Nişanlımın ailesi… Lütfen akıl verin

Ev kursunlar ev kurmak zorundalar diye bir söylemim olmadı. Sadece insan ağız ucuyla da olsa “Bir şeye ihtiyacınız var mı?” diye sorar ufacıkta olsa bir yardımda bulabilir dedim, ikisini aynı kefeye koymayın. Araya kırgınlık sokmuyorum çünkü zaten kırgınım bu duyarsızlıklarına karşı.

Bildiğiniz gibi yapın o vakit.
İnadım inat diyorsunuz madem nereye varacağı çok belli.
 
Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Evet ailesi hiç destek olmuyor siz de bu konuda kavga ediyorsunuz. Nişanlınıza çok üzüldüm, etrafındaki herkes çok bencil
 
Okumuş ,meslek sahibi,aklı başında insanlarsınız,düğün tarihinize niye kendiniz karar vermiyorsunuz..16 yıl önce herşeyimizi kendimiz yaparak evlendik.ilgisiz,umursamaz bi kayınailem vardı.hiçbir şeyime karıştırmadım…madem kendim yapıyorum,el gibiler niye onları söz sahibi yapayım ? Tuttuğumuz ev,nikah tarihimiz,gelinliğim,aklınıza ne geliyorsa eşimle seçip karar verdik..zaten kendi ailem bize bıraktılar,eşimin yalnız olduğunu bildiklerinden zorluk çıkarmadılar…karıştırmadığım halde 1 çay bardağı dahi olmayan evimi arkadaşlarına beraber yaptık diye gururla gezdirmişti ,mesafenizi koyun..evlenirken iş arkadaşlarım dahil bi çok insan neye ihtiyacın var,bi eksiğini alalım diye sorarken eş ailesinin ölü taklidi yapması,bazılarının da bunu normal görmesi bana garip geliyor açıkçası
 
Okumuş işini eline almış kişiler olarak ailesinden bir şey beklemeyin devir çok değişti artık bizde eşimle evlenirken her şeyi kendimiz yaptık. Ama Ailelerimizin gölgesi üzerimizdeydi. Şükür
 
Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Fedakarlık yaptığım ne varsa hepsi bana duvar görevi yaptı. Yapmasaydın yaptıysanda istedıgın ıcın yaptın oldu.
 
Yetişkin iki insan evlenmeye karar vermişsiniz kendiniz yapabilirsiniz her şeyi.
Olmadı düğün yapmazsınız.
Bu kadar beklenti insanı yorar.
Düğün vakti için konuşmaya gelmedi ailesi diyorsunuz ne alaka mesela?
Siz ikiniz tarihi belirleyin işte.
Tutun düğün yerini.
Parayı verince her şeye de karışabilirler hem böylesi daha iyi.
 
Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Bidakka da oğlunun evleneceğini bildiği hlde kendi borcunu ödetiyosa ben orda huylanırdım direk. Benim kp,eşimin 3. Evliliği oldugu halde takıları almıştı. Borca harca girmeyelim diye. Seninkiler bide ödetiyo. İnsan beklentiye girer haliyle. Nişanlın ödememiş olsa babasının borcunu tmm dicem ne hakla bekliosun .
 
Elbette kendimiz alacağız fakat sizce de sıfır abartı bir insanın çocuğuna minicik de olsa yardım etmemesi size tuhaf gelmiyor mu?

Varyemez insanlar geri durabilirler, amma nişanlı oğluna gel benim borcumu öde diyorsan o zaman berbat insanlar kategorisine giriyor maalesef. Nişanlının ailesi berbat insanlar, nokta. KV de ses etmediğin için, borcun altına girip eşşeklik yapmaya razı bir cici kız olduğun için seni seviyordur konu sahibesi.

Yapılacak şey belli, annen ya da baban , artık hangisi daha dişliyse KVyi ya da KPyi açıcak siz evlenmek üzere olan çocuğa borç ödettiniz , benim kızım sizin sorumsuzluğunuzu çekemez tüm borçları hemen şimdi kapatıcaksınız diyecek. Deveye diken adama ..ken yaranıyor, şimdi hiçbir ses etmeyip o borçların altına kuzu kuzu girersen konu sahibesi bunlar evlendikten sonra da senin sırtına çıkarlar emin ol.
 
