ocuk istiyorum ama...

merhaba bu topik çok güzel olmuş ama ben geç buldum. bende çoğu kadın gibi kararsızım. ve bu kararsızlık deli ediyo beni. başka topiklerdede yazmıştım sorunumu bilenler vardır belki aranızda. yine yazıyorum ve herkesten yardım bekliyorum.

28 yaşındayım 11 aylık evliyim eşim asker ve şu an bulunduğumuz yerden bir yıl sonra doğuya şark görevine gidicez. tayinimizin nereye çıkacağı belli değil tabiki, belkide eşimin beni götüremeyeceği bir yer olacak ve ben annemin evinde kalmak zorunda olacam. eşim sürekli çocuk istediğini dile getiriyor. bu şartlarda çocuk fikri beni korkutuyor. hep tahminlerle yola çıkarak anlatayım. mayıs ayında hamile kalsam şubatta doğacak ve biz haziranda taşınacaz doğuya gidecez yada ben gidemicem bebeğimle annemin evine gidicem eşimden ayrı kalacam, yada mayıs ayında olmadı diyelimkidaha geç oldu o zamanda tam tayin sırasında hamile olacam yine aynı sorunlar belkide tam doğum ayında taşınacaz. ve ben bunalrın hepsini geçtim diyelimki ben daha 3 4 aylık bebekle yada 8-9 aylık hamileyken hiç bilmediğim bir şehire ve dahada kötüsü doğuya gidicem, eşimin görevleri olacak 3 gün evdeyse 1 hafta evde olamicak ben yalnız kalacam, yani kısaca korkularım var arkadaşlar bakabilecekmiyim idare edebilecekmiyim o kadar güçlü olabilecekmiyim diye düşünüp duruyorum. en son bu akşam hadi gel kesin bi karar verelim dedi şim konuştuk. ben kararsız olduğumu söyledim oda bana ya bu sene burdayken olsun yada doğu dönüşü yani 3 sene sonra (ben 32 yaşına gelince) düşünürüz dedi. bende bunu istemiyorum yani 3 yıl çok uzun bir süreç, ben diyorumki tayin,in nereye çıkacağı belli olsun ona göre hareket edelim diyorum. eşimde bana 1 sene bekleyip doğuda hamile kalırsan aklım sende kalır diyor. e bebek olursa minicik bebekle aklı bizde kalmicakmı. işin içinden çıkamıyorum kızlar fikirlerinize tecrübelerinize çok ihtiyacım var. sizce ne yapmalıyım. bende istiyorum ama şark görevi çok düşündürüyor ve korkutuyor

felisity .!.:

merhaba bu topik çok güzel olmuş ama ben geç buldum. bende çoğu kadın gibi kararsızım. ve bu kararsızlık deli ediyo beni. başka topiklerdede yazmıştım sorunumu bilenler vardır belki aranızda. yine yazıyorum ve herkesten yardım bekliyorum.

28 yaşındayım 11 aylık evliyim eşim asker ve şu an bulunduğumuz yerden bir yıl sonra doğuya şark görevine gidicez. tayinimizin nereye çıkacağı belli değil tabiki, belkide eşimin beni götüremeyeceği bir yer olacak ve ben annemin evinde kalmak zorunda olacam. eşim sürekli çocuk istediğini dile getiriyor. bu şartlarda çocuk fikri beni korkutuyor. hep tahminlerle yola çıkarak anlatayım. mayıs ayında hamile kalsam şubatta doğacak ve biz haziranda taşınacaz doğuya gidecez yada ben gidemicem bebeğimle annemin evine gidicem eşimden ayrı kalacam, yada mayıs ayında olmadı diyelimkidaha geç oldu o zamanda tam tayin sırasında hamile olacam yine aynı sorunlar belkide tam doğum ayında taşınacaz. ve ben bunalrın hepsini geçtim diyelimki ben daha 3 4 aylık bebekle yada 8-9 aylık hamileyken hiç bilmediğim bir şehire ve dahada kötüsü doğuya gidicem, eşimin görevleri olacak 3 gün evdeyse 1 hafta evde olamicak ben yalnız kalacam, yani kısaca korkularım var arkadaşlar bakabilecekmiyim idare edebilecekmiyim o kadar güçlü olabilecekmiyim diye düşünüp duruyorum. en son bu akşam hadi gel kesin bi karar verelim dedi şim konuştuk. ben kararsız olduğumu söyledim oda bana ya bu sene burdayken olsun yada doğu dönüşü yani 3 sene sonra (ben 32 yaşına gelince) düşünürüz dedi. bende bunu istemiyorum yani 3 yıl çok uzun bir süreç, ben diyorumki tayin,in nereye çıkacağı belli olsun ona göre hareket edelim diyorum. eşimde bana 1 sene bekleyip doğuda hamile kalırsan aklım sende kalır diyor. e bebek olursa minicik bebekle aklı bizde kalmicakmı. işin içinden çıkamıyorum kızlar fikirlerinize tecrübelerinize çok ihtiyacım var. sizce ne yapmalıyım. bende istiyorum ama şark görevi çok düşündürüyor ve korkutuyor

