Nişanlıyım gurbete gidicem ailemi bırakmak istemiyorum ailem çok üzülüyor

ZemheriPoyraz .!.:

Böyle mutluysanız neden olmasın. Herkes evlenmek zorunda değil. Elin adamı senin ağlamana dayanmak için evlenmeyecek. Cilve isteyecek, oynaşmak isteyecek, çalışmadığına göre ev işi yemek isteyecek, eve geldiğinde güler yüz tatlı dil, hoş sohbet isteyecek, yeri gelecek anasına hizmet, ziyaret isteyecek, yarın çocuğun olduğunda hepsine ek dört dörtlük annelik de isteyecek, biblo almıyor evine. Hayatı birilerine zindan etmek için evlenme. Evlenmek rütbe atlamak değildir. Sen hayat arkadaşın olsun diye evlenmiyorsun, rütben olsun diye evleniyorsun.

Genişletmek için tıkla...

zxshermine .!.:

Yani şu anda işsizsiniz ve "önceki işyerinizden neden ayrıldınız ?" sorusuna vereceğiniz cevap, performans vb nedenlerle işten çıkarılmaktan daha kötü.

Genişletmek için tıkla...

senem4545 .!.:

Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi

Genişletmek için tıkla...

zxshermine .!.:

Yani şu anda işsizsiniz ve "önceki işyerinizden neden ayrıldınız ?" sorusuna vereceğiniz cevap, performans vb nedenlerle işten çıkarılmaktan daha kötü.

Genişletmek için tıkla...

Mavikelebenk .!.:

Benim ailem bu kizinki gibi değildi. Annemle babamın problemleri vardı ve ben evden gittiğim için korku oluştu annem tek kalırsa diye. Umarım kalın kafaniz basar şimdi

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Yavvv bey babası bakar onlaraaaa,ne işi.

Genişletmek için tıkla...

senem4545 .!.:

Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi

Genişletmek için tıkla...

senem4545 .!.:

Ben bunu kabul etmiş olsam şuan burda bu başlığı açıp nisanlim ile bu konu yüzünden 4 gündür konuşmuyoruz demezdim

Genişletmek için tıkla...

senem4545 .!.:

ben kör kütük aman seviyorum ne derse tamam demedigim için şuan bu haldeyim zaten hala konuşmuyoruz ne kadar sürecek bilmiyorum ben açık açık ona söyledim zaten ben özeledigim zaman otobüse biner ailemi görür ve geri evime dönerim diye işine geliyorsa beni bununla sınama diye şimdi ne olacak bilmiyorum ikimizde sessiziz

Genişletmek için tıkla...

pamuk musun nesin .!.:

Bir sizsiniz ailesi problemli olan. En çok sizin derdiniz var. Hepimiz gül gibi çekirdek ailemizi bırakıp evlendik sanki.

20 dk uzaklıkta yaşadığınız şeyi olağan bulmanız da ayrıca komik. Altlı üstlü oturma planınız yoksa en iyi ihtimalle bu şekilde yaşayacaktınız zaten.

Lise üniversite okumadınız mı? Hiç çarşıya çıkmıyor musunuz? Bu yaşa kadar evin demirbaşı gibi evi mi beklediniz? Hayır. Evlenip başka eve gidince ne oldu hemen? Eşikten atlar atlamaz aileniz kavgaya mı tutuştu?

Evli olmanın birey olmanın sorumluluğunu taşıyamayacak durumda olanlarin evlenme ehliyeti nasıl oluyor anlamıyorum. Kaldıramayacağınız bir durum varsa -Allah şifasını versin- iyileşir öyle evlenirsiniz.

Sanki fersah fersah uzaktaymışsınız gibi bir haller tavırlar...

Genişletmek için tıkla...

zxshermine .!.:

Hayaller güzel de , gerçekler öyle olmuyor. Babasına bir şey olursa ne olacak ?

Genişletmek için tıkla...

senem4545 .!.:

Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Yavvv bey babası bakar onlaraaaa,ne iş

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Yavvv bey babası bakar onlaraaaa,ne işi.

