- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Obsesif Komplsif olanlar...
- Konu Sahibi CHOSEN
- Başlangıç Tarihi
- 10 Haziran 2010
- 74
- 0
arkadaşlar bendede başladı..Sevdiklerimi kaybetme mutsuz olma takıntısı sanırım.Eşimle aram çok iyi beni çok sever ve çok ilgilidri.Sanki eşim beni üzücekmiş aldatıcakmış aldatırsa o olur onu bunu yaşarız tarzı saçma saçma düşünceler geliyor aklıma.Beni begenmiyormu acaba istemiypormu tarzı düşüncelerden bıktım.Gayet güzel alımlı bayanım derdim ne bilmiyorum.Aynı şekilde ya ailemden birine birşey olursa tarzı takıntılarım var.Kendime çok güvenim yok gibi .Nasıl kurtulucam psikolojik tedavi olmam lazım sanırım.Ama ücretleri fazla geliyor.
- 25 Eylül 2010
- 1
- 0
düzenli terapi gören bi okb olarak dr. a gitmenizi öneririm...bende yaklaşık 5 aydır var bu rahatsızlık genelde temizlik takıntısı vb... endişe şüphe halinde yaşayanlar var ama bende sizin gibi benzer düşüncelere takılıp onları büyütüp( eşe dosta danışıp) daha da takıntılı düşüncelerimi arttırmıştım...bu sorunu yaşayıp da tedavi gören arkadaşlaar çok iyi bilir ne kadar çok odaklanıp düşünürseniz daha da artacaktır en önemlisi hastalığı kabullenmeniz gelen düşünceye karşılık vererek kendinizi ikna etmeye çalışmamanızdır şuna emin olun bunlar sizin gerçekte hissettikleriniz yada düşünceleriniz değildir bunu teecrübeli bi hasta olarak rahatlıkla söyleyebilirim :) ya öyleyse ya şunu yaparsam ya ölürsem vs.. vs... bunların hepsi gelen hasta düşüncelerdir... ben çok ağıır ataklar atlattım dr. a gidiyorum ve çok faydasını gördüm güç sizin elinizde herkeste mutlaka var olan olası bi rahatsızlık bizler hastalığı farkedenlerdeniz anormal değiliz.. gelen takıntı yada düşünce ne kadar acayip kötü çirkin vs.. olursa olsun düşündükleriniz eylemleriniz değildir korkmayın kaçmayın korkup kaçarsanız inatçı bi baş ağrısı gibi yapışır kalır korkmayın üstüne gidin ki sizi terk etsin :) sevgiyle kalın...
canım yazdıklarına katılıyorum aynı dertten ben de de var ve cok agır bı yuk anlatamam
her an her sn olmayacak bısıyı dusunmek ve olmaması ıcın bısılerı tekrarlamak
mesela bende de el ayak yıkama yok yada bırıne carpınca kırlenme dusuncesı gıbı..
ama benımkı daha cok agır gıbı gelıyor bana cunku sureklı sevdıklerımı kaybetme dusuncesı kafamda donup duruyor
ve artık sacmalamaya basladım
en komıgını soyleyım sıze bana da komık gelıyor ama dusunmeden duramıyorum "parmaklıklar ardında" dıe bı dızı var mesela ben bunu ızleyemıyorum nıe dıe soracaksınız sankı ızleyınce annem kardesım babam dan bırı hapse gırecekmıs gıbı hıssedıyorum ne kadar sacma dııl mı ama o nobete gırınce korku basıyo hemen kanalı degıstırıyorum
kardesım bı yere gıtse arabayla kesın bısı olacakmıs gıbı gelıyor ve o gelene kadar kafamdan gecen seylerı sureklı tekrarlıyorum bazen aglıyorum cunku cok bunalıyorum ama elımde dııl bunları dusunmeden duramıyorum o gelınce eve tekrarlamam kesılıyor
sureklı annem kardesım babama bısı olacak kaza gecırecek hapse gırecek hastalanacak mutsuz olacak vb gıbı kotu dusuncelerle bogusuyorum ve olmaması ıcın sureklı ıcımde sacma sapan seyler tekrarlıyorum
ne yanı tekrarlamayınca olacak mı hayır tabıkı bunu apacık bılıyorum ama rıske gıremıyorum ya olursa dıe sonucta sevdıklerımın hayatı soz konusu nası yenıcem ben bu dusuncelerı bılmıyorumdoktora da asla gıtmeyı dusunmuyorum ıkı kere gıttım ılacı kesınce daha da agırlastı bu yuzden kendı kendıme yenmeye calısıyorum ama nerde keske temızlık takıntım olsa da yenmeye calıssam