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle merhabalar felic evet burayı kurmamdaki amaç bana yol gösterecek tecrübeleriyle kafamdaki soru işaretlerini çözümleyecek birilerini bulmaktııı )) yookk aslında hiç de öyle değildi aslında ben kendi kararımı vermiştim ama desteklenmeye ihtiyacım vardı ve sağolsunlar aradığım desteği fazlasıyla yakalayabildim. Ve sana da diyorumki aslında sen de cevabını çok iyi biliyorsun ama emin olmadığını düşünüyorsun.

Aslında seninle durumlarımız çok farklı gibi görünsede benzer sayılır, ben her ne kadar askerle evli değildiysem de eşim o sıralarda maliyede denetmendi ve bizimde öyle şark mark bi sürü zorunlu hizmet sıkıntımız vardı ve o süreç döneminde ikimizde aklımızdan bile geçirmedik çoluk çocuğuu. Ne zaman eşim ayrılıp daha makul bi işe geçince acaba mı demeler de başladı. Ama sizin pek öyle bi şansınız yok, asker eşi olmak çok zor olsa gerek ama hiçbirşeyden habersizken bi bebek sahibi olmak da inan çok zor helede gurbetteyken. Sen ne kadare plan program yaparsan da o kendi geleceği saati kendi seçiyo öncelikle buna kendinizi hazırlamalısınız, bugün düğün yarın bebek olmazsa sakın paniğe kapılmayın. Sonra sırayla gidecek olursak hamişlik dönemi, basitmiş gibi geliyo kulağa ama kazın ayağı hep öyle olmuyo, ne kadar sağlıklı bi hamiş olsanda kontroller çok öenmli, doktoruna ve doğum yapacağın hastaneye güvenmek daha da önemli. Sıra geldi 9 ay sonrayaaa bebek geldiii ve sen nerdesin annenlesin, tamam kabul ediyorum gerçekten aslında annesini istiyo insan bende de öyle oldu ama canım anacım hiiç hesapta olmayan bi anda aramızdan ayrılıverdi ben daha 2 aylık lohusayken...

kısacası bu iş öyle kimselere güvenerek girişilecek bi iş değil, sadece sen varsın! Sen ben yaparım varım diyosan hiç beklemeyin başlayın çalışmalara, amaaa 33 yaşında doğum yapmış biri olarak bana sorarsan ne hamişlik ne sonrası hiç bi aşamasından eşini mahrum bırakma bekleyin derim amaa dedimya sen kalbine kulak ver o sana en doğruyu söyleyecektir, yanılsan da sonrasında çok zorlansa karar senin kararın olacak, şimdi erteleyip beş yıl sonra çocuk yapmakta zorlanırsan bundan en çok üzülecek yine sen olacaksın. Ben evlendiğim yıl yani 27 yaşındayken doktor bana hemen hemen yapın bak çok iyi durumdasın demişti ama ben sadece kendimi dinleyerek istemediğim için erteledim sonra olmasaydı da benim kararım olacaktı ki Allaha şükür böyle bi aksilik yaşatmadı bana sadece çok güvendiğim anacığımın yokluğuyla sınanıyorum galiba ama onun için elimden gelen hiç bi şey yokkk Allah kuzuma sağlık afiyet versin ne diim...

sscuba .!.:

Öncelikle merhabalar felic evet burayı kurmamdaki amaç bana yol gösterecek tecrübeleriyle kafamdaki soru işaretlerini çözümleyecek birilerini bulmaktııı )) yookk aslında hiç de öyle değildi aslında ben kendi kararımı vermiştim ama desteklenmeye ihtiyacım vardı ve sağolsunlar aradığım desteği fazlasıyla yakalayabildim. Ve sana da diyorumki aslında sen de cevabını çok iyi biliyorsun ama emin olmadığını düşünüyorsun.

