Nisanlimi biturlu sevemiyorum

Merhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.

Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
Başlık dikkatimi çektiği için atlaya zıplaya okuyordum konuyu mesajını gördüm. Çok geçmiş olsun.

Gerizekalı kadın, lekelemmişmişsin sevsinler. Ayrılmanı beklemiyorlarmış, çok yumuşak başlı görmüşler seni o yüzden nişanı atmanı sindiremeyip b.k atmaya çalışmış. Gitsin köle pazarından alsın gelini. Öyle gelin mi kaldı be. Sorması ayıp nereli bunlar. Konya kokusu geldi burnuma burnuma 🤣
 
İstemiyordunuz zaten, iyi olmuş. Ama evlilik gibi büyük kararlarda istemiyorum demeyi insan bilmeli. Kendi başımızı yakıyordunuz.

Tanımadığım bir bireye, istenmeyen tavsiye vermek istemem. Ama gene de yazmadan geçemedim.

Aynı şeyi yaşamamak için ailenizi karşınıza alıp konuşunuz. Ailenizin seçtiği insanlara artık güvenemeyeceğinizi açıkça belirtiniz.

Bir de ben o kadar değersiz miyim sizin gözünüzde de, bana o adamı ve o tip bir aileyi layık gördünüz demeyi de unutmayınız.
 
Merak etmeyin bende susup oturmadim icimden gecenleri bir bir soyledim 😊 hatta ondan sonra dediki sen daha benim gibi oglumu zor bulursun ben ogluma istesem senin gibilerini cok bulurum, oglumu mutlu ederim ama sen benim oglumsuz asla mutlu olamazsin. Annemler araya girip agzinin payinida bide onlar verdi 😅
Gitsin bulsun tipsiz oğluna Allah Allah. Zaten bulabilecek olsaydı hiç laf anlatmazdı size tamam derlerdi. Diğer kıza geçerlerdi. Ama öyle bir şey olmadığı için ağzına vurmuş. İlk konu açtığımda da yazmıştım. Bir erkeğin iyi olduğu öyle 2 günde belli olmaz. Neden bu kadar emin oldunuz diye. Çirkin diye iyi olacak diye bir kaide yok. Çevrenizdeki yakışıklı erkekle evlenilmez vs diyen tipleri de hayatınızdan çıkarın. Çıkaramıyorsanız da uzak durun. Etrafınızdan çok etkileniyorsunuz onların aklıyla değil kendi aklımızla hareket etmelisiniz. Şunu da ekleyim çirkin erkeğin eziyeti daha çok olabiliyor. Aşağılık kompleksine giriyorlar.
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
Son ne oluyor böyle insanlar evleniyor birbirini tanımadan sevmeden. Daha sonra kadın veya erkek birbirlerinde aşkı sevgiyi bulamadığı için aldatmalar başlıyor eee sonuç o beni aldattı bu beni terk etti ya cinayet ya ortada kalan çocuklar ya ömür boyu süren mutsuz evlilikler ve kk da açılan bdv ler.

Aslan sevmediğin içinin ısınmadığı birisiyle evlenme şuan dönmek için 1 şansın var daha doğrusu her zaman var ama en kestirme yol bu at nişanı kurtul.
 
Merhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.

Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
bu güncel yazınızı şimdi gördüm çook çok iyi bir karar vermişssiniz inşallah önünüze sevdiğiniz değer gördüğünüz insanlar çıkar.
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
 
Merhaba arkadaslar,

Sizinle bi derdimi paylasip, fikirlerinize ihtiyacim var cunki artik cevremdeki kimseye anlatamiyorum, beni anlamiyorlar. Simdiden okudugunuz icin tesekkur ederim.
Ben 29 yasinda bi bayanim. Nisanlimla tanismadan once hic bi sekilde bi sevgili yada herhangi bi iliskim olmadi. Onceligim hep egitim ve is tecrubemdi. Bikac ay once ailem beni gorucu usulu biriyle tanistirmak istedi. Bende kendimi artik evlilige hazir hissetigim icin kabul ettim. Ilk gorugumde tip’ini begenmedim ama sonraki bulusmalarda cogu konularda hemfikir oldugunu farkettigim icin, ve zamanla severim umuduyla nisanlanmayi kabul ettim.



Suan 3 aydir nisanliyiz ve ben ona hala isinamadim. Nisanlim huy ve karakter olarak cok iyi bi insan. Caliskan, sigara alkol kumar gibi kotu aliskanlari olmayan, efendi ve saygili. Ama tip’i bana cekici gelmiyor. Kel, benden kisa ve yuzu bana cekici gelmiyo. Bu yuzdende hala alisamadim, biturlu sevemiyorum onu. Birlikte vakit geciriyoruz, haftada en az bi kez bi aktivite yapiyoruz ama sanki bana normal bi arkadasla bulusuyomusum gibi geliyo. Beni eve biraktiktan sonra onu özlemiyorum, onu dusunmuyorum, is’te calisirken aceba suan napiyo demiyorum. Nisanlim ise tam tersi. Bana ilk goruste asik oldugunu soyledi, surekli beni dusundugunu beni ozledigini soyluyo. Ben bunlari duyunca mideme agrilar giriyo, kendimi suclu hissediyorum.