bazen yapmayım dıyorum hatta bı kez ufak bı seyde denedım sabah ıse gıtmek ıcın ustumu giyerken kı ben sıyah gıymeyı hıc sevmem sıyah gıyınce kotu bısı olacakmıs gıbı gelır o gun sıyah gıydım bılerek ve dedım kı bakalım bugun bı aksılık olacak mı dedım ve oldu ıs yerınde baya sıkıntılarım oldu hatta bu yuzden agladım ve aksam eve geldıgımde tekrarlamalarım daha da arttı demekkı gercekten tekrarlamazsam kotu seyler olacakmıs dedım
arkadaslar gercekten tekrarlamayınca aklımdakı sacma dusunceler gerceklesırmı
yanı bunların gerceklesıp gerceklesmemesı bana mı baglı
bende boleyim canim ben bunun hastalik oldugunu bile bilmiyorum bugune kadar geldim hala ayni korkularim var ama dualarimla Allah a guvenmemle astim bak herseyden once kotu bisey olsa bile bunu Allah u tealinin istemis oldugunu yani Allah istemeden bir dalin yapragin bile kipirdamicagini bilmen gerekiyor hepimiz biliyoruz ama buna icinden inandir kendini inan bana sonra bu korku geciyor en aza iniyor ama benim bazen geri geliyor cunku bu aralar dua edemiyorum malum kucuk beebk yani icim rahat degil ama inanin bunun hastalik oldugunu burdan goruyorum
canım aynısı bendede var..etrafımda hatta dizilerde olan kötu şeyleri kendi başıma gelicek sanıyorum..mantıksız olduğunu biliyorum ama yinede kafamdan atamıyorum işte..olmamış şeyleri düşünüyorum olucak ihtimalini düşünüyorum çok kötu birşey..çevremdeki kimse anlamıyor onlar bunu rahatsızlık olarakta görmuyor zaten ama nasıl olduğunu anlayabiliyorum.ben psikiyatra gidiyorum ilaç kullanıyorum 2 aydır düzelme var.aynı zamanda psikologa gidiyorum her hafta.153 kadın ve aile sağlığı merkezinden randevu alabilirsiniz ücretsiz..oldukçada iyi benim psikolgum..hepimize geçmiş olsunn
Merhaba arkadaşlar,sizleri çok iyi anlıyorum bende okb liydim ama ALLAHA şükür atlattım..Öncelikle korkmayım atlatılmayacak bi rahatsızlık değil kendinize güvenin ve bunun yanındada ilaçlarınızı aksatmayın..Bende bu rahatsızlığı geçirmiş biri olaraktan sizlere yardım ettmek isterim bana bu konuda msj atabilirisin..Yaşamış olduklarımı nasıl yendiğimi detaylı olaraktan anlatabilirim:)
yazılanları okudum okb ye 30 yaşında yakalandım.yaşamayan bilemez berbat bir şeydir.önceleri el yıkama ile başladı (3 er kere)sonra duş alma süresi uzamaya başladı (45 dakika gibi)hep başa dönüyor tam bitti derken tekrar başa ...işte tam bu noktada inanılmaz bir bunalma sıkıntı hatta bazen ağlama vs..ailem yapmazsan geçer diyor önemsemiyor beni suçluyordu eşim ise bir gün bana sen delisin bile dedi....araba sürerken sürekli kedi mi ezdim birşeye mi çarptım sürekli dikiz aynasından geriye bakıyor bazen geri dönüp geçtiğim yerlerden bir daha geçmeye başlamıştım vs vs vssonra ne mi oldu?ellerim ve yüzü mde yıkamaktan yaralar açıldı hızla kilo vermeye başladım...işte bu noktada dedim ki yardım almalıyım ve bir psikologa gittim beni dinledi ve dedi ki bence psikiyatra gitmelisin...gittim bir üniversite hastanesinden yardımcı doçentte özel olarak gittim...ilaç kullanımı ve ev ödevlerine başladık sonuç ?iyiyim bu hastalık sinsi tekrarlama ihtimali olan birşey ...ama ona bu imkanı tanımadım bir daha...daima üstüne gittim kolay değil biliyorum tekrarlamayınca yada saymayınca önce çok kötü hissettiysem de yarım saat geçince kendimle gurur duydum :)takıldığım birşey olduğu anda önemli olan niyet diyorum ve tekrarlamıyorum artık.ben yaptıysam sizde yapabilirsiniz ama yardım gerek ve bir tıp dr una gidilmeli bence bir psikiyatra...