Aslında seninle durumlarımız çok farklı gibi görünsede benzer sayılır, ben her ne kadar askerle evli değildiysem de eşim o sıralarda maliyede denetmendi ve bizimde öyle şark mark bi sürü zorunlu hizmet sıkıntımız vardı ve o süreç döneminde ikimizde aklımızdan bile geçirmedik çoluk çocuğuu. Ne zaman eşim ayrılıp daha makul bi işe geçince acaba mı demeler de başladı. Ama sizin pek öyle bi şansınız yok, asker eşi olmak çok zor olsa gerek ama hiçbirşeyden habersizken bi bebek sahibi olmak da inan çok zor helede gurbetteyken. Sen ne kadare plan program yaparsan da o kendi geleceği saati kendi seçiyo öncelikle buna kendinizi hazırlamalısınız, bugün düğün yarın bebek olmazsa sakın paniğe kapılmayın. Sonra sırayla gidecek olursak hamişlik dönemi, basitmiş gibi geliyo kulağa ama kazın ayağı hep öyle olmuyo, ne kadar sağlıklı bi hamiş olsanda kontroller çok öenmli, doktoruna ve doğum yapacağın hastaneye güvenmek daha da önemli. Sıra geldi 9 ay sonrayaaa bebek geldiii ve sen nerdesin annenlesin, tamam kabul ediyorum gerçekten aslında annesini istiyo insan bende de öyle oldu ama canım anacım hiiç hesapta olmayan bi anda aramızdan ayrılıverdi ben daha 2 aylık lohusayken...

kısacası bu iş öyle kimselere güvenerek girişilecek bi iş değil, sadece sen varsın! Sen ben yaparım varım diyosan hiç beklemeyin başlayın çalışmalara, amaaa 33 yaşında doğum yapmış biri olarak bana sorarsan ne hamişlik ne sonrası hiç bi aşamasından eşini mahrum bırakma bekleyin derim amaa dedimya sen kalbine kulak ver o sana en doğruyu söyleyecektir, yanılsan da sonrasında çok zorlansa karar senin kararın olacak, şimdi erteleyip beş yıl sonra çocuk yapmakta zorlanırsan bundan en çok üzülecek yine sen olacaksın. Ben evlendiğim yıl yani 27 yaşındayken doktor bana hemen hemen yapın bak çok iyi durumdasın demişti ama ben sadece kendimi dinleyerek istemediğim için erteledim sonra olmasaydı da benim kararım olacaktı ki Allaha şükür böyle bi aksilik yaşatmadı bana sadece çok güvendiğim anacığımın yokluğuyla sınanıyorum galiba ama onun için elimden gelen hiç bi şey yokkk Allah kuzuma sağlık afiyet versin ne diim...

Genişletmek için tıkla...

öncelikle başın sağolsun allah annenin yattığı yeri cennet eylesin, zor bi zamada kaybetmişsin anneni çok çok üzüldüm. allah geride kalanlara sağlık sıhhat nasip etsin. güzel açıklamışsın herşeyi evet karar benim belki ama içimden geleni yapamıyorumki yani bu kadar şeyin arasında bak sende ne güzel anlatmışsın herşeyi tek başıma yapacam buna inanıyosam güveniyosam çocuk düşünücem, işte ben bundan korkuyorum ben yalnız kalmak istemiyorum. çocuk olmayınca neyin ne olduğunu anlayamam tabiki şu an korktuğum şeylerin hiç biri olmicak belkide o zaman. ama içim içimi yiyor sürekli düşünüyorum yapabileceğime inanmıyorum, çünkü ben 11 aydır bu şehre ortama alışamadım burası güzel yani sessiz sakin en azından terör oalyları yok hastane evime çok yakın zaten çok küçük bi yer. bi bakımada burda kimsem yok bi arkadaşım komşum bile yok. ben burda yalnızlığa alışamamışken doğuda ne yaparım diye düşünüyorum hep. zaten bu kararsızlığım ondan kaynaklanıyor. eşimle son konuşmamızdan sonra baya moralim bozuk kedime gelemiyorum, sırf o istiyo diyede karar vermek istemiyorum, bana bu ay doktora git çalışmalara başlayalım diyor. bu gidişle ya eşiminde dediği gibi 3 yıl hiç bu konuyu açmicam yada gözümü kapatıp herşeyi oluruna bırakıp denemelere başlicam. çok karışığım karmakarışık aklım. akrabalım bırak olsun şimdi nolacak bi an önce olsun diyolar ama askerle evli olmak ne demek bilmiyolar. artık sağlıklı düşünemiyorum.

felisity .!.:

