizi değil kendinizi sevin lütfen
1 bucuk yıldır evliyiz kocamla çok severek mücadele ederek evlendik kimse elimizden tutmadı eşyaları bile birlikte çalıştık aldık evlenmeden önce de hep anlaşamıyorduk ama seviyorduk kopamadık bir türlü kavgaları mız çok olurdu düğün stresine falan yoruyorduk evlendikten sonrada tartışmalarimiz katlandı en ufak biseyden çok fazla ofkeleniyordu çok gözü döndüğünde benim boğazımdan tutup sıkarak duvarlara çarpmaya başladı bı kavgada Tokat atip saçlarımı yolduguda oldu o zaman çok pişman oldu ama onun haricinde adam ofkelenince yapıyor daha ben vurdun dediğimde adam vurduğunu bile kabul etmiyor ona göre boğaz sıkmak duvara yapıştırmak vurmak değil nasıl bir çocukluk yaşadıysa artık kavga etmediğimiz zamanlarda çok iyiyiz sürekli sakalasmalar gülüşmeler sarilmalar öpücükler ama o an gözü o kadar dönüyor ki cevap versem karsilik versem gücüm yetersiz kalıyor pes ediyorum daha çok üzerime geliyor o an tam zorba gibi oluyor anlayamıyorum ve sonrasinda bunlar için beni sorumlu tutuyor ben herşeye cevap verdiğim için tahrik oluyormuş konuşma şeklim çok tahrik ediciymis genelde bu bahaneleri sunuyor o anlarda benim gitmeye çalıştığım salmadigi gittiğim zamanlarda oldu biseye yaramadı bu defa olayların buraya geliş şeklini anlaticam çok uzun oldu affedin ama o kadar basit bişey ki pazar günü maç izlemeye mı gitsem dedi canlı oynanan bi mac bende normalde sorun edecek değilim ağzından hiç bigun bizde çıkalım hava alalım diye bisey demedigi için daha cumadan pazar günü içinde mac diyince bende bı dur durdugun yerde birlikte çıkar hava alırız dedim sonra tek hava almaya hakkım yok zaten benim falan diye cevap verince o saydırdı ben saydirdim zaten borç icindeyiz bı bütçemiz yok gezmeye ve ben sıkılıyorum onun çok gözü yok gezmede falan bütün gün evde dursun hiç şeyi olmaz bende sürekli dışarda olmayı istemem evde zaman gecirmeyide severim ama illa sıkılıyorsun herşey para değil neticede çıkıp yürürsun biseyler içersin falan düşük maliyetli aktivite ben evdeyim tek cikabiliyorum ama onunla bişey yapamıyoruz ben bunu ima etmek istedim o benim ihtiyaç için dışarı çıkmalarımı tek hava alabiliyorum diye ima etti sonra kavga ettik aradı açmadım mesajla yetisemeyince sinir oluyor arıyor birbirimize saydiriyoruz sonra yüzüme kapatıyor yine kuduruyoruz diye açmadım eve geldi tabi sinir küpü burnundan soluyor derdin ne konuşalım diye bende çok öfkeli diye benim konuscak biseyim yok şuan yemek yapıyorum dedim o halde konuşsak yine birbirimize giricez sonra elindekileri masaya sert bı şekilde tek tek bırakıyor bana bakarak bişey desede saldirsam der gibi bende sinir oldum öyle olmaz kır ya dedim bu sanane kırarım dedi aldı sandalyeyi kaldırdı masaya bir çarptı güm diye sandalye kırıldı bende eşyaya zarar verilmesinden hoşlanmıyorum kolay almadık neticede kufrettim falan bağırdım sonra bu benim üstüme yürüdü hemen itiyorum git diye ben sana dokundum mu sen bana dokundun diyo sonrası tabi yine aynı senaryo boğazıma yapıştı beni buzdolabına yapistiriyo duvara yapistiriyo ben itmeye çalışıyorum boğazını sıkmaya çalışıyorum ama ne kadar etkili bilemem ben kendimi korumaya çalıştıkça adam dahada çileden çıkıyor itiş kakış butun evin duvarlarını gezdik beni alıyor bı koltuğa firlatiyo bı yere firlatiyo tabi bu arada heryere çarpan sırtım burkulan ayaklarım umru degil çok uzun yazdım biliyorum ama kimseye anlatamıyorum ney yanlış ne doğru bilmiyorum artık sürekli biseyler kontrolden çıkınca ben tahrik etmiş oluyorum çok sıkıyor trip yapıyormuşum aileme anlatsam olaylar bizden cikicak herkes bişey soylucek ve duyulursa onlarda kavga edicek bosanicam diyorum o bile umru degil bikac kez daha dedim sonra yapmadım ya yapamicak nasılsa diyor önemsemiyor çok severek