- 15 Ocak 2011
- 37
- 1
bende okb hastasıyım arkadaşlar, gerçekten çok zor bi hastalık. RAB'bim kimsenin başına vermesin.gece kalkıp evdeki herkes yaşıyor mu diye kontrol ediyorum. bi sınavdan çıktım diyelim hemen sonuç açıklanmış mı diye internete bakıyorum.bu sırada derslerimde iyice kötüleşti. kaç kere tedaviye başladım ama sonra yarım bıraktım. şimdi gene ilaç tedavisine başladım, terapiye de tabii inşallah bu sefer sonuç alırım.en azından artık kontrol altında tutmak istiyorum şu takıntılarım:18:
- 21 Ağustos 2009
- 706
- 2
7-8 senedir bu dertle uğraşıyorum, bir arkadaş ilk sayfada öyle anlatmışki ben yazsam bu kadar olurdu..
kumanda, cep telefonu, masa, bilgisayar klavyesi, kapı kolları, tutamaç olarak ne varsa, çamaşırsuyuyla yada iyi bir dezenfektanla silinmediği sürece tutmam, birşeyle yada kazağımın kolunu elime kadar uzatır onunla tutarım.. eğer dışarıdaysam mecbur tutmak zorunda kalıyorum, o zaman o elimle bir daha saçıma, yüzüme giysilerime dokunmam, mutlaka yıkrım, öyle 8-10 kere değil 1 kere yıkasam oluyor ama lavabodan elime geri su sıçrarsa tekrar baştan yıkarım..sositososito
Tuvalete temizliğinden eminsem yani birtek ben kullanıyorsam otururum.. yoksa asla.. umumi biryerde tuvalete gireceksem büyük bir işkence yaşarım, kapıyı ayağımla iterim mendille kapatırım, sifonu mendille çekerim.. asla oradaki musluk, tas tuvalet kağıdı vs. dokunmam, sonra gene çıkınca ellerimi tekrar yıkarım..:bbo:
çocukken tuvaletten sonra ellerimdeki kötü kokunun gitmediğini farkettim, bir iki defa gidip tekrar yıkadım.. o zamandan beri sadece tuvalet kağıdı kullanıyorum..
biryere gidip gelince hemen banyo yapıyorum.. Eskiden dışarıda giydiğim kıyafetleri koyduğum bir koltuk vardı.. 1 kere giyilmiş temiz şeyi yıkamaya atamadığım için orada bekletiyordum.. sonra dışarı çıkarken nasılsa dışarılar pis diye gene giyebiliyordum tabi eve gelince gene banyo yapıyordum.. Ney temiz ney pisdi hatırlamaya çalısıyordum, düşünmekten başım ağrıyordu..nereleri temizlemiştim eyvah temizlemediğim bir yerden geçerken oraya değersem deliriyordum..
Daha eskiden hastane hastane dolaşıyordum.bir tahlile, filme, doktora inanmayıp en az iki doktora hastaneye gidiyordum sonuçları karşılaştırıyordum gene emin olamıyordum sonuçları ansiklopediden baka baka kendim yorumluyordum...
Felç olacağıma inanıyordum, sabaha kadar nabzımı sayıp, ellerimin uyuşup uyuşmadığını kontrol ediyordum.. sabaha kadar uyku yok tabi..
Allah muhafaza birde gerçekten hastalandımmı son dualarımı etmeye başlıyordum demekki kadetim böyleymiş deyip ölümü bekliyordum..:a015:
Simetri manyaklığıda var tabi, kaldırımlarda taşların çizgilerin ortasına basamıyordum.. çizgiye denk geldimi huzursuz oluyordum.. Daha bir sürü bunun gibi şeyler..
