Obsesif Komplsif olanlar...

Slm..İnsan anlatınca rahatlıyor.. belkıde ondan yazdım bunları.demişsin sana katılıyorum ki seni anlayan birine anlatmak daha da rahatlatıyor..Bende çok çektim bu rahatsızlıktan iyileştim ilacı kestim ve evlendim:),8 ay öncesine kadar bende ilaç kullanıyordum doktor kontroluünde bıraktım ve 7 aylık evlilim..Anladığım kadarıyla sende kurtulmuşsun ama sonra yeniden tetiklemiş inşallah bende böyle bişey olmaz...

İnşAllah olmaz kardeşim. Ben tamamen kurtulmuş sayılmazdım. kalanlarıda evlenınce bırakırsın dedıler:) bılıyomusun ben bır kaç kişiden duymuşdum. bazıları evlendıkden sonra kurtuluyo. hasta bırısınde hastalık bitmiş evlilikle. İnsandan insana deyışıyo hastalık. birde sen bana bakma canım... ben burdaqurbetdeyım tüm gunu evde bunalımda kımsem yok...
bırde dedıyım gıbı cok kotu doğum emelıyatı keçirdim. bebeyımı itirme sakıncası bile oluşdu doğumdan once... bılıyosun böyle depresyon olaylar oluşduruyo bu hastalığı.
Senin için rahat olsun...
sende bu hastalık gorevını tamamlamış, ne güzel gitmiş... Sende görevini yap namaza dur..
İnşAllah bir gun bende kurtulur devamlı kıla bılırım namazımı. içimi en çok yakan bu.
 
İnşAllah olmaz kardeşim. Ben tamamen kurtulmuş sayılmazdım. kalanlarıda evlenınce bırakırsın dedıler:) bılıyomusun ben bır kaç kişiden duymuşdum. bazıları evlendıkden sonra kurtuluyo. hasta bırısınde hastalık bitmiş evlilikle. İnsandan insana deyışıyo hastalık. birde sen bana bakma canım... ben burdaqurbetdeyım tüm gunu evde bunalımda kımsem yok...
bırde dedıyım gıbı cok kotu doğum emelıyatı keçirdim. bebeyımı itirme sakıncası bile oluşdu doğumdan once... bılıyosun böyle depresyon olaylar oluşduruyo bu hastalığı.
Senin için rahat olsun...
sende bu hastalık gorevını tamamlamış, ne güzel gitmiş... Sende görevini yap namaza dur..
İnşAllah bir gun bende kurtulur devamlı kıla bılırım namazımı. içimi en çok yakan bu.[/QUOT

Merhaba
Kusura bakam ben özel msj yolluyamıyorum anlamış değilim:)Doğum,gurbetlik sende tetiklemiş diyorumya içinde bulunduğun ortam konum çok önemli sitres sıkıntı dahada tetikliyo umarım hepsi geçr:)Hayata olumlu bakmalıyız dime:qArada kılıyorum kılmıyo değilim ama bende bu hastalık vesveseyle başladığı için biraz önyargılıyım tabi ki manevi rahatlık gibisi yok bunda yavaş yavaş anlatacağıma inanıyorum
 
Merhaba
Kusura bakam ben özel msj yolluyamıyorum anlamış değilim:)Doğum,gurbetlik sende tetiklemiş diyorumya içinde bulunduğun ortam konum çok önemli sitres sıkıntı dahada tetikliyo umarım hepsi geçr:)Hayata olumlu bakmalıyız dime:qArada kılıyorum kılmıyo değilim ama bende bu hastalık vesveseyle başladığı için biraz önyargılıyım tabi ki manevi rahatlık gibisi yok bunda yavaş yavaş anlatacağıma inanıyorum

gelen özel mesajları okuya biliyosundımı ama ...
 
