evet canım benim vardı atlattım çok şükür zarar verme korkusu bu ve bence en kötüsü...
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Obsesif Komplsif olanlar...
- Konu Sahibi CHOSEN
- Başlangıç Tarihi
evet canım benim vardı atlattım çok şükür zarar verme korkusu bu ve bence en kötüsü...
- 11 Ocak 2010
- 2.402
- 28
ben de kendimi sanki balkondan aşağı atacakmışım gibi sanki atmışım gibi veya nası diyim kendimi zor tutuyomuşum gibi intihar etmemek için.ve o an da aklıma "YA BİGÜN KENDİMİ TUTMAYA GÜCÜM YETMEZSE" düşüncesi.işte bu beni mahfediyo.başkalarında da oldumu die merak ediyorum.sen nasıl atlattın yani dr terapiye mi gittin ilaç mı kullandın nası geçti.ben 2 senelik evliyim bebek hastasıyım ama inan ki artık bebek fikrinden bile soğudum ben.beni tanıyan biri duysa hayatta olmaz böle biş derdi.
- 20 Aralık 2009
- 1.947
- 0
- 42
- 11 Ocak 2010
- 2.402
- 28
benim p.atakla başlayan psikolojik rahatsızlığım şu an da yani yakalaşık 1 senedir bu durum da.yani çok sık olmuyo ama olunca da TAM oluyo.
- 20 Aralık 2009
- 1.947
- 0
- 42
panik atak için doktora gidiyorsun değil mi?
o da kendi kendine geçmez, benim annem 15 yıllık panik atak hastası, ondan biliyorum...
- 11 Ocak 2010
- 2.402
- 28
gitmez olurmuyum.5 senedir devlet hastanesine gidiyodum.1 senedir de özel dr a gidiyorum terapi alıyorum.özel dr ilaçlarımı artık bırakamak istediğim için gitmeye başladım.bebek düşündüğümüz için. ama daha önce sadece 1 kez aklıma gelmişti acaba intihar edermiyim bi gün kendimi tutamayıp die ama son 1 senedir sanırım 4-5 kez olmuştur.öle ki bebeği bu kadar çok seven isteyen biri acaba bebeğimi kaldırıp atarmıyım zarar verirmiyim düşüncesi olmaya başladı.ve soğudum artık o kadar çok istemiyorum.korkuyorum çünki.napcam bilmiyorum çok zor bi durum.ALLAH yardımcımız olsun ne diyim
benim de oluyordu. hatta o düşme hissini hissediyordum aşağı bakınca hemen balkondan ayrılma gereksinimi duyuyodum yoksa atabilirim kendimi diye.. bebeklere çocuklara hayvanlara zarar verme korkusu vardı kucağıma alamıyodum ya boğarsam ya camdan atarsam fln diye... ilaç+terapi 2 sene aralıksız devam ettim.. bi tavşan aldım kendime ona dokunarak kucağıma alıp saatlerce tutarak fln yendim bu korkuyu sonra bi köpeğim oldu kuzenlerimin bebeklerine de yaklaşmaya başladım böle böle... şimdi okb tam anlamıyla geçmedi ama şekil değiştirdi ve hafifledi simetri, ezberlerme takıntısı yaşıyorum sadece şu an sana tavsiyem terapi al kesinlikle.. ve ilaçlarını aksatma.. okb yüzde yüz iyileşmiyor ama yüzde 10 lara kadar iniyor emin ol.. ilaç kullanıyor musun sen?
- 11 Ocak 2010
- 2.402
- 28
bunlar da oldu ben de.hatta bebek sahibi olmak fikrinden bile sırf bu sebepten soğudum ki ben bebek hastasıyımdır.
- 27 Mart 2008
- 6.992
- 0
- 18 Mayıs 2009
- 4.481
- 1.039
son 2 yıldır bende bu hastalıkla savaşıyorum tam evden çıkacağım ütünün fişini çektimmi camı kapattımmı ocağın altı acıkmı kaldı tekrar kapıyı acıp kontrol ediyorum evden biraz uzaklaşıncada eyvah kapıyı kitledimmi diye tereddüt ediyorum yolda giderken birçok kez çantamı açıp açıp bakıyorum param anahtarlarım nüfus kağıdım şuyum buyum ohhhh herşey tamammış derken 10 dk sonra bidaha bakıyorum.
işin tuhaf kısmıda aslında hiçbirşeyi unutmuyorum ama ben unutmuş gibi davranıyorum.
işin tuhaf kısmıda aslında hiçbirşeyi unutmuyorum ama ben unutmuş gibi davranıyorum.
- 11 Ocak 2010
- 2.402
- 28
psikolojik hastalıkların hemen hemen hepsinin en belirgin ortak özelliklerinden biri bence olmayan bişeyi olmuş gibi kabul edip o ruh haline bürünmek.mesela ütünün fişini çektiğimiz halde sanki çekmemişiz gibi düşünüp tekrar tekrar bakmak.mesela her dışarı çıktığımız da kaza geçircemizi ölcemizi düşünmek ve dışarı çıkmamak gibi...
canım daha çok gencsin. ne kadar erken doktora gıdersen ve devamlı tedavı alırsın. okadar cabuk iyileşirsin. Zaman keçdıkde iyileşmede zorlaşıyo. Ama sadece ilac tedavısı dıyıl, psikoterapıde
- 11 Ocak 2010
- 2.402
- 28
devlet yada üniversite hastanesi sana en iyi ihtimalle ayda 1 randevu verir.daha sık vermez hatta daha geç bile verebilir.eğer imkanın varsa özele git derim ben.araştır ucuz terapi veren yerler vardır mutlaka bulunduğun yerde
üni hastanesine de gittim
ayda bi çağırıyolardı..nasılsın gelişme varmı?şu varmı bu varmı die soruyolardı.hemen hemen her seferinde bi başkası geliyodu..sadece bi kişiye 2 kere rastladım o kadar.sanırım psikoterapi filan değildi o..normal kontroldü..istedim ama önce ilaçla tedavi edelim dediler.ilaçda istemiyorum.içtiğim dönemde daha kötü olduğumu hissettim.bilmiyorum şu anda ilaçdan fazlasına ihtiyacım olduğunu hissediyorum.sonuçta hiçbir sorunumu halletmeyecek sadece uyuyacağım ilaçlarla - 11 Ocak 2010
- 2.402
- 28
üni hastanesine de gittim
ben 4 sene ünüversite hastanesine 1 sene de devlet hastanesine gittim.ayda bir en iyi ihtimal bazen 2 ayda bir 3 ayda bir bile oluyodu ve her seferinde başka bi dr.nasılsın son görüşmeden beri vs vs.bu böle olmaz böle sağlıklı bi tedavi olmaz.en iyisi biraz araştırıp uygun ücretli bir yer bulup ayda en az 2 kez terapiye gitmek.ben yaklaşık 1 senedir her hafta gidiyorum.önümüzde ki aydan itibaren de 15 günde bir gidicem