Birgün patlayacak heralde dedirtecek kadar başım ağrıyordu..gezmediğim beyin cerrahı kalmadı.. uyuşuyorum ben kötüyümü anlatamadım birtürlü..nörolojiye gönderiyorlar.. ama ben bir kere fizisel bir hastalığım olduğuna inandırmışımya kendimi o hastalığı araştırıp duruyorum..
Birgün tvde bir müzik hoşuma gitti herkesde içerde oturuyor, başladım dans etmeye baş ağrım durur gibi oldu.. 1 dakika sonra geçti..o ana kadar beynimde tümör olduğuna inanıyordum.. ama ağrı geçince yok galiba demeye başladım..:uhm:
Televizyonu kapatınca kumandayı ellediğim için ellerimi yıkardım hep, bir gün televizyonu kapattım ve ellerimi yıkamadan yattım.. Sbaha ölmediğimi farkettim.. Bu olaydan sonra biraz daha takıntılarım azaldı..
Şimdi daha iyiym ama asla tamamen geçmiyor.. Hala bu saydıklarımdan bir kaçı devam ediyor ve strese girdikçe artıyor..
Elbetteki deneyimlerimden biliyorumki bu hastalık insanı etkileyen bir olay sonucu olusuyor.. Ölüm, tartışma, haksızlığa uğrama vs vs.
önemli olan üstüne gitmek derlerya öyle yapmak, ve beyinde seratonin denilen madde eksikliğinde oluyormuş tabi bunu hemen o maddeyi içeren ilaçları gidin alın eczaneden diye söylemiyorum.. zaten reçetesiz alamazsınız.. Doktora görünmelisiniz mutlaka.. doktorunuzun verdiği ilacı düzenli kullanın kendimi iyi hissediyorum diye bırakmayın ilaçlar bir zaman sonra etki gösteriyor.. ağrı kesici gibi 30 dakikada değil..
Ben doktora gitmedim ama en az 5 senemi yedi..
hayatınızda ne kadar düzen oturtursanız o kadar düzeliyor bu hastalık.. birde mutlaka meşguliyet gerekiyor.. boşluk insanı iyice kendine sardırıyor.. Şizofreni hastaları dahil bir çok hastalık geçmişte bir işle meşgul olması sağlanarak ve müzikle tedavi edilmiştir.. şimdi müzik tedavisi varmı hastanelerde bilmiyorum ama tvde ve internette bilgi veren doktorların, sosyal ortama girilmesinin ve hayat şartlarının iyileştirilmesinin en kötü psikolojik hastaları bile iyileşmesine yardımcı olduğunu söylediklerini duydum.. Ki sosyal ortamlarda bulunmak çalışmak ve müzik dinlemek beni iyileştiren üç şey oldu..
ah arkadaşımmm ahhhh... temizlikle ilgili yaşadıklarının AYNIsını yaşadım ve hala da yaşıorum.. aynen beni anlatmışsın
ve bir davranışı bikaç kez yapmak, yapmazsam ailemin başına bişiler geleceğini düşünmek falan filann.. daha bunun gibi birsürü şey.. 7 yıldır çekiyorum.. ne bir psikoloğa gitmeye cesaret edebiliorum, ne ilaç kullanmaya.. arkadaşlar bunu çeken bilir.. Allah düşmanımın başına bile vermesin.. yaşamak çile resmen benim için.. Allah hepimizin yardımcısı olsun.. güvenebileceğim ve gerçekten ! tavsiye edebileceğiniz psikologlar varsa istanbuldan çok makbule geçer, bir hayat kurtarırsınız, belki de birkaç hayat.. lütfen yardımcı olur musunuz arkadaşlar
- 4 Aralık 2008
- 6.464
- 17
- 46
merhaba arkadaşlar
yakın bi arkadaşım hamile.. son 2-3 aydır erken doğum, bebeğini kaybetme, bebeğine zarar verme düşünceleriyle boğuşuyor ve bu düşünceler artık ciddi takıntılar haline geldi.. yani işini ve hayatını etkiler durumda.. söylediğine göre sürekli bunları düşünüyor, veya sevdiklerini kaybedeceği korkusu yaşıyor.. konuştuğunda ise sürekli bu takıntılarını anlatıp anlamsız bi şekilde dakiklarca bunları irdeliyor.. ve sürekli hata yapmaktan veya en doğruyu yapamamaktan korkuyor..psikiyatriste gitmesini önerdim maalesef beni ciddiye almadı.. benzer durumu hamilelik sürecinde yaşayıp sonrasında atlatan oldu mu acaba aranızda??