Son düzenleme:
bende de var aynı dertten geçmişteki yıkımlar böyle izler bırakıyo insanda
pozitif düşünme, olumlu olma filan kendimi uzun süre kandırdım ama bşiey farketmedi sonunda doktora gittim 3 aydır ilaç kullanıyorum keisnlikle faydasını gördüm bırakmaya cesaret bile edemiyorum
 
ben yaklaşık 10 yıldır okb depresyon hastasıyım hala aynıyım geçmiyor kısır döngü içindeyim
 
bende de bu hastalığın belirtileri çok var .ilerlemesinden korkuyorum :18:

herkese acil şifalar :KK71:
 
mrb ben okb hastasıyım . ilaç kullanırkende hastalığım gene alevlendi. her yıl aynı bahar döneminde yaşıyorum bunu. en son doktora gittim lustral verdi. ve ben şuan yabancılaşmada yaşıyorum. sanki hayatımın geçmişinde dönüyürum duruyorum. sürekli kendimi geçmişimde bi anımda hissediyorm. sanki yakın geçmiş zamanım yok gbi. erkek arkadaşım vardı ve onada yabancıyım. kendimi suçlu hissediyorum bu konuda. ama hissizm yabancıyım. soğudum mu yoksa diye kendimi yiyip bitiriyorum. ama onla görüştüğümde yüzüne bile bakmaya korkuyorum çnk sanki hayatımd ahiç olmamış gibi geliyor bana. sanırım bu durumu takıntı yaptıım için oluyor bu. ama çıldırmak üzereyim. ona yabancı olmak beni çok üzüyor. kendimi zorladıkça herşey daha kötüye gidiyor. baştan gelip gidiyordu hislerim ama şimdi hiç gelmez oldu. hayatımı biri geldi ve elimden aldı sanki. mutluluğum bozulcak diye korkuyordum ve başıma geldi işte :KK43:
 
Merhaba Hawwaa,
benim de çok yakın bir arkadaşım seninle aynı şeyleri yaşıyor şu sıralar.hep suçluluk duygusu ve ben evleneceğim kişiyi haketmiyorum diyor.kafasında olmadık senaryolar yazıp acaba düşündüklerim doğruysa ya doğruysa rezil olucaz falan diye düşünüp kendini mahvediyor.psikiyatriste de gitti şimdi de psikolog desteği alıyor.B12 si düşük çıktı kan düşüklüğü için de ilaç kullanıyor.kan düşüklüğü de psikolojik hastalıkları tetikliyor diye duydum ama ne derece doğru bilemiyorum.
Yani yanlız değilsin canım bu durumu yaşayan çok insan var.Yakinen şahit olduğum için yazıyorum.hala da arkadaşıma destek olmaya çalışıyoruz,o da evlilik sürecinde ve olumsuz bir karar vermesi söz konusu hem de çok sevdiği halde sırf onu düşündüğü içinmiş.
Aslında bu kadar yakından şahit olmasam yaşadıklarının bu kadar zor olduğunu anlayamazdım ama gerçekten beyninin içinde çok büyük çatışmalar var ve bedenen bütün gün yattığı halde müthiş yorulduğunu görüyorum ve çok üzülüyorum.
Sürekli geçmiş olayları irdeleyip duruyor,geçmişte yaşadıklarına şüpheyle yaklaşıyor acaba şöyle mi yapmıştım diye.
İnş bu günler de geçecek hepiniz için dua ediyorum.
 
duaların için çok teşekkür ederim . ama benimki aynı mı bimiyorum ki şöyle bişey var sucluluk duyguları alevlendiriyor bunu sonra bi an var mı yokmu emin olamıosun üzerine gittikçe herşey zorlaşıyo. ve sana hiç olmamış gbi geliyor parmağındaki yüzüge bakıosun ne ara oldu bu diosun bilosun oldu ama rüya gbi sana ait değil gbi. sanki başka bi hayttan dewam edıosun . bunlar bi semptom biliyorum. herşey yolund agiderken durduk yerde soğucak değilim ya. birazda dönemsel 4 yıldır aynı donemde yaşıyorum bunu. resimler bile yabancı gelio snaki benm bu dimi diorum yaşadım dimi bunlrı . korkunç bişey yaa. rabbim düşmanıma vermesin
 