Onemli olan ic guzelligi dedikce meger kendimi kandirmisim diye dusunuyorum. Hergun aceba ayrilsami diye dusunuyorum.

Arkadaslarima fikrini sordugumda “biz yakisikliyla evlendikde noldu, hergun kavga dovus” diyolar. Aileme konuyu actigimda ise “29 yasindasin, bu saatten sonra bazi kriterleri feda ediceksin, iyi cocuk ayrilma” diyolar.

Kafam cok karisik. Simdi sevmezsen zamanla hala sevebilirmiyim? Yada ayrilsam, bukadar iyi huylu birini bulabilirmiyim diye dusunmekten geceleri uyuyamiyorum. Lutfen yardim edin sizce ne yapmamiyim?
29 yaşın nesi varmış? Aileni dinleyip geleceğini mahvetme bence
 
Bi insan sırf iyi huylu diye evlenilmez ki. Çok yakışıklı olması da gerekmiyor kimsenin kocası aman aman yakışıklı değil ama arada bir çekim olur yanyana geldiğinizde heyecanlanirsin ilk bulusmalarda eli eline yanlışlıkla çarpsa bile kalbin oynar :)
evet biz de eşimle kedi köpek gibiyizdir hele ilk 1 sene her gün son 1 sene de haftada 1 mutlaka kavga ederiz 😂 ama pişman mıyım evlendigime asla
Yani şuan adam size iyi gelse bile sonuçta melek değil illaki tanıdıkça ya da beraber yaşadıkça size batacak huyları ve fikirleri çıkacaktır ortaya. Bunu da ancak aranızdaki sevgi ve çekimle aşabilirsiniz. Şimdi mantıklı diye baktığınız evlilik arada çekim yoksa daha sonra ikinize de zulüm olur.
 
Merhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.

Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
Korku filmi gibi...
 
bende bi arkadasi hatirladim sizin yorumunuzu okuyunca sadece eski sevgilisinin ailesi kendisini istemedigi ve unutmak icin hic tipini begenmedigi evlendigini cinsellik birlikteligini 6 ayda bir oda esinin yalvarmalari ile birlikte olmalari esinden asiri igrendigini cok cirkin buldugunu cok mutsuz oldugunu esinin cok iyi ahlakli oldugunu ve onunda mutsuz olmasina sebebiyeti oldugu icin vicdan azabida cekiyordu diyecegim o ki karsilikli sevmeden olmuyor olursada ne yaziktir ki mutsuz esler ve cocuklar yetisiyor
Millet arkadas olabilecegi adamla evlenecegi adami karistiriyor. Konu sahibine de bunu diyecektim, guncellemeyi gordum, gerek kalmadi
 
Merhaba arkadaslar,
Aranizda belki merak edenler icin gelismeleri anlatmak biyandan da icimden gecenleri atmak istedim.

Ben ilk postu yazdiktan hemen sonra nisani atma karari almistim ama bunu nisanlima yada aileme nasil anlatsam diye bikac gun dusunuyodum. Bu sirada dugun isler gittikce ciddi olmaya basladi ve aileler altin /taki / adetlerden konusmaya basladi ve orda olaylar patladi. Efendi, saygili dedigimiz aile konu masraf olunca bi an kayboldu ve yerine cirkef bi aile geldi. Biz sok olduk. Daha sonra gercek yuzleini gosterdiler. Megersem evlendikten sonra benim calismami istemiyolarmis, annemgili ziyaret etmek istersem once kayinvalidemden izin almam lazimmis, yeni gelinler evinde oturur kocasini beklermis, kocasi eve gelene kadar kayinvalidesine hizmet edermis. Nisanlima “senin boyle dusuncelerin yok degilmi yoksa bastan soylerdin” dedim oda ailem ne derse o dedi. Biz ne diyecegimizi sasirdik annem babam boyle sey olurmu diyerekten kavga gurultu cikti.Ben nisani atmak istedimi soyledim aileme onlarda bu olaylardan sonra beni desteklediler. Karsi tarafi arayip tum esyalarin hazir oldugu gelip almalarini soyledik ve yaklasik bi ay once nisan atildi.
Atildiktan sonra eski nisanlinin annesi beni arayip “sen artik lekelisin cunki nisan attin benim oglum evlenebilir ama artik seni kimse almaz” diye cahil cahil konustu.
Nisan atmakla nekadar dogru bi karar verdigimi bikez daha anladim. Burdanda bu karara varmama yardimci olan herkese tekrar tesekkur etmek istiyorum.
Ne lekesi Allah aşkına asıl leke bunların ruhunda ciğerinde. Valla az kalsın içi dışı çirkin bir adamı eşiniz yapacakmışsınız da Allah kurtarmış 😂 çok geçmiş olsun, yakışıklılık önemli bir kriter bu arada bu kriteri es geçmeyin ilerleyen zamanlarda da. Beğenmediğinizle muhatap olmayın. Nişanı attığınız aile kadar iğrenç olmasa da her ailede ve erkekte beğenmediğiniz çatıştığınız özellikler hep olacak kimse kusursuz değil ama en azından eşinize bakarken içiniz erisin bari gözler doysun 😂😂
 
Bende biriyle tanıştım iyi ince dusunceli biri ama mesajlaşasim konusasim gelmiyor ya napicam onu kirmakda istemiyorum
 
X