evlendik geldiğimiz durum bu tamam olabilir kavga her insan ediyor ama insan gibi konuşabilmek varken sürekli bağırış çıhırıs kendini kaybediyor resmen ben ne yapsam bilmiyorum ben bidaha olmaz ümidiyle afffettikce adam yapmaktan hiç çekinmiyor ileride çocuk olduğunda böyle bı ortamda çok uygun olacagini düşünmuyorum iyiyken çok iyi ama kavga olunca ben kendimi bile koruyamadigimi düşünüyorum şuan duzelmeyecekse belkide bitmelidir kimseyle konuşamıyorum çünkü ben yeri geldi herkesi karşıma aldım savundum eşimi iyiyken cicim aylarında gibiyiz kavga edince bu şekilde siz olsanız ne yapardınız yada ben bu durumu nasıl düzeltebilirim sizce boşanma aşamasına ne olursa geçilebilir çok uzun yazdım buraya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum ve yorumlarınızı bekliyorum
Buraya yazmandaki amaç seviyorsun ve insanların sana düzelir şunu yap bunu yap desin diye bekliyorsun o yüzden boşan diyenlere tepkili bakabilirsin , boşanmak istemiyorsan çift terapisi alabilirsiniz ama problemli başlayan bir evlilik sonrasında kolay kolay düzelmiyor daha ilk yıldan böyleyse ilerisi daha beter olacaktır . Çocuk diyorsun da yazık değil mi doğacak olana . Sana böyle olan birinden ne baba olur ne düzgün eş olur . Yol yakınken ortada çocuk vs yokken her şey daha kolay biter . Daha sonra bırakamazsın ve hayatı kendine zindan edersin . Dayak yemek az bi şey değil ona bile tamamsın sevdiğin için . Kendine yazık etme bence bu kadar olayı sineye çekecek kadar güçlüysen ayrılıp yeniden hayat kurmak için de aynı gücün vardır eminim . Bazen sevgi yetmez saygı huzur değer da lazım .
1 bucuk yıldır evliyiz kocamla çok severek mücadele ederek evlendik kimse elimizden tutmadı eşyaları bile birlikte çalıştık aldık evlenmeden önce de hep anlaşamıyorduk ama seviyorduk kopamadık bir türlü kavgaları mız çok olurdu düğün stresine falan yoruyorduk evlendikten sonrada tartışmalarimiz katlandı en ufak biseyden çok fazla ofkeleniyordu çok gözü döndüğünde benim boğazımdan tutup sıkarak duvarlara çarpmaya başladı bı kavgada Tokat atip saçlarımı yolduguda oldu o zaman çok pişman oldu ama onun haricinde adam ofkelenince yapıyor daha ben vurdun dediğimde adam vurduğunu bile kabul etmiyor ona göre boğaz sıkmak duvara yapıştırmak vurmak değil nasıl bir çocukluk yaşadıysa artık kavga etmediğimiz zamanlarda çok iyiyiz sürekli sakalasmalar gülüşmeler sarilmalar öpücükler ama o an gözü o kadar dönüyor ki cevap versem karsilik versem gücüm yetersiz kalıyor pes ediyorum daha çok üzerime geliyor o an tam zorba gibi oluyor anlayamıyorum ve sonrasinda bunlar için beni sorumlu tutuyor ben herşeye cevap verdiğim için tahrik oluyormuş konuşma şeklim çok tahrik ediciymis genelde bu bahaneleri sunuyor o anlarda benim gitmeye çalıştığım salmadigi gittiğim zamanlarda oldu biseye yaramadı bu defa olayların buraya geliş şeklini anlaticam çok uzun oldu affedin ama o kadar basit bişey ki pazar günü maç izlemeye mı gitsem dedi canlı oynanan bi mac bende normalde sorun edecek değilim ağzından hiç bigun bizde çıkalım hava alalım diye bisey demedigi için daha cumadan pazar günü içinde mac diyince bende bı dur durdugun yerde birlikte çıkar hava alırız dedim sonra tek hava almaya hakkım yok zaten benim falan diye cevap verince o saydırdı ben saydirdim zaten borç icindeyiz bı bütçemiz yok gezmeye ve ben sıkılıyorum onun çok gözü yok gezmede falan bütün gün evde dursun hiç şeyi olmaz bende sürekli dışarda olmayı istemem evde zaman gecirmeyide severim ama illa sıkılıyorsun herşey para değil neticede çıkıp yürürsun biseyler içersin falan düşük maliyetli aktivite ben evdeyim tek cikabiliyorum ama onunla bişey yapamıyoruz ben bunu ima etmek istedim o benim ihtiyaç için dışarı çıkmalarımı tek hava alabiliyorum diye ima etti sonra kavga