öncelikle başın sağolsun allah annenin yattığı yeri cennet eylesin, zor bi zamada kaybetmişsin anneni çok çok üzüldüm. allah geride kalanlara sağlık sıhhat nasip etsin. güzel açıklamışsın herşeyi evet karar benim belki ama içimden geleni yapamıyorumki yani bu kadar şeyin arasında bak sende ne güzel anlatmışsın herşeyi tek başıma yapacam buna inanıyosam güveniyosam çocuk düşünücem, işte ben bundan korkuyorum ben yalnız kalmak istemiyorum. çocuk olmayınca neyin ne olduğunu anlayamam tabiki şu an korktuğum şeylerin hiç biri olmicak belkide o zaman. ama içim içimi yiyor sürekli düşünüyorum yapabileceğime inanmıyorum, çünkü ben 11 aydır bu şehre ortama alışamadım burası güzel yani sessiz sakin en azından terör oalyları yok hastane evime çok yakın zaten çok küçük bi yer. bi bakımada burda kimsem yok bi arkadaşım komşum bile yok. ben burda yalnızlığa alışamamışken doğuda ne yaparım diye düşünüyorum hep. zaten bu kararsızlığım ondan kaynaklanıyor. eşimle son konuşmamızdan sonra baya moralim bozuk kedime gelemiyorum, sırf o istiyo diyede karar vermek istemiyorum, bana bu ay doktora git çalışmalara başlayalım diyor. bu gidişle ya eşiminde dediği gibi 3 yıl hiç bu konuyu açmicam yada gözümü kapatıp herşeyi oluruna bırakıp denemelere başlicam. çok karışığım karmakarışık aklım. akrabalım bırak olsun şimdi nolacak bi an önce olsun diyolar ama askerle evli olmak ne demek bilmiyolar. artık sağlıklı düşünemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

ahhh kıyamam sana epey bi bunalmışsın... öncelikle temnnilerine aminnn diyorum sağolasın...

Öncelikleee o akrabalarına bi zahmet susmalarını söyle çünkü herkes konuşur ama iş icraata gelince vınnnnn spor benim kayınvalidem bile güya bakacaktı kıza ama en son bir ay zor dayandı koşa koşa evine döndü. Şimdide şöyle bi tavır sergileniyo gizliden gizliden ben istemiyorum çağarmıyorum o yüzden gelemiyo... Pışıkk yağma yok sen bak dediğimizde kaçma planları yaparken şimdi öyle bakıcının yanında tatil yapmaya ve sürekli uyurken yakaladığımda kendi sinirlerimi hoplatmaya hiç niyetim yok, evet istemiyorum kimse bana yardım etmesin aman uzak kalsın...

off bende dolmuşum galiba

anacım ne diim sana durumun zor valla. Çocuk sahibi olmak artık eskisi gibi bi iş değil, herşey çok gelişti ve hemen herşeyden haberdaarız dolayısıyla isteklerimizin ve yapabileceklerimizin sonu yok gibi o yüzden çok fena çocuk odaklı bi hayata geçiş başlıyo bu da ister istemez insanda baskı yaratıyo. Hep bi başkasına bakıp acaba benim ne eksiğim var diye sorguluyorsun. En önemliside eşlerin posizyonu bence çok önemli, eşim biraz gecikse zaten yıpranmış olan sinirlerim hemen kontak atıyor...

ama tüm bunları geçelim çünkü hayat gerçekten planlı programlı bir oyun değil sen ne yaparsan yap bi şeyler altüst olacaksa oluyor, sen sadece şunu düşün, bir bebek, sen ve eşinden bir canlı ve sadece size bağımlı, bundan sonra onsuz bir saniyen geçmiyecek, yanında değilsende beyninde hep o olacak ve daha benimde bilmediğim bi sürü detay... tüm bunların zorluğunun yanında muhteşem duygular olduğunu sakın aklından çıkartma, kendi ruh sağlığın ve bebişinin olumlu gelişimi açısından en doğru zamanı kollamaya bak ya da son söz olarak ne diimm akışına bırak hayat sana mucizeleriyle kol kanat olsun. Ben kendi hayatımda beklemeyi seçtim ama hayat en önemli kılavuzumu aldı elimden, yani neymiş tek bi doğru asla yokmuşşşş, bi yandan sıkıntı çekersen başka bi yandan şanslı olabilirsin, mesela 6 aylık hamileyken tekrar ailemden uzaklaşmayı Samsuna yerleşmeyi göze aldım ama ben kariyerimde çok ilerledim müdür oldum, kzıım doğmadan az önce araba sahibi olabildik, eşimde yaptığı iş değişikliğiyle çok daha iyi kazanmaya başladı...

tüm bu sözlerimle sana yardımcı olamıyorum galiba, neticelerinde beni haberdar et

Semraaa pabucu yarım gelsene buraya laflayalımmm var mı güzel haber???

sscuba .!.:

Semraaa pabucu yarım gelsene buraya laflayalımmm var mı güzel haber???

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşlar
1 saattir okuyorum, isimleri nickname leri kafamda toparlayamadım çok özür dileirm topluca yazacağım...

Sinoşş lens takmaya başladığını şimdi öğrendim :) hayırlı olsun kuzumm :)
Hepiniz artık uğramıyor demekle haklısınız, yetişemiyorum ..Hatta hayata yetişemiyorum galiba..
Uykusuzlukla düzen oturtmakla ev ile Doruk la o kadar sarmaş dolaşım ki kendime vakit ayırmaktan çok uzağım..İnternette kafa dağıtmakla biraz uzaklaştığımı hissediyorum ama ona da her zaman fırsatım olmuyor..