O zaman 2 yetişkin kendi borçlarını kendi ödemeli, borcu evlenmek üzere olan evlatlarına yıkmamalı.
Orası öyle lakin türkiyede bekar olup ana babayla yaşayıp çalışan kesim bu şanssızlığı yaşıyor. Çakışıyorsun bekarsın oğlumuzsun kızımızsın biz bir aileyiz diye diye maaşı ortak yerler veya mal mülk alırlar.
Konu sahibinin nişanlısı anne babasıyla borç harç meselelerini iyi yönetememiş anne ben nişanlanıyorum para biriktirmem lazım veya bana güvenmeyin demeliydi veya vermemeliydi(ne kadar mümkünse bekarken)
Yani iş adamda bitiyordu
 
Canım benim ben seni anlıyorum çünkü aynı şeyleri yaşıyoruz. Hatta ekle beni nasıl oluyorsa dertleşelim vallahi.
Konuya gelecek olursak biz kimseye bana şunu alıcaksın, şunu takıcaksın demiyoruz. Ama yedi kat el bile bir eksiğin gediğin ihtiyacın var mı diye sorarken eş ailesinin seni insan yerine koymayıp sanki komşusunun akrabası evleniyormuş gibi davranması insanda istenmiyormuş izlenimi yaratıyor.
Arkadaşına bile hediye alırsın. Evlenene destek olursun 50 lira 100 lira neyse. Kayınvalidenin seni karşısına alıp kızım bir eksiğin var mı yapabileceğimiz bişey var mı diye sormaması ne demek ya? Eline 100 lira tutuşturup bunu al evinize bi su bardağı alırsın diyemeyecek kadar aciz insanlar. Ne biz onların 100 lirasına muhtacız ne onlar 100 lirayla fakir olur. Ama sen aa bunu da kayınvalidem aldı diye kırılana kadar severek kullanırsın o bardağı.
Burda sorun insan yerine konmamak. Yok sayılmak. Yoldaki kediye ekmek verirken sana kafaların çevrilmesi. Bunu yaşamayan anlayamaz.
Kalkıpta zaten bana şunu bunu alın diyecek halimiz yok herkes çalışıyor çok şükür muhtaçta değiliz ama düşünüp bi sorar insan eksik gedik ne var diye ya evlenen senin oğlun senden çıktı.
 
Canım benim ben seni anlıyorum çünkü aynı şeyleri yaşıyoruz. Hatta ekle beni nasıl oluyorsa dertleşelim vallahi.
Konuya gelecek olursak biz kimseye bana şunu alıcaksın, şunu takıcaksın demiyoruz. Ama yedi kat el bile bir eksiğin gediğin ihtiyacın var mı diye sorarken eş ailesinin seni insan yerine koymayıp sanki komşusunun akrabası evleniyormuş gibi davranması insanda istenmiyormuş izlenimi yaratıyor.
Arkadaşına bile hediye alırsın. Evlenene destek olursun 50 lira 100 lira neyse. Kayınvalidenin seni karşısına alıp kızım bir eksiğin var mı yapabileceğimiz bişey var mı diye sormaması ne demek ya? Eline 100 lira tutuşturup bunu al evinize bi su bardağı alırsın diyemeyecek kadar aciz insanlar. Ne biz onların 100 lirasına muhtacız ne onlar 100 lirayla fakir olur. Ama sen aa bunu da kayınvalidem aldı diye kırılana kadar severek kullanırsın o bardağı.
Burda sorun insan yerine konmamak. Yok sayılmak. Yoldaki kediye ekmek verirken sana kafaların çevrilmesi. Bunu yaşamayan anlayamaz.
Kalkıpta zaten bana şunu bunu alın diyecek halimiz yok herkes çalışıyor çok şükür muhtaçta değiliz ama düşünüp bi sorar insan eksik gedik ne var diye ya evlenen senin oğlun senden çıktı.
Sen benim içimdeki her şeyi öyle güzel anlatmışsın ki 🥲🙏🏻
 
Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Nişanlımın uzerine gidebilecek bir durum yok ortada bu şekilde ona karşı davranirsan adam dahada bunalıma girer. Ailesi maddi katkıda bulunmuyor tek başına elenden geleni yapıyor. Ben olsam kendi aileminde katkıda bulunmasını istemem. Yarın birgün bunların aranizda geçeceği cok aşikar. Benim ailem yaptı seninki yapmadı diyip başına kakabilirsin. Çok dolusun bu konuda çünkü. İster istemez bu içinde büyür yarın aile içi bı tartismada dilinden dökülür. Hiç gerek yok. Sende tek başına yapabildiğini yap durum esitlensin kavgada bitsin
 
Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Bana sorarsan kardeşim nişanlımla aran iyimi sana kırıcı üzücü bir davranışı varmı bunlarin hiçbiri yoksa ailesinin maddi desteğini onemseme derim şahsen kendimden biliyorum benim kayinvalidemde evimin herseyini düzdü hatta evimi bile aldı ama kendi ustunee tabi ne hikmetse de ben evlendim eve geçtim kaasin birden evi satmak istedi ve beni kendiyle aynı apartmanda oturtmak için sıkıştırdı istemediğimi bilmeme rağmen eşimde yanımda hiç olmadı saolsun ben senin durumunda kalmış olsaydım eşimin bana tutumuna bakardım beni uzmeyip her durumda yanımda duruyor elinden geldiğince çırpınıyorsa vallahi ailesiyle arama mesafe koyar yine saygimi bozmam ama çok içten davranmadan eşime sahip çıkarım sonuçta hayatı onla ben yasicam.
 
Ailesinin masraflara karışmaması sizi ilgilendiren bir şey değil. Karşı taraf alması gerekenleri alıyorsa kimin aldığı sizi ilgilendirmez. Ailesinden soğuduysanız da bunu nişanlınıza belli etmeyin hele bu yüzden sakın kavga etmeyin. Sonu istemediğiniz yerlere gider. Zaten ne diye kavga edeceksiniz nişanlınızın suçu mu o ne yapabilir yani.

Üzgünüm ama bu şekilde devam ederseniz evliliğinizin gidişatını görebiliyorum
 
Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Şimdi susup kendinizi dolduracağınıza ailesinden yapmaları istediğiniz yardımı talep edin.
 
İki yetişkin evlenirken her şeyi elbette beraber yapmalısınız. Aileler neden yardım etsin ki?
Gücü olmayan evlenmesin bu kadar basit.
Ailesine ısınamadığınızı söylemişsinşz. Size yardım edene mi ısınıyorsunuz sadece? Aile bağı,arkadaşlık vs parayla olmuyor,size kim para verse ona mı ısınacaksınız bu mantıkla? Bakın böyle söyleyince ne saçma geliyor değil mi? İnsanları severseniz ısınırsınız,sevmezseniz de ısınmazsınız. Maddi yardımla ısınmanızın hiç alakası yok.
 
İki yetişkin evlenirken her şeyi elbette beraber yapmalısınız. Aileler neden yardım etsin ki?
Gücü olmayan evlenmesin bu kadar basit.
Ailesine ısınamadığınızı söylemişsinşz. Size yardım edene mi ısınıyorsunuz sadece? Aile bağı,arkadaşlık vs parayla olmuyor,size kim para verse ona mı ısınacaksınız bu mantıkla? Bakın böyle söyleyince ne saçma geliyor değil mi? İnsanları severseniz ısınırsınız,sevmezseniz de ısınmazsınız. Maddi yardımla ısınmanızın hiç alakası yok.
Konunun maddiyatla ilgisi yok konu sahibi insan yerine konulmuyor. Kalkıp beyaz eşyalar, mobilyalar alınmasın ama bir takım su bardağı alır insan.
 
X