Nisanlimi biturlu sevemiyorum

Belki değiştirip yazmıştır, diğer konuda yaşı 23tü ne aceleniz var dendi, burada 29 yaşında. Ben yazdığı cümleden hatırladım eski konuyu. Eşleri yakışıklı olanlar bizimkiler yakışıklı da ne oluyor diyorlarmış 🤷🏼‍♀️
Ne mi oluyor? Evliliklerini ayakta tutan şey aşk ve ten uyumu. Tenini kokusunu içinin almadığı, sevmediği bir adamın aldığı nefese katlanamazlardı, sevdikleri olunca en abuk huylarına öyle böyle katlanıyorlar. Kaç tanesi boşamış yakışıklı kocasını mutsuz ediyor diye de konuşuyorlar? 😂
 
Ne mi oluyor? Evliliklerini ayakta tutan şey aşk ve ten uyumu. Tenini kokusunu içinin almadığı, sevmediği bir adamın aldığı nefese katlanamazlardı, sevdikleri olunca en abuk huylarına öyle böyle katlanıyorlar. Kaç tanesi boşamış yakışıklı kocasını mutsuz ediyor diye de konuşuyorlar? 😂
Ne mi oluyor, zabağınan zor uyanıyoz
 
. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.
Ailen , fikrini onemsemen gereken mantıklı insanlar değiller. Ben 32 yaşındayım valla piyasa boylu poslu, işini oturtmuş, tatliş adam kaynıyor
Neden içinin ısınmadigi, hem senden kısa hem kel birini alasın ki?
Doğacak çocukların da ona benzeyecek üstelik.
Bu ihtimali de düşün:)
Ayrıca sen ilişki ne bilmiyorsun, flörtün olmamış. Bence bu yüzden duyduğun iki güzel söze hemen inanmissin. Adam senle ne paylaştı da bir anda aşık oldu? Çirkin adam romantizmi diyorlar buna:) tipinde iş yok, senin gibi saf kızları iki güzel sözle kendilerine bağlıyorlar.
Boşversene ya. Daha önünde uzun yılların var.
Adamın elini tutma isteği tutmuyorsun, haftada üç dört şeyini tuttuğunu düşün.
Deger mi yani koca bulamam diye çekim duymadığın adamla sevişmeye?
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
Ayrılın bence o adama da size de haksızlık. Ayrıca bu saatten sonra bazı kriterleri feda edeceksin kadar saçma bir şey yok sanki evlilik olmazsa olmaz bir şey de mutlaka evlenebilmek için bazı şeyleri feda edeceğiz.
 
29 gec bir yas degil onemli olan mutlu olmak otuzdan sonrasi gec vs dusunceleri cok sig ve cok ataerkil geliyor bana
Ben otuz yasindayim yalniz yasiyoeum bundan o kadar memnunum ki arkadaslarla gwziyorum , kendi parami kazaniyorum cocuk derdim yok
Ama gercekten hazir hissettigimde evlenmek istiyorum , birine asik olursam ve onla yol arkadasligi yapabileceksem
EGer asik olsaydiniz sevseydiniz tipi sizi rahatsiz etmezdi
bahsettiginiz erkeklerin yaninda cok guzel kadinlar da olabiliyor cinsellik ten uyumu guzellikle veya yakisiklilikla sinirli degil
Boyle olmaz ayrilmalisiniz
Aksi takdirde bir gun sizi ceken birine rastlarsiniz ve sadakatsizlik edersiniz buraya konu acarsiniz evliyim ama baskasina asik oldum diye
 
Buradaki sorun bu değil ki. Feda etme sorunu yok ortada. Sorun hanfedinin hemen nişanlanması. Insan bir kaç ay konuşur, tanımaya çalışır. Kimse kimsenin duygularıyla bu kadar kolay oynamamalı. Kaç yaşında insansınız. Aceleniz neydi. Şimdi hem adamcağizin duygularıyla oynayıp, bütün arkadaşları ve ailesinin karşısında utanç duymasına neden olacaksınız.

Bu arada ayrılın mutlaka, umarım nisanliniz kendisini çok sevecek birisini bulur.
Boşuna yazmayın evlenecek muhtemelen
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
Canim daha 29 yasindasin senin yasindakiler daha orasi senin burasi benim geziyor,evet Eli yuzu huyu duzgun Adam bulmak bu devirde zor ama sevemeyecegin birisi ise bu seni evlilik hayatinda daha da zorlar. Nisanliyken donmek daha kolay sanki
 
Ya boyle bir dizi falan mi var, ya da kissadan hisse hikaye falan.