yakın bi arkadaşım hamile.. son 2-3 aydır erken doğum, bebeğini kaybetme, bebeğine zarar verme düşünceleriyle boğuşuyor ve bu düşünceler artık ciddi takıntılar haline geldi.. yani işini ve hayatını etkiler durumda.. söylediğine göre sürekli bunları düşünüyor, veya sevdiklerini kaybedeceği korkusu yaşıyor.. konuştuğunda ise sürekli bu takıntılarını anlatıp anlamsız bi şekilde dakiklarca bunları irdeliyor.. ve sürekli hata yapmaktan veya en doğruyu yapamamaktan korkuyor..psikiyatriste gitmesini önerdim maalesef beni ciddiye almadı.. benzer durumu hamilelik sürecinde yaşayıp sonrasında atlatan oldu mu acaba aranızda??
- 15 Ocak 2011
- 37
- 1
cherry-jam geçmiş olsun canım. aynı sorunlar yukarıda dediğim gibi bende de var. bende bir işi yapmazsam ya da tam tersine yaparsam ailemin yakınlarımın başına bişey gelecek endişesi yaşıyorum. okuldan ya da dışarıdan eve gelince hemen banyo yapmak evde temiz eşofmanla oturmak ve asla dışarıda giydiğim giysiyle oturmamak ne bileyim okulda kullandığım kalemi evde kullanamamak gibi sorunlarım vardı ama çok şükür bi kısmını atlattım ilaçlarım sayesinde. psikiyatriste mutlaka git devlet hastaneleri bile sana uygun tedaviyi veriyor. ben ankaradayım inşallah istanbulda sana yardımcı olabilecek bi arkadaş cevap yazabilir. ALLAH hepimizi bu dertten kurtarır inşallah...
- 21 Ağustos 2009
- 706
- 2
cherry-jam geçmiş olsun canım. aynı sorunlar yukarıda dediğim gibi bende de var. bende bir işi yapmazsam ya da tam tersine yaparsam ailemin yakınlarımın başına bişey gelecek endişesi yaşıyorum. okuldan ya da dışarıdan eve gelince hemen banyo yapmak evde temiz eşofmanla oturmak ve asla dışarıda giydiğim giysiyle oturmamak ne bileyim okulda kullandığım kalemi evde kullanamamak gibi sorunlarım vardı ama çok şükür bi kısmını atlattım ilaçlarım sayesinde. psikiyatriste mutlaka git devlet hastaneleri bile sana uygun tedaviyi veriyor. ben ankaradayım inşallah istanbulda sana yardımcı olabilecek bi arkadaş cevap yazabilir. ALLAH hepimizi bu dertten kurtarır inşallah...
canım arkadaşım saolasın.. sana da çok geçmiş olsun canım.. ALLAH hepimizi bu dertten kurtarır inşallah canımm inşallahhhhhh:96:
bende okb hastasıyım,ilaç kullanıyorum.hastalığımı kabullendim psikologum sayesinde..ben harfleri topluyorum kötu şeyler aklıma geldiğimde.ve nedense çevremdeki kötu olayların benimde başıma gelceğini düşünüp duruyorum.ilaçlarlar işe yaradı eskisi gibi değilim neyseki.ama benim sorunum annem.ona göre ben saçmalıyorum,ilaç kullanmam saçma,birşeyim yok.eskiden saklardım takıntılarımı şimdi annemle paylaşıyorum ama bu seferde bu ilaç seni aciz,zavallı biri yaptı.nekadar korkak biri oldun diyip duruyor.her defasından ilaçla ilgili olmadığıyla ilgili iknaya çalışıyorum.eskiden sinirlisin derdi şimdi sakinim bu seferde aciz oldun diyor..hastayım diye bağırasım geliyor bazen.insan bukadar tekrar etmez problemli olduğunu.bu seferde hasta olmaya meraklı oluyorum..yani zor arkadaşlar,kimse anlamıyor..siz içinizde yaşıyorsunuz bazende bu çok yoruyor..daha olmamış belkide hiç olmycak şeylerin olma korkusuyla yaşayıp hayatı kendine zindan etmek çok berbat..bide çevren anlamıyorsa herşey dahada zor.herkese çok geçmiş olsun..