Genişletmek için tıkla...

pamuk musun nesin .!.:

Bir sizsiniz ailesi problemli olan. En çok sizin derdiniz var. Hepimiz gül gibi çekirdek ailemizi bırakıp evlendik sanki.

20 dk uzaklıkta yaşadığınız şeyi olağan bulmanız da ayrıca komik. Altlı üstlü oturma planınız yoksa en iyi ihtimalle bu şekilde yaşayacaktınız zaten.

Lise üniversite okumadınız mı? Hiç çarşıya çıkmıyor musunuz? Bu yaşa kadar evin demirbaşı gibi evi mi beklediniz? Hayır. Evlenip başka eve gidince ne oldu hemen? Eşikten atlar atlamaz aileniz kavgaya mı tutuştu?

Evli olmanın birey olmanın sorumluluğunu taşıyamayacak durumda olanlarin evlenme ehliyeti nasıl oluyor anlamıyorum. Kaldıramayacağınız bir durum varsa -Allah şifasını versin- iyileşir öyle evlenirsiniz.

Sanki fersah fersah uzaktaymışsınız gibi bir haller tavırlar...

Genişletmek için tıkla...

senem4545 .!.:

İş arayışında değilim o da güç isteyen bişey çok zorda kalmadığım sürece şart değil

Genişletmek için tıkla...

ZemheriPoyraz .!.:

Evlenme o zaman ne diye milletin başını yakıyorsun.

Düğün bitecek adam gerdek hayalleriyle eve getirecek seni bir bakacak "aaaaaa ağlıyor" insaf etse ellemese yarın sabah yine ağlıyorsun. Hadi ilk gece yaşandı oldu bitti adam keyifle bir sabah kahvaltısı yapıp yatağa geri dönmek isteyecek ve sen yina ağlıyorsun. Adamın haftada 1 gün izni olacak sen babamı özledim götür beni diye yine ağlayacaksın. Sen hep ağlayacaksın.

Abartma diyorsun şu an ama senin hiç dirayetin yok, incinmiş hassas kalbini anlamıyor diye evde mutsuz mutsuz dolaşacaksın adam da mutsuz olacak. Sen daha gitmeden mutsuzsun çünkü. Ve içtin içe hep mutsuz olacağının farkındasın, başkasıyla da evlensem ailemden ayrılacağım, hepsi aynı kafasındasın çünkü

Genişletmek için tıkla...

pamuk musun nesin .!.:

Bir sizsiniz ailesi problemli olan. En çok sizin derdiniz var. Hepimiz gül gibi çekirdek ailemizi bırakıp evlendik sanki.

20 dk uzaklıkta yaşadığınız şeyi olağan bulmanız da ayrıca komik. Altlı üstlü oturma planınız yoksa en iyi ihtimalle bu şekilde yaşayacaktınız zaten.

Lise üniversite okumadınız mı? Hiç çarşıya çıkmıyor musunuz? Bu yaşa kadar evin demirbaşı gibi evi mi beklediniz? Hayır. Evlenip başka eve gidince ne oldu hemen? Eşikten atlar atlamaz aileniz kavgaya mı tutuştu?

Evli olmanın birey olmanın sorumluluğunu taşıyamayacak durumda olanlarin evlenme ehliyeti nasıl oluyor anlamıyorum. Kaldıramayacağınız bir durum varsa -Allah şifasını versin- iyileşir öyle evlenirsiniz.

Sanki fersah fersah uzaktaymışsınız gibi bir haller tavırlar...

Genişletmek için tıkla...

senem4545 .!.:

Evet işime geldi valla

Genişletmek için tıkla...

Mavikelebenk .!.:

Bu zamana kadar aldığım sorumlulukları sorgulamak senin ne haddine kendine gel hayatım hakkinda ne biliyorsun da böyle densizce konuşuyorsun? Allah ıslah etsin

Genişletmek için tıkla...

zxshermine .!.:

İnşallah 2 ev arasındaki 20 dk mesafe ; araba ile yüksek hız ve trafiksiz ortam şartlarında geçerli olan süredir ; yürüme mesafesi değil.

Genişletmek için tıkla...