Naaptın ne ettin kadın oğlan ne alemde diyenler için günlük gibi tuttuğum bloğumun adresi burda..Burdan aklına geldikçe , merak ettikçe bizi okuyabilirsiniz...

Ev Sahipleri « DORİKUS

Hepinizi öpüyorum, sağlıcakla kalın..

serenanes .!.:

Arkadaşlar
1 saattir okuyorum, isimleri nickname leri kafamda toparlayamadım çok özür dileirm topluca yazacağım...

Sinoşş lens takmaya başladığını şimdi öğrendim :) hayırlı olsun kuzumm :)
Hepiniz artık uğramıyor demekle haklısınız, yetişemiyorum ..Hatta hayata yetişemiyorum galiba..
Uykusuzlukla düzen oturtmakla ev ile Doruk la o kadar sarmaş dolaşım ki kendime vakit ayırmaktan çok uzağım..İnternette kafa dağıtmakla biraz uzaklaştığımı hissediyorum ama ona da her zaman fırsatım olmuyor..

Naaptın ne ettin kadın oğlan ne alemde diyenler için günlük gibi tuttuğum bloğumun adresi burda..Burdan aklına geldikçe , merak ettikçe bizi okuyabilirsiniz...

Ev Sahipleri « DORİKUS

Hepinizi öpüyorum, sağlıcakla kalın..

Genişletmek için tıkla...

vay vay vayy kimleri görüyorummm, (sanki hiç görüşmüyoruz ya ) valla pravo onca yazı çizi arasında buraya bakmayıda akıl etmişsin helal olsun, netekim dergiyi bugün öğlen aldım ve ağzım açık okudum maceranı, direncine ve gücüne helal olsun ne diim arkedeşim, bloğundan pko kısmını okumamıştım burada bi özet geçmiş iyi oldu. Ne cefalarla bu bebişlere kavuşuluyo yarabbim, Allah hepiciğine sağlıklı mutlu upuzunnnn bi ömür versin, amin!

Bana gelince bi anda geldi aklıma burası ve o gün bugündür öyle çoğunlukla kendi kendime takılıyorum bazı bazı da yeni fikir istiyenler denk geliyo o zaman da alıyorum sazı elime ama tabiki o zamanlardaki tadı yok. Herşey zamanında güzel bi türlü yok saymayı da beceremedim ara ara yine dönüp dolaşıp 6. sayfalara düşsede buluyorum topiği, öyle işte ... seni burada yine gördüğüme sevindim.

sscuba .!.:

Semraaa pabucu yarım gelsene buraya laflayalımmm var mı güzel haber???

Genişletmek için tıkla...

Senem güzel haber vermeyi bende çok isterdim ama yok Aslında bir nevi iyi de oldu diye seviniyorum.. Düşükten hemen sonra adet görmüştüm ama, bu hormonlarımın düzeldiği anlamına gelmiyordu. normal döngüm 28 günken bu kez 32.gün geldi kırmızılarım. Nasip kısmet.. Yaradan Mevlam Hayırlı zamanda hayırlı bir evlat daha nasip etsin inşallah

pollyannaa .!.:

Senem güzel haber vermeyi bende çok isterdim ama yok Aslında bir nevi iyi de oldu diye seviniyorum.. Düşükten hemen sonra adet görmüştüm ama, bu hormonlarımın düzeldiği anlamına gelmiyordu. normal döngüm 28 günken bu kez 32.gün geldi kırmızılarım. Nasip kısmet.. Yaradan Mevlam Hayırlı zamanda hayırlı bir evlat daha nasip etsin inşallah

Genişletmek için tıkla...

aminnnn, olsun umutsuzluğa düşmek yokkk yola devammm....

bu arada kimsenin günü kutlamadım ve kutlamak hiiç içimden gelmiyooo bu yıl anlayın beni ((

pollyannaa .!.:

Selam, günlerdir uğrayan olmamış..

Sinem iyisin inşallah..