Merhabalar, yazdıklarınızı okuyunca cogu semptomun aynı oldugunu gordum. Bende evlendikten sonra surekli annemi kaybetme korkusu yasıyorum.Surekli aklıma (ALLAH korusun) öleceği geliyor,oysa ALLAH'a çok sukur gayet saglıklı.Hayal bile kuramıyorum,ne dusunursem dusuneyim eninde sonunda böyle seyler geliyor aklıma.Artık dayanılmaz bir hal aldı, dua ediyorum yattıgımda uyuyana kadar.Resmen korku hali yasıyorum.Kendimi telkin etmeye calısıyorum ama yapamıyorum.İlaç kullanmak istemedigim icin herhangi bir doktora da gitmedim.Ne yapacagımı sasırmıs durumdayım
 
Selam kızlar geçmiş olsun. Bende de okb var. (Ya da vardı :S geçip geçmediğine emin olamıyorum) O acıyı çok iyi biliyorum ben 2 yıl kadar ilaçsız yaşadım okbyi çok sancılı dönemlerdi çok ağır geçirdim hatta ağlardım da.. Sonra doktora gittim okb olduğumu söyledi ilaç kullandım. Düzenli kullanınca iyi geldi ama sonradan şöyle bi kanıya vardım. Okb tamamen geçebilen bi hastalık değil, ömür boyu da bu ilacı kullanmak istemiyorum dedim ve bıraktım, okb ile yaşamayı öğrenmem lazım dedim. Epeydir de ilaç kullanmıyorum. Hastalığımı çok iyi tanıdım, çok araştırdım, o yüzden artık aklıma bişeyler geldiği zaman "aman bu bildiğin hastalık işte" deyip geçiyorum yapıcak bişey yok başka..
 
Son düzenleme:
bende bu 3 4 sene önce bugünkünden daha ileri boyuttaydı, yoldan geçerken demirlerin arasından çıkan çiçeklerden illa koparmam gerek diye düşünüyodum, koparamayıp geçersem geri dönüp koparıp devam ediyodum yola. koridordan geçerken lamabayı açıp kapayıp öyle geçiyodum, pek çok şeyi yaparken kafamdaki saçma sistematiğe uymadı diye olmadığını düşünüp en baştan birkaç sefer yapıyodum vs vs. bir gün internette öylesine rastladım ve o gece bu rahatsızlığa yakalnmış olduğumu kabullenip oturup ağladım, ağlaya ağlaya pek çok psikolojiyle ilgili sitede okudum, nedenleri üzerine yazılanlarda mükemmelliyetçi anne ya da baba faktörü nedeniyle olabileceği yazıyordu ve ona karar vermiştim o gün. ama bugün bu başlık sayesinde üzerine biraz aha düşünüyorum da, daha farklı nedenler de var bunda. sonraları bunu kendi kendime yenmeye çalıştım ve en önemli yöntem olan takıntının üstüne gitme yolunu kendimle dalga geçerek denedim. kendime ''böyle saçma şey mi olur sen bu kürdanı değil de diğerini alsan annen baban ölmeyecek ya da otobüse ilk binen kişi olmazsan üniveriste sınavını kazanamayacak değilsin, delirme'' diyip durdum, bugün başlığı görünce o günlerimi unutmuşum bile, yenmişim yani.. ama bu %100 sorunsuz ve rahat bir beyne sahip olduğum anlamına gelmiyor, arabada giderken bir kaza olup da annem babam ölürse kardeşimle ankaraya taşınacağımı onu okutacağımı vs vs düşündüm, bir saplantı haline gtirmedim, bu saplatının bana bir davranış yaptırmasına izin vermedim ama bunu düşündüm sonuçta ama bir varsayım olarak.. gönül ister bu tarz şeyleri de düşünmeyeyim ama buna çoooooooook şükür, normal birey seviyesinde görüyorum şuan kendimi, tedavi de hastalık da bizim beynimizde başlıyor ve çok kolay yenebiliriz, yeter ki üstüne gidelim,onu iyilik fısıldayan bir dost değil de karşı koyacağımız ve inatlaşacağımız bir düşman olarak görelim..:KK70:
 