ettik aradı açmadım mesajla yetisemeyince sinir oluyor arıyor birbirimize saydiriyoruz sonra yüzüme kapatıyor yine kuduruyoruz diye açmadım eve geldi tabi sinir küpü burnundan soluyor derdin ne konuşalım diye bende çok öfkeli diye benim konuscak biseyim yok şuan yemek yapıyorum dedim o halde konuşsak yine birbirimize giricez sonra elindekileri masaya sert bı şekilde tek tek bırakıyor bana bakarak bişey desede saldirsam der gibi bende sinir oldum öyle olmaz kır ya dedim bu sanane kırarım dedi aldı sandalyeyi kaldırdı masaya bir çarptı güm diye sandalye kırıldı bende eşyaya zarar verilmesinden hoşlanmıyorum kolay almadık neticede kufrettim falan bağırdım sonra bu benim üstüme yürüdü hemen itiyorum git diye ben sana dokundum mu sen bana dokundun diyo sonrası tabi yine aynı senaryo boğazıma yapıştı beni buzdolabına yapistiriyo duvara yapistiriyo ben itmeye çalışıyorum boğazını sıkmaya çalışıyorum ama ne kadar etkili bilemem ben kendimi korumaya çalıştıkça adam dahada çileden çıkıyor itiş kakış butun evin duvarlarını gezdik beni alıyor bı koltuğa firlatiyo bı yere firlatiyo tabi bu arada heryere çarpan sırtım burkulan ayaklarım umru degil çok uzun yazdım biliyorum ama kimseye anlatamıyorum ney yanlış ne doğru bilmiyorum artık sürekli biseyler kontrolden çıkınca ben tahrik etmiş oluyorum çok sıkıyor trip yapıyormuşum aileme anlatsam olaylar bizden cikicak herkes bişey soylucek ve duyulursa onlarda kavga edicek bosanicam diyorum o bile umru degil bikac kez daha dedim sonra yapmadım ya yapamicak nasılsa diyor önemsemiyor çok severek evlendik geldiğimiz durum bu tamam olabilir kavga her insan ediyor ama insan gibi konuşabilmek varken sürekli bağırış çıhırıs kendini kaybediyor resmen ben ne yapsam bilmiyorum ben bidaha olmaz ümidiyle afffettikce adam yapmaktan hiç çekinmiyor ileride çocuk olduğunda böyle bı ortamda çok uygun olacagini düşünmuyorum iyiyken çok iyi ama kavga olunca ben kendimi bile koruyamadigimi düşünüyorum şuan duzelmeyecekse belkide bitmelidir kimseyle konuşamıyorum çünkü ben yeri geldi herkesi karşıma aldım savundum eşimi iyiyken cicim aylarında gibiyiz kavga edince bu şekilde siz olsanız ne yapardınız yada ben bu durumu nasıl düzeltebilirim sizce boşanma aşamasına ne olursa geçilebilir çok uzun yazdım buraya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum ve yorumlarınızı bekliyorum
Ya bu nasıl bir kafa yapısı ben anlamıyorum siz olsanız ne yapardınız sorusunu sormanız bile tuhaf. Boşanma aşamasına tabi ki sizi öldürünce geçilebilir başka neden bosanilsin dayaktan!!! Ayrıca belki kalpsiz diyenler olur ama size ve sizin gibilere hiç üzülmüyorum kendinize bictiginiz değer layık gördüğünüz hayat evlilik bumu. siz kendinize acimiyorsunuz ve başınıza ne gelirse hak ediyorsunuz. Çok ama çok kızıyorum sizin gibilere
1 bucuk yıldır evliyiz kocamla çok severek mücadele ederek evlendik kimse elimizden tutmadı eşyaları bile birlikte çalıştık aldık evlenmeden önce de hep anlaşamıyorduk ama seviyorduk kopamadık bir türlü kavgaları mız çok olurdu düğün stresine falan yoruyorduk evlendikten sonrada tartışmalarimiz katlandı en ufak biseyden çok fazla ofkeleniyordu çok gözü döndüğünde benim boğazımdan tutup sıkarak duvarlara çarpmaya başladı bı kavgada Tokat atip saçlarımı yolduguda oldu o zaman çok pişman oldu ama onun haricinde adam ofkelenince yapıyor daha ben vurdun dediğimde adam vurduğunu bile kabul etmiyor ona göre boğaz sıkmak duvara yapıştırmak vurmak değil nasıl bir çocukluk yaşadıysa artık kavga etmediğimiz zamanlarda çok iyiyiz sürekli sakalasmalar gülüşmeler sarilmalar öpücükler ama o an gözü o kadar dönüyor ki cevap versem karsilik versem gücüm yetersiz kalıyor pes ediyorum daha çok üzerime geliyor o an tam zorba gibi oluyor anlayamıyorum ve sonrasinda