Genişletmek için tıkla...

valla doğru diyosun günlerdir bakmamışım buraya ama topiği bulmak iyice zorlaştığından bazen aramaya üşeniyorum doğrusu ama Allaha şükür yok bi sıkıntı öyleee geçiyor işte zaman, zaten malumun çocuk olunca daha bi hızlı akıyor hele hafta sonları artık iyice yorucu olmaya başladı zira benim cadı emeklemeyi tercih etmeyip kendini yürüttürdüğünden evde iki büklüm dolanıp duruyoruz. Bi de en büyük sıkıntım ayağında çorap vs kesinlikle tutmadığından hala külotlu giydiriyorum ama yazın netcez hiç bilemiyorum, ayakkabıda sevmiyor ve becerikli kızım en olmaz dediğim cicisini bile bi bakmışım çıkarıvermiş. Cumartesi doktorumuzdaydık maşallah iyi gidiyor herşey o sağlıklı olunca bende çok mutlu doğal olarak sağlıklı oluyorummm daaa kazın ayağı pek de öyle değil malesef benim başımın belası bi obezite sorunum ve birmeyen bir iştahım var, hamişlikten öncede zati fenaydım şimdi arta kalan ekstra 8 kiloylaaa ki bu biliyosun iki bedeb ediyor iyice zor zamanlar yaşıyorum. Kıyafetlerin olmayışı falan ayrı bi de artık ayak tabanlarım zonlamaya başladı eh malum sonuçta iki küçük ayak fazladan 30 kilo taşıyolar zavallaılar. Daha önce diyetisyene de gitmiştim yani elimde reçeteler mevcut yapmam gerekenleri çok iyi biliyorum ama bi türlü şu gözü dönmüş iştahımı dizginleyemiyorummm :84: Aslında her türlü alışknalık için 21 gün kuralı var u süre bi dişimi sıkabilsem vücut dengeleyecek ama değil 21 gün ben akşamına bozuyorum diyetlerimi. Parklarda şöyle incecik kotların içinde seke seke koşturan anneleri gördükçe nasıl imreniyorum anlatamam, ben de oramı buramı örtecem diye hala eşarplarla şallarla dolanıp durimmm uvaaaaaa mağdurum anlayacağım....

:))) Hoşgeldin:)

Bende çalışırken 56-57 kilodan yukarı çıkmazdım.. sonra hamile kal doğurana kadar +13 kilo eklendi. ama sezeryanım zor geçmişti benim ve iştah filan sıfırdı. lohusalığım çıktığında ben 58,5 kiloydum:)) emzirme süresince kilo almadım.. Gerçekten emzirmek mucizevi bişeymiş. Ne zaman ki emzirmeyi kestim benim kilolar da gelmeye başladı..Şimdi 61-62 arası gidip geliyorum..

Dediğin gibi şu 21 gün olayını bi yerleştirebilsek gerisi gelir ama yok(
Ama önümüz yaz mecburen yediklerimizden kısmamız gerek. Dün misafirlikte o kadar ısrara rağmen sadece çorba içip kalktım hemde ekmeksiz:)) kendimle gurur duydum akşam eşim gelince ona da yemekte eşlik ettiğim söylenemez :) bi parça ekmek bi kaç çatal yemek o kadar:)) 1-2 aydır çayım şekersiz. Amaaaaaaaa çikolata, ah bu çikolata beni mahvediyor..

İnşallah kolayca çabucak veririz kilolarımızı ve dahada geri gelmezler:)

allam karşımda bir irade abidesi duruyormuş valla bravoooo. Misafirliğe gidip bir çorba içmek miii ben onu evde bile yapmıyorum, hele akşam yemeklerimiz offff öyle bi iki çatal benim için sadece göz boyama olur sadece yemekle bitse belki yine iyiiii..:84: :84: :84: :84:

ay yok benden zayıf mayıf olmazzzzz, sen 13 kilo diyosun ve beni bitiriyosun ben 24 kilo aldım ve bunun 8 i olduğu gibi kaldıı şu iradenin kaynağından azcık banada ışınlasannn bak şimdi masama çay geldi şimdi bunun yanında iki bisküvi şıhane olmaz mıydı diyen beynimi kim susturacakk, imdattttttt kurtarın beniii :84:

şekerler biz bugün Ankaraya çufçufluyoruzzz beş günlük bir koşturmaca yapacağız kuzum ailesini yiğenlerim çok özledikleri kuzenlerini kucaklayacak yaşasınnnn

kendinize dikkat edin

Merhaba millet döndük yine kürkçü dükkanınaaaa...
Amah kısa da olsa ben artık hem manevi olarak hem de bedenen çok yoruluyorum bu Ankara yolculuklarından. Hoş bu sefer daha farklı bir psikolojideydim melek annemin eşyalarını topladık kısmen, kısmen diyorum çünkü malesef bitiremedik. Ehh yarı ağlayarak iş yapılınca haliyle yavaş gidiyo

Kısaca gurbetlik çok zorrr helede misafir olmak en zoru, kayınvalidemin, teyzemin, babamın misafiri olarak valiz aç, topla... hele de çocukla çok daha zorlaştı işler çünkü haspamın bizden çok ıvırı zıvırı var. Zaman kısa ama görmek ve yapmak istediğin şey çok olunca iş koşturmacaya ve hiç bi şeyin de tam olamamsına neden oluyor, dolayısıyla ne kimseyi memnun edebiliyosun ne de sen bi şey anlıyosun. Yani ne güzel ailemi sevdiklerimi gördüm diyemedim yaw. Şimdi bi de gece uykusuz kalmalar da olunca iyice ruhlaşmış durumdayım.