arkadaşlar bende bunlara benzer şeyyler yaşıyorum ama ben temizlik gibi değilde kuralcılık var bu her konuda kuralcılık mesela yeil ışık yanmadan asla karşıdan karşıya geçmem, dışarıdaki çiçekleri otları asla kopparmam ve koparttırmam kavga ederim tabelalarda ne yazarsa uyarı şöyleki markete giriyorum mesela giriş çıkıış varya diyelimki çıkış kapısından girdim baya bi ilerledim farkettim çıkıyorım giriş kapısından tekrar giriyorum bu herkez tarafından yadırganıyor ben bi de aşırı çocuklarıma bağımlıyım,,21,,,,19, yaşlarında çocuklarım var şu saatte evde olun diyorum olmadılarmı hemen polise gidiyorum çocuklarım yok diye çekilmez hal aldı hayatım
 
HEPİNİZE geçmiş olsun arkadaşlar...benim annem rahatsız yardımcı olurmusunuz?annem 3yıldan beri küs olduğu babamın akrabalarını taktı.ama heran onlar beyninden çıkaramıyo.düşünmek istemediği halde beynine oturduklarını söylüyor.yatıp kalkıp beynimden gitmiyorlar diyo.hayatla irtibatı kesildi,düşünmek istemese de takıntı oldu beyninde.bitürlü hata dönemiyo ,yemek yiyemiyo konuşmuyo.doktora gitti ,takıntı demiş.hap kulanıyo ama uyuyo uyanınca gene beynimdeler rahat değilim diyor.lütfen yardımcı olursanız çoook seviniriz...
 
HEPİNİZE geçmiş olsun arkadaşlar...benim annem rahatsız yardımcı olurmusunuz?annem 3yıldan beri küs olduğu babamın akrabalarını taktı.ama heran onlar beyninden çıkaramıyo.düşünmek istemediği halde beynine oturduklarını söylüyor.yatıp kalkıp beynimden gitmiyorlar diyo.hayatla irtibatı kesildi,düşünmek istemese de takıntı oldu beyninde.bitürlü hata dönemiyo ,yemek yiyemiyo konuşmuyo.doktora gitti ,takıntı demiş.hap kulanıyo ama uyuyo uyanınca gene beynimdeler rahat değilim diyor.lütfen yardımcı olursanız çoook seviniriz...





geçmiş olsun canım benim annemde aynen öle ve babama hayatı zindan ediyoe ama bi farkla annem kendi akrabalaraına taktı babamın onlarla bir olup kendisini delirtmeye çalıştını sölüyor aslında doğru ama aradan baya bi yıllar geçmiş sanki devam ediyormuş gibi davranıyor ısıtıpğp ısıtıp tazeliyor anlıyorum seni ama bi tavsiye sana yeşillik bahce gibi hobilere yöneltin annem çok seviyor toprakla uğraşınca unutuyorum diyor
..geçmiş olsun canım:44:
 
merhaba herkese..

arkadaşlar her takıntı obzesif kompulsif bozukluk hastalığı olduğunuz anlamına gelmiyor. mutlaka bu teşhisi profosyonel biri koymalı.
annenizi bir doktora götürmenizi öneririm. önemli ölçüde rahatlayacaktır..

çok çok geçmiş olsun..
 
kızlar ben de obsesif kompülsif olduğuma inanıyorum.. sorunum şu ki hep kötü birşey olacakış hissi.. hiç mutlu olamama.... 4 yıllık bir beraberliğim var.. erkek arkadaşım hepp benden ayrılacakmış gibi geliyor... en mutlu anımızda bile o anın bozulmasından korktuğumdan mutluğumua odaklanamıyorm.. yaprığım hiçbirşyden keyif almıyorum... sürekli bir şeyleri kafama takıyorum ve şikayetçiyim birşeylerden... kafamın meşgul olmadığı, boş olduğu ve iyi olduğum bir zaman yok... hep kötü birşey olacak sanki... [sürekli ağlıyoeum herşeye ama... sizce bunlar neden kaynaklanır fikri olan car mı..bunlar obsesif kom. belirtisi mi?
 