- 6 Kasım 2009
- 285
- 0
kızlar bende de sinsi şekilde var sadece olaylar kontrolümden çıkınca psikolojim bozuluyor.bu aralar işler acayip yoğun yetiştiremiyorum ve dağınık çalışmak benim sinirlerimi altüst ediyor.doktora gittim bende temizlikten ziyade düzen olayı var herşey kağıt gibi olacak..çok düzenli olacak çalıştığım masam felan dağılınca dikkatim aşırı dağılıyor. bir de kendimi herşeyden sorumlu hissediyorum sanki dünyanın yükü omuzlarımda .işyerime giderken göğsümde daralma oluyor.çoğu zaman istifa etmeyi dahi düşünüyorum....doktor okb ama başlangıç düzeyinde dedi ilaçları kullanıcam bakalım nolacak...
allah hepimize yardım etsin.baş dönmesi kalp çarpıntısı ölüyorum düşüncesi.bırakıyorum kendimi artık onun kollarına.geçmesini bekliyorum.ilaç içmek istemiyorum.iki gündür başladım gene ilaca.sevdiklerime bişey olacak korkusu.kızıma kendime zarar verirmiyim korkusu.çok kötüyüüüüm çokkk
- 22 Şubat 2011
- 136
- 0
merhaba arkadaşlar
maalesef ben de okb hastasıyım bi ara ilaç tedavisi kullandım ama ekonomik nedenlerden ötürü tekrar kontrole gidemediğim için yarım kaldı ve bu benim için tam bir kabus oldu yaşamak istemiyorum,sürekli olumsuzum,herşeye takıyorum kafayı,ufacık seyleri büyütüyorum,çevremdekileri çok kırıyorum,sürekli hakaret ediyorum ve bunları istem dışı yapıyorum sonrasında çok ama çok üzülüyorum
neden böyle oluyor bilmiyorum ama bir türlü baş edemiyorum.Allah büyük hepimizin yardımcısı olsunherşeyin olumsuz yönüne odaklanıyorum.off çok mutsuzum...erkek arkadaşımla bile bu yüzden tartışıyorum,sürekli kuruyorum((
maalesef ben de okb hastasıyım bi ara ilaç tedavisi kullandım ama ekonomik nedenlerden ötürü tekrar kontrole gidemediğim için yarım kaldı ve bu benim için tam bir kabus oldu yaşamak istemiyorum,sürekli olumsuzum,herşeye takıyorum kafayı,ufacık seyleri büyütüyorum,çevremdekileri çok kırıyorum,sürekli hakaret ediyorum
ve bunları istem dışı yapıyorum sonrasında çok ama çok üzülüyorumneden böyle oluyor bilmiyorum ama bir türlü baş edemiyorum.Allah büyük hepimizin yardımcısı olsunherşeyin olumsuz yönüne odaklanıyorum.off çok mutsuzum...erkek arkadaşımla bile bu yüzden tartışıyorum,sürekli kuruyorum(( Son düzenleme:
- 15 Aralık 2009
- 9.220
- 14.625
merhaba arkadaşlar birkaç ay önce izlediğim bir tv programında konuşulan belirtilerden obsesif kompülsif hastası olduğum teşhisini kendime koydum,belkide yanılıyorum bilmiyorum.mesela aklımdan o anda duvara ellemezsem anneme bişey olcakmış yada yere eğilip kalkmazsam o sınavdan geçemiycem,yada işte ışığı 3 kere açıp kapamazsam kötü birşey olacakmış gibi geliyor bana,sürekli olmasada arada aklıma kötü şeyler geliyor,ve aklıma gelenler olmasın diye tuhaf hareketler yapıyorum.sanırım bu yaşadıklarım maalesef obsesif kompulsif oluyor dimi arkadaşlar,aslında hep namaz kılmaya başlasam bu geçecekmiş gibi geliyor,sağa sola dokunmak yere dua etsem geçecekmiş gibi geliyor,bilemiyorum.ayrıca hastalık hastasıyım maalesef....