Eh haliyle bu demorolize durumda nazımın geçtiği annemden sonraki tek kişi olarak eşime yüklendim epeyyy, niye biz böyle olduk niye Ankara bize dar geldi vs vs vs... adamında dayanma gücünü neredeyse sıfırladığımdan artık daha bi kolay tartışır duruma geldik, dönüş yolunda kızın uyuduğu her dakika hırgürle geçti. O da zavallım ne yapsın düşünmüş taşınmış ben dönmeye uğraşsam sen Ankaraya gelebilir misin sorusuyla geldi sabah karşıma! Hoş tayinini Anakaya aldırması neredeyse imkansız ve hiiiiçççç istemiyo çok iyi biliyorum ama fikir fikirdir. Bende kadro bulamayacağım için müdürlükten çekilmek zorunda kalmalıyım bu da maaşımdan bin liranın eksilmesi demek olorrr, ehh verilen emek ve çabaların yanmasıda cabası amannn ne bilim tereddütlü kaldım doğrusu...

of ülen offff bir ömür doğduğu yerde yer yurt edinenen normal yaşamlara çok özenir oldum...

sscuba .!.:

Merhaba millet döndük yine kürkçü dükkanınaaaa...
Amah kısa da olsa ben artık hem manevi olarak hem de bedenen çok yoruluyorum bu Ankara yolculuklarından. Hoş bu sefer daha farklı bir psikolojideydim melek annemin eşyalarını topladık kısmen, kısmen diyorum çünkü malesef bitiremedik. Ehh yarı ağlayarak iş yapılınca haliyle yavaş gidiyo

Kısaca gurbetlik çok zorrr helede misafir olmak en zoru, kayınvalidemin, teyzemin, babamın misafiri olarak valiz aç, topla... hele de çocukla çok daha zorlaştı işler çünkü haspamın bizden çok ıvırı zıvırı var. Zaman kısa ama görmek ve yapmak istediğin şey çok olunca iş koşturmacaya ve hiç bi şeyin de tam olamamsına neden oluyor, dolayısıyla ne kimseyi memnun edebiliyosun ne de sen bi şey anlıyosun. Yani ne güzel ailemi sevdiklerimi gördüm diyemedim yaw. Şimdi bi de gece uykusuz kalmalar da olunca iyice ruhlaşmış durumdayım.

Eh haliyle bu demorolize durumda nazımın geçtiği annemden sonraki tek kişi olarak eşime yüklendim epeyyy, niye biz böyle olduk niye Ankara bize dar geldi vs vs vs... adamında dayanma gücünü neredeyse sıfırladığımdan artık daha bi kolay tartışır duruma geldik, dönüş yolunda kızın uyuduğu her dakika hırgürle geçti. O da zavallım ne yapsın düşünmüş taşınmış ben dönmeye uğraşsam sen Ankaraya gelebilir misin sorusuyla geldi sabah karşıma! Hoş tayinini Anakaya aldırması neredeyse imkansız ve hiiiiçççç istemiyo çok iyi biliyorum ama fikir fikirdir. Bende kadro bulamayacağım için müdürlükten çekilmek zorunda kalmalıyım bu da maaşımdan bin liranın eksilmesi demek olorrr, ehh verilen emek ve çabaların yanmasıda cabası amannn ne bilim tereddütlü kaldım doğrusu...

of ülen offff bir ömür doğduğu yerde yer yurt edinenen normal yaşamlara çok özenir oldum...

Genişletmek için tıkla...

selam canım . unutmadım silzler ara ara gelip bakıyorum eskilerden de kimse yazmış mı diye. Ankara ya dönmek istediğini yazmışsın hemen aklıma geldi Ankara dan gidşin tayin işin vs ne heyecanla okumuştuk. hakkında hayırlısı olmasını diliyorm canımm. didem kızımızıı da öp benim içinnn

mellek .!.:

selam canım . unutmadım silzler ara ara gelip bakıyorum eskilerden de kimse yazmış mı diye. Ankara ya dönmek istediğini yazmışsın hemen aklıma geldi Ankara dan gidşin tayin işin vs ne heyecanla okumuştuk. hakkında hayırlısı olmasını diliyorm canımm. didem kızımızıı da öp benim içinnn

Genişletmek için tıkla...

