Merhaba kızlar,
6 aydır nişanlıyım(nişanlım 24 yaşında ben 21 ve nişanlımın annesi ve babası ayrı) eylülde dügünüm var. Şuan gelinligim hariç herşeyimiz hazır allaha şükür fakat bir problem var. Benim problemim görümcem.. Görümcem 28 yaşında daha önce evlenmiş boşanmış şuan sevgilisiyle aynı evi paylaşan bi kadın fakat psikolojisi feci bozuk yani herkese laf sokmaya çalışan, sevgilisinin parasıyla hava atmaya çalışan, herkesi küçümseyen sevgilisiyle en son ki kavgasında çocugunun kolunu bıçaklamış sevgilisinin kolunda 4 dikiş var yani işte böyle bir insan. Ben ise hayatım boyunca kimseyle kavga etmeyi bırak tartışmamış biriyim insanların kırılması üzülmesi, gergin ortamlar, tartışmalar hayatının dışında kalan sabır küpü bi insanım. Biz nişanlımla tanıştıgımızda kendisi ablasıyla konuşmuyodu sevgilisiyle aynı evde kalacakları için tepki vermişler 6-7 aydır küslerdi tabi görümcem yinede istedigini yapmış ve gitmiş neyse bizim nişanımızdan bi kaç ay önce barıştılar ve nişanlım bana evlenme teklifi ettiginde benim annem mükemmel biri babamda öyle ama ablamla kimse anlaşamaz hayatta en sevmedigim insandır kendisi sana şimdiden söylüyorum yarın bigün bana ablan şöyle böyle deme diye uyarmıştı ama ben bukadarını hiç tahmin edememiştim gerçekten. Nişanımız olmadan önce bile bana laf sokmalarını falan herşeyi alttan aldım ama artık öyle bi noktaya geldim ki bütün psikolojim alt üst olmuş durumda.. Nişanlımla ikimizin arasında allaha şükür asla bi sorun yok çok iyi anlaşıyoruz Kaynanamda çok şeker bi kadın ama bununla bitmiyo hersey görümce denilen kişi bütün hevesimi alıp götürüyo. Bide nişanlımın annesiyle babası ayrı oldugu için kaynanamla oturcaz yani o kadını yalnız bırakmak istemedim akside olsaydı huysuzda olsaydı sonuçta bi anne yarın bigün allah korusun benimde babama bişey olsa bende annemi tek bırakcak degilim yanıma alırım ayrıca ne ekersen onu biçersin bu dünya da yarın bigün benimde çocuklarım olcak diye düşündüm ve annesinin bizimle kalmasına en baştan olumlu baktım. Zaten kadında asla problem yaratcak birisi degil fakat bu görümcem beni yedi bitirdi nişanda kuaföre çagrıyorum ay bu kuaför ne biçim diyo, nişan günümde gelmiş bana nişan kıyafetini hiç begenmedim diyo yani sürekli huzurumu kaçırmaya çalışıyo.. Nişanlımla annesinin şuan yaşadıgı evde oturcaz mesela eşya bakmaya gidiyoruz yanımızda ve ben ne begensem zıttını diyo yok o çok demode bence yok o ne ya öyle vb gibi ezmeye çalışırcasına cümleler sarf ediyo. Şu zamana kadar nişanlım arada kalmasın diye acıdıgımdan hep sustum ama artık dayanamıyorum görümcem benim ailemin yanında bile beni igneliyo artık annem, kuzenlerim bana kızıyo kendini ezidirme diye en son biaraya geldigimizde zaten annem bidaha aynı hareketleri sana yaptıgını görürsem yüzügünü atıcam suratlarına kolundan tutup götürcem seni ben seni sokakta bulmadım kimse ezemez vs dedi. Bende nişanlıma söyledim ablanın yaptıgı hareketlere artık sabredemicem diye sinirli sinirli anlattım oda ben karışmıyorum beni arada bırakmayın git söyle napıyosanız yapın dedi bana. Şaşırdım çünkü ben haklıyım eziliyorum ve nişanlım beni savunmuyo. Görümcem zaten nişanlım varken pek laf sokmuyo onun olmadıgı yerlerde yılan gibi sokuşturuyo hemen lafları tabi çocukta birini görüyosa beşini bilmiyo bu sefer. Yani onuda anlıyorum sonuçta suçu yok arada kalmış oluyo ama bende eşi olucam bugün bana bu yapan ablası yarın evlendigim zaman kimbilir ne yapmaz. Annem benim çok ince fikirli oldugumu bildigi için kızım iyi düşün eger yapamıcaksan yol yakınken dön seni kimse üzemez ben sen istiyosun seviyosun diye sustum ama sakın düşünme nişan atınca herkes biliyo ayıp vs diye aklına getirme kimse senden önemli degil diyo kuzenlerimde aynı şekilde. Ne yapmalıyım ne yapıcam hiç bilmiyorum ben aşırı neşeli esprili biriyken öyle duruldumki ne işime ne de başka şeylere kafamı veremiyorum bunları düşünmekten sizce ne yapmalıyımm ? =((((