bunlar için beni sorumlu tutuyor ben herşeye cevap verdiğim için tahrik oluyormuş konuşma şeklim çok tahrik ediciymis genelde bu bahaneleri sunuyor o anlarda benim gitmeye çalıştığım salmadigi gittiğim zamanlarda oldu biseye yaramadı bu defa olayların buraya geliş şeklini anlaticam çok uzun oldu affedin ama o kadar basit bişey ki pazar günü maç izlemeye mı gitsem dedi canlı oynanan bi mac bende normalde sorun edecek değilim ağzından hiç bigun bizde çıkalım hava alalım diye bisey demedigi için daha cumadan pazar günü içinde mac diyince bende bı dur durdugun yerde birlikte çıkar hava alırız dedim sonra tek hava almaya hakkım yok zaten benim falan diye cevap verince o saydırdı ben saydirdim zaten borç icindeyiz bı bütçemiz yok gezmeye ve ben sıkılıyorum onun çok gözü yok gezmede falan bütün gün evde dursun hiç şeyi olmaz bende sürekli dışarda olmayı istemem evde zaman gecirmeyide severim ama illa sıkılıyorsun herşey para değil neticede çıkıp yürürsun biseyler içersin falan düşük maliyetli aktivite ben evdeyim tek cikabiliyorum ama onunla bişey yapamıyoruz ben bunu ima etmek istedim o benim ihtiyaç için dışarı çıkmalarımı tek hava alabiliyorum diye ima etti sonra kavga ettik aradı açmadım mesajla yetisemeyince sinir oluyor arıyor birbirimize saydiriyoruz sonra yüzüme kapatıyor yine kuduruyoruz diye açmadım eve geldi tabi sinir küpü burnundan soluyor derdin ne konuşalım diye bende çok öfkeli diye benim konuscak biseyim yok şuan yemek yapıyorum dedim o halde konuşsak yine birbirimize giricez sonra elindekileri masaya sert bı şekilde tek tek bırakıyor bana bakarak bişey desede saldirsam der gibi bende sinir oldum öyle olmaz kır ya dedim bu sanane kırarım dedi aldı sandalyeyi kaldırdı masaya bir çarptı güm diye sandalye kırıldı bende eşyaya zarar verilmesinden hoşlanmıyorum kolay almadık neticede kufrettim falan bağırdım sonra bu benim üstüme yürüdü hemen itiyorum git diye ben sana dokundum mu sen bana dokundun diyo sonrası tabi yine aynı senaryo boğazıma yapıştı beni buzdolabına yapistiriyo duvara yapistiriyo ben itmeye çalışıyorum boğazını sıkmaya çalışıyorum ama ne kadar etkili bilemem ben kendimi korumaya çalıştıkça adam dahada çileden çıkıyor itiş kakış butun evin duvarlarını gezdik beni alıyor bı koltuğa firlatiyo bı yere firlatiyo tabi bu arada heryere çarpan sırtım burkulan ayaklarım umru degil çok uzun yazdım biliyorum ama kimseye anlatamıyorum ney yanlış ne doğru bilmiyorum artık sürekli biseyler kontrolden çıkınca ben tahrik etmiş oluyorum çok sıkıyor trip yapıyormuşum aileme anlatsam olaylar bizden cikicak herkes bişey soylucek ve duyulursa onlarda kavga edicek bosanicam diyorum o bile umru degil bikac kez daha dedim sonra yapmadım ya yapamicak nasılsa diyor önemsemiyor çok severek evlendik geldiğimiz durum bu tamam olabilir kavga her insan ediyor ama insan gibi konuşabilmek varken sürekli bağırış çıhırıs kendini kaybediyor resmen ben ne yapsam bilmiyorum ben bidaha olmaz ümidiyle afffettikce adam yapmaktan hiç çekinmiyor ileride çocuk olduğunda böyle bı ortamda çok uygun olacagini düşünmuyorum iyiyken çok iyi ama kavga olunca ben kendimi bile koruyamadigimi düşünüyorum şuan duzelmeyecekse belkide bitmelidir kimseyle konuşamıyorum çünkü ben yeri geldi herkesi karşıma aldım savundum eşimi iyiyken cicim aylarında gibiyiz kavga edince bu şekilde siz olsanız ne yapardınız yada ben bu durumu nasıl düzeltebilirim sizce boşanma aşamasına ne olursa geçilebilir çok uzun yazdım buraya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum ve yorumlarınızı bekliyorum
Darp raporu almalısın, hem de acilen. Daha sonra bir çocuğun olmadigi için Allaha şükredip acilen boşanmalasin. Birkaç kom ne diyorsa desin , bunu kendine yaşatmaya değer mi . İlaç tedavisini denedi mi ?