amanın anlıyorumki ben bi yerimde duramıyorum, doğru diyosun yine maceralı bi süreçle yerleşmiştik Samsuna ama nedense burada da rahat edemiyorum, aslında mekanların, şehirlerin vs değil kusur, kusur bende bizde, karı koca bulamadık bi yolumuzu dön baba dön tekkesine döndü ruhumuz... Şimdidlk bi yerlere gitme işi askıya alındı ama hiiç belli olmaz haziran sonu kızın yaşgünün kutlamak üzere yine gideceğiz Ankaraya anlaşılan o ki ben her gidişte bi sorun çıkartacağım ))

kızlar merhabalar
güzel bir haber vermek üzere geleceğimi söylemiştim buraya son yazdığımda!!veeeee hamileyim kızlar
henüz pek kimselere söyleyemedim, sadece ailelerimiz biliyor..bir sürede söylemeyi düşünmüyorum , kısmet bakalım...aslında kalp atımlarını gördükten sonra size haber verecektim ama dayanamadım, paylaşmak istedim
sanırım kasımdan beri kk a hiç girmedim.biraz konudan uzak kalmak, kafamı toplamak adına!!tam 1 sene sonra kavuştum bebişime..çok bekledim çoook.ve haziran ayı itibariyle artık dr kontrolünde yapılacak aşamalara geçecektik ki bebişim güzel bir süpriz yaptı bana...

kasımdan beri neler yaptım, neler yaşadım..aralıkta dr um bazı testler istedi.İlk bebeğimi kaybettiğimden dolayı benden gen mutasyonu testi ve birtakım testler yaptırmam gerektiğini söyledi.Testler sonunda MTHFR 1298c heterozigot olduğumu öğrendim.yani kan pıhtılaşma problemim olabilirmiş.trombofili taşıyıcısıymışım.bebiğim olduğu taktirde, dr um tedbir olarak 9 ay boyunca kan sulandırıcı iğne kullanacağımı söylemişti.önce çok korktum, sonra yavaş yavaş kendimi duruma alıştırmaya çalıştım.bebek istiyorsam ne gerekiyorsa yapacaktım..ama bir türlü bebiş gelmiyordu.ocak ayında; bebiş olmama durmunu kafama çok taktığım için tesadüf eseri yumurtamın çatlamadığını öğrendim, dr um bir ay doğum kontrol hapı verdim kullandım ve herşey düzeldi.ama aklımdan bu fikir bir türlü çıkmıyordu.incik , boncuk, kek , pasta kurabiyelere sardım, sadece kafamı dağıtayım diye..nafile...bu seferde ya yine yumurtam çatlamadıysa diye tasalanmaya başladım.son ay, mayıs ayından tüm ümidimi kesmiş, tedavi yöntemleriyle nasıl çocuk sahibi olunacağıyal ilgili araştırma yaparken reglim gelmesi gereken gün gelmedi.havadan, sudan deyip beklemeye başladım.2-3 gün geçti yok.dedim ki 30 gün olmadan test falan yapmam her ana gelebilir ve elim ayağım titreyerek geçen pazartesi öğle saatinde yaptıracağım testi dayanamayarak sabah 10 da yaptırdım.hemşire 2 saat sonra sonucun belli olacağını söyledi, işe döndüm.heyecanlı bekleyiş başladı, hiçbirşeye konsantre olamadan karnımda kelebekler uçuşarak iş yapmaya çalışıyordum.off ne heyecan...her iki koşula da kendimi hazırlamıştım...saat 1 oldu arayan soran yok, dayanamadım ben aradım.ve hemşire olumlu ve değeriniz de iyi dedi ve gerçekten mi diyerek hüngür hüngür ağlamaya başladım.o gün yerdemiydim göktemiydim bilmiyorum...hala inanamıyorum.öğrendikten 2 gün sonra kesemizi de gördük, şimdi 11 haziranı heyecanla bekliyoruz...umarım bu sefer pır pır kalbini görebilirim bebişimin.

şu an 6 haftalıyız, hazımsızlık, şişlik ve kasık ağrımdan başka bir şey hissetmiyorum.bu arada 1 haftadır karından da kan sulandırıcı iğne yapmaya başladım.şimdiden karnımda yer kalmadı ve biraz morluklar var..bebeğin sağlığı için dişimi sıkıp sonuna kadar ne gerekiyorsa yapacağım.
hepinizi öpüyorum, pc i beklemekte olan eşime veriyorum.
Allah isteyen herkese nasib etsin.

wylma .!.:

selammmm... biz geldiiiik

bizim çok az zamanımız kaldı artık bu ay kavuşucaz inşallah.. normal doğum düşünüyorum inşallah becerebilirsem bize dua edinn:18::18: sizler nasılsınız? sesimi duyan var mıııı?

Genişletmek için tıkla...

aslıcım çok az kalmış bebişe kavuşmana..darısı başıma canım..allah kolay bir doğum nasib etsin sana.seni de bebişi de çok çok öpüyorum))