6 aydır nişanlıyım(nişanlım 24 yaşında ben 21 ve nişanlımın annesi ve babası ayrı) eylülde dügünüm var. Şuan gelinligim hariç herşeyimiz hazır allaha şükür fakat bir problem var. Benim problemim görümcem.. Görümcem 28 yaşında daha önce evlenmiş boşanmış şuan sevgilisiyle aynı evi paylaşan bi kadın fakat psikolojisi feci bozuk yani herkese laf sokmaya çalışan, sevgilisinin parasıyla hava atmaya çalışan, herkesi küçümseyen sevgilisiyle en son ki kavgasında çocugunun kolunu bıçaklamış sevgilisinin kolunda 4 dikiş var yani işte böyle bir insan. Ben ise hayatım boyunca kimseyle kavga etmeyi bırak tartışmamış biriyim insanların kırılması üzülmesi, gergin ortamlar, tartışmalar hayatının dışında kalan sabır küpü bi insanım. Biz nişanlımla tanıştıgımızda kendisi ablasıyla konuşmuyodu sevgilisiyle aynı evde kalacakları için tepki vermişler 6-7 aydır küslerdi tabi görümcem yinede istedigini yapmış ve gitmiş neyse bizim nişanımızdan bi kaç ay önce barıştılar ve nişanlım bana evlenme teklifi ettiginde benim annem mükemmel biri babamda öyle ama ablamla kimse anlaşamaz hayatta en sevmedigim insandır kendisi sana şimdiden söylüyorum yarın bigün bana ablan şöyle böyle deme diye uyarmıştı ama ben bukadarını hiç tahmin edememiştim gerçekten. Nişanımız olmadan önce bile bana laf sokmalarını falan herşeyi alttan aldım ama artık öyle bi noktaya geldim ki bütün psikolojim alt üst olmuş durumda.. Nişanlımla ikimizin arasında allaha şükür asla bi sorun yok çok iyi anlaşıyoruz Kaynanamda çok şeker bi kadın ama bununla bitmiyo hersey görümce denilen kişi bütün hevesimi alıp götürüyo. Bide nişanlımın annesiyle babası ayrı oldugu için kaynanamla oturcaz yani o kadını yalnız bırakmak istemedim akside olsaydı huysuzda olsaydı sonuçta bi anne yarın bigün allah korusun benimde babama bişey olsa bende annemi tek bırakcak degilim yanıma alırım ayrıca ne ekersen onu biçersin bu dünya da yarın bigün benimde çocuklarım olcak diye düşündüm ve annesinin bizimle kalmasına en baştan olumlu baktım. Zaten kadında asla problem yaratcak birisi degil fakat bu görümcem beni yedi bitirdi nişanda kuaföre çagrıyorum ay bu kuaför ne biçim diyo, nişan günümde gelmiş bana nişan kıyafetini hiç begenmedim diyo yani sürekli huzurumu kaçırmaya çalışıyo.. Nişanlımla annesinin şuan yaşadıgı evde oturcaz mesela eşya bakmaya gidiyoruz yanımızda ve ben ne begensem zıttını diyo yok o çok demode bence yok o ne ya öyle vb gibi ezmeye çalışırcasına cümleler sarf ediyo. Şu zamana kadar nişanlım arada kalmasın diye acıdıgımdan hep sustum ama artık dayanamıyorum görümcem benim ailemin yanında bile beni igneliyo artık annem, kuzenlerim bana kızıyo kendini ezidirme diye en son biaraya geldigimizde zaten annem bidaha aynı hareketleri sana yaptıgını görürsem yüzügünü atıcam suratlarına kolundan tutup götürcem seni ben seni sokakta bulmadım kimse ezemez vs dedi. Bende nişanlıma söyledim ablanın yaptıgı hareketlere artık sabredemicem diye sinirli sinirli anlattım oda ben karışmıyorum beni arada bırakmayın git söyle napıyosanız yapın dedi bana. Şaşırdım çünkü ben haklıyım eziliyorum ve nişanlım beni savunmuyo. Görümcem zaten nişanlım varken pek laf sokmuyo onun olmadıgı yerlerde yılan gibi sokuşturuyo hemen lafları tabi çocukta birini görüyosa beşini bilmiyo bu sefer. Yani onuda anlıyorum sonuçta suçu yok arada kalmış oluyo ama bende eşi olucam bugün bana bu yapan ablası yarın evlendigim zaman kimbilir ne yapmaz. Annem benim çok ince fikirli oldugumu bildigi için kızım iyi düşün eger yapamıcaksan yol yakınken dön seni kimse üzemez ben sen istiyosun seviyosun diye sustum ama sakın düşünme nişan atınca herkes biliyo ayıp vs diye aklına getirme kimse senden önemli degil diyo kuzenlerimde aynı şekilde. Ne yapmalıyım ne yapıcam hiç bilmiyorum ben aşırı neşeli esprili biriyken öyle duruldumki ne işime ne de başka şeylere kafamı veremiyorum bunları düşünmekten sizce ne yapmalıyımm ? =((((