canım yazdıklarına katılıyorum aynı dertten ben de de var ve cok agır bı yuk anlatamam
her an her sn olmayacak bısıyı dusunmek ve olmaması ıcın bısılerı tekrarlamak
mesela bende de el ayak yıkama yok yada bırıne carpınca kırlenme dusuncesı gıbı..
ama benımkı daha cok agır gıbı gelıyor bana cunku sureklı sevdıklerımı kaybetme dusuncesı kafamda donup duruyor
ve artık sacmalamaya basladım
en komıgını soyleyım sıze bana da komık gelıyor ama dusunmeden duramıyorum "parmaklıklar ardında" dıe bı dızı var mesela ben bunu ızleyemıyorum nıe dıe soracaksınız sankı ızleyınce annem kardesım babam dan bırı hapse gırecekmıs gıbı hıssedıyorum ne kadar sacma dııl mı ama o nobete gırınce korku basıyo hemen kanalı degıstırıyorum
kardesım bı yere gıtse arabayla kesın bısı olacakmıs gıbı gelıyor ve o gelene kadar kafamdan gecen seylerı sureklı tekrarlıyorum bazen aglıyorum cunku cok bunalıyorum ama elımde dııl bunları dusunmeden duramıyorum o gelınce eve tekrarlamam kesılıyor
sureklı annem kardesım babama bısı olacak kaza gecırecek hapse gırecek hastalanacak mutsuz olacak vb gıbı kotu dusuncelerle bogusuyorum ve olmaması ıcın sureklı ıcımde sacma sapan seyler tekrarlıyorum
ne yanı tekrarlamayınca olacak mı hayır tabıkı bunu apacık bılıyorum ama rıske gıremıyorum ya olursa dıe sonucta sevdıklerımın hayatı soz konusu nası yenıcem ben bu dusuncelerı bılmıyorum :KK43:doktora da asla gıtmeyı dusunmuyorum ıkı kere gıttım ılacı kesınce daha da agırlastı bu yuzden kendı kendıme yenmeye calısıyorum ama nerde keske temızlık takıntım olsa da yenmeye calıssam
bazen yapmayım dıyorum hatta bı kez ufak bı seyde denedım sabah ıse gıtmek ıcın ustumu giyerken kı ben sıyah gıymeyı hıc sevmem sıyah gıyınce kotu bısı olacakmıs gıbı gelır o gun sıyah gıydım bılerek ve dedım kı bakalım bugun bı aksılık olacak mı dedım ve oldu ıs yerınde baya sıkıntılarım oldu hatta bu yuzden agladım ve aksam eve geldıgımde tekrarlamalarım daha da arttı demekkı gercekten tekrarlamazsam kotu seyler olacakmıs dedım
arkadaslar gercekten tekrarlamayınca aklımdakı sacma dusunceler gerceklesırmı
yanı bunların gerceklesıp gerceklesmemesı bana mı baglı
canım öncelikle geçmiş olsun hepinize.benimde erkek arkadaşom okb idi.4 sene boyunca çok zorluk çektik.gözümün önünde eriyordu resmen.kendi kendine konuşuyord fısıltıyla.ne yapıyorsun dediğimde içinden kötü düşünceler geçtiğini onlar olmasın diye tersini söylediği demişti.sanki fısıldamassa olacak gibi geliyormuş.zamanla kamera takıntısı başladı.kameralı ortamlarda duramıyordu.neyse çok kötüydü Allah bir daha yaşatmasın.sonuç olarak ağlaya zırlaya 4 sene geçirdik.doktor desteği ve arkadaşlarımla yaptığımız dualar sonucunda iyileşti.şimdi çok mutluyuz çok şükür.
senin soruna gelince iyi düşün iyi olsun canım.kendine seni dinleyecek mantıklı cevaplar verecek bi arkadaş bul,kafana takılan seni rasız eden tüm düşünceleri anlat ve ona itaat et.banada bi sıkıntınız olursayazabilirsinz,seve seve destekolurum.
 
X