Bugun gordugum 2. Gorucu usulu konusu. Ikisinde de kizimiz ay elektrik alamadim diyor. Yani ne diye gorucu usulune zaten tamam diyorsunuz ki. Hayir bizim koyde bile kalmadi gorucu usulu, siz nerelerde yasiyorsunuz. Bir de egitim falan yazmissiniz. Ilkokul mezunu anneme desem oturur guleriz yani. Cok sacma degil mi beklentiler.
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?

El ele tutuşma öpüşme gibi şeylerde de böyle duygusuz iseniz bence hemen ayrılın
 
Çok merak ettim hiç flört etmeden nasıl bir kariyer yaptınız?

Yaşınız daha çok genç. Böyle bir evliliği haketmiyorsunuz. Sizin de heyecanlanmaya, cinsel çekim duymaya hakkınız var. Kendinize bunu yapmayın.
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
Ailene ve arkadaşlarına katılıyorum
 
valla bende görücü usulü evlendim.babamın tavsiyesiyle oldu, tipine nişanlılıkta alıştım. ama elektrik almıştım msj beklerdim. arayacakmı diye . gece gec saatelere kadar yazışırdık. geleceginde elim ayağıma dolaşırdı. bi çeken tarafı oluyor illaki. sizde tık yoksa kusura bakma seni oyalamak istemem. karşı tarafı kırmadan sorun bende olmuyor diyerekten.evlilik bu şekilde sürmez de
 
Neden acele ettiniz ki anlamıyorum bu aileleri de 29 yaşındaysam ne olacak şimdi bir sürü sıkıntı bence emin değilseniz ayrılın devam etmek sizede nişanlınıza da yazık
 
Tekrar merhaba arkadaslar,

Oncelikle zamaninizi ayirip yorum yapan, fikrini benimle paylaszn hersene tesekkur etmek istiyorum. Bukadar cok yorumu beklemiyodum. Hepsine teker teker cevap yazamasamda tek tek tum yorumlari okudum.

Cogunluk ayrilin diyor, simdiden boyle hissetmessem cinsellik, ten uyumu gibi seylerde olmaz. Ki haklisiniz ben o kisimlari hic dusunmemistim. Bazilari ise ailemle ayni fikirde onemli olan huy diyo.

ben kalbimin sesini dinleyip, nisanlima karsi durust olmaya karar verdim. Cesaretimi toplayip ona karsi bisey hissedemedimi buyuzden nisani atmak istedimi soylicem. Bunu kirici olmadan nasil soyleyebilirim sizce?
 
özlememeyi falan geçin ten uyumu diye bir gerçek var bu hayat da ve bu şekilde sağlıklı bir cinsel hayatiniz da olacagini sanmiyorum.
sevmediginiz, hiç bir çekikiniz olmayan bir insanla sırf iyi insan diye bir ömür eziyet çekerek sevişeceksiniz belkide bu çok önemli nokta.
 
özlememeyi falan geçin ten uyumu diye bir gerçek var bu hayat da ve bu şekilde sağlıklı bir cinsel hayatiniz da olacagini sanmiyorum.
sevmediginiz, hiç bir çekikiniz olmayan bir insanla sırf iyi insan diye bir ömür eziyet çekerek sevişeceksiniz belkide bu çok önemli nokta.
Sadece yatakta da değil o eziyet, sağlıksız cinsellik hayatına sirayet edecek, birbirine katlanamaz hale gelip ota b.ka didişecekler huzur diye bir şey kalmayacak.
 
İyi insan olması evlilik için yeterli olsaydı ask ten uyumu vs denen duygular safsata olarak kalırdı. Ozlemediginiz aşık olmadığınız adamin aldığı nefes sesi bile size batacak. Ayrılın.....
 
Üç aydır ısınmadığınız, özlemediğiniz bu insanla aynı yatağı aynı hayatı paylaşcaksınız buna göre karar verin.her ikinizede haksızlık adam kendini sevmeyen bir kadınla siz sevmediğiniz bir adamla yazık olur .

İlk görüşte beğeni olmasada ,zamanla bir çekim, elektriklenme ,sevgi olsa neyse olabirdi belki . üç aydır duygularınız aynı düzeyde değişen bişey yokken bitirmek mantıklı bence
+1
Dünya güzeli olması değil önemli olan; önemli olan sana çekici gelmesi, senin hoşuna gitmesi, o enerjiyi alman. Çekim olmayınca sevgi, aşk da olmuyor. Bu saatten sonra şöyle olmaz, böyle olmaz kafasi çok saçma, Allah bilir onu ancak.

Ayrıca, aceba değil; acaba 🥲
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
Bence bırakma iyi bir insansa sonra çok pişman olursun belki. Dersin ki keşke çirkin olsaydida mutlu huzurlu olsaydım madem buraya kadar geldi böyle düşünüyordum niye buraya kadar getirdin. Evlenmek zorunda değilsin kimseyle ailenin lafına da bakma i inden geleni yap ama ayrilacaksandaa kırmadan üzmeden.
 
X