- 3 Mayıs 2020
- 908
- 1.078
Bence ayrılmalısınMerhaba arkadaslar,
Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.
Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.
Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.
Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.
Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
Sevmiyorsan adam daha fazla umitlenmeden ayrıl.Az bekleseydin konu sahibi bir nikah kıyılsaydı.bence nap et ayrıl. Kendine de bu adama da yazık etme. Dış görünüş neyse ama içine sinmeyen bir ilişki bu, kimseye fayda sağlamaz, mutlu etmez.
sevmeden gönlün titremeden olmaz bu iş bnce nişanı yol yakınken işler ilerlemeden at karsı tarafta daha fazla beklentiye girmesinMerhaba arkadaslar,
Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.
Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.
Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.
Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.
Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
Ya inşallah o lafların altında kalmamışsınızdır, senin oğlun az sulanmış yamrı yumru patlıcanlara benziyor zaten içime sinmiyordu arkadaşlar falan itekliyordu huyu iyi diye, hem huyu mommok çıktı hem ailesi varoş deseydiniz.Merhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.
Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
Çok iyi olmuş, kendinizi yakacaktınız nerdeyse. Huyu iyi diye evlenecektiniz bir de bununla. Bize kara leke olarak sizin gibi cahillerle muhatap olmak kaldı deseydiniz.Merhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.
Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
Harika huyu varmış adamın ya maşallah hayran kaldım.Çok iyi olmuş, kendinizi yakacaktınız nerdeyse. Huyu iyi diye evlenecektiniz bir de. Bize kara leke olarak sizin gibi cahillerle muhatap olmak kaldı deseydiniz.
Anam da anam diyormuş ya kız, bundan hiç haberimiz yoktu. Adam her yerden ofsayta çıkmışHarika huyu varmış adamın ya maşallah hayran kaldım.
Keşke ''senin g*tü b*klu oğlunu kim alsın önce sen bi emzirmekten vazgeç onu'' deseydiniz......... ay sinirleniyorum böyle kara cahillere ben yaMerhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.
Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
demek ki bi şey içine sinmiyorsa bi sebebi oluyormuş. hislere güvenmek gerekiyormuşMerhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.
Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
kız Allahın sevgili kuluymuş resmenYa inşallah o lafların altında kalmamışsınızdır, senin oğlun az sulanmış yamrı yumru patlıcanlara benziyor zaten içime sinmiyordu arkadaşlar falan itekliyordu huyu iyi diye, hem huyu mommok çıktı hem ailesi varoş deseydiniz.
Allah korumuş sizi sadaka dağıtın benceMerhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.
Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
Niye başkalarına fikrini soruyosun ki ?Merhaba arkadaslar,
Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.
Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.
Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.
Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.
Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?